Κυκλοφόρησε η εφημερίδα «ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΙΚΑ ΝΕΑ».
Διαβάστε τα θέματα της διμηνιαίας,(Σεπτέμβριος Οκτώβριος 2024), εφημερίδας του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «τα Κόροντα».
Με τα πρόβατα στα τοπία των λύκων, των κεραυνών και των ανέμων
Με την άφιξή τους στα χειμαδιά οι νομάδες των Τζουμέρκων συνήθιζαν να βόσκουν τα κοπάδια τους στο ξεχινοπωριό, το οποίο αποτελούσαν κοινόχρηστες και νοτικές εκτάσεις προκειμένου να δώσουν την ευκαιρία στο λιβάδι τους να χορταριάσει για τα καλά, ώσπου να πλησιάσει ο «γέννος» των προβάτων. Συνεπείς λοιπόν στου νομαδισμού τα κελεύσματα ο Σπύρος, ο αδερφός μου κι εγώ βρεθήκαμε το πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη του 1962 με τα τριακόσια ογδόντα (380) πρόβα- τα και τα δύο τζομπανόσκυλα του κοπαδιού μας στο Περίσσεμα της Χρυσοβίτσας Ξηρομέρου, νοτιοδυτικά του χωριού με προοπτική παραμονής των προβάτων ένα μήνα στο ξεχινοπωριό αυτό, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μας με επικεφαλής τον πατέρα, είχαν εγκατασταθεί στο χειμαδιό, στα Ροδινά και είχαν ριχτεί στον αγώνα για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία υλικά : άχυρα, λούρια, φτέρη, για το στήσιμο των μαντριών και του καλυβιού. Με το πέρασμα της πρώτης εβδομάδας, θα άφηνα τον αδερφό μου με τα πρόβατα για να "πάω σχολείο, στο Στρογγυλοβούνι, αφού θα είχα βοηθήσει στη διαδικασία προσαρμογής του κοπαδιού στο καινούριο του περιβάλλον.
Επιλέξαμε για "στασιό, ένα μεσοράχι με αραιή βλάστηση, για να έχουμε μπροστά στα μάτια μας το κοπάδι και περιφράξαμε το γρέκι με γκορτζιές και παλιούρια. Την πρώτη μέρα τα πρόβατα ήταν ιδιαίτερα ανήσυχα στη βοσκή, διότι τα είχε κυριεύσει ο φόβος του αγνώστου "μετακινούνταν λοιπόν από ράχη σε ράχη και από λαγκαδιά σε λαγκαδιά και περπάτησαν αρκετά χιλιόμετρα του ατέλειωτου βελανιδώνα στην προσπάθειά τους να χαρτογραφήσουν και να οριοθετήσουν το νέο τους βοσκοτόπι. Η μέρα μας ήταν γεμάτη κούραση και αναζήτηση. Την ώρα που ο ήλιος έδυε, μια μελαγχολία άρχισε να μας κατακλύζει και η αμφιβολία να φωλιάζει μέσα μας αναλογιζόμενοι τις ευθύνες για τη φύλαξη του κοπαδιού σ' ένα τόπο δύστροπο και ερημικό. Με το σούρουπο κλείσαμε τα πρόβατα στο γρέκι και ετοιμάσαμε την άμυνά μας το σχέδιο του αδερφού μου προέβλεπε κάλυψη του κοπαδιού περιμετρικά με όσες δυνάμεις διαθέταμε γιατί βρισκόμαστε στη φωλιά των λύκων. Ο Σπύρος τάισε την Παρδαλή στη νότια των προβάτων πλευρά, ορίζοντάς της συνάμα με την κίνησή του αυτή και τον τομέα ευθύνης της, το Φλώρο στη βόρεια και ανατολική, εμείς καλύψαμε τη δυτική.
Έπεσε η νύχτα, το φεγγάρι χάθηκε πίσω από την Ψηλόραχη, τα κουδούνια σίγησαν, τα βελάσματα έσβησαν και άνεμοι αλλόκοτοι έκαναν το απέραντο βελανιδοδάσος να πάλλεται. Τα τριξίματα των δέντρων, τα θροίσματα των χορταριών, των ξερόφυλλων τα ανατριχιάσματα, τα συρσίματα των ερπετών, των πουλιών οι κρωγμοί και των λύκων οι οι παροξυσμοί, παρο 1, όλα μαζί τυλιγμένα μέσα στο σκοτάδι, μάς προκαλούσαν ρίγη κι έκαναν την καρδιά μας να χτυπάει δυνατά, το νου μας να τρέχει στο κακό, την ηρεμία μας να δραπετεύει. Ένιωθα να με ζώνουν χιλιάδες φόβοι, ο αδερφός μου φαινόταν πιο ψύχραιμος, ήταν όμως: Μέσα στην άσπονδη νύχτα όλες του δάσους οι σκιές μου φαίνονταν αλλιώτικες, είχα την αίσθηση ότι κρύβουν κάτι το απειλητικό - πέτρες μοναχικές, κλαριά με παράξενα σχήματα, δέντρα ψηλόλιγνα, θάμνοι, ξέρακες όρθιοι και πεσμένοι, στη φαντασία μου έπαιρναν άλλες διαστάσεις, γίνονταν ληστές, ζουλάπια, δυνάμεις του κακού, μου προξενούσαν δέος εκείνες δε που τρυπούσαν την ψυχή μου ήταν οι αποτρόπαιες των λύκων κραυγές γιατί νωπές ήταν ακόμη οι μνήμες μου από την τραγωδία που ζήσαμε τον περασμένο Γενάρη στη Μήλα Παλαιομάνινας με τον αφανισμό είκοσι εφτά προβάτων μας από τη θηριωδία τους. Κατάμονοι, ο αδερφός μου κι εγώ, μέσα στην αδιάφορη απέραντοσύνη του σύμπαντος και υπό τη δεσποτική κυριαρχία του σκότους, είχαμε δύο πολύτιμους συμμάχους, οι οποίοι μάς συμπαραστάθηκαν σ'εκείνες τις αλγεινές ώρες μας, τη φωτοκαϊά που μας χάρισαν τα κούτσουρα της βελανιδιάς και τα δύο τζομπανόσκυλά μας. Η ιερή φωτιά τις νύχτες εκείνες που βρεθήκαμε στα κράσπεδα της απειλής και του » τρόμου, αποτέλεσε για εμάς πηγή ζωής απέναντι στις καταστροφικές δυνάμεις της φύσης, όπως τ' αγρίμια που μας περιτριγύριζαν με μάτια που λαμπύριζαν από βουλιμία, ενώ η Παρδαλή και ο Φλώρος, δεν ήταν απλώς αξιόμαχοι μαχητές αλλά αποδείχτηκαν προστάτες και σωτήρες μας. "Η φωτιά, γράφει ο Κ. Ουράνης, "έχει κάτι από την πίστη του σκυλιού, η φλόγα της κινείται σαν τη φιλική ουρά του...
Η πρώτη νύχτα κύλησε με αψιμαχίες με το ξηραμένο τα πρόβατα προγκούσαν κάθε τόσο από των λύκων τα ξεσπάσματα και των σκυλιών τα μανιάσματα τελικά μαζεύτηκαν κουβάρι κοντά στη φωτιά γιατί ένιωθαν σιγουριά από τη δική μας παρουσία και ασφάλεια από της θραμπάλας το φέγγος. Μείναμε άγρυπνοι προσπαθώντας να ενθαρρύνουμε το Φλώρο και την Παρδαλή με φωνές και σφυρίγματα και να ηρεμήσουμε τα πρόβατα με πραϋντικά επιφωνήματα. Βλέποντάς με κατα τρομαγμένο ο Σπύρος πάσχιζε να μου ελαφρύνει το φόβο αφηγούμενος περιστατικά με λυκομαχίες στου Μπούμστου τ' άγρια πλάια, στις οποίες έλαβε μέρος όντας μικρό παιδί στην ηλικία μου, μαθητεύοντας κοντά σε πολύπειρους προβατάρηδες οπότε όφειλα να του έχω εμπιστοσύνη. Εκείνο δε που με απέλπιζε περισσότερο ήταν η προσπάθειά του να με εξοικειώσει με την κατάσταση, ώστε ν' αποδεχτώ ως καθημερινή πραγματικότητα στο ξεχινοπωριό, τον κηρυγμένο πόλεμο με τους λύκους. Αυτό για μένα ήταν μαρτύριο.
Κατά τα μεσάνυχτα τα πρόβατα άρχισαν να ξύνονται, να βροντούν τα κουδούνια τους, να βελάζουν υπενθυμίζοντάς μας πως ήρθε η ώρα του σκάρου. Ο αδερφός μου προς στιγμήν σκέφτηκε"να τα σκαρίσουμε κανα δυό ώρες, αφού του φθινοπώρου οι νύχτες γίνονταν μακρόσυρτες κι οι μέρες του μικρές. Στην επίμονη άρνησή μου να οδηγήσουμε τα προβατάκια μας στο στόμα του λύκου, σ' έναν τόπο άγνωστο σ' αυτά και σε μάς, ο αδερφός μου λογικεύτηκε. Εν τω μεταξύ δεν προλάβαινε να καπνίσει ολόκληρο ένα λαθραίο κάθε τόσο πετιόταν ορθός και τράνταζε με τα χουγιατά του τα σωθικά της νύχτας. Τα σκυλιά αλυχτούσαν βαθιά και βραχνά, αγριεμένα αλλά και κάπως φοβισμένα, όργωναν με τα νύχια τους το χώμα, μα δεν απομακρύνονταν από το κοπάδι κρατώντας σε απόσταση τα ζουλάπια. Κάποια στιγμή ακούμε βρυχηθμούς και γαυγίσματα πνιχτά προερχόμενα από παθιασμένη συμπλοκή αγριμιών και σκυλιών. Ο Σπύρος όρμησε προς τη μεριά του Φλώρου εξάπτοντας με παρορμητικές φράσεις το μένος του. Οι λύκοι απομακρύνονταν και ο αδερφός μου ανακαλούσε το Φλώρο στη "γραμμή άμυνας, του προστατεύοντας τον από ενδεχόμενο εξολοθρεμό του από το ξηραμένο. Κατά το ξημέρωμα οι λύκοι αποχωρούσαν άπρακτοι, στο έπακρο εξοργισμένοι ξεσπώντας σε παρατεταμένα ουρλιαχτά για να προκαλέσουν τρόμο σε πρόβατα, προβατόσκυλα και προβατάρηδες, να κλονίσουν το ηθικό τους ενώ ο Φλώρος υπέμεινε στωικά την περιποίηση του λαιμού του από τα νυχτερινά τραύματα κοιτάζοντας κατάματα τον αδερφό μου μ' εκείνο το εκφραστικό, το μοναδικό του βλέμμα.
Έφεξε για τα καλά το φως του ήλιου διέλυσε τα σκοτάδια από την πλάση και την ψυχή μας΄ τίποτε στο Περίσσεμα δε θύμιζε την κόλαση της περασμένης νύχτας΄ οι ανάριες καταχνι- ἐς του φθινοπώρου αποσύρονταν αργά- αργά και αθόρυβα το σιωπηλό μεγαλείο του στοχαστικού βελανιδώνα, της νοτισμένης γης οι ανασασμοί και η λεπτή μυροβολιά από τα κυκλάμινα, άλλαζαν τη διάθεσή μας. Το αδάμαστο τοπίο της Ξηρομερίτικης γης γλυκαίνει με τα χρώματα της αυγής, τους αργούς ρυθμούς της φύσης, και τη μελωδία των κουδουνιών. Στου θαμπού πρωινού την απαλότητα οι λευκές παρουσίες των προβάτων, που ξεχύνονταν από το γρέκι προς τη γραφική πλαγιά με μιαν αυτοσχέδια διάταξη, μ' έναν ποταμίσιο ελιγμό, συνέθεταν την αρτιότητα στην ποίηση της ποιμενικής ζωής.
Τα πρόβατα κίνησαν για τη βοσκή - ο Φλώρος ως εξερευνητής πήγαινε μπροστά, η Παρδαλή στο ένα "φτερό, του κοπαδιού, ο Σπύρος στο άλλο, εγώ πιο πίσω. Εξερευνήσαμε τη μεγαλύτερη έκταση του ξεχινοπωριού, που ήταν ντυμένο με ασφάκες, παλιούρια και βελανιδιές - κάπου- κάπου ξεφύτρωνε καμιά λακκούλα στην οποία ξαπόσταιναν τα πρόβατα, βλέπαμε για λίγο όλο το κοπάδι και γαλήνευε κάπως το διεγερμένο από την αγωνία πνεύμα μας. Το χνούδι όμως από τις ασφάκες – πολλές ξεπερνούσαν το μπόι μου – με τύφλωνε και μ' έπνιγε προξενώντας μου ξερό βήχα που μου "έγδερνε, το λαιμό. Εκείνο δε που μου έμεινε ως βασανιστική ανάμνηση από τους φαλαγγιάδες του Ξηρομέρου ήταν το αηδιαστικό τύλιγμα του προσώπου μου από τις αράχνες, τα δίχτυα των οποίων ήμουν αναγκασμένος να διαπερνάω στη βιασύνη μου να προσέχω τα πρόβατα. Ορισμένες δε καθώς τρύπωναν στο σβέρκο μου, μ' έκαναν να τρεμουλιάζω και να φωνάζω κάθε τόσο τον αδερφό μου να με λυτρώνει από το ανατριχιαστικό περπάτημά τους στο κορμί μου.
Είναι αλήθεια ότι η αδιάλειπτη παρουσία του φόβου
μάς ακολουθούσε σε κάθε μας βήμα στο δάσος της βελανιδιάς η ιδέα πως οι λύκοι
ελλοχεύουν σε κάποια πέτρα, σε κάποιο θάμνο, δε μάς άφηνε σε ησυχία * αυτή μας
την ανησυχία μεγάλωνε ο πρόγκος των προβάτων κάθε φορά που πλησίαζαν το Φλώρο
γιατί αισθάνονταν τη μυρουδιά του λύκου, την οποία κουβαλούσε το τζομπανόσκυλο
στο σώμα του από τη νυχτερινή πάλη του με το ξηραμένο. Τη μέρα λοιπόν εκείνη
διαπίστωσα πόσο υπολογιστικός νους ήταν ο Φλώρος μας. Επειδή κατανόησε τη
συμπεριφορά των προβάτων απέναντί του, έλαβε τα μέτρα του. Όπου το τοπίο του
επέτρεπε, αλάργευε από το κοπάδι τόσο, ώστε ούτε τον έλεγχό του να χάνει, ούτε
τα πρόβατα να αναστατώνει συνέχεια. Σε κάθε κίνησή του ήταν επιφυλακτικός και
προσεκτικός
Κοντά στο μεσημέρι πεταχτήκαμε στην κορυφή της Ψηλοράχης, "στο πηγάδι του Γιάννη, όπου μάς περίμενε μια φιλόξενηαπλωσιά πέντε- έξι στρεμμάτων. Τα πρόβατα ξανοίχτηκαν διάπλατα και τρυγούσαν το τρυφερό χορτάρι. Των προβάτων η πορεία προς την κορυφή, της αρχέγονης φύσης το αγνάντεμα από περίοπτη θέση, το μυθικό φως, η λυτρωτική έκσταση, δημιούργησαν μέσα μας την αίσθηση της συνάντησής μας με το προαιώνιο. Μια ακαθόριστη και μακρόσυρτη μελωδία πλημμύρισε τότε το βελανιδοδάσος που αντηχούσε σειρηνικά, διαδοχικά, μακριά και πέρα... Κάτω και χαμηλά, αριστερά του Γερομπόρου, ένας ξωμάχος πάλευε με τ' άροτρα και τα' άλογα να καλοπιάσει τη λιπόσαρκη γη, για να του δώσει την άνοιξη τα λιγοστά της γεννήματα. Αυτός κι εμείς, λιτοί ποιμένες και απέριττος ζευγολάτης, ήμαστε μοναδική παρένθεση ζωής μέσα στην αδιατάρακτη συνέχεια του Ξηρομερίτικου τοπίου.
Με την παρέλευση δύο περίπου ωρών τα κουδούνια έπαψαν να λαλούν, τα πρόβατα χορτασμένα πια σωριάστηκαν στη μέση της λάκκας ν' ανασάνουν. Ο Φλώρος και η Παρδαλή, εξουθενωμένα από την ολονύχτια διαπάλη με τους λύκους έπεσαν αναίσθητα για ύπνο στις άκρες του κοπαδιού αναθέτοντας στο Σπύρο τη φύλαξή του. Ο καημένος ο Φλώρος όμως ούτε στον ύπνο του μπόρεσε να ησυχάσει· κάθε τόσο γαύγιζε και ξυπνούσε,
βυθιζόταν και πάλι στο λήθαργο, ξαφνιαζόταν, ξυπνούσε και ξανακοιμόταν. "Βλέπει εφιάλτες, αρπάζεται με τους λύκους, είπε ο αδερφός μου, που ήξερε καλά το χαρακτήρα του πιστού του συντρόφου. Από καμωμένοι και μείς με μάτια κατακόκκινα από την αγρύπνια, αναμαλλιασμένοι από την κάπα, αφού πήραμε "μια χαψιά ψωμοτύρι, και χορτάσαμε νεράκι, πλαγιάσαμε στο φτερό του κοπαδιού με μόνη έγνοια στο λαγοκοίμημά μας τα πρόβατα. Είναι γεγονός πως οι αφανείς ποιμένες εμείς, ριγμένοι από τη μοίρα μας στα ασφακε ρά του Ξηρομέρου, ξεκομμένοι από το παγκόσμιο γίγνεσθαι, κρατώντας σφιχτά τις παρακαταθήκες των προγόνων μας στα πρόβατα και τα μάτια σας, τίποτε άλλο. δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι στα εργαστήρια ζωοτεχνίας των πρωτευουσών της δύσης υφαινόταν τότε η εξάλειψη της νομαδικής κτηνοτροφίας από το προσκήνιο της ιστορίας, ο μετασχηματισμός της σε οικόσιτη και ο αφανισμός των παραδοσιακής φυλής προβάτων: του κάλεσιου, του μπούτσικου, του βάκρου, του κάτσινου, του καστανού, του γρίβου, του μπάκαβου, του λάιου, του παρδαλού, του σε(γ)νιου, από την παντοκρατορία του μπέλλου, προς χάριν της απόδοσης σε γάλα μόνον, του ξενότροπου μπέλλου, που αδυνατεί να επιβιώσει στα ορεινά βοσκοτόπια της Πίν δου και στα πετροτόπια του Ξηρομέρου.
Το απόγευμα άρχιζε καινούρια περιπλάνησή μας με το κοπάδι στα πλάια με προορισμό τη στάνη. Παράλληλα με το ανάρραχο, όπου είχαμε το γρέκι, απλωνόταν ένα ξέφωτο στο οποίο, όταν έφτασαν τα πρόβατα, στρώθηκαν στη βοσκή. Από μεριά της στάνης ακούσαμε τη φωνή του πατέρα, που είχε έρθει με τη μούλα μας τη γκέσα, φορτωμένη με άχυρο και καλού σε το Σπύρο να τον βοηθήσει στο στήσιμο της "πλάτης.. Η πλάτη ήταν ένα πρόχειρο κατάλυμα, πλεγμένο, όπως τα μαντριά και τα καλύβια, με λούρια και άχυρα με κλίση προς τα εμπρός για να αποκρούει από μία μόνο πλευρά τις επιθέσεις των καταιγίδων στηριζόταν σε μια φούρκα δίνοντας στο βοσκό τη δυνατότητα να τη μετακινεί ανάλογα με τη φορά του ανέμου. Από τη βρουχή προστάτευε έναν και μόνον άνθρωπο, μαζεμένον κουβάρι.
Με τη φυγή λοιπόν του αδερφού μου εκ των πραγμάτων την περιφρούρηση των προβάτων αναλάβαμε τα τζοπανόσκυλα και εγώ· ένιωσα τα γόνατά μου να παραλύουν γιατί δεν αισθανόμουν ικανός να φυλάξω τριακόσια τόσα πρόβατα μέσα στο λυκοτόπι. Σε ποιον όμως να το έλεγα, ποιος να με καταλάβαινε! Οι δικοί μου, ο αδερφός μου, οι συγγενείς μου, οι νομάδες όπου γης από τη γέννησή τους ζουν μέσα στα κοπάδια, είναι ένα με τα ζώα τους, από μιαν αμάχητη ανάγκη δεν ξέρουν από φόβο, δεν θέλουν να συλλογίζονται το φόβο. Το μόνο λοιπόν που μπορούσα τις σκληρές εκείνες ώρες ήταν να μη σκέφτομαι τίποτα, αλλά να ελπίζω το καλύτερο. Σκαρφάλωσα λοιπόν σ' ένα τεράστιο κούτσουρο για να έχω άμεση εποπτεία κοπαδιού και βελανιδοδάσους και ν' ακούγομαι από τον αδερφό μου σε περίπτωση κινδύνου. Καθώς έβλεπα τα πρόβατα λαρωμένα, κάτασπρα και ευτυχισμένα να βόσκουν ανέμελα, χάθηκα στη μουσική των κουδουνιών και στη γλυκύτητα των στιγμών το βλέμμα μου πλανιόταν στις χρωματικές διακυμάνσεις του κίτρινου και του κοκκινωπού των φύλλων του βελανιδώνα, στις ερωτοτροπίες των ανταγειών στις φωτοσκιάσεις των αδύναμων ακτίνων του απογεύματος. Σιγά-σιά οι τόνοι, τα χρώματα, η προσδοκία χάνονταν από τα μάτια μου κι απόμεινα αιχμάλωτος μιας ανέκφραστης σιωπής και μιας ποιότητας μυστηριακής…
Η γνώριμη φωνή του αδερφού μου με απέσπασε από τα τοπία του υπερβατικού και του ονείρου- οι ώρες περνούν, ο ήλιος γέρνει, πέφτει η νύχτα, το κρύο μας περονιάζει τα πρόβατα μπήκαν στο γρέκι. Ο πατέρας, αφού άφησε ψωμί για τα σκυλιά και για μας, θειάφι και πετρέλαιο ν' αλείψουμε, τα πρόβατα για να τα λυτρώσουμε από τα τσιμπούρια, που τους έπιναν το αίμα, κίνησε να πάει για το κονάκι ορμηνεύοντας μας, κατά την απαραβίαστη τακτική του· μας συνέστησε να έχουμε το νου μας στα πρόβατα γιατί εκείνες τις μέρες "έπεσε ζουλάπι, σε γειτονικές στάνες προξενώντας μεγάλη ζημιά. Στο άκουσμα των δυσάρεστων αυτών ειδήσεων και επηρεασμένος από την επιδρομή των λύκων στο κοπάδι μας την περασμένη νύχτα, άρχισα να εκλιπαρώ "τους άντρες, της οικογένειας, πατέρα και Σπύρο, να μαζέψουμε τα προβατάκια μας και να φύγουμε το πρωί από τον καταραμένο ετούτον τόπο, όπου οι λύκοι κυριαρχούν και αλωνίζουν. "Όπου και να πάμε το ξηραμένο θα μάς ακολουθεί αυτή είναι η μοίρα των πραταραίων, να μάχονται με τ' άγριο ζούλαπα και τ' αγριοκαίρια˙ μάθε γράμματα για να μη μείνεις γκαβός και για να γλιτώσεις, αν θέλεις από τη σκυ- λοτυραννία τη βλάχικη, αποκρίθηκε με παράπονο ο πατέρας μου και γλίστρησε μέσα στο σκοτάδι για λίγο, ο Σπύρος κι εγώ ακούγαμε σιωπηλοί της γκέσας μας τις πατημασιές στο κακό- τροπο μονοπάτι καθώς ξεμάκραινε μέσα στη ριγηλή ερημιά της αφέγγαρης νύχτας. Η πύρα της φωτιάς κρατούσε μακριά του δάσους την υγρασία ενώ η πλάτη κάλυπτε τα νώτα μας από του αγέρα τις ψυχρές πνοές. Τα πρόβατα μαθημένα στις συχνές αλλαγές λιβαδιού, συμμορφούμενα στου νομαδισμού τις άτεγκτες επιταγές, άρχισαν να εξοικειώνονται με το καινούριο τους βοσκοτόπι κοιμούνταν λοιπόν ήρεμα και αδελφωμένα κοντά στη φωτιά ακούγαμε τους χαρακτηριστικούς ήχους του μηρυκασμού τους καθώς αναχάραζαν και ροκάνιζαν τα βελάνια που είχαν γευτεί απλόχερα όλη τη μέρα. Ο Φλώρος και η Παρδαλή είχαν πιάσει τις θέσεις τους, όμως από την έγνοια τους για τα πρόβατα δεν είχαν λαρωμό· συχνά αποκρίνονταν σε απόμακρων σκυλιών γαυγίσματα ή σε κρωγμούς πουλιών της νύχτας. Από διηγήσεις προβατομάχων τζιομπαναραίων και από δική του εμπειρία, ο αδερφός μου γνώριζε πως οι λύκοι κατά κανόνα δεν επιχειρούν επιθέσεις αποβραδίς, αλλά περιμένουν την ώρα του σκάρου για να πετύχουν τα πρόβατα έξω από τα μαντριά τους και κυρίως την ώρα του απόσκαρου για να πιάσουν στον ύπνο και να αιφνιδιάσουν τους κατάκοπους φύλακες των κοπαδιών, τζομπανόσκυλα και τζιομπαναραίους. Κατά το συλλογισμό του αυτόν, καλό θα ήταν να κοιμηθούμε δίχως άργητα για να ξυπνήσουμε στην πορεία της νύχτας. Ο ύπνος τις στιγμές εκείνες ήταν ευλογία για μάς γιατί το κουρασμένο κορμί, τα παραλυ- μένα νεύρα και τα νυσταγμένα μάτια μας από την ολοήμερη ορθοστασία και ένταση, γύρευαν έστω και μια ολιγόλεπτη ανάπαυση. Ο αδερφός μου δυνάμωσε τη φωτιά με τρία βελανιδίσια κούτσουρα και μια αγκαλιά χερόξυλα για να καίει όλη τη νύχτα. Δίχως να το νιώσουμε, πέσαμε ξεροί για ύπνο με τα παπούτσια, εφόσον βρισκόμαστε σε εμπόλεμη ζώνη΄ οι δυνάμεις μας, μάς είχαν εγκαταλείψει ολοσχερώς.
Η βουή από των προβάτων το ποδοβολητό και των
κουδουνιών το ανάστατο λάλημα μάς βρήκε λουσμένους στον ιδρώτα αλλά όρθιους και
πανέτοιμους για δράση. Ο αδερφός μου με δυό-τρεις δρασκελιές βρέθηκε στα
πρόβατα τα γυροβόλιαζε με ήπια σφυρίγματα, τα επανάφερε χωρίς ιδιαίτερη
δυσκολία στο σημείο που κοιμούνταν και ήρθε κοντά στη φωτιά. Από των σκυλιών το
φέρσιμο προσπαθούσε να εξιχνιάσει την αιτία του ξαφνιάσματός τους τα
τζομπανόσκυλα είχαν σπεύσει "στον πρόγκο, των προβάτων αλλά δεν έδειχναν
ανήσυχα αλυχτούσαν με διακριτά γαυγίσματα, που δεν περιέκλειαν χροιά απειλής,
απέβλεπαν μάλλον στην ενθάρρυνση του κοπαδιού. Ο Φλώρος απηύθυνε τα γαυγίσματά
του προς την κατεύθυνση της βελανιδιάς που υψωνόταν καμιά δεκαπενταριά βήματα
πιο πάνω από το γρέκι. Κατά την εκδοχή του αδερφού μου τα πρόβατα θροΐστηκαν
από κραξιά ή φτεροκόπημα άγριου πουλιού που πέταξε πάνω από το μαντρί. Τα
κούτσουρα είχαν ανάψει για τα καλά και από το αντιφέγγισμά τους λαμποκοπούσε
όλο σχεδόν το γρέκι΄ ο Σπύρος πέταξε κι άλλα ξύλα στη φωτιά, έστριψε ένα
χοντροκομμένο λαθραίο και του 'βαλε φωτιά μ' ένα δαυλί΄ το πρόσωπό του χάθηκε
μέσα στους καπνούς. Από τη θέση της Πούλιας και των Ζυγών στο στερέωμα
υπολόγισε πως πέρασαν κοντά στις δύο ώρες από τ' απόβραδο που είχαμε πέσει για
ύπνο. Ο σκάρος αργούσε ακόμη. Ένιωθα τόσο βαρύ το κεφάλι μου σαν να είχα
ξυπνήσει από βαθιά νάρκη.
Ξαφνικά, όπως καθόμαστε στη φωτιά, βλέπουμε από τη μεριά των Ροδινών ένα μακρινό φως να περιπλανιέται στις ράχες, να κρύβεται στα λαγκάδια, να αλαργεύει, να μάς πλησιάζει, καθιστώντας στης νύχτας τα παράωρα ύποπτο και μυστηριώδη τον οδοιπόρο που το κρατούσε. Από το φόβο μου ένιωσα να κρυώνω και χώθηκα σχεδόν μέσα στη φωτιά - αλλά και τον αδερφό μου δεν τον έβλεπα τόσο άφοβο μια αμηχανία, ένας εκνευρισμός τον έκαναν να ξεσπάσει σε βλαστήμιες και θυμούς. Αθέλητα η σκέψη μας πήγε στο κακό. Αν είναι κλέφτης οπλισμένος; Μήπως είναι δικός μας άνθρωπος και φέρνει κακές ειδήσεις για κάποιον συγγενή μας; Σαν καταλάγιασε κάπως η ανησυχία μας, περάσαμε στις εικασίες: ίσως είναι Χρυσοβιτσιάνος αργοπορημένος, ο αγροφύλακας νυχτωμένος, διαβάτης που έχασε το δρόμο του... Τελικά το αινιγματικό φως χάθηκε μέσα στη νύχτα κατά τα Αγράμπελα αφήνοντας μια αίσθηση μυστηρίου και φόβου να κατακάθεται στην ψυχή μας. Τα πρόβατα ησύχαζαν κατά τα μεσάνυχτα έφταναν στ' αυτιά μας απόκοσμα τρομά σματα λύκων από το δάσος του Προδρόμου με τη σκέψη ότι το ξηραμένο διάλεξε άλλο στόχο γι' αυτή τη νύχτα, αφεθήκαμε στα χάδια της φωτιάς και στη σαγήνη του ύπνου, ενώ ο Φλώρος και και η Παρδαλή αγρυπνούσαν και περιπολούσαν.
- Το β’ μέρος στο επόμενο τεύχος.
Αίτημα αναγνώρισης ως μαρτυρικών χωριών, της Χρυσοβίτσας, Προδρόμου, Αγραμπέλων και Μαχαιρά
Τον χαρακτηρισμός της Χρυσοβίτσας, Προδρόμου, Αγραμπέλων και Μαχαιρά, ως Μαρτυρικών χωριών, επιδιώκουν να πετύχουν οι πολιτιστικοί Σύλλογοι των χωριών της Χρυσοβίτσας, Μαχαιρά και Αγραμπέλων και η Τοπική Κοινότητα Προδρόμου για το λόγο αυτό κατέθεσαν στον Δήμο Ξηρομέρου κοινή αίτηση με σχετικό φάκελο και στοιχεία για την δολοφονία 13 κατοίκων από τους Ιταλούς Φασίστες στις 8 και 9/5/1943 αλλά και για τις συνολικές καταστροφές που υπέστησαν οι κινητές και ακίνητες περιουσίες των κατοίκων των χωριών από τους κατακτητές στο ίδιο διάστημα.
Ο Δήμος Ξηρομέρου, αφού έκανε όλα τα προαπαιτούμενα, δηλαδή έλαβε τόσο ο ίδιος, όσο και οι τέσσερεις Κοινότητες αιτιολογημένες αποφάσεις για την ανακήρυξη των χωριών, ως Μαρτυρικών, θα πρέπει να ολοκληρώσει της παραπάνω προσπάθεια που καθυστερεί από το 2019 υπερβολικά για μεγάλο διάστημα.
Ο Δήμος Ξηρομέρου αναμένεται να ζητήσει την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο θα χαρακτηρίζονται τα χωριά ως μαρτυρικά, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 18 παρ. 5 του Ν. 2513/30-5-1997 στηριζόμενος στο υλικό που έχει συγκεντρώσει ο πρ. Πρόεδρος Εφετών Αλέξανδρος Σάββας κι είναι προϊόν πολύχρονης έρευνας και περιλαμβάνει έγγραφα, δημοσιεύματα στον τύπο και καταθέσεις μαρτύρων.
Γι’ αυτό το λόγο το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ξηρομέρου πρέπει να συνεδριάσει και να λάβει απόφαση για να σταλεί ο παραπάνω φάκελος στον Υπουργό Εσωτερικών, συνοδευόμενος κι από αίτημά του να συγκροτηθεί από τον ίδιο φορέα άμεσα Τριμελής Επιτροπή, που θα έχει ως αντικείμενο την υποβολή αιτιολογημένης πρότασης για τον χαρακτηρισμό των 4 χωριών, ως Μαρτυρικών.
Αφού η Τριμελής Επιτροπή αποφανθεί για το χαρακτηρισμό των χωριών ως Μαρτυρικών, θ’ ακολουθήσει η έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος το οποίο εκδίδεται με πρόταση του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Το περιεχόμενο της αίτησης των τεσσάρων (4) συλλόγων προς τον Δήμο Ξηρομέρου έχει ως εξής:
ΠΡΟΣ
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
ΑΙΤΗΣΗ
1) του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «Τα Κόροντα»
2) του Συλλόγου Μαχαιριωτών Ξηρομέρου
3) του Συλλόγου Αγραμπελιωτών Ξηρομέρου
4) του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Προδρόμου Ξηρομέρου
Θέμα: Αίτημα αναγνώρισης της Χρυσοβίτσας, Προδρόμου, Αγραμπέλων και Μαχαιρά, ως μαρτυρικών χωριών.
Κε Δήμαρχε,
Κυρίες και κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι
Σύμφωνα με το νόμο 2503/1997, άρθρο 18, παράγραφος 5 (ΦΕΚ 107/Α/ 30-5-1997) ως Μαρτυρικά χωριά και πόλεις χαρακτηρίζονται στην Ελλάδα χωριά και πόλεις που έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές σε ανθρώπινες ζωές και σε υλικές ζημίες κατά την αντίσταση εναντίον των κατοχικών δυνάμεων κατοχής την περίοδο 1941-1944.
Για το σκοπό αυτό συνίσταται, με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Τριμελής Επιτροπή, που έχει ως αντικείμενο την υποβολή αιτιολογημένης πρότασης για τον χαρακτηρισμό των πόλεων και των χωριών εκείνων που έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές σε ανθρώπινες ζωές και σε υλικές ζημιές κατά την αντίσταση εναντίων των δυνάμεων κατοχής 1941-1944 ως «μαρτυρικών πόλεων και μαρτυρικών χωριών». Η Επιτροπή αποτελείται από ένα καθηγητή της Νεοελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, που ορίζεται από την οικεία σχολή του Πανεπιστημίου, έναν εκπρόσωπο της ΚΕΔΚΕ και τον Προϊστάμενο της αρμόδιας Διεύθυνσης του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Χρέη γραμματέα εκτελεί ο υπάλληλος του Υπουργείου. Ο χαρακτηρισμός γίνεται με Προεδρικό Διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργείου Εσωτερικών.
Να σημειωθεί ότι προαπαιτούμενο είναι να έχουν ληφθεί σχετικές αιτιολογημένες αποφάσεις από τις Τοπικές Κοινότητες και τον Δήμο για την ανακήρυξη των περιοχών τους, ως μαρτυρικών πόλεων και χωριών.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ», 7/2/2014, πάνω από ενενήντα (90) πόλεις και χωριά έχουν μέχρι την ημερομηνία αυτή χαρακτηριστεί μαρτυρικές περιοχές. Μάλιστα έχουν συγκροτήσει Αστική Εταιρεία Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα (Ν.Π.Ι.Δ.) με την επωνυμία «ΔΙΚΤΥΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1940-1945 – ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ» με έδρα την μαρτυρική πόλη των Καλαβρύτων. Πρόεδρος της Εταιρείας είναι ο εκάστοτε Δήμαρχος των Καλαβρύτων.
Τον χαρακτηρισμό των χωριών Χρυσοβίτσα, Πρόδρομος, Αγράμπελα, Μαχαιρά πρέπει να επιδιώξει να πετύχει ο Δήμος Ξηρομέρου, μιας διαδικασίας που άρχισε το 2019 με τις αποφάσεις των τοπικών Κοινοτήτων και την υπ’ αριθμ. 14/2019 απόφαση του Δήμου Ξηρομέρου και πρέπει να ολοκληρωθεί σύντομα. Για το λόγο αυτό πρέπει να καταθέσει άμεσα στο Υπουργείο Εσωτερικών σχετικό Φάκελο με στοιχεία για όσα συνέβησαν στις 8 και 9 Μαΐου 1943 κατά την οποία τα ιταλικά στρατεύματα Κατοχής έκαψαν σχεδόν ολοσχερώς για αντίποινα της παλλαϊκής αντίστασής τους με αποτέλεσμα την μάχη – ενέδρα της Τσαπουρνιάς στις 5/5/1943, οπότε οι κάτοικοι των χωριών μαζί με άλλους αντάρτες της περιοχής έστησαν ενέδρα σε ιταλική φάλαγγα και την συνέτριψαν. Από τη φωτιά που έβαλαν οι Ιταλοί στα χωριά αυτά σώθηκαν ελάχιστα σπίτια και υπήρξαν και 13 θύματα από τις θηριωδίες σε βάρος των κατοίκων τους.
Παράλληλα ο ίδιος ο Δήμος πρέπει να υποβάλει αίτημα στο Υπ. Εσωτερικών για την συγκρότηση Τριμελούς Επιτροπής που θα έχει ως αποστολή την εξέταση του προαναφερόμενου Φακέλου για την υποβολή αιτιολογημένης πρότασης για τον χαρακτηρισμό των χωριών που έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές σε ανθρώπινες ζωές και σε υλικές ζημίες.
Οι αιτούντες Σύλλογοι έχουμε στα χέρια μας τον σχετικό Φάκελο που πρέπει να καταθέσει ο Δήμος Ξηρομέρου στο Υπ. Εσωτερικών και τον οποίο δεσμεύονται να τον παραδώσουν. Ο Φάκελος αυτός στηρίζεται στο υλικό που έχει συγκεντρώσει ο πρ. Πρόεδρος Εφετών Αλέξανδρος Σάββας κι είναι προϊόν πολύχρονης έρευνάς του και περιλαμβάνει έγγραφα, δημοσιεύματα στον Τύπο, καταθέσεις μαρτύρων.
Ο Δήμος Ξηρομέρου πρέπει να ζητήσει άμεσα την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο θα χαρακτηρίζονται τα χωριά μας ως Μαρτυρικά σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρ. 18 παρ. 5 του Ν. 2503/30-5-1997. Μάλιστα στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ξηρομέρου η Δημοτική Αρχή πρέπει να καταθέσεις πρόταση προκειμένου να ληφθεί απόφαση από τα μέλη για την κατάθεση αιτήματος προς τον Υπουργό Εσωτερικών κο Λιβάνιο.
Είναι βέβαιο ότι ο χαρακτηρισμός και στη συνέχεια η ένταξη στο Δίκτυο των μαρτυρικών χωριών θα συμβάλει στην προβολή της ιστορίας τους και στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης του ελληνικού λαού για την συνεισφορά στον αγώνα για τη συντριβή του ναζισμού και του φασισμού.
Αστακός, 19/9/2024
1) Θεόδωρος Γεωργούλας, Πρόεδρος Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων
2) Γρηγόρης Τσίντζος, Πρόεδρος Συλλόγου Μαχαιριωτών
3) Αλεξάνδρα Μπαμπάνη, Πρόεδρος Συλλόγου Αγραμπελιωτών
4) Κώστας Ν. Λαϊνάς, Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας Προδρόμου
Νερό εμπλουτισμένο με κολοβακτηρίδια στη Μαχαιρά, τον Πρόδρομο και τη Χρυσοβίτσα-Πόσιμο μας διαβεβαίωνε ο Δήμαρχος κ. Τριανταφυλλάκης
Γράφει-Σχολιάζει
Ο ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ
Καταπέλτης η Διεύθυνση Υγείας Αιτωλοακαρνανίας, η οποία σε πρόσφατη έκθεσή της διαβεβαιώνει ότι το νερό σε πολλά χωριά του Δήμου Ξηρομέρου είναι ακατάλληλο για ανθρώπινη χρήση και ειδικότερα στις Τοπικές Κοινότητες Μαχαιρά, Προδρόμου και Χρυσοβίτσας είναι εμπλουτισμένο με κολοβακτηρίδια, που το καθιστά ακατάλληλο για κάθε ανθρώπινη χρήση ενώ καλεί τους κατοίκους να μην το χρησιμοποιούν για πόσιν, πλύσιμο φρούτων και λαχανικών και άλλων τροφίμων, ούτε για πλύσιμο αγγείων και , φυσικά, για πλύσιμο χεριών ή σώματος.
Η έκθεση στηρίζεται σε δειγματοληψία που έγινε στις 9 Σεπτεμβρίου, ενώ λίγες ημέρες μετά συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο το θέμα του νερού στο Ξηρόμερο και ο Δήμαρχος κ. Τριανταφυλλάκης διαβεβαίωνε ότι το νερό είναι πόσιμο, επικαλούμενος τις μετρήσεις ιδιωτικής Εταιρείας την οποία ο Δήμος χρησιμοποιεί , αποκλειστικά και μόνον αυτήν, για την πιστοποίηση του νερού, τα τελευταία χρόνια.
Βέβαια, ο κ. Δήμαρχος , κατά την συνεδρίαση και σε ζωντανή μετάδοση έπινε νερό εμφιαλωμένο, όπως και όλοι οι λαμβάνοντες μέρος στην συζήτηση- Δημοτικοί Σύμβουλοι Συμπολίτευσης και Αντιπολίτευσης.
Δηλαδή, η Αρμόδια Κρατική Αρχή διαβεβαιώνει ότι το νερό είναι ακατάλληλο για ανθρώπινη χρήση, λόγω κολοβακτηριδίων και η Ιδιωτική Εταιρεία ότι το νερό είναι κατάλληλο προς πόσιν.
Ποιον , εν τέλει, να πιστέψουμε ; Πάντως οι πολίτες αποφεύγουν συστηματικά να πίνουν νερό βρύσης καθότι δεν πείθονται από τις όποιες διαβεβαιώσεις της Δημοτικής Αρχής. Αναμφισβήτητα, γεννάται μείζον θέμα αξιοπιστίας, που μόνο η Εισαγγελική Αρχή μπορεί να διαλευκάνει και να δώσει πειστικές απαντήσεις στους Πολίτες για το τι ακριβώς συμβαίνει με το νερό του Ξηρομέρου.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, πρόκειται σύντομα να γίνει προκαταρκτική εξέταση για το όλο ζήτημα, που έχει και άλλες παραμέτρους πέραν από την ακαταλληλότητα του νερού.
Το όλο ζήτημα ξεκίνησε από καταγγελία πολίτη, στον οποίο η Διεύθυνση Υγείας κοινοποίησε την έκθεσή της ενώ αντίγραφο έχει λάβει και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γαλούνης, μετά από σχετικό αίτημα.
Ο κ. Γαλούνης, απ ότι μαθαίνουμε, σύντομα θα υποβάλλει μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου και εμπλεκόμενου στο μείζον θέμα του νερού.
Το στοιχεία που υπάρχουν είναι συντριπτικά και οι υπεύθυνοι πολύ δύσκολα θα αποφύγουν τις συνέπειες του Νόμου. Στις μέρες, που ακολουθούν οι εξελίξεις θα λάβουν διαστάσεις και ενδεχομένως να υπάρξει αποτέλεσμα, ώστε οι Ξηρομερίτες να πίνουν, επιτέλους, καθαρό νερό. Θα χρειαστεί η λήψη πολλών και κοστοβόρων μέτρων, αλλά είναι κάτι που πρέπει επειγόντως να γίνει. Γιατί, δεν μπορεί κανείς να παίζει με την υγεία και την ποιότητα ζωής χιλιάδων πολιτών.
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΩΝ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
«Τα Κόροντα», Πατησίων 5, 4 ος όρ., 104 31 Αθήνα
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρουν«Τα Κόροντα» σας προσκαλεί να λάβετε μέρος στις εργασίες της Τακτικής Γενικής Συνέλευσης που θα γίνει την 1 η /12/2024, ημέρα Κυριακή και ώρα 10,30 π.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΠΑΝ.ΣΥ. (Πατησίων 5, 4 ος όρ.) όπου θα συζητηθούν και θα παρθούν αποφάσεις στα παρακάτω θέματα ημερήσιας διάταξης:
1. Διοικητικός και οικονομικός απολογισμός του Δ.Σ. από τις
11/12/2023 μέχρι 1/12/2024.
2. Προγραμματισμός δράσης για το νέο έτος.
Αν δεν υπάρξει απαρτία τα παρακάτω θέματα θα συζητηθούν στις
4/12/2024, ώρα 7.30 μ.μ. στον ίδιο τόπο.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος
Θεόδωρος Γεωργούλας
Ο Γενικός Γραμματέας
Αθανάσιος Γ. Χαντζής
Δωρεά Αποστόλη Ν.Πανταζή
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού σχολείου Χρυσοβίτσας με επιστολή του εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του στον Αποστόλη Ν. Πανταζή για τη δωρεά που έκανε.
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού σχολείου Χρυσοβίτσας εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες στην οικογένεια Αποστόλου Ν.Πανταζή για την ευγενική χορηγία να αναλάβει εξ’ολοκλήρου τα έξοδα για τη κατασκευή και τοποθέτηση στεγάστρου σκίασης στο προάυλιο χώρο του σχολείου.
Απάντησαν αμέσως θετικά στη πρόταση του συλλόγου και με μεγάλη χαρά το ανέλαβαν και το πραγματοποίησαν.Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν που έχουν πλέον ένα χώρο να κάνουν το διάλειμμα τους και όταν βρέχει δεν είναι αναγκασμένα να κάθονται μέσα.
Επίσης ευχαριστούμε το Δήμο Ξηρομέρου που ανέλαβε τη διαδικασία και ιδιαίτερα τη κυρία Βιβή Ζαβογιάννη μηχανικό του Δήμου Ξηρομέρου.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ε. ΓΑΛΟΥΝΗ ΣΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ
πηγη: veloutsanews
Κύριε Δήμαρχε
Κατά την πενταετία Διοίκησης του Δήμου υπό την ηγεσία σας δαπανήθηκαν με απευθείας αναθέσεις και κατεπειγουσες διαδικασίες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για καθαρισμό των δεξαμενών για χλωριώσεις για συντήρηση και επισκευή των δικτύων ύδρευσης κοινοτήτων του Δήμου μας. Πρόκειται ουσιαστικά εκ του αποτελέσματος για σπατάλη χρημάτων χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.....
Στις 20 Σεπτεμβρίου στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα την τροποποίηση του κανονισμού ύδρευσης διαβεβαιώσατε δημόσια τόσο τους Δημοτικούς Συμβούλους όσο και τους δημότες ότι "ότι η ποιότητα του νερού στις Κοινότητες είναι διασφαλισμένη με επιστημονικά δεδομένα που λαμβάνει ο Δήμος από τα ιδιωτικά εργαστήρια "
Το ψέμα όμως έχει κοντά ποδάρια...
Κι αυτό γιατί η Διεύθυνση Υγιεινής με έγγραφο της ΑΠ:ΠΔΕ ΔΔΥΚΜΠΕΑΙΤ/ 310292/4379, επισήμως σας διαψεύδει καθώς σας είχε άμεσα ενημερώσει από 10-9-2024 τηλεφωνικά αλλά και μέσω ηλ. ταχυδρομείου ότι :
(Α). Για τις περιοχές ΤΚ Χρυσοβίτσας, ΤΚ Προδρόμου, ΤΚ Μαχαιράς, δεδομένων των αποκλίσεων των τιμών των αποκλειστικών δεικτών μικροβίων κοπρανώδους προέλευσης αλλά και της αύξησης των ολικών κολοβακτηριοειδών που ανιχνεύτηκανστα δείγματα, θα πρέπει άμεσα όπως ήδη τηλεφωνικά ζητήθηκε, να προβεί σε διορθωτικές ενέργειες για ολική διασφάλιση της ποιότητας του νερού, ως έχουμε συστήσει και προκύπτουν από την επιστημονική πρακτική και τη νομοθεσία, ήτοι:
• άμεσα να γίνει διακοπή της χρήσης του νερού για ανθρώπινη κατανάλωση ( πόσιμο, υγιεινή τροφίμων, υγιεινή σκευών παρασκευής τροφίμων και ατομική υγιεινή) φροντίζοντας για την άμεση και λεπτομερή ενημέρωση των δημοτών σας με κάθε πρόσφορο μέσο (ΜΜΕ, ενημέρωση πόρτα – πόρτα , μεγάφωνα διανομή ενημερωτικού υλικού, τοποθέτηση απαγορευτικών σε κοινόχρηστα σημεία υδροληψίας), σχετικά με την ακαταλληλότητα του νερού και με τις ενέργειες εξυγίανσης, στις οποίες θα προβείτε...
(Β) Για τα δίκτυα ΤΚ Σκουρτούς, ΤΚ Βασιλόπουλου, ΤΚ Καραϊσκάκη ΔΚ Αστακού,ΤΚ Μύτικα, ΤΚ Κανδήλας που δεν εμφανίζουν απόκλιση των βασικών δεικτών ή εμφανίζουν απόκλιση μόνο στα ολικά κολοβακτηριοειδή (δείκτης που μας υποψιάζει για είσοδο ρύπων χώματος και άλλων περιβαλλοντικών στοιχείων στο δίκτυο, επιβάρυνση η οποία σημειωτέον δε θα υπήρχε αν εφαρμοζόταν μόνιμη και σταθερή χλωρίωση στο νερό των δικτύων με δοσομετρική αντλία), παρακαλείστε άμεσα να ελέγξετε το σύστημα απολύμανσης (δοσομετρικές αντλίες, διάλυμα χλωρίου), αφού εξυγιάνετε τα δίκτυα με υπερχλωρίωση και υδραυλικό ξέπλυμα, μετά από ενημέρωση των καταναλωτών για παροδική διακοπή χρήσης λόγω εξυγιαντικών μέτρων.
Εν γνώσει σας, παρότι γνωρίζατε την ακαταλληλότητα του νερού ύδρευσης των οικισμών αποκρύψατε την αλήθεια και θέσατε την υγεία των δημοτών σε κίνδυνο καθώς παρότι οφείλατε δεν τους ενημερώσατε νομίμως και σύμφωνα με τις υποδείξεις της Διεύθυνσης Υγιεινής για την ακαταλληλοτητα του νερού ύδρευσης προκειμένου να μην το χρησιμοποιούν για την κάλυψη των αναγκών τους
Εγκ. Δ1(δ)/ΓΠ οικ. 44532/2023 (ΦΕΚ /-- 25.8.2023)
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Αριθμ. Πρωτ. Δ1δ/Γ.Π. οικ. 38752 Θέσπιση υποχρεωτικής πληροφόρησης του κοινού για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης
Ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης προσέφυγα προς ενημέρωση στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και έχοντας στα χέρια μου τα επίσημα αποτελέσματα όπως δημοσίως δεσμεύτηκα οφείλω να προσφύγω και στη Δικαιοσύνη
Σε εκκρεμότητα παραμένει και το θέμα της ποιότητας νερού των αδειοδοτούμενων και μη γεωτρήσεων που τροφοδοτούν τα δίκτυα ύδρευσης των άλλων οικισμών του Δήμου Ξηρομέρου .
Ερωτόκριτος Γαλουνης
Επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης
Δήμου Ξηρομέρου
15/10/2024
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΑ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Το δημοτικό σχολείο και το νηπιαγωγείο χρυσοβίτσας άρχισαν κανονικά την λειτουργία τους. Εκπαιδευτική για φέτος θα είναι η Ευαγγελία Ντούλκα (προϊσταμένη), ο Ιωάννης Κομανάς και η Νικολέτα Πατιού για το ολοήμερο.
Οι μαθητές του δημοτικού σχολείου είναι συνολικά 13 με 8 αγόρια και 5 κορίτσια. Η κάθε τάξη έχει αντίστοιχα τους εξής μαθητές. A’ 2 (1 αγόρια & 1 κορίτσι), Β’ 3 (0 αγόρια & 3 κορίτσια), Γ’ 3 (3 αγόρια & 0 κορίτσια), Δ’ 4 (3 αγόρια & 1 κορίτσι), Ε’ 1 (1 αγόρι & 0 κορίτσια) και ΣΤ’ 0.
Η Ελένη Στασινού, η πολύ αγαπητή νηπιαγωγός, συνεχίζει την πετυχημένη θητεία της στο Νηπιαγωγείο Χρυσοβίτσας με 8 συνολικά μαθητές (2 αγόρια & 6 κορίτσια). Τους ευχόμαστε καλή σχολική χρονιά.
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ
Την παραίτησή του από την θέση του Αντιδημάρχου Καθαριότητας του Δήμου Ξηρομέρου υπέβαλε στις 12/9/2024 ο συγχωριανός μας Γιάννης Χρ. Χρόνης για προσωπικούς λόγους. Στην θέση του διορίστηκε η Άρτεμις Τσόμπου από το Βασιλόπουλο.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
Πραγματοποιήθηκε στην φιλόξενη αίθουσα ΄”Αντώνης Τρίτσης” του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων στην αθήνα την Τετάρτη 25/9/2012 η παρουσίαση του τρίτομου έργου του καθηγητή ιστορικού Γεώργιου Φερεντίνου.
Διοργανωτές ήταν η Παναιτωλοακαρνανική Συνομοσπονδία (ΠΑΝ.ΣΥ.) και Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου (ΟΠΣΥΞ), με τους προέδρους τους κ. Πάνο Χολή και Τάκη Στεργίου ν’ απευθύνουν χαιρετισμό στην έναρξη της εκδήλωσης. Επίσης χαιρετισμό απηύθυνε και ο Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών κ. Κώστας Καρούσος. Εισηγητές ήταν ο καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου κ. Θανάσης Χρήστου, ο καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γεώργιος Πιτσινέλης ενώ την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Χρυσόστομος Πατούλας.
Την παρουσίαση του βιβλίου παρακολούθησαν και τίμησαν με την παρουσία τους βουλευτές και πολιτευτές του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων και άλλων φορέων και πολλοί συμπολίτες μας.
ΕΣΟΔΑ ΕΞΟΔΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ 8/8/2024 ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΩΝ
ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ‘40
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 είναι μια μέρα γιορτής και υπερηφάνειας για την πατρίδας μας γιατί μας θυμίζει τον ηρωισμό αλλά και τη δύναμη που επιδεικνύει ο ελληνισμός απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή της ελευθερίας του. Παράλληλα όμως μας διδάσκει τι μπορεί να πετύχει ένας λαός που αγωνίζεται ενωμένος. Μας διδάσκει, πάνω απ’ όλα, ότι κανένας στόχος δεν είναι ανέφικτος, όταν υπάρχει θέληση και πίστης.
Την ημέρα αυτή, σε εκείνες τις απάτητες βουνοκορφές, στις δασωμένες και δύσβατες λαγκαδιές και χαράδες της Πίνδου, μια αυτοκρατορία κατέρρευσε. Και εκεί πάνω, μια καινούργια Ελλάδα αχνοφάνηκε. Ήταν η ίδια η παλιά, αιώνια Ελλάδα, μα η λάμψη της ήταν καινούργια, μοναδική και ικανή να φωτίσει και να εμψυχώσει ένα κόσμο φωτισμένο.
Τιμώντας την μνήμη των συγχωριανών μας που σκοτώθηκαν το 1940-1941 δημοσιεύουμε τα ονοματά τους: 1) Μούρκας Ευάγγελος του Φωτίου, 2) Μούρκας Δημήτριος του Σωτηρίου 3) Ράπτης Ιωάννης του Κων/νου και 4) Χαντζής Δημήτριος του Θεοδώρου.
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ ΕΧΙΝΑΔΩΝ
Με πλήθος επισκεπτών πραγματοποιήθηκε η 453η Επέτειος Μνήμης της Ναυμαχίας των Εχινάδων ή Λεπάντο 2024 που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Φορέας “ΣΥΜΜΑΧΙΑ” υπό την προεδρία του κ. Ιωάννη Κουρκουμέλη και έλαβε χώρα το Σάββατο 5 Οκτωβρίου και ώρα 11.00 στο ιστορικό τόπο που διεξήχθη η Ναυμαχία στον όρμο Σκρόφα-περιοχή Ιχθυκα Οινιάδων. Σκοπός της διοργάνωσης ήταν να αναδείξει την σημαντική αυτή μάχη, που άλλαξε το ρου της ιστορίας, στο ακριβές σημείο που έλαβε χώρα η Ναυμαχία.
Η Βησ. Ζορμπά-Ραμμόπούλου στην 52η Έκθεση Βιβλίου
Όπως προαναφέραμε η συγχωριανή μας συγγραφέας Βησσαρία Ζορμπά-Ραμμοπούλου, το Σάββατο 14/9/2024 και από ώρα 20.00 έλαβε μέρος στην 52η Έκθεση Βιβλίου που πραγματοποιήθηκε στο Πεδίο του Άρεως, όπου συνυπέγραψε τα βιβλία της, που πωλήθηκαν από τις εκδόσεις “ΠΑΤΑΚΗ”.
Η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη κι η ίδια από το πόστο αυτό έστειλε ένα θερμό μήνυμα με το οποίο εκφράζει τις ευχαριστίες της σ’ όλους τους αγαπημένους συγγραφείς, τους φίλους και τις φίλες της που βρέθηκαν μαζί της, καθώς και στα στελέχη των εκδόσεων “ΠΑΤΑΚΗ” που στήριξαν την εκδήλωση.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
ΒΑΠΤΙΣΗ
Ο Μιχάλης Νταλίπης και η Χρυσούλα Σταμούλη Σάββα βάφτισαν το αγοράκι τους και του έδωσαν το όνομα Νικόλαος.
ΓΑΜΟΣ
Η Ελένη Λιοπύρη κόρη του Φώτη Λιοπύρη και της Αφροδίτης Σπ. Καραγιάννη-Λιοπύρη τέλεσε θρησκευτικό γάμο με τον Κων/νο Μαντά από την Πάτρα.
Να ζήσουν ευτυχισμένοι.
ΘΑΝΑΤΟΙ
Έφυγαν από κοντά μας οι εξής: η Λέλα Επαμ. Χρόνη, η Χάιδω χήρα Σπύρου Λούντζη, ο Μαρίνος Αθ. Ταπραντζής και ο Ηλίας Χρ. Αυδής.
Στους συγγενείς θερμά συλλυπητήρια.
ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΑ ΑΕΙ
Ο Ελευθέριος Βασ. Κώτσης πέτυχε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στο Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών.
Θερμά συγχαρητήρια.\
H αλήθεια για το πόσιμο νερό
Απ’ την υπ’ αριθ. πρωτ. 69803/19-9-2024 επιστολή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Στερεάς και Ιουνίου, Δ/νση Υδάτων Δυτ. Ελλάδος για το θέμα της υδροδότησης και ποιότητας πόσιμου νερού στο Δημοτικό Διαμέρισμα Χρυσοβίτσας προκύπτουν τα εξής:
…ο Δήμος Ξηρομέρου κατέθεσε την υπ’ αριθμ. 10885/24-9-2015 αίτηση δήλωση για την χορήγηση άδειας χρήσης νερού από την υδρευτική γεώτρηση Χρυσοβίτσας και την υπ’ αριθμ. 17153-/-31-12-2014 αίτηση-δήλωση εγγραφής σημείου υδροληψίας στο Εθνικό Μητρώτο Σημείου Υδροληψίας (ΕΜΣΥ) της 145026/2014 ΚΥΑ για την ανωτέρω γεώτρηση και εως σήμερα δεν έχει χορηγηθεί άδεια χρήσης νερού.
Σύμφωνα με τα ανωτέρω αίτήματα η εν λόγω γέωτρηση (με συντεταγμένες: Χ=250990 Υ=475059) εξυπηρετεί υδρευτικές ανάγκες της Τ.Κ. Χρυσοβίτσας και όχι αρδευτικές.
Δεδομένου ότι καταγγέλθηκαν παρόμοιες παροχές νερού από την γεώτρηση σας αποστέλλουμε την παρούσα σχετικά με την διενέργεια αυτοψιών και ελέγχων που αφορούν στην διαπίστωση τυχόν παραβάσεων της ανωτέρω νομοθεσίας.
Να σημειωθεί επίσης ότι, παρά το υπ’ αριθμ. ρπ. 6189/16-9-2024 έγγραφο της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, παραμένει σε εκκρεμότητα στο Δήμο Ξηρομέρου το θέμα ποιότητας νερού των αδειοδοτημένων και μη γεωτρήσεων που τροφοδοτούν τα δίκτυα ύδρευσης των οικισμών του Δήμου ώστε έγκαιρα να διαπιστωθούν τυχόν παραβάσεις και να προστατευθεί ο υδροφόρος ορίζοντας.
Τέλος, επειδή όλες οι γεωτρήσεις - όχι μόνο της Χρυσοβίτσας, αλλά και των άλλων χωριών - περιέχουν μεγάλο ποσοστό γύψου πρέπει να υπάρξει ένας γενικότερος σχεδιασμός, όπως ξεκίνησε με τις Κοινότητες Φυτειών και Παπαδάτου για την ύδρευση, είτε από τις πηγές Αχυρών, είτε από τον Αχελώο ποταμό, που συνορεύει με την περιοχή μας, και των υπολοίπων κοινοτήτων του Δήμου Ξηρομέρου, κατά το πρότυπο του ΣΥΞ, ώστε να εξασφαλιστεί επιτέλους πόσιμο νερό.
Αλέξανδρος Σάββας
Πετρόκτιστο σπίτι της οικογένειας Γκόλια
Οι κόρες του Γεωργίου Λαζ. Γκόλια, Θεώνη Γκόλια και Βασιλική Γκόλια-Τσιμπούρη, ολοκλήρωσαν το καλοκαίρι τις εργασίες επισκευής και συντήρησης στο πετρόκτιστο σπίτι τους, που βρίσκεται στην άκρη της πλατείας του χωριού μας. Έτσι, μετά από πολλές προσπάθειες και σημαντικά έξοδα, αποκατέστησαν το πανέμορφο δίπατο σπίτι τους, που μας μεταφέρει σε άλλες εποχές.
Σ’ αυτό ο προσεκτικός επισκέπτης εύκολα διακρίνει την τέχνη του μάστορα που με υπομονή λάξευε την πέτρα, δημιουργώντας έργα τέχνης. Ο χρόνος κατασκευής του ισογείου είναι το 1895 και του πρώτου ορόφου το 1926, που κατασκευάστηκε και το γειτονικό σπίτι των αδελφών Μελεούνη.
Το συντηρημένο πλέον πετρόκτιστο σπίτι αποτελεί ένα πραγματικό στολίδι για το χωριό μας - όπως είναι και το Δημοτικό Σχολείο στην άκρη του χωριού. Η κατασκευή του μαρτυρεί τον ρόλο και την ισχύ της ιστορικής οικογένειας των Γκολιαίων, η οποία ήταν μια οικογένεια αγωνιστών και προκρίτων. Να σημειωθεί ότι απ’ αυτήν κατάγονταν ο δημογέροντας Δημήτριος Γκόλιας κι ότι (η οικογένεια) είχε δύο εξοδίτες πεσόντες στην ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου, τον Ευστάθιο και τον Κων/νο Γκόλια.
Με ευχαρίστηση μάθαμε κι άλλοι συγχωριανοί ενδιαφέρονται να προχωρήσουν σε παρόμοιες εργασίες.
Δείτε τα φύλλα της εφημερίδας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο