Κι όμως στην καθημερινότητά μας κυριαρχεί η θλίψη και η απελπισία, για τα όσα άσχημα μας πνίγουν και κάνουν την ζωή μας ανυπόφορη και το μέλλον μας αβέβαιο.
Η πρώτη του Μάη κάθε χρόνου ξυπνάει μνήμες λαϊκών εξεγέρσεων σε ολόκληρο τον κόσμο, με αιτήματα η δουλειά να μην είναι δουλεία αλλά εργασία με ανθρώπινες συνθήκες, μακρυά από εκμετάλλευση και εξαθλίωση, εκβιασμούς και απειλές.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο κόσμος πρέπει να πάρει τις τύχες του στα χέρια του. Χρειάζεται διαρκής αγώνας. Δεν μας χαρίστηκε ποτέ τίποτα.
Μικρογραφία του κόσμου αποτελεί ο δικός μας Δήμος.
Έχει ανάγκη από ανθρώπους με εμπειρία και γνώση, με ικανότητες, με προσφορά και ανιδιοτέλεια, που λένε την αλήθεια κι όχι επαναλαμβανόμενα ψέματα.
Εμείς μπορούμε να ηγηθούμε αποφασιστικά και να δώσουμε δύναμη στους δημότες μας να κάνουν χαρούμενη την δική τους εργατική πρωτομαγιά.
Να φέρουμε ξανά την ομορφιά στον τόπο μας, μέσα από νέους αγώνες.
Δεν έχουμε ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες.
Δεν χωράνε άλλοι πειραματισμοί.
Μην ξεγελαστούμε πάλι από «σειρήνες» παλαιάς κοπής.
«Έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ-πρωί, γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ».
Οι καιροί είναι πονηροί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο