Το δάκρυ του Καραμανλή και ο έρπις του Τσίπρα.

Γράφει ο: Χρήστος Γερ. Σιάσος  

Καθηγητής Μεσολόγγι 

Η Ελλάδα, η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, βρέθηκε πολλές φορές απέναντι σε κρίσιμες ώρες, σε κρίσιμα σταυροδρόμια και έπρεπε οι κυβερνόντες να παίρνουν τις σωστές  αποφάσεις για το καλό του Ελληνικού λαού. 
        Στο πέρασμα του χρόνου το βιβλίο της ιστορίας μας διδάσκει πως Κυβερνήτες αποφάσισαν και έσωσαν την Ελλάδα μας από σίγουρο «αφανισμό» όπως περίοδοι πολέμου, με ντόπια και ξένα οικονομικά συμφέροντα…..

Κάποιοι με θάρρος, γενναιότητα και τόλμη στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και νίκησαν, κάποιοι άλλοι μοιραίοι, δειλοί και άβουλοι αφού δεν σέβονται τον εαυτό τους και τους νοιάζει πρώτα η καρέκλα και τα μεγάλα οικονομικά οφέλη που «εισπράττουν» από αυτή,  οδηγούν την Ελλάδα μεσοπέλαγα ρίχνουν σε μεγάλες τρικυμίες και από εκεί στα βράχια.         

      Τις τελευταίες δεκαετίες ο Ελληνικός λαός  είναι μάρτυρας καλών και κακών γεγονότων,  όποτε και αν κλήθηκε να δώσει απάντηση την δίνει και μάλιστα όσο πιο δυνατά μπορεί.  
        Εμείς οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε τι έγινε με το ΟΧΙ του ’40, τι έγινε στις 24 Ιουλίου 1974, τι έγινε από τότε μέχρι σήμερα, 5 Ιουλίου 2015. Όλες αυτές τις κρίσιμες περιόδους ο Έλληνας πείρε τη φλόγα από τις τελευταίες αχτίδες του ήλιου και τις έκανε λαμπάδα της Δημοκρατίας και φυσικά βγήκε νικητής. 

Πολλοί θέλουν να ονομάζουν τον κάθε Αρχηγό του κόμματος των, Ηγέτη, άβουλη λέξη για πολλούς των τελευταίων ετών και μάλιστα πολλοί από αυτούς απαξιούσαν να ασχοληθούν με την ουσία των Ελληνικών θεμάτων. Με σεβασμό στον εαυτό μας, αν όλοι αυτοί ήταν Ηγέτες θα έφθανε ποτέ η Ελλάδα σε αυτά τα χάλια που την οδήγησαν  οι Ηγετίσκοι της τελευταίας περιόδου; 

      Στην ιστορία έχει μείνει  το δάκρυ του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους στις 28 Απριλίου 1992 για το όνομα της Μακεδονίας. Ο Εθνάρχης με δάκρυα στα μάτια απάντησε ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική δίνοντας τότε ένα γερό χαστούκι στους παραχαράκτες της ιστορίας, όπως έλεγε, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε εν νέου το μεγάλο έργο του Καραμανλή η ιστορία το έχει γράψει με κεφαλαία γράμματα.

        Τις τελευταίες εβδομάδες… ημέρες…  μεθοδικά και βάση σχεδίου εντός και εκτός της Ελλάδας «κάποιοι» προσπάθησαν να υποδουλώσουν τον Ελληνικό λαό, να τον τρομοκρατήσουν, να τον αποπροσανατολίσουν, να τον στήσουν στα ΑΤΜ, χωρίς να του δίνουν  ίχνος ελπίδας, να τον φέρουν ξανά πίσω στις εποχές των μνημονίων ακλουθώντας πάντα τις «οδηγίες» των ξένων τραπεζιτών και τοκογλύφων. 

      Το επίσημο Κράτος, δια του Πρωθυπουργού, προσπαθούσε να ηρεμήσει τον κόσμο λέγοντάς του να μην πανικοβάλλεται, να μην ακούει τις σειρήνες της προπαγάνδας. Την υπεράσπιση του κόσμου την ανέλαβε αποκλειστικά ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ο οποίος πείρε, ως άλλος Καραμανλής, στις «πλάτες του» την τύχη του Έλληνα πολίτη και τον διαβεβαίωνε ότι όλα θα πάνε καλά μετά το δημοψήφισμα.  

     Δεν ήταν «απόμακρος» όλο αυτό το χρόνο από τους Έλληνες, φρόντιζε να είναι πάντα μαζί του και όλοι μαζί να βγούμε από την οικονομική «θηλιά» που μας έβαλαν στο λαιμό οι δανειστές μας. Ο νεαρός Πρωθυπουργός με σεβασμό στους θεσμούς και θέληση για αποκατάσταση της αξιοπρέπειας του Έλληνα τα «έβαλε» με τους «ηγέτες» των Κρατών της Ευρώπης και ολόκληρου του πλανήτη, λες και εμείς ήμαστε αποπαίδια της Ε.Ε. Δύσκολες ώρες, απανωτά διαγγέλματα προς τους Έλληνες από τον ίδιο τον Τσίπρα, με εμφανής την αγωνία του να πείσει όλους εμάς ότι δεν προκαλεί καμιά ρήξη με καμιά πλευρά, ευρώ, Ε.Ε. 

    Από σημάδια κόπωσης, άγχους, στρες, αγωνίας, διακατέχεται τις τελευταίες ώρες ο Πρωθυπουργός. Ενωτικός και με την βεβαιότητα ότι: «Τη Δευτέρα δεν θα έχουμε τίποτα να μας χωρίζει, όχι στα τελεσίγραφα αλλά όχι και στο διχασμό», ο Τσίπρας προσπαθούσε μέσα από τη φουρτούνα της προπαγάνδας να μας ηρεμίσει, έτσι τον βλέπουμε στο διάγγελμά του με έρπη στα χείλη, σημάδι αγωνίας,  προκειμένου να κρατήσει σταθερά το τιμόνι της Ελλάδας και να την  οδηγήσει σε ασφαλές λιμάνι.

Έτσι εξηγείται το φαινόμενο των δύο ανδρών, μετά από ιστορικές περιπέτειες του Ελληνικού λαού, ο ένας να δακρύζει για την Ελλάδα και ο άλλος να βγάζει έρπη για την Ελλάδα…