Απόστολος Παύλος : Από διώκτης πρωτοκορυφαίος διδάσκαλος

Απόστολος Παύλος, ο πρωτοκορυφαίος Απόστολος του Χριστού, πρόσφερε τεράστιο έργο περιοδεύοντας και κηρύσσοντας τον Ευαγγελικό Λόγο στα πέρατα της οικουμένης. Ο τίτλος «Απόστολος των Εθνών» μαρτυρεί πολλά για τον πρωτοκορυφαίο Απόστολο....

Ο Απόστολος δεν ήταν μαθητής του Χριστού. Ήταν, απεναντίας, διώκτης του Χριστιανισμού. Φλογερός αγωνιστής της πατρώας θρησκείας με σπουδές σπουδαίες για την εποχή του. Γεννήθηκε το 15 μ.Χ. στην Ταρσό της Κιλικίας. Οι γονείς του ήταν ευγενείς πλούσιοι και του πρόσφεραν αξιόλογη μόρφωση. Το 34 μ.Χ. ήταν μαθητής του φημισμένου δασκάλου Γαμαλιήλ (Πράξ. 22.3),σε ηλικία περίπου 19 ετών.  Ο ίδιος ομολογεί αργότερα ότι υπήρξε πολύ επιμελής και μάλιστα “περισσότερος ζηλωτής των πατρικών παραδόσεων” και διέπρεπε μεταξύ των συνομηλίκων του (Γαλ. 1:14, Πράξ. 26:4).

Είχε στενή συνεργασία με τον αρχιερέα – πρόεδρο του Μεγάλου Ιουδαϊκού Συνεδρίου (Πράξ.9:1),για την δίωξη των Χριστιανών. Στον λιθοβολισμό του πρωτομάρτυρα Στεφάνου δεν ήταν απλά παρών και να ενθαρρύνει τους λιθοβολούντας αλλά φύλασσε τα ρούχα των δραστών. Ο σκληροτράχηλος διώκτης του Ευαγγελίου έγινε υπέρμαχος κήρυκας. Η θαυμαστή και θαυματουργική δράση της χάριτος του

Ώς προς τη σωματική υγεία του αποστόλου, έχουμε τις εξής αναφορές: “εδόθη μοι σκόλοψ τη σαρκί” (Β’ Κορ. 12:7) ,”η γάρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται” (Β’ Κορ. 12:9) και “οίδατε δέ ότι δι’ ασθένειαν τής σαρκός ευηγγελισάμην υμίν τό πρότερον” (Γαλ. 4:13). Η ασθένειά του πρέπει να ήταν μάλλον επώδυνη ώστε ο απόστολος να παραδεχθεί:“Περί τούτου τρίς παρεκάλεσα τον Κύριον διά να απομακρυνθή απ’ εμού” (Β’ Κορ. 12:8). Η απάντηση του ήταν: «Σου αρκεί η δωρεά μου, γιατί η δύναμη μου φανερώνεται στην πληρότητα της μέσα σ' αυτή την αδυναμία σου» (Β΄ Κορ. 12, 7-9).

Στην πορεία του προς την Δαμασκό για να συλλάβει Χριστιανούς  για να τους παραδώσει για τιμωρία συμβαίνει το θαύμα της μεταστροφής του. Δυνατό εκτυφλωτικό φως τον τυφλώνει, πέφτει καταγής  και ακούει φωνή να του λέγει «Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις;» Στην ερώτησή του : «Ποιος είσαι, Κύριε;» Και Εκείνος του απαντά: «Εγώ είμαι ο Ιησούς τον οποίο εσύ διώκεις. Σήκω και είσελθε στην πόλη και θα σου πω τι πρέπει να κάνεις» (Πραξ. 9.4-6).Μπήκε στην πόλη, τρεις ημέρες παρέμεινε τυφλός και τον συναντά ο Ανανίας, κατά εντολή του Χριστού, για να τον κατηχήσει στην νέα πίστη και να τον θεραπεύσει. Το γεγονός συμβαίνει το 36 μ.Χ.

Το αποστολικό έργο

Μετά την βάπτισή του ο Παύλος αρχίζει το έργο του:«ευθέως εν ταις συναγωγαίς εκήρυσσεν τον Ιησούν ότι ούτος εστίν ο υιός του Θεού» (Πράξ. 9:20).  Οι Ιουδαίοι αντιδρούν και αναγκάζεται να αναχωρήσει για την Αραβία. Επιστρέφει στη Δαμασκό που για τρία χρόνια διδάσκει. Στη συνέχεια μεταβαίνει στην Ιερουσαλήμ όπου συναντά τον Πέτρο και τον Ιάκωβο τον αδελφόθεο «τον αδελφόν του Κυρίου» (Γαλάτ. 1:18).Παραμένει 15 ημέρες και επιστρέφει στην γενέτειρα Ταρσό.

Πρώτη αποστολική περιοδεία

Στα κεφάλαια 13 και 14 των πράξεων των Αποστόλων πληροφορούμαστε τις λεπτομέρειες της περιοδείας. Εδώ θα σημειώσουμε ότι η περιοδεία έγινε εκτός των ορίων της Παλαιστίνης, στέφθηκε από επιτυχία. Πολλές Εκκλησίες οργανώθηκαν (Πράξ. 14:23). Στην πορεία αυτή ο Παύλος είχε αρκετούς συνεργάτες που προέρχονταν από Ελληνικές πόλεις ή ήταν ελληνιστές Ιουδαίοι: ο Τιμόθεος, από μητέρα «Ιουδαία πιστή» και Έλληνα πατέρα (Πράξ. 16:1), ο Τίτος, πιθανώς Έλληνας της Αντιόχειας (Γαλ. 2:3), ο Τρόφιμος (Πράξ. 21:29), ο Φιλήμων (Φιλήμ. 1), ο Σώπατρος (Πράξ. 20:4) ή Σωσίπατρος (Ρωμ. 16:20), ο Γάιος (Πράξ. 19:29), ο Αρίσταρχος (Πράξ. 19:29), ο Σεκούνδος (Πράξ. 20:4), ο Ονήσιμος (Φιλήμ. 10), ο Στεφανάς (Α’ Κορ. 1:16), ο Επαφρόδιτος, (Φιλ. 2:25) και φυσικά  ο  Ευαγγελιστής Λουκάς (Κολ. 4:24).

Η Δευτέρα αποστολική περιοδεία.

Πραγματοποιήθηκε μετά την αποστολική σύνοδο και συμπίπτει με την νέα εποχή σχέσεων ελληνισμού και χριστιανισμού. Αρχίζει από την Αντιόχεια με συνοδό τον Σίλα και στα Λύστρα προστίθεται στη συνοδεία ο Τιμόθεος. Στην Τρωάδα ο Παύλος βλέπει σε όραμα Μακεδόνα να τον προσκαλεί στην Μακεδονία. Προστίθεται και ο Λουκάς στην συνοδεία. Περνά στην Ελλάδα και ιδρύει εκκλησίες στις πόλεις Φιλίππους, Θεσσαλονίκη, Βέροια, Αθήνα και Κόρινθο. Επιστρέφει στην  Έφεσο και από εκεί μεταβαίνει στα Ιεροσόλυμα.

Η τρίτη Αποστολική περιοδεία.

Ξεκουράζεται στην Αντιόχεια και από εκεί αρχίζει την τρίτη περιοδεία επισκεπτόμενος πόλεις στις οποίες έχει ιδρύσει εκκλησίες ( Έφεσο, Τρωάδα, Φιλίππους, Θεσσαλονίκη, Βέροια, Κόρινθο). Επιστρέφοντας στα Ιεροσόλυμα συλλαμβάνεται ως ταραχοποιός !!και οδηγείται σε δίκη. Επειδή είναι Ρωμαίος πολίτης ζητά να δικαστεί στη Ρώμη, όπου δικάζεται και αθωώνεται.

Από την Ρώμη πλέει στην Κρήτη, όπου τοποθετεί επίσκοπο τον συνεργάτη του Τίτο. Επισκέπτεται στη συνέχεια την Κόρινθο, Μακεδονία, πιθανότατα την Νικόπολη της Ηπείρου και καταλήγει στην Έφεσο, όπου ορίζει επίσκοπο τον μαθητή του Τιμόθεο.

Κατά την περίοδο των διωγμών του Νέρωνα βρίσκεται στην Ρώμη και συλλαμβάνεται για δεύτερη φορά. Γράφεται ο επίλογος της επίγειας ζωής του με αποκεφαλισμό. Δεν βασανίστηκε ως Ρωμαίος πολίτης. Έχυσε το αίμα του υπέρ του Χριστού. Έδωσε μαρτυρία. Η μνήμη του τιμάται την 29^η Ιουνίου κάθε έτος μαζί με την μνήμη του άλλου πρωτοκορυφαίου Αποστόλου Πέτρου ο οποίος υπήρξε μαθητής.

Ο μακάριος Παύλος δεν υπήρξε μαθητής του Κυρίου, αλλά αξιώθηκε να ζήσει ουράνιες καταστάσεις. Ανέβηκε στον τρίτο ουρανό και είδε και άκουσε πράγματα που δεν μπορούν να περιγραφούν και τα οποία ετοίμασε ο Θεός για τους πιστούς. Ονομάστηκε  «στόμα τοῦ Χριστοῦ» και «πρῶτος μετά τόν  Ἕνα». Ο ίδιος ομολογεί (Γαλ. 1:15) ότι, ο Θεός τον προόριζε για απόστολο του Ευαγγελίου “εκ κοιλίας μητρός του”.

 Οι δεκατέσσερις επιστολές του προς τις κατά τόπους εκκλησίες έχουν σημαντική θέση στον κανόνα της Καινής Διαθήκης, η μελέτη των οποίων είναι πολλαπλώς ψυχωφελής.

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός