«Συμπολιτεία Ξηρομεριτών»: Τιτανικός...

         Το γεγονός ότι ο Δήμαρχος Ξηρομέρου διώκεται ποινικά για δυο αδικήματα (ασκήθηκε δίωξη από τον Εισαγγελέα), δεν έχει μόνο νομική διάσταση. Έχει πειθαρχική και κυρίως πολιτική.

     Το νομικό μέρος της υπόθεσης αφορά τα δικαστήρια και τους λειτουργούς της δικαιοσύνης. Το πειθαρχικό μέρος αφορά την Προϊσταμένη Αρχή, δηλαδή τον Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ο οποίος μπορεί από αυτή τη στιγμή να θέσει σε διαθεσιμότητα το Δήμαρχο.

    Η πολιτική διάσταση όμως που είναι και η σοβαρότερη αφορά όλο το πολιτικό σώμα του Δήμου: Πολίτες, Δημοτικό Συμβούλιο και τον ίδιο το Δήμαρχο φυσικά.

         Όμως τι κι αν η κοινωνία βοά και προβληματίζεται, τι κι αν τα sites και blogs του νομού ολόκληρου μας έχουν πάρει στο ψιλό, τι κι αν ανά πάσα στιγμή ο Δήμαρχος μπορεί να παυθεί από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Όλα αυτά δεν ακουμπάνε το Δημοτικό Συμβούλιο, τουλάχιστον την πλειοψηφία του........

          Έκπληκτοι λοιπόν είδαμε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο τον Δήμαρχο και την πλειοψηφία να παίζει την αρκούδα που επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από τις φράουλες βάφοντας κόκκινα τα νύχια!! Λες και η αποσιώπηση ενός γεγονότος αναιρεί το γεγονός καθεαυτό!!! Κανείς δεν έθεσε κανένα θέμα. 

      Όταν εμείς ως Συμπολιτεία το θέσαμε, η αρκούδα επιχείρησε να γίνει αλεπού: Στην ευθεία ερώτηση προς το Δήμαρχο αν διώκεται ποινικά και τι έχει να πει για αυτό, παρενέβη ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, απαγόρευσε την ερώτηση (και φυσικά την απάντησή της), κρίνοντας (!) ο ίδιος (!) πως το Δημοτικό Συμβούλιο δεν είναι αρμόδιο να συζητήσει αυτό το νομικό θέμα!! 

     Κι αφού ο επικεφαλής δημοτικός σύμβουλος της Συμπολιτείας (κατόπιν συνεννόησης με την παράταξη) φυσικά αποχώρησε, το συμβούλιο - παρωδία συνεχίστηκε κι ούτε γάτα ούτε ζημιά.

      Ομολογουμένως, νιώθει κανείς αμηχανία όταν προσπαθεί να αναδείξει την πολιτική διάσταση γεγονότων που σχετίζονται με τη νομική εμπλοκή κάποιου άλλου. Από ανθρώπινη πλευρά. Όμως οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι αυτόν ακριβώς το ρόλο έχουν. 

     Το ερώτημα που μπαίνει είναι: Πώς μπορεί ένας Δήμαρχος που κατηγορείται για δυο αδικήματα, σε σχέση με οικονομικά θέματα, να υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον στο μεσοδιάστημα μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του; 

      Αυτό το αδιέξοδο το λύνει μόνο η προσωπική πρωτοβουλία του Δημάρχου, ο οποίος σε αυτή την περίπτωση οφείλει να παραιτηθεί άμεσα αναμένοντας τη δικαίωσή του από το Δικαστήριο.

        Εδώ όμως έχουμε ένα μεγαλύτερο θέμα που απλώς στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο καταγράφηκε η διάστασή του: Η επιλογή των δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας να αποσιωπήσουν σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή την πολιτική διάσταση της ποινικής δίωξης του Δημάρχου, τους αφήνει έκθετους. Εξάλλου ο τρόπος που συγκροτήθηκε ο συνδυασμός - μηχανισμός είχε ως αιχμή του δόρατος την προσωπική επιρροή και την οικονομική ισχύ και όχι την προγραμματική συμφωνία. Ο κόσμος τόχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι.

       Τέλος, κι ήταν λογικό, αυτή η ιεράρχηση προτεραιοτήτων, αυτή η πελατειακή αντίληψη για το τι είναι πολιτική, τι εξουσία και πως ασκείται, να βρει ευήκοα ώτα στην πλειοψηφία μιας κοινωνίας βαθύτατα παρηκμασμένης και καταδικασμένης σε χρόνια οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική υστέρηση, για την οποία τα κούφια λόγια για το «περήφανο Ξηρόμερο» ήταν η ψυχολογική «αναπλήρωση» της υποθηκευμένης της αξιοπρέπειας.

       Δεν ξέρουμε αν υπάρχει λύση του δράματος στο παρά πέντε, αλλά το βέβαιο είναι πως η αξιοπρέπεια του Δήμου και της αυτοδιοίκησης επαφίεται στον πατριωτισμό των δημοτών και φυσικά στις πρωτοβουλίες του Δημάρχου.

       Μπορεί στον Τιτανικό την κρίσιμη ώρα να παίζανε μουσική και να σφυρίζανε αδιάφορα, αλλά αυτό δεν απέτρεψε το ναυάγιο...

ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΩΝ