ΟΙ "ΑΓΡΑΠΝΙΕΣ" ΣΤΗ ΒΟΝΙΤΣΑ KAI OI ΑΝΑΠΤΡΕΠΤΙΚΟΙ, ΚΑΥΣΤΙΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

     Ένα έθιμο που έχει παμπάλαιες ρίζες αναβιώνει κάθε χρόνο την Μεγάλη εβδομάδα στη Βόνιτσα. Είναι το έθιμο οι Αγραπνιές, πίσω από το ιερό των Αγ. Αποστόλων στη Μπούχαλη, όπου οι «αγρυπνιστές» την Μεγάλη εβδομάδα βάζουν μεγάλη φωτιά, σιγοτραγουδώντας ανατρεπτικά, καυστικά και περιπαικτικά άσματα που σχετίζονται με το θείο δράμα αλλά και τα κοινωνικά δρώμενα της Πόλης.

     Οι Αγραπνιές με το άναμμα της πυράς επαναλαμβάνονται κάθε βράδυ στο ίδιο σημείο και από τα ίδια περίπου πρόσωπα όλες τις νύχτες της Μεγάλης Εβδομάδας, και οι «αγρυπνιστές» σιγοτραγουδούν σατιρικούς στίχους με το καταληκτικό γύρισμα …και Κύριε ελέησον.

Ας δούμε μερικούς στίχους όπως τις κατέγραψε η Αμφικτιονία Ακαρνάνων: 

Αν δεν σε διάβασα καλά, το καλό να μην το δεις

κάθε κλαρί να στέκεσαι, πουρνάρα να τσιρλιέσαι

κι σ’ ένα μαύρο κούτσουρο να κάθεσε  να ξιέσαι..

και Κύριε ελέησον!

Όβρια, σκυλόγρια,

πούνε η κότα πούφαγες; 

Η κότα καρκαλίστηκε

και έβγαλε τα σίδερα, 

κακή σου μέρα σήμερα! 

και Κύριε ελέησον!.........

Λάκια, Τάσο και Γιαννάκη, 

σας το πήραν το τρατάκι, 

γιατί έπιανε πολύ 

τη γαρίδα τη ψιλή! 

και Κύριε ελέησον!

Κεφαλλονίτικος παπάς 

διαβάζει με σοφία,

τα δώδεκα ευαγγέλια

τα βγάζει δεκατρία! 

και Κύριε ελέησον!

Αγάπη που (νου) χα

και (νε) ’χασα μέσα

από το (νο) Μερτάρι 

που ’χει τα μάτια σαν αυγά

μουσούδα σα γουρούνα 

που ’χει τα κα(να)τσαρά μαλλιά 

σα σκύλα, σα καραγκούνα! 

Εδώ διαβαί(νε)νει ο Λάζαρος

με δώδεκα (να) Αποστόλους 

και πάλι ξαναπέρασε με 

δεκατρείς αγγέλους! 

Αμαδαρό(νο)ς κι Αχείμαστος, 

Ορνίτσα και (νε) Καστέλι 

το Παντελή το ’χει η μοίρα(να)

του η Ελένη δεν το(νε) θέλει! 

Ούτε τριγώνα δε λαλεί, 

ο μπούφος δεν το λέει, 

μονάχα μια πετροπέρδικα

και μια παλιά τριγώνα! 

Εμείς παπά δεν είχαμε 

τράγο κονομίσαμε. 

αν δεν ήταν και καλός, 

ήταν και βασιλικός! 

Στον Αι Πέτρο μια βραδιά 

δυο τρεις χωρογυλάκοι, 

Καβέλη σε τσακώσανε,

σου πήραν το τρατάκι! 

μάσει η ψείρα η ψείρα 

και η κονίδα και άλογου πετρίδα! 

Όσα βούρλα έχει η βουρλιά, 

τόσους πόνους στη κοιλιά, 

και Κύριε, ελέησον! 

Αν δε μας δίνεις ξύλα

 να σε δαμάσ’ η ψείρα

η ψείρα κ’ η κονίδα 

κι τ’ άλουγο του Λεωνίδα…

Κύριε ελέησον!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ..