Η ΕΝΩΣΗ ΑΣΤΑΚΗΝΩΝ ΑΘΗΝΑΣ δια χειρός Ανθής Παπαθανασίου αποχαιρετά με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο τον Αντώνη Πόλκα που άνοιξε τα πανιά για το μεγάλο ταξίδι....
ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΠΟΛΚΑ
Ένας κόσμος μικρός το εργαστήρι του, αλλά
κόσμος πολύτιμος, με τη μυρουδιά από το μίνιο ενός φρεσκοβαμμένου καϊκιού και
με το κυρτωμένο σχήμα των ξύλων για τα πλεούμενα, που διέσωζαν στα πέλαγα την
ανθρωπιά του.
Με το τελευταίο καράβι των ονείρων του, ο Αντώνης Πόλκας ετοίμασε το ταξίδι του, μακρυά από τις δικές μας εικόνες, μακρυά από τον δικό μας κόσμο.
Πάντα σε κάθε επιστροφή μας στον Αστακό, μας περίμενε στο καρνάγιο του. “ΝΑΥΠΗΓΕΙΟ ΠΟΛΚΑΣ” έγραφε και μας έδινε με έναν απλό ολοκάθαρο τρόπο μια καταγωγή, μία πύλη, σαν χαιρετισμό στο έμπα και στο έβγα του του δρόμου μας.
Και μας ταξίδευε με αόρατα κύματα.
Και μας ανάγκαζε να ακούμε με τα μάτια
εκείνους τους αυστηρούς και λιτούς τόνους, που αντηχούσαν οι όρμοι και οι κάβοι
γύρω μας.
Εδώ η ιστορία αυτού του δικού μας ανθρώπου, του Αντώνη Πόλκα, έχει τελειώσει για μας και για τα χρόνια που πέρασαν και για τούς αιώνες. Την ιστορία του, την πήρε ο αγέρας με ένα από τα πλεούμενα του.
Σήμερα στη τάξη των δύσκολων αναμνήσεων, θα
πρέπει εμείς να ξαναβρούμε και να κρατήσουμε τον τόνο που είχε το ξύλο που
δούλευε για να το δώσει στον μακρινό ορίζοντα της θάλασσας.
Άραγε θα
μπορέσουμε εμείς την ιστορία του να την πάρουμε ξανά απ΄την αρχή μαζί με τις
δικές μας ιστορίες;
Ένα δείγμα ζωής μας άφησε για τούτο, αυτός ο
αποχαιρετισμός στον Αντώνη Πόλκα, μας πονάει όλους. Σίγουρα τα παιδιά του θα
είναι η συνέχεια της δικής μας και δικής του ιστορίας.
ΕΝΩΣΗ
ΑΣΤΑΚΗΝΩΝ ΑΘΗΝΑ
Δια
χειρός Ανθής Παπαθανασίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο