Στο μικρό λιμανάκι του Αγίου Δημητρίου, ο χρόνος κυλά ήσυχα. Ένας ψαράς τακτοποιεί τα δίχτυα του στο καΐκι, κι ένας γλάρος στέκεται κοντά του, πότε φεύγοντας και πότε επιστρέφοντας.... Ανάμεσά τους δεν χρειάζονται λόγια· μόνο βλέμματα, κινήσεις και σιωπές. Τα ήρεμα νερά, το πέταγμα του γλάρου και η γαλήνη του ψαρά συναντιούνται σε μια απλή, αληθινή αρμονία, θυμίζοντάς μας πως η συντροφικότητα μπορεί να γεννηθεί ακόμα και στα πιο απλά στιγμιότυπα της φύσης.
Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2025
Μιχαήλ Κουτουρίνης : Ο ΓΛΑΡΟΣ ( Βόνιτσα 25/12/2025 )
Στο μικρό λιμανάκι του Αγίου Δημητρίου, ο χρόνος κυλά ήσυχα. Ένας ψαράς τακτοποιεί τα δίχτυα του στο καΐκι, κι ένας γλάρος στέκεται κοντά του, πότε φεύγοντας και πότε επιστρέφοντας.... Ανάμεσά τους δεν χρειάζονται λόγια· μόνο βλέμματα, κινήσεις και σιωπές. Τα ήρεμα νερά, το πέταγμα του γλάρου και η γαλήνη του ψαρά συναντιούνται σε μια απλή, αληθινή αρμονία, θυμίζοντάς μας πως η συντροφικότητα μπορεί να γεννηθεί ακόμα και στα πιο απλά στιγμιότυπα της φύσης.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο