Ο νέος Σύλλογος «Το Ζαπάντι» έκοψε την πρώτη του πίτα.

Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας

Στην Μεγάλη Χώρα Αγρινίου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Αιτωλίας & Ακαρνανίας κκ. Δαμασκηνός, στην Θεία Λειτουργία της Κυριακής μετά τα Φώτα και ευλόγησε την πρώτη πίτα του νέο ιδρυθέντος Πολιτιστικού Συλλόγου «Το Ζαπάντι», που υπόσχεται με το ξεκίνημά του σπουδαία Πολιτιστικά δρώμενα στην ιστορική περιοχή της Μεγάλης Χώρας......

Την Κυριακή μετά τα Φώτα, 12 Ιανουαρίου, στον Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου στην Μεγάλη Χώρα Αγρινίου, χοροστάτησε στον όρθρο και προεξήρχε στην Πανηγυρική Θεία Λειτουργία ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κκ. Δαμασκηνός.

Ο εφημέριος της τοπικής κοινότητας Αιδεσιμότατος Κοσμάς Τσιτσιβός, οι διάκονοι Ιάκωβος και Δημήτριος καθώς και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο υποδέχθηκαν τον Μητροπολίτη και συλλειτούργησαν στην Θεία Λειτουργία εντός του γεμάτου από πιστούς Ιερό Ναό.

Στα ιερά αναλόγια υπηρέτησαν οι ιεροψάλτες στο δεξιό οι κύριοι Λεωνίδας Γαρουφαλής, Κωνσταντίνος Καρακοβούνης και Ιωάννης Τασολάμπρος και στο αριστερό οι κύριοι Ιωάννης Κατσαούνης, Νικόλαος Βάτσιος και Παύλος Καρίνος.

Παραβρέθηκαν από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος ο Αντιπεριφερειάρχης κύριος Νικόλαος Κατσακιώρης, από τον Δήμο Αγρινίου οι Αντιδήμαρχοι κύριος Κωνσταντίνος Καλαντζής και κυρία Γεωργία Μπόκα, οι Δημοτικοί σύμβουλοι κύριοι Κωνσταντίνος Κιτσοπάνος, Νικόλαος Σακαρέλος και η κυρία Χρυσούλα Τασολάμπρου, οι Πρόεδροι των Τοπικών Κοινοτήτων Αγρινίου κύριος Κωνσταντίνος Μποκόρος και Μεγάλης Χώρας κύριος Γρηγόριος Χασιώτης, ο πρώην Δήμαρχος Νεάπολης κύριος Παναγιώτης Τσιαμάκης, ο Διευθυντής του 3ου Δημοτικού Σχολείου Μεγάλης Χώρας κύριος Γεώργιος Πιτταροκοίλης και οι εκπαιδευτικοί του Σχολείου, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εμπόρων και επιχειρηματολογιών κύριος Σωκράτης Κωστήκογλου και ο Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Μεγάλης Χώρας και Αστυνομικός Διοικητής του Α.Τ. Αγίου Βλασίου κ. Δημήτριος Νταβαρίνος καθώς και τα μέλη του συμβουλίου του συλλόγου και πολλοί εκπαιδευτικοί από την ευρύτερη περιοχή.

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης στο κήρυγμά του μίλησε για την Κυριακή μετά τα Φώτα, την Βάπτιση του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο καθώς και για την ευλαβή κοινότητα της Μεγάλης Χώρας.

(το πλήρες κήρυγμα του Σεβασμιότατου για την Κυριακή μετά τα Φώτα ακολουθεί στο τέλος του κειμένου).

Ο Αιδεσιμώτατος πατέρας Κοσμάς Τσιτσιβός ευχαρίστησε τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη με τα λόγια:

«Σεβασμιότατε σας ευχαριστούμε πολύ για την σημερινή σας παρουσία στην εκκλησία του χωριού μας και σας παρακαλούμε να έρχεστε πολλές φορές στην ενορία μας για να μας να μας ευλογείτε να μας αγιάζετε και να μας καθοδηγείτε. Σεβασμιότατε αν και έχετε έρθει στην ενορία μας σε κάποιες άλλες ευκαιρίες, σήμερα είναι η πρώτη φορά που ήρθατε να τελέσετε το Μυστήριο τής θείας Ευχαριστίας. Δια τούτο θα ήθελα εκ μέρους του εκκλησιαστικού συμβουλίου και όλων των ενοριτών, να σας καλωσορίσω, να σας ευχηθώ έτη πολλά, η ποιμαντορία σας μακρά και αγλαόκαρπος.

Επίσης συγχαίρω τούς εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, των συλλόγων και του σχολείου μας, καθώς και όλο το εκκλησίασμα δια τον Κυριακάτικο εκκλησιασμό τους αλλά και του ότι με την παρουσία τους τιμούν το σεπτό πρόσωπο του Επισκόπου και Μητροπολίτη μας. Σας ευχαριστούμε θερμά Σεβασμιότατε»

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης ανταπαντώντας στον εφημέριο πατέρα Κοσμά είπε:

«Στα δύο χρόνια της εδώ Διακονίας μου έχω επισκεφθεί τρεις φορές την ενορία σας, την πρώτη στα πλαίσια των περιοδειών της πρώτης και Αγίας μεγάλης τεσσαρακοστής, την δεύτερη σε μια ευρεία συγκέντρωση με τους αρχιερατικούς επιτρόπους και την τρίτη στην εξόδια ακολουθία του μεταστάντος κατά σάρκα πατέρα του πατρός Δημητρίου Πατσιαλού. Στην εορτή του Αγίου Παύλου δεν μου δόθηκε η δυνατότητα να παραβρεθώ, καθώς η παράδοση στην Ιερά Μητρόπολη θέλει ο Επίσκοπος στον Εσπερινό να βρίσκεται στο Μενίδι Αμφιλοχίας και το πρωί στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου.

( την παραμονή της εορτής του Αγίου Παύλου, 28 Ιουνίου, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας τελεί τον Εσπερινό στον Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου που βρίσκεται στο Μενίδι Αμφιλοχίας, το βορειότερο άκρο της Ιεράς Μητροπόλεως. Την επόμενη ημέρα χοροστατεί στην ακολουθία του όρθρου και προεξάρχει στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Παύλου στο Μεσολόγγι).

Είχα λοιπόν κατά νου ότι έπρεπε να βρω μια Κυριακή για να έρθω εδώ να συλλειτουργήσω μαζί σας και να που δόθηκε αυτή η ευκαιρία σήμερα, Κυριακή μετά τα Φώτα και θέλω να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία, να ευχαριστήσω τον Αντιπεριφερειάρχη, τους Αντιδημάρχους, τον Τοπικό Πρόεδρο, τους εκπροσώπους των θεσμών, κυρίως όμως και προ πάντως όλους εσάς που κατακλύσατε αυτόν τον Ναό. Η Κυριακή αυτή συνήθως δεν έχει πολύ κόσμο στην Εκκλησία μια και προηγήθηκαν τα Θεοφάνια που εκκλησιάστηκαν όλοι οι άνθρωποι».

Δεν ξέρω, συνέχισε χαριτολογώντας ο Σεβασμιώτατος, αν κάθε Κυριακή έχει τόσο πολύ κόσμο ή αν σήμερα ήρθατε μόνο για μένα!

Αν ήρθατε γι’ αυτό σας ευχαριστώ πολύ, γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για τον Επίσκοπο να λειτουργεί σε γεμάτους ναούς.

Να συλλειτουργεί και να βλέπει τα πρόσωπα του ποιμνίου του. Η Θεία Λειτουργία δεν είναι ένα δικό μου γεγονός, μαζί συλλειτουργούμε μαζί συ προσευχόμαστε μαζί επιτελούμε με τους ιεροψάλτες, τους επιτρόπους και όλους σας το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.

Θέλω λοιπόν να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας, να ευχαριστήσω τον πατέρα Κοσμά διότι διαθέτει μία εκ των πλέον ζωντανών ενοριών της Αρχιερατικής περιφέρειας Αγρινίου. Την ενορία στην οποία ο προκάτοχός μου μακαριστός Κυρός Κοσμάς τον έχρισε ως ποιμένα σε έναν χώρο στον οποίο διακόνησαν οι κατά σάρκα γονείς του μακαριστού προκατόχου μας και κυρίως ο πρεσβύτερος πατέρας του ο πατήρ Ευστράτιος, έναν χώρο που καθαγίασε ο φιλοξενούμενος Άγιός μας ο Άγιος Παΐσιος. Έναν χώρο που όπως βλέπω τον φροντίζει ο πατήρ Κοσμάς, είναι ολοφάνερο και εύχομαι να συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο.

Χρόνια Πολλά και αγαπημένα αδελφοί, να έχετε μια καλή και ευλογημένη χρονιά, να χαίρεστε τις οικογένειές σας, να καμαρώνετε τα παιδιά σας, να έχετε πίστη στην ζωή σας, υπομονή στις δυσκολίες, αγάπη στις αντιξοότητες, επιμονή στον πνευματικό σας αγώνα και σίγουρα ο Άγιος Θεός θα μας χαρίζει το φως που έχουμε ανάγκη και θα μας αξιώσει σίγουρα να δεχθούμε και τις επουρανίους αξίες διότι αυτό είναι το θέλημά του και αυτός είναι ο σκοπός για τον οποίο σταυρώθηκε για τον οποίο βαπτίστηκε για τον οποίο δίδαξε, θυσιάστηκε έπαθε, αναστήθηκε για να μας χαρίσει την δυνατότητα και την προοπτική της συμμετοχής μας στον Παράδεισο και στην αιωνιότητα.

Μάλλον, συνέχισε, θα πρέπει να το καθιερώσουμε αυτό σαν παράδοση, την Κυριακή μετά τα Φώτα να είμαι μαζί σας, ώστε κι εσείς πάτερ Κοσμά να έχετε περισσότερο εκκλησίασμα!

Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα σε όλους σας!»

Ο Σεβασμιότατος μοίρασε το αντίδωρο σε όλους τους πιστούς και μετά το πέρας μετέβη στη αίθουσα εκδηλώσεων, πλησίον του Ιερού Ναού όπου ευλόγησε και έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα του νεοσύστατου Συλλόγου της Μεγάλης Χώρας «Το Ζαπάντι».

Εκεί στην αίθουσα τον περίμεναν πλήθος πιστών ενοριτών και ο Πρόεδρος του Συλλόγου κύριος Γεώργιος Μέρκος τον καλωσόρισε με τα παρακάτω λόγια:

«Ευχαριστώ και καλωσορίζω τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, τους εκπροσώπους της Περιφέρειας, του Δήμου, της κοινότητας, των Συλλόγων, του Δημοτικού Σχολείου, Σεβασμιότατε είναι τιμή μας να ευλογήσετε την πρώτη βασιλόπιτα του συλλόγου μας ο οποίος ιδρύθηκε για την ανάδειξη της ιστορίας του τόπου μας. Εύχομαι ο σύλλογός μας να μακροημερεύσει. Ως σύμβολο χρησιμοποιήσαμε την εκκλησία της Μεγάλης Χώρας, (ο πρόεδρος έδειξε το λάβαρο του Συλλόγου που ήταν αναρτημένο στον απέναντι τοίχο της αίθουσας),

και επί τη ευκαιρία να σας χαρίσουμε ένα πόνημα του Πατρός Γεωργίου Κατσαούνη, το οποίο είναι αφιερωμένο στην εκκλησία του χωριού μας.

(το βιβλίο έχει τίτλο «Η Παναγία στη Μεγάλη Χώρα, Ζαπάντι» εκδόσεως 2010, και έχει χειρόγραφη αφιέρωση στον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη εκ μέρους του Προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου «Το Ζαπάντι»)

Με την ευκαιρία-συνέχισε ο Πρόεδρος-θέλω να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο και το τοπικό Συμβούλιο της Μεγάλης Χώρας και τον Δήμο Αγρινίου για την παραχώρηση-ομόφωνα-του παλαιού Δημοτικού Σχολείου Μεγάλης Χώρας. Και ευχή μας είναι ο σύλλογός μας του χρόνου να ευλογήσει την πίτα στο χώρο του σχολείου και ως όραμά μας έχουμε να κάνουμε και τα εγκαίνια του Μουσείου Καπνού στο σύλλογό μας.

Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον κύριο Κωνσταντίνο Κιτσοπάνο και τον κύριο Γεώργιο Γούλα για την προσφορά τους σε όλα τα βήματα του συλλόγου, καθώς ήταν αρωγοί οικονομικά και ηθικά και μας βοήθησαν πολύ.

Ευχαριστώ και όλες τις κυρίες που είναι μέλη του Δ. Σ. και τις κυρίες Τσιτσιβού Μαριάννα, Λέρη Ελένη, Τσακανίκα Χριστίνα, Καπούλα Αθηνά, Μέρκου Βιργινία, Κωνσταντάρα Ιωάννα, Κοτελίδα Φωτεινή, Μουσούντα Βασιλική και Παναγούλη Δήμητρα που κοπίασαν για να είναι όλα άψογα και να μοιραστούν τα γλυκίσματα, οι καφέδες και τα αναψυκτικά. (οι οποίες κυρίες παρέμειναν και μετά την αποχώρηση του κόσμου για τον ευπρεπισμό της αίθουσας).

Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τον πατέρα Κοσμά για την φιλοξενία στο πνευματικό κέντρο».

(ο πρόεδρος παρέδωσε ένα συμβολικό δώρο για το πνευματικό κέντρο).

Ευχήθηκε καλή χρονιά με υγεία σε όλους, και ελπίζω-συμπλήρωσε-με την αγάπη και στήριξη όλων ο σύλλογος να μακροημερεύσει».

Στην κοπή της πίτας του συλλόγου παραβρέθηκε και ο αιδεσιμότατος πατέρας Δημήτριος Πατσιαλός, εφημέριος στην Νεάπολη Αγρινίου.

Ακολουθεί ο λόγος του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας:

Η Κυριακή μετά τα Φώτα στην Ι. Μ. Αιτωλοακαρνανίας

«Βρισκόμαστε στην Κυριακή μετά τα Φώτα. Λίγες ημέρες έχουν περάσει από τα Θεοφάνια, την σπουδαία εορτή της Εκκλησίας μας, εορτή γεμάτη μεγαλείο, Θεία δόξα και λυτρωτική αποκάλυψη. Ακόμη αντηχούν στα αυτιά μας οι μεγαλειώδεις ευχές του Μεγάλου Αγιασμού. Ακόμη η καρδιά μας πάλλεται από την συγκίνηση των ήχων της καμπάνας, την στιγμή που o ιερέας χάραξε σταυροειδώς το νερό με τον Σταυρό και τον βασιλικό. Ακόμη η φωνή μας διατηρεί την μελωδία του θριαμβευτικού απολυτίκιου: «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε, η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις…»

Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, ο άπειρος και ακατανόητος Τριαδικός Θεός, ο Δημιουργός του σύμπαντος και Κύριος των δυνάμεων και του χρόνου, κατέβηκε «εις τα κατώτερα μέρη της γης». Και ιδού η αποκάλυψη της δόξης Του στον ποταμό Ιορδάνη!

Ακατανόητο το μυστήριο, αλλά και δικαιολογημένο το μεγάλο ερώτημα:

Με ποιόν τρόπο η αποκάλυψη αυτή επηρεάζει την ζωή μας και μας χαρίζει νέα ελπίδα και νέα προοπτική; Την απάντηση προσφέρουν οι θεόπνευστοι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Τι μας διδάσκουν;

Ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος που γίνεται άνθρωπος για την δική μας σωτηρία, δεν έχει ανάγκη να βαπτιστεί. Άλλωστε, ο ίδιος ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος αναφωνεί προς Αυτόν: «Εγώ έχω ανάγκη να βαπτιστώ από Εσένα κι Εσύ έρχεσαι σε μένα;».

Ο Χριστός όμως επιμένει, διότι, κατά την ώρα εκείνη, το βάπτισμα δέχεται ολόκληρη η ανθρώπινη φύση, την οποία ο Κύριός μας έχει προσλάβει. Κατά συνέπεια, η Βάπτιση του Χριστού αφορά προσωπικά τον καθένα από εμάς. Βεβαίως, προς τον Χριστό απευθύνεται ο λόγος του επουράνιου Πατέρα: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός».

Βεβαίως, υπεράνω του Χριστού που βαπτίζεται στον Ιορδάνη αποκαλύπτεται το Άγιο πνεύμα «εν είδει περιστεράς».

Αυτή όμως η φωνή και η αποκάλυψη αποτελούν την απαρχή και του δικού μας προσωπικού βαπτίσματος. Η φωνή του Επουράνιου Πατέρα ακούστηκε μυστικά και κατά την ώρα της δικής μας τριπλής καταδύσεως στην κολυμβήθρα. Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος είναι τα δικά μας προσωπικά δώρα, τα οποία δεχτήκαμε αμέσως μετά την βάπτισή μας μέσω του αγίου μύρου κατά την διάρκεια του μυστηρίου του Χρίσματος.

Αυτά τα χαρίσματα αποτελούν το θέμα της σημερινής αποστολικής περικοπής. Ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται προς τους κατοίκους της Εφέσου, την ώρα που εκείνος βρίσκεται για πρώτη φορά φυλακισμένος στην Ρώμη. Οι ταλαιπωρίες του είναι μεγάλες, το μέλλον του αβέβαιο, οι Εκκλησίες που έχει ιδρύσει είναι ασταθείς και συχνά διχασμένες. Τί μπορεί να προσφέρει αυτός, ένας έγκλειστος, στην Εκκλησία της Εφέσου που αγωνίζεται να βρει το δρόμο της εν μέσω συγκρούσεων και ψευδοδιδασκάλων; Τι άλλο από το να τους υπενθυμίσει πως, όταν η Εκκλησία διχάζεται, είναι σαν να πληγώνεται το Σώμα του ίδιου του Χριστού. Υπενθυμίζει όμως και κάτι άλλο: «Στον καθένα μας έχει δοθεί κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα, σύμφωνα με το μέτρο που δωρίζει ο Χριστός», αναφέρει στον 7ο στίχο.

Όλοι είμαστε ευεργετημένοι, διδάσκει σε εκείνους και σε εμάς ο Παύλος, ο καθένας με τα δικά του ιδιαίτερα χαρίσματα· χαρίσματα διαφορετικά άλλα εξίσου πολύτιμα, που μας κάνουν μοναδικούς και απαραίτητους μέσα στην Εκκλησία. Ο Χριστός αποφάσισε το είδος και το μέγεθος των χαρισμάτων μας. Εκείνος μας προίκισε με υπέροχες δυνατότητες προκειμένου να ζήσουμε με χαρά και δημιουργικότητα. Αρκούν όμως αυτές οι δωρεές; Είναι ικανές από μόνες τους να εξασφαλίσουν μία γεμάτη και χαρούμενη ζωή;

Ο απόστολος Παύλος γνωρίζει πως τα ιδιαίτερα χαρίσματα του κάθε ανθρώπου είναι όντως πολύτιμα, μπορούν όμως να αποτελέσουν πηγή υπερηφάνειας, αλλά και αιτία διχόνοιας. Οι χαρισματικοί άνθρωποι, υπάρχει συχνά κίνδυνος να αποτελέσουν «απειλή» για την κοινωνία, εάν χρησιμοποιήσουν τα ταλέντα τους για την ικανοποίηση του εγωισμού τους. Προκειμένου λοιπόν να προφυλάξει την Εκκλησία, ο Άγιος Απόστολος σπεύδει να υπενθυμίσει πως τα χαρίσματά μας δεν αποτελούν προσωπικά μας κατορθώματα άλλα δώρα του μεγάλου δωρεοδότη Θεού. Μας υπενθυμίζει όμως και κάτι ακόμη: Πως υπάρχει συγκεκριμένος λόγος, για τον οποίον τα δώρα αυτά μας δόθηκαν. Και ποιός είναι αυτός; Τον αναφέρει στον 12ο στίχο: «προς τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού».

Τριπλός λοιπόν είναι ο σκοπός των χαρισμάτων μας: Πρώτος, ο καταρτισμός των άλλων, δηλαδή η τελειοποίηση, όχι μόνο η δική μας αλλά και των αδελφών μας. Δεύτερος, η αγάπη και η φροντίδα για τις ανάγκες του διπλανού μας. Και τρίτος, η ενίσχυση των δεσμών των πιστών μεταξύ τους, ώστε να χτίζεται και να δυναμώνει το πνευματικό οικοδόμημα της Εκκλησίας που αποτελεί το Σώμα του ίδιου του Χριστού.

Πόσο ευρύ και πολύπλευρο είναι το όραμα ζωής στο οποίο μας καλεί ο Απόστολος Παύλος! Εκεί που ο σημερινός άνθρωπος εκπαιδεύεται, από την μικρή κιόλας ηλικία του, να ζει και να ενεργεί εγωιστικά, ενδιαφερόμενος μόνον για την ατομική του εξέλιξη και την προσωπική του επιτυχία, ο Απόστολος Παύλος μας προτείνει κάτι διαφορετικό: Έναν τρόπο ζωής, στηριγμένο στο διαρκές ενδιαφέρον και την ανιδιοτελή προφορά προς τον συνάνθρωπό μας, αλλά και στην άοκνη προσπάθεια για την μεταμόρφωση της αποξενωμένης και διασπασμένης κοινωνίας μας σε μια μεγάλη οικογένεια.

Η θαυμαστή και αδιαχώριστη ενότητα της θείας και της ανθρώπινης φύσεως στο πρόσωπο του Κυρίου μας, που πριν λίγες ημέρες βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό, αποτελεί το πρότυπό της ενότητος που Εκείνος επιθυμεί να χαρακτηρίζει το Σώμα Του, δηλαδή την Εκκλησία Του. Όλοι έχουμε μία κοινή αποστολή και ευθύνη: να συμβάλουμε στην ενότητα αυτή. Με ποιόν τρόπο; Εμβαθύνοντας στην κοινή μας πίστη, ενισχύοντας ανυπόκριτα τους δεσμούς μεταξύ μας και ελαφρώνοντας ο ένας τα βάρη του άλλου, όπως, με πατρική αγάπη συμβουλεύει ο Παύλος στην προς Γαλάτας επιστολή του. Όσο ενωνόμαστε μεταξύ μας, τόσο μετέχουμε στο μυστήριο της αγάπης του Θεού. Και όσο η αγάπη πλημμυρίζει την ψυχή μας, τόσο βλέπουμε τα ιδιαίτερα χαρίσματά μας να ανθίζουν και να καρποφορούν.

Υπάρχει όμως και μία μεγάλη, μία κοινή δωρεά εκ μέρους του Θεού προς όλους μας: Ο ίδιος ο εαυτός Του! Το Σώμα Του και το Αίμα Του! Συμμετέχοντας στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας και ιδιαίτερα στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, ενωνόμαστε μαζί Του και ομοιάζουμε όλο και περισσότερο με Εκείνον. Αυτή η ομοίωση με τον Θεό της αγάπης αυξάνει και τελειοποιεί τα χαρίσματά μας, μεταβάλλοντας, εμάς μεν, σε πρόσωπα διαρκούς προσφοράς, την Εκκλησία δε, σε κοινωνία αδελφικής ενότητος, στηριγμένης στην κοινή πίστη και στην κοινή ελπίδα».

Α.Κ.Κ.