Σχεδόν 4.000 εργαζόμενοι υπολογίζεται ότι θα φύγουν από το Αγρίνιο για σεζόν - Βαθαίνει το πρόβλημα

 

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων κάνει λόγο για ελλείψεις προσωπικού που ανέρχονται σε 53.000 και μαζί με τις κενές θέσεις στην εστίαση φτάνουν συνολικά τις 80.000.......

Σχεδόν 4.000 εργαζόμενοι υπολογίζεται ότι θα φύγουν από το Αγρίνιο για σεζόν. Βαθαίνει το πρόβλημα όπως αναφέρει η εφημερίδα "Συνείδηση". «Οι ξενοδόχοι της υπόλοιπης Ελλάδας δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα τουριστικά νησιά, που προσφέρουν μεγαλύτερες απολαβές» επισημαίνει ο επίτιμος μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Αιτωλοακαρνανίας Χρήστος Κωστακόπουλος

Αναλυτικά το δημοσίευμα:

Ενώ βρισκόμαστε λίγο πριν την εκκίνηση της τουριστικής σεζόν, αφενός εμφανίζεται και πάλι το ζήτημα της  έλλειψης προσωπικού, αφετέρου αναδεικνύονται οι διαφορές μεταξύ των τουριστικών και μη περιοχών της χώρας. Παράλληλα μια νέα τάση στην επιλογή επαγγελμάτων μεταξύ των νέων που βγαίνουν στην αγορά εργασίας, φέρνει ακόμη μεγαλύτερα κενά και στην Αιτωλοακαρνανία.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων κάνει λόγο για ελλείψεις προσωπικού που ανέρχονται σε 53.000 και μαζί με τις κενές θέσεις στην εστίαση φτάνουν συνολικά τις 80.000. Γενικότερα όμως, οι ανάγκες είναι σε όλα τα επαγγέλματα, στα χωράφια, στον τουρισμό, στην εστίαση, στη βιομηχανία, στις κατασκευές, στα τεχνικά επαγγέλματα, σε νοσηλευτικό προσωπικό και φυσικά στην πληροφορική, όπου οι εταιρείες κυνηγούν με κάθε τρόπο προγραμματιστές για να τους πείσουν να εγκαταλείψουν τους ανταγωνιστές τους.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ στο protothema.gr, «στον πρωτογενή τομέα, η έλλειψη 70.000 εργατών γης αποτελεί «νάρκη» για την ελληνική γεωργία. Ελιές, θερμοκήπια, ροδάκινα, φράουλες, όλοι ζητούν κόσμο. Ενδεικτικό είναι ότι στο πλαίσιο του προγράμματος μεταφοράς ανέργων από τη Δυτική Μακεδονία στην Κρήτη για τη συγκομιδή ελιάς υπέβαλαν αίτηση μόλις 30 άτομα και τελικά δέχτηκαν να πάνε οι τρεις!

Αν προστεθούν και οι ελλείψεις εργαζομένων στις κατασκευές, σε έναν τομέα που οι ανάγκες θα πολλαπλασιάζονται λόγω των έργων και των επενδύσεων, οι συνολικές κενές θέσεις ανέρχονται σε 200.000.  Από την άλλη πλευρά, οι άνεργοι, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ανέρχονται σε 495.000. Η ανεργία μειώθηκε στο 10,4% τον Ιανουάριο 2024, αλλά εξακολουθεί να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα στους νέους και τις γυναίκες.

Εύλογο είναι ότι όσο μειώνεται η ανεργία τόσο αυξάνονται οι κενές θέσεις εργασίας. Τα έτη 2013-2015, όπου η ανεργία είχε εκτοξευτεί στο 25%, οι κενές θέσεις εργασίας ήταν μόλις 15.000».

Η παραπάνω κατάσταση, δε, εμφανίζεται από κυβερνητικούς παράγοντες και με ένα άλλο πρόσημο εκείνο της συνεχούς δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, κάτι που όμως δεν μπορεί να αποτελεί βεβαιότητα, διότι όσο μπορεί να αφορά μια κενή θέση εργασίας κάποια που έχει δημιουργηθεί πρόσφατα, εξίσου μπορεί να αφορά και εργαζόμενο που έχει δηλώσει ότι θα φύγει από την εργασία του μέσα στο επόμενο τρίμηνο! Για την ΔΥΠΑ που διεξάγει σχετικές μετρήσεις δεν υπάρχει κάποια διαφορά

O Χρήστος Κωστακόπουλος

Σύμφωνα με τον Περιφερειακό Σύμβουλο της παράταξης «Νέα Δυτική Ελλάδα» και επίτιμο πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων Αιτωλοακαρνανίας, Χρήστο Κωστακόπουλο, το πρόβλημα της έλλειψης εργαζομένων στην περιοχή ειδικά γύρω από το Αγρίνιο, που έχει και το μεγαλύτερο δυναμικό, περνάει πλέον σε άλλη διάσταση. «Πράγματι έχουμε εκτιμήσεις από ανθρώπους της αγοράς ότι το επόμενο διάστημα, ίσως και πάνω από 4.000 εργαζόμενοι ή άνεργοι από την περιοχή μας θα πάνε για εποχική δουλειά στον τουρισμό! Αυτό συμβαίνει παρότι εδώ δεν έχουν καλυφθεί οι ανάγκες και οι εταιρείες ψάχνουν και δεν βρίσκουν ούτε οδηγούς, παρότι προσφέρουν πολύ καλύτερους μισθούς και συνθήκες από ό,τι στο παρελθόν. Ακόμη και «ημέρες καριέρας» είδαμε να λαμβάνουν χώρα στην περιοχή κάτι το οποίο θα ενταθεί. Ο κόσμος που φεύγει είναι πολύς και αυτό φαίνεται στην τοπική κοινωνία, χωρίς να μπορούμε να κατηγορήσουμε τα νέα παιδιά, πλην των περιπτώσεων που αφήνουν εδώ κάποια αξιοπρεπέστατη δουλειά για να κάνουν κάποια αμφιλεγόμενη αλλού. Στον τουρισμό των μεγάλων νησιών όπως Ρόδος, Κως, Σαντορίνη, οι συνθήκες έχουν καλυτερεύσει, οι ανειδίκευτοι παίρνουν τουλάχιστον 1200 ευρώ τον μήνα συν την διαμονή και το φαγητό τους. Μετά τον ντόρο που έγινε τα προηγούμενα χρόνια, έχει καλυτερεύσει η κατάσταση πλην περιπτώσεων όπως η Μύκονος όπου ακόμη είναι ανεξέλεγκτη η κατάσταση, αν κι εκεί αρχίζει να αλλάζει η κατάσταση. Ακόμη και μια νέα «μπίζνα» αρχίζει να διαφαίνεται, το χτίσιμο κατοικιών σε τουριστικές περιοχές για τους εργαζομένους», εξηγεί ο κ. Κωστακόπουλος.

Ο ίδιος, βέβαια, εξηγεί ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα, διότι συχνά το υποσχόμενο 8ωρο δεν τηρείται, όπως και τα ρεπό που συμφωνούνται, όπως όμως λέει, τα πράγματα είναι καλύτερα από ό,τι παλιότερα. «Ένα άλλο θέμα, δε, που επιβαρύνει  συνολικά την κατάσταση είναι ότι τα νησιά με τον πιο εύρωστο τουρισμό και τα καλύτερα πορτοφόλια κλέβουν τους εργαζόμενους από την υπόλοιπη χώρα που δεν μπορεί να πληρώσει μισθούς 400 ή 500 ευρώ παραπάνω. Για παράδειγμα τα νησιά στο Ιόνιο ή η Χαλκιδική, δουλεύοντας με Έλληνες, Βαλκάνιους ή Ιταλούς που κάνουν κάμπινγκ ή ιστιοπλοΐα, δεν έχουν δυνατότητα για τόσο μεγάλους μισθούς. Παρόλα ταύτα οι ελλείψεις είναι πολλές και δεν μπορούν να καλυφθούν από τα εργατικά χέρια που θα έρθουν από τρίτες χώρες, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται και ξένοι εργάτες οι οποίοι προορίζονταν για λαντζέρηδες ή για άλλες θέσεις χαμηλών προσόντων», εξηγεί.

Ίσως περισσότερο από όλα τα παραπάνω, πάντως, οι επιχειρηματίες της περιοχής λένε ότι τα επόμενα χρόνια θα αρχίσουν να μας απασχολούν οι επιλογές για δουλειά της νεότερης γενιάς, η οποία επιλέγει να μην κάνει επαγγέλματα που θεωρεί η ίδια ότι έχουν μειωμένο κοινωνικό αντίκτυπο και αίγλη. Οι επαγγελματίες οδηγοί π.χ. είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση, οι οποίοι και στο Αγρίνιο είναι πια περιζήτητοι αλλά και είδος εν ανεπαρκεία. «Όταν μαθαίνεις ότι στην Δανία οι μισθοί των νέων οδηγών φθάνουν και τα 4.500 ευρώ ή όταν βλέπεις ημέρες καριέρας από την Γερμανία στην Ελλάδα για οδηγούς λεωφορείων, καταλαβαίνεις προ τα πού πάει το θέμα. Στο δυτικό κόσμο γενικά οι νέοι αρνούνται να κάνουν κάποια επαγγέλματα και καθώς οι δικές μας γενιές φεύγουν αυτό το προσωπικό θα βρεθεί από αλλού, δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Αρκεί να δει κανείς τι συμβαίνει με επαγγέλματα όπως του υδραυλικού ή του πλακά, όπου πρέπει να βάλεις γνωστό για να σου βρει κάποιον που ξέρεις ότι θα σου πάρει όσο θέλει. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις κι αλλιώς…», λέει επιχειρηματίας τις περιοχής.

Γιάννης Συμψηρής - Εφημερίδα "Συνείδηση"