Ο Φώτης Ζησιμόπουλος αφιέρωσε τη νίκη στους γονείς του
Ο 39χρονος αστυνομικός από το Αγρίνιο έγινε ο πρώτος Έλληνας που βγήκε πρώτος στον διάσημο υπερμαραθώνιο έπειτα από 23 χρόνια.....
Το ρολόι κοντεύει 5 τα ξημερώματα και είναι Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου. Παρά το προχωρημένο της ώρας ο κόσμος έχει μαζευτεί στη Σπάρτη, στο άγαλμα του Λεωνίδα για να υποδεχτεί τον φετινό νικητή στον ιστορικό υπερμαραθώνιο «Σπάρταθλον» που για πρώτη φορά έπειτα από 23 χρόνια είναι Έλληνας.
Ο λόγος για τον 39χρονο αστυνομικό από το Αγρίνιο Φώτη Ζησιμόπουλο, που τερμάτισε πρώτος με χρόνο 21:57:37”, ισοφαρίζοντας μάλιστα ένα από τα ρεκόρ του Γιάννη Κούρου, που είχε κάνει το 1986.
Φτάνοντας λίγο πριν τον τερματισμό του αγώνα, αποθεώθηκε από τους πολίτες της πόλης της Σπάρτης, οι οποίοι ξενύχτησαν περιμένοντας την άφιξή του.
Στη συνέχεια μετά τον τερματισμό του, αγκάλιασε το άγαλμα του Βασιλιά Λεωνίδα και τυλίχτηκε με τη γαλανόλευκη.
ο «Σπάρταθλον» είναι ένας ιστορικός υπερμαραθώνιος που λαμβάνει χώρα στο τέλος του Σεπτέμβρη κάθε χρόνο στην Ελλάδα.
Είναι ένας από πλέον δύσκολους αγώνες υπεραποστάσεων παγκοσμίως και παράλληλα πολύ μεγάλου ενδιαφέροντος λόγω του ιστορικού του υπόβαθρου.
Ο αγώνας αναβιώνει τα βήματα του Φειδιππίδη, ενός αρχαίου Αθηναίου δρομέα μεγάλων αποστάσεων, ο οποίος το 490 π.Χ., πριν από τη μάχη του Μαραθώνα, εστάλη στη Σπάρτη να ζητήσει βοήθεια στον πόλεμο που διεξήγαγαν οι Έλληνες με τους Πέρσες.
Η κούρσα ξεκίνησε στις 7:00 το πρωί της Παρασκευής 24/09 από τους πρόποδες του Ιερού βράχου με τερματισμό τη Σπάρτη.
Ο Φώτης Ζησιμόπουλος μίλησε στο Sputnik για την ιστορική αυτή πρωτιά, έκανε μια συγκινητική αφιέρωση και ήδη σχεδιάζει τα επόμενα βήματά του.
Από τα ρινγκ στα βουνά
Ο Έλληνας υπερμαραθωνοδρόμος μας μίλησε για το πώς ξεκίνησε κάνοντας το χόμπι του και εξελίχθηκε σε αυτό που είναι σήμερα.
«Ξεκίνησα με πυγμαχία το 2007 και μετά λόγω μετάθεσης σε ένα ορεινό χωριό της Λέσβου, ξεκίνησα το τρέξιμο ως χόμπι, έτσι για να κάνω κάτι ως ασχολία μετά την πυγμαχία.
Εκεί μου μπήκε το “μικρόβιο”, έμαθα για τις υπερ-αποστάσεις και σκέφτηκα “πώς γίνεται να τρέχουν τέτοιες αποστάσεις;” και σιγά σιγά άρχισα να το δουλεύω. Με βρήκε ο προπονητής μου, ο Δημήτρης Κασσίμης, με είδε σε έναν αγώνα, στο Olympus Marathon, και έτσι αρχίσαμε, είμαστε μαζί από το 2018.
Mε τράβηξαν οι ultra αποστάσεις, 80 και πάνω χιλιόμετρα. Το “Σπάρταθλο” ήταν πρόκληση για μένα, καθώς κάναμε αγώνες βουνού στο εξωτερικό και προπονήσεις, δεν κάναμε δρόμο (άσφαλτο). Μετά τον τελευταίο αγώνα βουνού στο Ζαγόρι τον Ιούλιο ξεκινήσαμε την προπόνηση για το Σπάρταθλο» ανέφερε ο 39χρονος δρομέας.
Η νοοτροπία νικητή
Εντύπωση προκαλεί τα λόγια του Φώτη ο οποίος έχει μέσα του τη νοοτροπία νικητή.
«Σε ό,τι αγώνα τρέχω, τρέχω για να βγω πρώτος. Άσχετα με το αποτέλεσμα. Δεν βλέπω άλλο αποτέλεσμα από το να μην βγω πρώτος. Θα τα δώσω όλα και αν ο άλλος είναι καλύτερος, τον σέβομαι και θα τον χειροκροτήσω κιόλας, δεν έχω πρόβλημα», τόνισε.
«Κούραση και πρησμένα πόδια»
Ένας τόσο εξαντλητικός αγώνας έχει πάρα πολλές δυσκολίες και ο Φώτης προσπάθησε να μας δώσει μια ιδέα, περιγράφοντας πώς κατόρθωσε να πάρει την πρωτιά:
«Δυσκολεύτηκα πολύ μετά τα 200 χιλιόμετρα, που ενώ έβλεπα πως ήμουν πρώτος μπήκα σε μια διαδικασία που δεν ήταν στο πλάνο μας με τον προπονητή, να κυνηγήσουμε τον χρόνο. Γιατί ήταν ο πρώτος μου αγώνας, δεν ήξερα πώς θα μου βγει, ρίσκαρα, αλλά έπρεπε να κρατάω και χαμηλό προφίλ γιατί δεν ήξερα τι θα μου παρουσιαστεί. Δεν είχα ξανατρέξει 246 χιλιόμετρα και ειδικά σε άσφαλτο.
Έτσι, μετά τα 200, που είχα μια ώρα διαφορά με τον 2ο, λέμε “πάμε να κυνηγήσουμε τον χρόνο”. Εκεί ξεκίνησα πιο έντονα, με λιγότερες στάσεις, άρχιζα να πιέζω υπερβολικά και κάπου εκεί μου βγήκε και η κούραση, τα πόδια μου είχαν πρηστεί, γενικά όλα λειτουργούσαν χάλια (γέλια), αλλά τέλος καλό, όλα καλά» είπε χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά στο πού αφιέρωσε τη μεγάλη νίκη δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί και πολύ.
«Θέλω να αφιερώσω τη νίκη στη μάνα μου και στον πατέρα μου… τους το χρωστάω» σημείωσε με νόημα.
Ο μοναχικός δρόμος
Όταν τον ρωτήσαμε για το αν έχει κάποια βοήθεια από την Πολιτεία, η απάντησή του ήταν λιτή αλλά περιεκτική.
«Κακά τα ψέματα, στην Ελλάδα ζούμε. Μέχρι τώρα εκτός από κάποιους χορηγούς που είχα, δεν είχα καμία βοήθεια. Ήξερα ότι αν κερδίσω πάντως το Σπάρταθλο, θα μου άνοιγαν κάποιες πόρτες, όπως κι έγινε» ανέφερε.
Με το βλέμμα στο μέλλον
Η σεζόν έκλεισε για τον Έλληνα δρομέα με την τεράστια νίκη στο «Σπάρταθλο» και πλέον κοιτάει μπροστά για νέες πρωτιές.
«Το Σπάρταθλο ήταν ο κορυφαίος στόχος για φέτος. Τώρα θα κάτσουμε με τον προπονητή μου να βγάλουμε το πλάνο για τη νέα χρονιά, να δούμε τι θα κάνουμε, τι προτάσεις θα έχουμε από το εξωτερικό, έχω ήδη και από την Αμερική ήδη κάποιες προτάσεις για υπεραποστάσεις πάντα. Πρέπει να τις ξεχωρίσουμε, να τα βάλουμε κάτω, γιατί κλείνουν γρήγορα και οι συμμετοχές. Θα δηλώσουμε καλούς αγώνες, μου αρέσει να τρέχω με καλούς αθλητές και να το κυνηγάω» κατέληξε.
Δημήτρης Χατζής
sputniknews.gr
agriniopress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο