Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, του Τάσου Λειβαδίτη
Αν θέλεις
να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την
ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις τα χείλη
σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές.
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ’ τις σφαίρες μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου θα ‘ ναι μια πετριά στα τζάμια των ολεμοκάπηλων. Κάθε χειρονομία σου θα ‘ναι για να γκρεμίζει την αδικία. Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις, ούτε στιγμή να ξεχαστείς. Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.....
Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ’ τις σφαίρες μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου θα ‘ ναι μια πετριά στα τζάμια των ολεμοκάπηλων. Κάθε χειρονομία σου θα ‘ναι για να γκρεμίζει την αδικία. Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις, ούτε στιγμή να ξεχαστείς. Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.....
Μια στιγμή αν ξεχαστείς,
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στη δίνη του πολέμου, έτσι και σταματήσεις
για μια στιγμή να ονειρευτείς εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν
στάχτη απ’ τις φωτιές.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό
σου αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος μπορεί
να χρειαστεί και να πεθάνεις Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι ένα
οποιοδήποτε πρωινό. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος θα πρέπει να μπορείς
να στέκεσαι μπρος στα ντουφέκια!.....
Ηταν περίπου 3 τα ξημερώματα
της 28 Οκτωβρίου του 1940 όταν o Μουσολίνι απέστειλε στην Ελλάδα
τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού
στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να
καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια
κλπ.), για ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη
μετέπειτα προώθησή του στην Αφρική. Το τελεσίγραφο δόθηκε ιδιόχειρα στον
Ιωάννη Μεταξά και μάλιστα στην οικία του στην Κηφισσιά, από τον Ιταλό
Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι.
Μετά την ανάγνωση του
κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό Πρέσβη και του
απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την ιστορική φράση:
«Alors, c'est la guerre», (δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο),
εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.
Ο
Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν το 1945, περιγράφει
τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του
έδωσα
το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις
τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου
είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να
αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός
Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ!
Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως.».
Ο
Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα,
την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό
δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη
«ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της
εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του
1940.
Δύο ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο
Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο,
οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη ενεπλάκη στον πόλεμο. Το λεγόμενο «Έπος του
Σαράντα», το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός
στρατός κατέκτησε, εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται
κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού
τελεσιγράφου και της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.
Η
Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από
την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η
Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο