Το σώμα μας ανήκει στον Θεό και δεν είναι προορισμένο για την ζωή της αμαρτίας

 

Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού

 

 «Καθαρότητα σώματος,

και ψυχής την λαμπρότητα,

κτησαμένη πάντοτε ώφθης άμωμος»

 (στιχ. Εσπερινού)

 

Ίσως την πιο λαοφιλή Αγία του γένους μας, τιμά σήμερα η Εκκλησία μας στο πρόσωπο της Αγίας Παρασκευής. Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στην Ρώμη από γονείς ευσεβείς χριστιανούς,...

τον Αγάθωνα και την Ιππολύτη και άθλησε στα χρόνια του αυτοκράτορος Αντωνίνου (138 – 161 μ.Χ.). Μετά τον θάνατό τους και σε πολύ νεαρή ηλικία των είκοσι ετών, αφού διαμοίρασε τα υπάρχοντά της στους φτωχούς και απόρους, περιεβλήθη το μοναχικό σχήμα. Περιδιάβαινε την Ρώμη και τα περίχωρα αυτής, ενώ ξεκίνησε ιεραποστολικές εξορμήσεις, για να κηρύξει το Ευαγγέλιο, όχι μόνο στην Σικελία, αλλά και στην Καλαβρία, στην Απουλία και στην Καμπανία.

Το κήρυγμά της προσείλκυσε πολλούς ειδωλολάτρες που βαπτίζονταν χριστιανοί. Όταν πληροφορήθηκε ο αυτοκράτορας την θεοφιλή δράση της, διέταξε την σύλληψη και την προσαγωγή ενώπιόν του. Κατ’ αρχάς με ήπια λόγια προσπάθησε να πείσει την Παρασκευή να αρνηθεί τον Χριστό, προσέκρουσε όμως στην επίμονη άρνησή της και διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια, όπως να της τοποθετήσουν πυρωμένη περικεφαλαία επάνω στο κεφάλι της, να της κατακάψουν με αναμμένες λαμπάδες τα χέρια, να την ρίξουν μέσα στον λέβητα που ήταν γεμάτος με καυτό έλαιο και πίσσα. Και η Παρασκευή βγήκε από τα βασανιστήρια σώα, όμως έπαθαν του αυτοκράτορα οι οφθαλμοί. Η Παρασκευή, στην χριστιανική μεγαλοψυχία της, θεράπευσε αμέσως τον αυτοκράτορα και αυτός ευγνωμονώντας την, την άφησε ελεύθερη.

Τότε η Παρασκευή μετέβη σε άλλη πόλη, όπου κηρύττοντας τον θείο λόγο συνελήφθη από τον άρχοντα Ασκληπιό και ερρίφθη ως τροφή στον δράκοντα που φώλιαζε έξω από την πόλη. Η Παρασκευή με μόνο το σημείο του σταυρού φόνευσε το θηρίο και με το θαύμα αυτό έγινε πρόξενος μεταστροφής πλήθους ειδωλολατρών, μεταξύ των οποίων ήταν και ο ίδιος ο Ασκληπιός. Όταν αφέθηκε και πάλι ελεύθερη, μετέβη σε άλλη πόλη, ο άρχοντας όμως της οποίας, ο Ταράσιος, την συνέλαβε και αφού την βασάνισε σκληρά, την θανάτωσε, αφού απέκοψε την τίμια κεφαλή της.

Ημέρα Παρασκευή γεννήθηκε η Αγία, γι’ αυτό και ονομάσθηκε από τους γονείς Παρασκευή. Και «Παρασκευή» απεδείχθη. Σε όλη της την ζωή από μικρή ηλικία, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να ετοιμάζεται, να παρασκευάζεται για την άλλη, την θεία και ατελεύτητη ζωή του Ουρανού, ιδιαιτέρως φυλάσσοντας τον εαυτό της καθαρό από κάθε αμαρτία. Γι’ αυτό και δεν επεδίωκε να στολίζεται με κοσμικό τρόπο, αλλά με τις αρετές του Χριστού. Όπως έλεγε ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, «η αγία Παρασκευή ως σκουλαρίκια είχε τα ώτα της ανοικτά δια νʼ ακούη τας αγίας Γραφάς… Ως δακτυλίδια τους κόμβους των δακτύλων της από τας πολλάς μετανοίας όπου έκαμνεν. Ως φόρεμα την εντροπήν όπου είχεν εις τον εαυτόν της και ο φόβος Θεού οπού την εσκέπαζεν. Έτσι εστολίζετο η Αγία».

Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει, πως το σώμα ανήκει στον Θεό και δεν είναι προορισμένο για τις σαρκικές αμαρτίες και την ανηθικότητα. «Ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματός εστιν;». Ένα από τα αμαρτήματα του καιρού μας είναι η έντονη σαρκικότητα, που καταστρέφει τον άνθρωπο και ιδιαίτερα το σώμα του. Σήμερα όλα αυτά δικαιολογούνται από τον κόσμο, αλλά ο λόγος του Θεού είναι σαφής «Βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι». Δεν κατηγορούμε το σώμα, αλλά την αμαρτωλή προαίρεση του ανθρώπου. Δεν καταγγέλουμε την σάρκα, αλλά το σαρκικό φρόνημα.

Ας είναι η Αγία Παρασκευή πρότυπο, αρωγός και πρέσβειρα στον αγώνα μας κατά των παθών, ώστε με την χάρι του Τριαδικού Θεού να καθαρίσουμε το σώμα μας από πάσης ακαθαρσίας και ας γίνει δοχείο της χάριτός Του.