Η ΡΕΒΑΝΣ - Γραει ο Άρης Μπιτσώρης

 

Προχθές ο γιατρός ο Δημήτρης Γουλές ανάρτησε το παρακάτω ποίημα του Καβάφη.

Σήμερα παίρνει την απάντηση από τον Άρη Μπιτσώρη

 

 Ένας γέρος / Κωνσταντίνος Καβάφης

Ποιήματα 1897-1933, Εκδόσεις Ίκαρος....

Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος

σκυμένος στο τραπέζι κάθετ’ ένας γέρος·

με μιαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά.

Και μες των άθλιων γηρατειών την καταφρόνια

σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια

που είχε και δύναμι, και λόγο, κ’ εμορφιά.

Ξέρει που γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κυττάζει.

Κ’ εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει

σαν χθες. Τι διάστημα μικρό, τι διάστημα μικρό.

Και συλλογιέται η Φρόνησις πως τον εγέλα·

και πως την εμπιστεύονταν πάντα, τι τρέλλα!

την ψεύτρα που έλεγε· «Αύριο. Έχεις πολύν καιρό.»

Θυμάται ορμές που βάσταγε· και πόση

χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι

κάθ’ ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.

Μα απ’ το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται

ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται

στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.

 

   Η  ΡΕΒΑΝΣ / Άρης Μπιτσώρης

 

Γιατρός μπήκε στην ένατη του βίου δεκαετία

με μια βελόνα έκανε τρανή περιουσία

 

και τώρα ζει σε ορεινό χωριό του Ξηρομέρου

εξόριστος, διαβάζοντας το ποίημα του γέρου

 

που ένα αιώνα και πιο πριν το έγραψε ο Καβάφης

και λέει: ¨μέγα ποιητή πολύ σωστά τα γράφεις,

 

ταιριάζουνε απόλυτα οι στίχοι σου σε μένα¨.

Στοχάζεται∙ ¨στη ζήση μου πώς τα ’χω καμωμένα;¨

 

Βάζει στη ζυγαριά του νου τα θέλω στο ’να τάσι

στ’ άλλο τα πρέπει που έχουνε τα πρώτα υπερκεράσει.

 

Κοιτάζει στον καθρέφτη του και δεν αναγνωρίζει

τη  φάτσα τη γεροντική που μπρος του αντικρύζει.

 

Διαβάζει άλλη μια φορά τους στίχους, δε νυστάζει

όπως στο ποίημα ο γέροντας, μα η όψη του αλλάζει.

 

Πετάει τις βελόνες του, τα βιβλιάρια βλέπει

σπάταλο υπόλοιπο ζωής το χρήμα του επιτρέπει.

 

Παίρνει αγκαζέ έναν ταξιτζή, του λέει: ¨ισοβίως∙

τώρα αρχίζει του γιατρού ο αληθινός ο βίος,

 

μέχρι το τελευταίο ευρώ θα τα ξεκοκκαλίσω

πουλάω και τα ακίνητα, δε θα γυρίσω πίσω.

 

Στον Αστακό η στάχτη μου θα έρθει συστημένη

κουφάλες μες στα σκέλια μου όλοι είστε γραμμένοι¨.