Σκουπίδια: Οδός… Αιτωλοακαρνανίας

Γράφει ο Καθηγητής  Χρήστος Γερ. Σιάσος.

    Είναι της μοίρας μας γραφτό αυτός ο τόπος, δεκαετίες τώρα, να μην τον αφήνουν να «ηρεμίσει» και να προχωρήσει προς την ανάπτυξη. 

Η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας τόπος ευλογημένος από το Θεό και τον Άγιό του προστάτη Πατροκοσμά. Έχει πλούσια φυσικά αγαθά που μπορεί να «ζήσει» από μόνος του, πέντε λίμνες, τον Αχελώο και τον Εύηνο  ποτάμια με άφθονο νερό χειμώνα και καλοκαίρι, πλούσια δάση, φίλος μου έλεγε ότι ο Αράκυνθος μπορεί να φέρει έσοδα το χρόνο περίπου ένα εκατομμύριο ευρώ, απέραντες καλλιεργήσιμες πεδινές εκτάσεις για κάθε είδους καλλιέργεια και με πλούσια βλάστηση .

 Ήμουν μικρό παιδί που έβλεπα το αεροπλάνο να προσγειώνεται στο αεροδρόμιο του Αγρινίου, έβλεπα το τραίνο να συνδέει το Κρυονέρι με το Αγρίνιο, τα τελευταία χρόνια όλοι βλέπαμε μια κινητικότητα από εκατοντάδες σπουδαστές να έρχονται να σπουδάσουν στο Πανεπιστήμιο στο Αγρίνιο, στο ΑΤΕΙ Μεσολογγίου και της Ναυπάκτου....

Όλοι μας βλέπαμε να ανεβαίνει ο αθλητισμός στην περιοχή μας με πρωτάρη την ομάδα του Παναιτωλικού που, όπως παλιά έτσι και τελευταία βρίσκεται σταθερά στην Α΄ Κατηγορία και πολλές άλλες ομάδες να «ανεβαίνουν» ψηλά.  

Θυμάμαι τη δεκαετία του 1980 με την τότε Διοικητική μεταρρύθμιση της Χώρας μας σε Περιφέρειες, η Αιτωλοακαρνανία να «παγιδεύεται» στα δίχτυα της Αχαΐας με τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες. Ήρθε η μεταρρύθμιση του Καποδίστρια, άρχισαν τα χωριά μας να ερημώνουν, τα παιδιά μας μετακινούνται προς τα μεγάλα αστικά κέντρα για το μεροκάματο. Ήρθε ο Καλλικράτης, η Αιτωλοακαρνανία εξακολουθεί να πορεύεται κάτω από την Αχαϊκή «μπότα». Τώρα ερημώνουν και τα τελευταία κεφαλοχώρια που έμειναν ως πρωτεύουσες των επτά Καλλικρατικών Δήμων του Νομού μας. 

Όλες αυτές τις δεκαετίες ουδείς από τους πολιτικούς μας, Υπουργός, Βουλευτής, Νομάρχης, Αντιπεριφερειάρχης, Δήμαρχος κ.τ.λ. σήκωσε τη σημαία της επανάστασης και να πει στην Κεντρική Εξουσία, φτάνει πια θέλουμε το Νομός μας να τον Κυβερνήσουμε εμείς, πόρους έχουμε…

Τα τελευταία χρόνια ζήσαμε σκηνές φρίκης, η νταλίκα φόρτωνε ακόμα και τα σκουπόξυλα από το ΑΤΕΙ Μεσολογγίου για να τα στοιβάξει μαζί με τα άλλα εκπαιδευτικά υλικά σε αποθήκη στην Ηλεία. Τις τελευταίες ημέρες ζούμε το ξήλωμα του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος με έδρα το Αγρίνιο που πάει και αυτό στην Αχαϊκή πρωτεύουσα.  Με τη φόρα που πήραν ίσως και τα Νοσοκομεία μας να θελήσουν τα κάνουν Κέντρα Υγείας του Ρίου, δεν μιλάμε για το ξήλωμα των Στρατιωτικών Μονάδων και το αεροδρόμιο του Αγρινίου που προ πολλού δεν λειτουργουν!!! 

 Άρχισε το ξήλωμα και άλλων υπηρεσιών και ουδείς από τους Πολιτικούς μας τόλμησε να «φράξει» τη γέφυρα  «Χαρίλαου Τρικούπη» και να  στείλει την Κεντρική Εξουσία «αδιάβαστη» στο στενό Ρίου – Αντιρρίου, γράφοντας ιστορία. Με την έναρξη κατασκευής της Ιόνιας Οδού πίστευα και πιστεύουμε όλοι μας ότι θα ζήσουμε κι εμείς σαν άνθρωποι, σαν ελεύθεροι Ευρωπαίοι πολίτες. Όμως,

σήμερα βιώνουμε μια χειρότερη κατάσταση που δεν θα έχει τελειωμό, μια κατάσταση γεμάτη «βρωμιά». 

Το κεφάλαιο που λέγεται «ΣΟΥΠΙΔΙΑ» το άνοιξαν όλοι τους για τα καλά, τοπικοί  Άρχοντες της από εκεί πλευράς βρήκαν πρόσφορο το έδαφος και θα μας γεμίσουν με τα σκουπίδια τους. Αχαΐα, Ηλεία, δεν ακούστηκε ακόμα για Τρίπολη, ότι σκουπίδι, χοντρό, ψηλό θα το φορτώνουν και θα μας το φέρνουν στους δικούς μας ΧΥΤΑ. Μήπως ήρθε η ώρα εμείς οι απλοί πολίτες που ζούμε σ΄ αυτόν το τόπο να γράψουμε  στον μεγάλο οδικό δρόμο του Νομού μας  που τώρα κατασκευάζεται την ένδειξη: Σκουπίδια:  Οδός… Αιτωλοακαρνανίας