ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ: Γιατί ο Αστακός δεν έχει φέτος τουρισμό; Τι φταίει;

     Ο Φωτορεπόρτερ Χρήστος Μπόνης με προτάσεις ανοίγει τη συζήτηση για το ποιος φταίει με θέμα την άσχημη εξέλιξη της τουριστικής περιόδου στην περιοχή του Αστακού.

Αναλυτικά γράφει: 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ:  

  31 Ιουλίου 2016 σήμερα και η τουριστική περίοδος βρίσκεται σχεδόν στην κορύφωση της. 

    Στην Ελλάδα το χρονικό διάστημα απο 15/7 εως 15/8 είναι (η εποχή) που το 80% (όσων μπορούν οικονομικά και όχι μόνο) καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος της άδειας  για τις  διακοπές του.    Στην Ελλάδα του σήμερα όπου η εκτίναξη όλων των αγαθών πρώτης ανάγκης  που έχουν άμεση σχέση με τον τουρισμό να φθάνει στο ζενίθ του ΦΠΑ (24%) έχει καταστήσει απαγορευτικό προϊόν τις διακοπές σε χιλιάδες οικογένειες.

       Η πολυτέλεια που είχαν κάποτε το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων εργαζομένων να κάνει διακοπές περισσότερο από δυο εβδομάδες έχει παρέλθει προ πολλού. Οι οικογένειες- εργαζόμενοι- μπροστά στο φάσμα της αδυναμίας να ανταπεξέλθουν στις βασικές υποχρεώσεις των (πχ. ενοίκια η δάνεια, φροντιστήρια ή έξοδα διαμονής των παιδιών τους αν βρίσκονται σε πανεπιστήμια άλλων πόλεων από αυτών που διαμένουν οι ίδιοι) καθώς και τα υπόλοιπα βασικά που χρειάζεται μια ελληνική οικογένεια, αναγκάζουν πάρα πολλούς να τις ματαιώσουν (το πιο πιθανόν) ή να τις αναβάλλουν......

     Πολλοί λίγοι - ελάχιστοι - έχουν την δυνατότητα να εκπληρώσουν αυτόν τον στόχο και αυτοί κάτω απο ειδικές προϋποθέσεις όπως πχ, ιδιόκτητη παραθεριστική κατοικία, να εργάζονται και οι δυο, κάποιος από τους δυο να λαμβάνει το επίδομα αδείας (επίτευγμα τεράστιο αυτή την εποχή) ή να διαμένουν μόνιμα σε μέρος όπου έχουν την δυνατότητα να απολαύσουν την χαλάρωση και την ξεκούραση παράλληλα με την εργασία τους. 

    Αυτές οι προϋποθέσεις τείνουν να γίνουν όνειρο θερινής νυχτός στην εποχή μας για το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων.

Αστακός απελπιστικά άδειος…

       Έχοντας μερικές από τις πιο πάνω προϋποθέσεις βρέθηκα και εγώ πριν λίγες μέρες στο χωριό μου για να χαλαρώσω από το πολύ -μα πάρα πολύ- φορτωμένο πρόγραμμα των 11 μηνών στην Αθήνα και  αντίκρισα μια τραγική μια θλιβερή εικόνα.

    Η μεγάλη (κεντρική) πλαζ του Αστακού που κάποτε ξεκινούσες από το μεσημέρι για να βρεις μια θέση, τώρα ειναι απελπιστικά  άδεια!!!. 

     Ότι ώρα και να την προσεγγίσεις θα βρεις όχι μόνο χώρο για να βάλεις την πετσέτα τους αλλά και άδειες ξαπλώστρες!!!!!

     Η σεληνιακή αυτή εικόνα που είναι όμως πραγματικότητα έχει πολλούς αποδέκτες. 

Κατ’ αρχάς η κυβέρνηση….

     Κατ’ αρχάς την κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση η οποία έκανε ότι είναι δυνατόν να περιορίσει κατά πολύ τον Έλληνα να κάνει τις διακοπές του. 

       Η αύξηση των τροφίμων, ποτών και άλλων πρώτων ειδών διατροφης με την εκτίναξη του ΦΠΑ στο 24% δημιούργησε ένα ναρκοπέδιο στους καταναλωτές  και στους υποψηφίους για τουρισμό.

          Μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται κυβέρνηση αριστεράς (βέβαια όλοι έχουμε καταλαβει τελικά τι κυβέρνηση είναι) αντί ο κυρίαρχος στόχος της να ήταν η επέμβαση στην καθημερινότητα ούτως ώστε να ελαφρυνθούν τα απαραίτητα αγαθά απο φόρους κλπ και να δώσει την δυνατότητα στους εργαζόμενους να απολαύσουν κάποιες μέρες χαλαρωσης, τους έδωσε χαριστική βολή, τους ΑΦΑΙΜΑΞΕ κυριολεκτικώς με το 24%, περιορίζοντας τους η μάλλον καθηλώνοντας τους στα σπίτια τους.

      Τι και αν οι αρμόδιοι φορείς (ΣΕΤΕ, Εμπορουπάλληλοι, σύνδεσμος ξενοδόχων, ΚΕΔΕ κλπ) διαμαρτυρήθηκαν, η κυβέρνηση θεώρησε ότι η υπακοή στους δανειστές (που ζητούσαν 3 δις  περισσότερα) έχει άμεση  προτεραιότητα από τα κελεύσματα των  υπευθύνων  για τον  τουρισμό.

Υπεύθυνοι είναι και οι Δήμαρχοι….  

       Δεύτεροι σε σειρά υπεύθυνοι είναι οι Δήμαρχοι οι οποίοι βέβαια βρέθηκαν στο μάτι του κυκεώνα αλλά πίστεψαν τους κυβερνώντες ότι θα έρθουν καραβάνια τουριστών που θα κατακλείσουν την Ελλάδα και θα αφήνουν το συνάλλαγμα να τρέχει σαν τις σταγόνες του νερού που πέφτει στο ανοιγμα της  βρύσης. 

  Τα καραβάνια δεν έφθασαν ποτέ, η Κουντουρά διαψεύστηκε, οι ξενοδόχοι φωνάζουν, οι δήμαρχοι δείχνουν αμηχανία... 

Το αποτέλεσμα μηδέν.

Υπεύθυνοι και οι Καταστηματάρχες για τις υψηλές τιμές….

    Τρίτοι σε σειρά υπευθυνότητας οι ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης (δηλ φαγάδικα, καφετέριες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, κλπ). Προσπαθώντας κάποιοι να καλύψουν τις απρόβλεπτες  ανάγκες τους και υποχρεώσεις εκτόξευσαν πολλές τιμές στα ύψη, θεωρώντας ότι όσα βγάλουν έστω και με αυτό τον τρόπο θα καλύψουν κάποιες τρύπες.

     Ελα ντε που και οι ξένοι αλλά και οι Έλληνες δεν πιάστηκαν στην φάκα και τους απέρριψαν μονομιάς. 

Γκρίνιες…

     Ενα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα διακρίνει κανείς και στο χωριό μου τον Αστακό. Εδώ (όπως ανέφερα πιο πάνω) η αύξηση του ΦΠΑ έφερε αμηχανία στους υπευθύνους των πιο πάνω καταστημάτων. 

   Η λύση (η λογική και η δέουσα) θα ήταν να συναντηθούν και να βρουν μια χρυσή τομή (δεκάδες υπάρχουν). 

      Πως όμως να συναντηθούν και να συνομιλήσουν όταν και οι 14 (περίπου) ιδιοκτήτες των καταστημάτων εστίασης (καφετέριες και φαγάδικα) που βρίσκονται στον κύριο άξονα του χωριού (παραλία) όχι μόνο δεν μιλούν μεταξύ τους αλλά αποφεύγουν και να συναντηθούν στον δρόμο κατά το κλείσιμο των καταστημάτων τους.  

         Όταν η έχθρα αλλά και η απληστία τους δένει χέρια και στόμα διατηρώντας μια πολεμική σχέση μεταξύ τους η οποία έχει συνέπειες και στον καταναλωτή, μια σχέση της οποίας, το αποτέλεσμα  είναι η κακομοιριά, ο μαρασμός και η εξαθλίωση.

     Διαπιστώνω τις λίγες μέρες που είμαι στον Αστακό, παρ ότι η προσέλευση (είτε ξένων, είτε ντόπιων που ζουν εκτός Αστακού και κυρίως στην Αθήνα, είτε με οποιαδήποτε άλλη μορφή επισκεπτών) είναι μηδαμινή, για να μην πω κάτι χειρότερο, δεν υπάρχει αποφασιστικότητα από τους αρμόδιους παράγοντες να βρουν λύση οι οποίοι αδιαφορώντας επιδεινώνουν το πρόβλημα.

    Στην Κω και στην Χίο πριν λίγες ημέρες οι εμπορικοί σύλλογοι υπο την προεδρία του δημοτικού συμβουλίου έκαναν ολοήμερες συσκέψεις για να λύσουν το πρόβλημα της προσέλευσης των τουριστών.

       Στον Αστακό ούτε εμπορικός σύλλογος, ούτε άλλος σύλλογος, μα πάνω από όλα ούτε η Δημοτική Αρχή, ενδιαφέρεται για το μεγάλο πρόβλημα, που στο κάτω κάτω ειναι πρόβλημα επιβίωσης όλων όσων διαμένουν στον Αστακό. 

       Στην Κω και στην Χίο βρήκαν τρόπο μέσω των  ΜΜΕ να διαφημίσουν το νησί τους παρουσιάζοντας τις φυσικές ομορφιές, τα τοπικά εδέσματα, τα τοπικά καλοκαιρινά έθιμα.

Η Διαφήμιση στο τουρισμό 

      Στον Αστακό (σε αντιδιαστολή με τα νησιά αυτά) τίποτε από όλα αυτά. Εμπορικός σύλλογος δεν ξέρω να υπάρχει, μα και αν υπάρχει θα υπάρχει μόνο σφραγίδα (ίσως για κάποιους πολιτικούς λόγους), ο Δήμος θα έπρεπε γνωρίζοντας εκ των προτέρων οτι τα τραγικά αυτά αποτελέσματα (δηλ της αύξησης του ΦΠΑ, την ακύρωση διακοπών κλπ) θα ήταν ορατά άμεσα (από αυτή την σεζόν) να ενεργοποιηθεί μαζί με τους πολίτες να ξεκινήσουν απο την πρωτη απλή άλλα ενδεδειγμένη κίνηση. Την διαφήμιση- Η διαφήμιση στην εποχή μας είναι το παν.

      Η ευχέρεια μέσω της ηλεκτρονικής εποχής με τα χιλιάδες sosial media που κατακλύζουν τον κόσμο, θα ήταν η μια αρχή στην λύση του προβλήματος.

     Προτάσεις πολλές, ακόμη περισσότερες θα έδιναν οι απλοί πολίτες.

Οι Ομογενείς για την ενίσχυση του τουρισμού στον Αστακό 

      Όπως πχ, μια καμπάνια στους Αστακιώτες που ζουν Αυστραλία, Αμερική κλπ να διαφημίσουν τον Αστακό με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν είναι (τίποτε) τυχαίο που επιχειρήσεις (σε όλο τον κόσμο) με εκατομμυρια τζίρο και χιλιάδες εργαζόμενους διαφημιζονται για να προσελκύσουν πελάτες. Η είναι τυχαίο οτι κράτη με χιλιάδες - χιλιαδων  επισκεπτών τουριστών όλο τον χρόνο εξακολουθούν, διαφημίζονται ακόμη.

       Η  συνεργασία αυτή  προϋποθέτει συνεργασία με όλους τους φορείς (όσους υπάρχουν και ειναι ενεργοί) παράλληλα δε και με τους απλούς δημότες που θα τους #χρησιμοποιούσε# εθελοντικά.

Φυσικά θα αναρωτηθείτε πως μπορεί ο Δήμος να έρθει σε επκοινωνία με τους περισσότερους που έχουν σχεσημε το αντικείμενο όταν ο ένας ζητά αφορμή να βρεθεί απέναντι στον άλλον για να του βγάλει το μάτι;  

Πως μπορεί ο Δήμος να φέρει σε συνάντηση όλους τους ιδιοκτήτες καταναλωτικών αγαθών και ειδών εστίασης, όταν οι ίδιοι σε μια απόσταση 400 μ. περίπου που βρίσκονται τα καταστήματα τους (καφετέριες και εστιατόρια) έχουν τρεις διαφορετικές τιμές στην μπύρα, στο καφέ, στο νερό;  

Όταν οι άμεσοι αποδέκτες των σκληρών αντιλαϊκών  οικονομικών μέτρων της (λεγόμενης αριστερής) κυβέρνησης, έχουν ως βασική προϋπόθεση να διαβάλλει ο ενας τους υπόλοιπους, η (για να είμαι λίγο ευπρεπής προς τυχόν παρεξήγηση) να υπονομεύει ο ένας τους υπόλοιπους, με αποτέλεσμα  οι επιπτώσεις να πέφτουν αναποφευχτα στο κεφάλι του καταναλωτή, ο οποίος με τα πενιχρά οικονομικά αποθέματα που διαθέτει θα αναγκαστεί να  τους απομονώσει όλους.

Η κατρακύλα στον τουρισμό είναι αλυσίδα. Ο ένας κρίκος δένει τον άλλο και έτσι σχηματίζετε αυτή η αλυσίδα. Όσο πιο αδύνατο  είναι το μέταλο του κρίκου, τόσο πιο εύκολα θα σπάσει.

      Ο Αστακός με τις απαράμιλλες φυσικές ομορφιές του έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα. Ποτέ κανείς δεν επένδυσε σε αυτό το μέρος. Παρ’ ότι κατά διαστήματα εμφανίζονταν μερικοί (πραγματικοί η απατεώνες δεν γνωρίζω) που σκοπό είχαν να δημιουργησουν κάτι, εξαφανιζονταν τάχιστα. 
     Αλλοι προσποιήθηκαν τους επιχειρηματίες αλλά ήταν απλώς επισκέπτες άλλοι διότι για κάποιους λόγους δεν συμφώνησαν με τους αρμοδίους, άλλοι δε για να εξερευνήσουν το μέρος για μελλοντικά τους σχέδια.

      Οι λόγοι που απέτρεψαν την ανάπτυξη και δημιουργία για να επιτευχθεί κατι ωφέλιμο είναι πολλοί. Ίσως μερικοί θα ήταν χρήσιμο  να επανέλθουν στην μνήμη μας.

 Τουρισμός χωρίς νερό δεν μπορεί να υπάρξει….

       Κορυφαίο-Κυρίαρχο ζήτημα το νερό. Χωρίς νερό, ούτε κάκτος δεν επιβιώνει.. Το υπάρχον που διέρχεται στους αγωγούς του Αστακού η κατανάλωση προς πόση ειναι ακατάλληλη (και ας λένε οτι λένε, ολοι όσοι περάσανε απο το οίκημα των 4 τοίχων που λέγετε δημαρχείο), ακατάλληλη χρήση φυσικά και για άλλες ανθρώπινες βιοποριστικες ανάγκες .

     Η μοναδική κατάλληλη χρήση του είναι  για τα πλυντήρια αυτοκίνητων, ρούχων, ξέπλυμα των κάδων, το πότισμα του πάρκου και την καθαριότητα κάποιων δρόμων (όσων καθαρίζονται). Χωρίς νερό (που έστω και με την συγκεκριμενη  μορφή) η οποιαδήποτε εγκατάσταση-επένδυση  είναι ανέφικτη είναι απαγορευτική.

       Αλλά και αυτό που υπάρχει (με την ακατάλληλη χρήση του προς κατανάλωση), τα προβλήματα (τεχνικά) είναι μεγάλα διότι οι διακοπές λογω βλάβης (πάσης μορφής) είναι σύνηθες φαινόμενο παράλληλα δε δυσκολεύει την καθημερινοτητα μας κυρίως δε σε εποχές τουριστικής περιόδου.

Ζητείται στέγη και διαμονή των επισκεπτών…..

     Έτερο πρόβλημα είναι η στέγη και διαμονή των επισκεπτών. Ίσως και τα δυο ιεραρχώντας τα (νερό και στέγη) να είναι αλληλένδετα και κορυφαία.

     Με το κιάλι ψάχνεις να βρεις ποιος νοικιάζει, που και πόσο.. Το πρόβλημα της στέγης και η έλλειψη ξενώνων θα το διαπιστώσουν οι υπεύθυνοι με την έναρξη των αγώνων πρωταθλήματος μπάσκετ του Αίολου όταν ομάδες επιπέδου Πανιωνίου, Ηρακλή, Λάρισας θα ζητούν ξενώνες με τα απαραίτητα για μια ομάδα (πρωινό, θέρμανση, διατροφή, κλπ) και δεν θα υπάρχει η υποδομή.

Τουρισμός με Μεγάλο πάρκινγκ, οργανωμένη πλαζ, με ομπρέλες και ξαπλώστρες, κ.α.  

       Επανέρχομαι λοιπόν και λέω οτι στέγη και νερό τα κυρίαρχα. Άλλες απαιτήσεις τουριστων και επισκεπτών είναι, πλαζ, φαγητό (επιλογές διάφορες), πάρκινγκ ΙΧ. Αιτήματα και απαιτήσεις  που δεν θα βρουν στον Αστακό. Αν λοιπόν ένας για να κάνει μπάνιο πρέπει να διανύσει απόσταση 25 χιλ μακρυά απο την στέγη που έχει τότε γιατί να έρθει στον Αστακό; 
      Αν μια πόλη (παραθαλάσσια όπως ο Αστακός) δεν διαθέτει δημοτικό παρκινγκ για τα αυτοκίνητα των επισκεπτών, τότε πως θα έχεις την απαίτηση να τον υποχρεώσεις να μην παρκάρει όπου θέλει (πράγμα βέβαια απαράδεκτο).

Απαράδεκτος ο θόρυβος απο τα μηχανάκια...

      Πως θα τον πείσεις τον επισκέπτη να παρατείνει περισσότερες ήμερες απο τον προγραμματισμό του (και για να μη πω ότι μπορεί και να διακόψει τις διακοπές του) όταν η απαραίτητη και άκρως επιθυμητή ησυχία και ξεκούραση που επιζητά, θα διακόπτετε κάθε 5λ επι 15 ώρες την ημέρα απο τον εξωφρενικό θόρυβο των μηχανών και αυτοκινήτων με τις σπασμένες εξατμίσεις (η πειραγμένες). Ο εκκωφαντικός θόρυβος που προκαλείται είναι πολυ πιο ισχυρός απο την χαμηλή πτήση ενός Μιράζ .

      Με μια αστυνομία της οποίας η παρουσία γίνεται αντιληπτή μόνο όταν πλησιάσεις 50 μέτρα απο το κτήριο που είναι εγκατεστειμένη (βέβαια για να είμαι δίκαιος, έχουν κάποια ελαφρυντικά λόγω πολλών ελλείψεων, αλλά θεωρώ αδύνατον να μην έρχονται στα αυτιά τους όλος αυτός ο θόρυβος των μηχανοκινητων μέσων) και η οποία δεν έχει καμιά κατασταλτική επέμβαση,  δίνοντας το δικαίωμα στους ταραξίες να διαιωνίζουν την κατάσταση.

        Έτερος υπεύθυνος της χαώδους κατάστασης αλλά και της ανεπάρκειας προσέλευσης τουρισμού η Δημοτική Αρχή (με τα οποία δικαιολογημενα ελαφρυντικά που εχει--δεν ειναι ΚΩΣ, δεν ειναι Χίος)  τα οποία απορρέουν από την γενικότερη στρεβλή οργάνωση της πολιτείας.

     Υπάρχουν όμως και  προβλήματα  που μπορούν να λυθούν χωρίς την παρέμβαση της πολιτείας. Δεν είναι απαραίτητο πχ. κάθε χρόνο στις πολιτιστικές εκδηλώσεις να έχει κατα 90% το ίδιο πρόγραμμα. Θα μπορούσε να το διαμορφώσει διαφορετικά ξεκινώντας φυσικά τις προβλεπομένες ενέργειες απο την έναρξη του νέου έτους. Ο προγραμματισμος και η προσήλωση στην πραγματοποίηση του νέου είναι στοιχεία που σου δίνουν κύρος. Αντίθετα οι ενέργειες τις τελευταίας στιγμης σε στιγματίζουν αρνητικά..

     Χωρίς να κάνω επίθεση η να θέλω να γίνω και εγώ ένας από τους χιλιάδες επίδοξους αδιάφορους και άδικους κριτές, σαν μια και μοναδική οντότητα όπως είμαι, θα περιμένω την αντίστροφη μέτρηση, χωρίς φυσικα να κρίνω με εγωιστικές πολιτικές ή ρεβανσιστικές  τάσεις η να στήνω κρεμάλες.

      Έχω ζήσει πολλά χρόνια και έχω βιώσει όλες τις συνθήκες το πρόβλημα του Αστακού. Φυσικά και δεν απαιτώ (μιλάω και πάλι σαν ένας) αποκεφαλισμούς ή λαιμητόμους. Αυτές τις ευθύνες και αποφάσεις τις παίρνει μόνο ο Λαός στις εκλογές Αυτός θα κρίνει, αυτός θα πάρει κεφάλια.

     Έχοντας χάσει πολλά χρόνια με τις ψεύτικες υποσχέσεις, τις κοροϊδίες και τα ανεκπλήρωτα προεκλογικά προγράμματα όλων των υποψηφίων Κοινοταρχών και Δημάρχων (πριν και μετά Καλλικράτη και Καποδίστρια) η στιγμή της στροφής βρίσκεται στο και 5 και όχι στο παρά 5. Ας μην πάει στο και 6….