Φθινόπωρο 1965.
Ηταν η χρονιά εφαρμογής της μεγάλης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης από την κυβέρνηση της Ε.Κ. του Γεωργίου Παπανδρέου που με την ψήφιση του νδ. 4379/1964 καθιέρωνε την δωρεάν παιδεία, όπου μεταξύ των άλλων, καταργούσε την χρηματική καταβολή για εγγραφή των μαθητών στο γυμνάσιο και την δωρεάν διανομή των εκπαιδευτικών συγγραμμάτων.
[ Σήμερα θεωρείται αυτονόητο, τότε ήταν πρωτοποριακό!!! ]
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, αρκετά μεγάλος αριθμός μαθητών από σχεδόν όλα τα χωριά του
Ξηρομερου να εγγραφούν και να φοιτήσουν στο
Καραμουζειον Γυμνάσιο Αστακού.
…1965 … Α’ τάξη Γυμνασίου και περνούν από την σκέψη μου φευγαλέα, σαν κινηματογραφική ταινία, τα ονόματα των συμμαθητριών/των μου,
όπως των :Μ. Μπαμπάνη ,Α.Μυοβολου, Μ.Μακρη και των :Σ. Δελαπόρτα ,Κ.Ταπρανζη, Ε.Μαργωνη, Π.Κολλια, Α.και Π.Κοτρώτσου, Δ.Λαγού, Β.Κολωνια ,Α. Μακρυνιώτη, Τ. Ζαβιτσάνου και δέκα (10) ακόμη συμμαθητριών/των μου από το δημοτικό σχολείο Φυτειών.
[ Προκαταβολικά συγνώμη από όσους αυτή την στιγμή μου διαφεύγουν τα ονόματα τους..]
Θα ήταν μεγάλη παράλειψη μου να μην αναφέρω ενδεικτικά μερικούς από τους καθηγητές-εκπαιδευτικούς που συνέβαλαν τα μέγιστα τόσο στην εκπαίδευση μας όσο και στην διαμόρφωση, σε μεγάλο βαθμό και του χαρακτήρα μας όπως
οι καθηγήτριες κκ.Κοκκωνα και Αυγερη και των
καθηγητών κκ. Ν. Ψωμά, Μ. Καραμπεσινη,
Α. Σπυροπουλου…, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά την ρήση: « στους γονείς οφείλομεν το ζην και στους διδασκάλους μας το ευ ζην»
Μπορεί οι νέοι μας σήμερα να ισχυρίζονται- και σωστά-ότι τα όνειρα τους είναι πιο πολλά και πιο μεγάλα από τις αναμνήσεις μας, για μας όμως, τους μεγαλύτερους, οι αναμνήσεις αυτές,
ήταν τότε τα όνειρα μας!!!
Σ’ έναν συντομότατο απολογισμό μου, των εξήντα (60) χρόνων από τότε μπορώ να ‘πω ότι το ισοζύγιο είναι θετικό και ότι έζησα περισσότερα από όσα ονειρεύτηκα!
Ανδρέας Μακρυπίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο