ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΚΕ για τις οδυνηρές συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής στα κοινωνικά – ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων

   Με ερωτησή του το ΚΚΕ προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Γιάννη Βρούτση, επερωτάται η Κυβέρνηση για τις οδυνηρές συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής στα κοινωνικά – ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών

Η ερώτηση:....

Με τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που προετοιμάζει η κυβέρνηση στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με νέες ανατροπές που θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο τη ζωή τους. Η σταθερή πορεία μειώσεων στις συντάξεις που έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες μειώσεις, η μηδαμινή προστασία από τις επαγγελματικές ασθένειες και τον επαγγελματικό κίνδυνο, η υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας, οι αλλαγές στα όρια ηλικίας και στις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, αποτελούν πυρήνα επίθεσης που έχει στόχο την ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης, των ασφαλιστικών επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα ως χρυσοφόρο πεδίο κερδοφορίας.

Με το πρόσχημα της «βιωσιμότητας των Ταμείων» και της «αποκατάστασης των αδικιών», η κυβέρνηση προχωράει στην ισοπέδωση όσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων έχουν μείνει όρθια. Το προσχέδιο της μελέτης του ΚΕΠΕ έχει διαρρεύσει για να προετοιμαστεί το έδαφος. Η κυβέρνηση επικαλείται την κακή οικονομική κατάσταση των Ταμείων και του κράτους για να δικαιολογήσει τις επερχόμενες νέες ανατροπές, ενώ η ευθύνη είναι αποκλειστικά του κεφαλαίου και δική της. Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα ότι τα ασφαλιστικά ταμεία δεν μπορούν να καλύψουν όλες τις παροχές σε υγεία, σύνταξη και πρόνοια.

Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν καμία ευθύνη. Η σημερινή κατάσταση είναι απόρροια συγκεκριμένων πολιτικών ενίσχυσης του κεφαλαίου, από τη δεκαετία ακόμα του '50, αλλά και της καπιταλιστικής κρίσης, με δεδομένη την αντιλαϊκή διαχείριση από τα κόμματα της πλουτοκρατίας.

Αν και το ζήτημα δεν είναι λογιστικό αλλά πολιτικό και ταξικό, αναφέρουμε ότι σύμφωνα και με στοιχεία που περιλαμβάνονται στην τελευταία τριμηνιαία έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, οι απώλειες στα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων προέρχονται από τις εξής πηγές:

α) Η απώλεια των εισφορών από τις μειώσεις μισθών και την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας είναι 10,5 δισ. ευρώ. 

β) Οι οφειλές του κράτους προς τα Ταμεία από το 1993 ανέρχονται στα 12 δισ. ευρώ. 

γ) Το «κούρεμα» των ομολόγων με το PSI στοίχισε στους ασφαλιστικούς οργανισμούς 13 δισ. ευρώ., ενώ πάνω από 60 δις ήταν οι «απώλειες» των αποθεματικών τα προηγούμενα χρόνια. 

δ) Η μείωση εργοδοτικών εισφορών στερεί πάνω από 1 δισ. ετησίως από τα Ταμεία, ενώ ετοιμάζεται νέα μείωση μέσα στο 2015. 

ε) Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης κατά 2,5 δισ. ευρώ μόνο κατά το τελευταίο έτος. Το κράτος αποσύρεται ολοένα και περισσότερο από τις υποχρεώσεις του απέναντι στα Ταμεία. Με βάση το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2015 - 2018, η κρατική χρηματοδότηση το 2015προς την Κοινωνική Ασφάλιση υπολογίζεται στα 8,6 δισ. ευρώ ετησίως, όταν το 2012 ήταν 15 δισ. ευρώ και 21 δισ. ευρώ το 2011.

στ) Η εισφοροδιαφυγή και οι ευέλικτες μορφές εργασίας, άλλα 8,5 δισ. Ευρώ Η ανασφάλιστη δουλειά κάνει θραύση. ζ)Οι εισφορές που δεν καταβάλλονται, φτάνουν στο 30% για το ΙΚΑ.

Το 2010, οι απώλειες στο ΙΚΑ έφτασαν τα 6 δισ. ευρώ. Κράτος, Κυβερνήσεις και εργοδοσία ευθύνονται για το γεγονός ότι σήμερα, οι εργοδοτικές οφειλές στα ταμεία είναι πάνω από 13,54 δισ. ευρώ σύμφωνα με τη μελέτη του ΚΕΠΕ. Μάλιστα, το μεγαλύτερο μέρος τους προέρχεται από χρέη μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, καθώς το 1,07% των οφειλετών χρωστάνε το 35,87% των συνολικών οφειλών! Από αυτούς οι 833 (0,39% των οφειλετών) χρωστάνε ο καθένας πάνω από ένα εκατομμύριο και όλοι μαζί 2.891.937.190,13 ευρώ. Κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν παίρνεται για να πληρώσουν ο μεγαλοφειλέτες. Τα ταμεία επιβαρύνονται το κόστος των προγραμμάτων εθελούσιας εξόδου: Επιβά¬ρυνση πάνω από 5 δισ. ευρώ έχουν προκαλέσει στα ασφαλιστικά ταμεία και τα προγράμματα εθελούσιας εξόδου που εφαρμόστηκαν τις περισσότερες φορές προς όφελος των μετόχων, πού πήραν στον έλεγχό τους τίς «δημόσιες επιχειρήσεις». Πχ Ολυμπιακή και τον ΟΤΕ, ΔΕΗ , τράπεζες κ.α.

Από τα παραπάνω στοιχεία προκύπτει πως τα ασφαλιστικά ταμεία βούλιαξαν με ευθύνη του κράτους και του μεγάλου κεφαλαίου και όχι των ασφαλισμένων. Από τον αναγκαστικό νόμο 1611/1950 τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων χρησιμοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο ως κίνητρα για την ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων, με πρόσχημα την ανάπτυξη. Μόνο για την περίοδο 1951 - 1975 οι απώλειες υπολογίζονται σε 58 δισ. ευρώ. Πάνω από 3,5 δισ. ευρώ ήταν οι ζημιές των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο την περίοδο 1999 - 2002. Τα ασφαλιστικά ταμεία μετά από τη διαδικασία του τελευταίου «κουρέματος» έχασαν το 53,50% των αποθεματικών τους. Οι μόνιμα χαμένοι από όλες αυτές τις παρεμβάσεις ήταν τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων και συνεπώς οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Οι σταθερά μόνιμοι κερδισμένοι από αυτήν την πολιτική ήταν και είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις, το μεγάλο κεφάλαιο.

Παράλληλα είναι γνωστές οι μέχρι σήμερα μεγάλες σφαγές στις συντάξεις, στην υγεία και την πρόνοια. Από το Μάιο του 2010 μέχρι τον Ιούνιο του 2012 οι περικοπές των κύριων και επικουρικών συντάξεων ανήλθαν συνολικά στο επίπεδο των 4,2 δις ευρώ. Για την περίοδο 2013-2014, οι περικοπές κύριων, επικουρικών συντάξεων, εφάπαξ και κοινωνικών επιδομάτων ανέρχονται στα 5,5 δις ευρώ. Με βάση το μεσοπρόθεσμο 2015-2018 προβλέπονται νέες περικοπές με τη ρήτρα μείωσης των συντάξεων ανάλογα με τα έσοδα των ταμείων και την κατάργηση των «κοινωνικών» πόρων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του «ΗΛΙΟΣ», ο αριθμός των συνταξιούχων ανερχόταν σε 2.657.568. Από αυτούς, 1.769.695 λαμβάνουν μηνιαίες κύριες συντάξεις έως 800 ευρώ! Η κύρια σύνταξη λόγω θανάτου κυμαίνεται από 313,86 έως 687,65 ευρώ το μήνα. Οι συντάξεις λόγω αναπηρίας κυμαίνονται από 379,09 έως 666,83 ευρώ.

Οι επικουρικές συντάξεις λόγω γήρατος κυμαίνονται κατά μέσο όρο στα 190,7 ευρώ, οι επικουρικές λόγω θανάτου κατά μέσο όρο στα 116,54 ευρώ, ενώ οι επικουρικές λόγω αναπηρίας στα 156,31 ευρώ., ενώ μέσα στο επόμενο δίμηνο συζητείται νέα μείωση των επικουρικών συντάξεων πέρα από τη μείωση κατά 5,2% που είχαν το καλοκαίρι.

Στόχος είναι ότι ισχύει για τις επικουρικές συντάξεις αυτή τη στιγμή να επεκταθεί και στην κύρια σύνταξη, να μην υπάρχει καμία ουσιαστική συμμετοχή και εγγύηση του κράτους. Το κράτος να εγγυάται τη βασική σύνταξη έως 360 ευρώ και από κει και πέρα ο καθένας να κανονίζει μόνος του τα ζητήματα της υγείας, της πρόνοιας και της ασφάλισης. Η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος καταλήγει ότι «το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης εκτιμάται ότι θα περιοριστεί κατά μέσο όρο σε 48,5% την περίοδο 2020 – 2060. Με βάση τα παραπάνω είναι ξεκάθαρο πως χάνεται κάθε έννοια της κοινωνικής ασφάλισης. Τα Ταμεία χωρίς ουσιαστική κρατική συμμετοχή ή εγγύηση και με ρημαγμένα τα έσοδα τους, θα «πληρώνουν» ότι μπορούν για την «αναλογική» σύνταξη.

Παράλληλα προωθείται η αύξηση των απαραίτητων ενσήμων από τα 4.500 στα 6.000 ένσημα, κάτι που, αν τελικά εφαρμοστεί, θα οδηγήσει σε στέρηση της σύνταξης για μεγάλο αριθμό εργαζομένων που για πολλούς λόγους δεν συμπληρώνουν τα απαιτούμενα ένσημα, με σοβαρές επιπτώσεις στην κατώτατη σύνταξη. Για όσους αποχωρούν με 4.500 ημέρες ασφάλισης και με χαμηλές αποδοχές δεν θα παίρνουν την κατώτατη των 487 ευρώ αλλά σύνταξη που αντιστοιχεί στις εισφορές τους χωρίς το προνοιακό κομμάτι των κατώτατων ορίων. Εξετάζεται αν θα πρέπει να χορηγείται ΕΚΑΣ σε όσους θα παίρνουν αναλογική σύνταξη και τμήμα από τη βασική σύνταξη των 360 ευρώ και εάν πρέπει να αυξηθεί το όριο ηλικίας για την καταβολή του ΕΚΑΣ στα 67 έτη, η αν θα πρέπει να χορηγείται η βασική σύνταξη με εισοδηματικά κριτήρια στην περίπτωση των ασφαλισμένων που παίρνουν και την αναλογική σύνταξη. Μεθοδεύεται η κατάργηση των όποιων ειδικών ηλικιακών ορίων υπάρχουν ακόμα στα Ταμεία.

Την ίδια στιγμή παρά τις αλλεπάλληλες δηλώσεις υπουργών και διοικητών ασφαλιστικών ταμείων για την επιτάχυνση της απονομής συντάξεων όλο και μεγαλώνει ο χρόνος απονομής από 6-30 μήνες ιδιαίτερα για την διαδοχική.

Οι τσεκουρωμένες συντάξεις και οι παροχές που έχουν μείνει στην Υγεία και στην Πρόνοια βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο ενός νέου σφαγιασμού. Συρρικνώνεται με κάθε τρόπο το πλέγμα προστασίας των εργαζόμενων. Ιδιαίτερα σε συνθήκες αύξησης των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών η εξασθένιση της προστασίας των εργαζόμενων είναι εγκληματική.

Ετοιμάζεται νέα γενική επίθεση στα επιδόματα που δίνει ο ΟΑΕΔ ως συνέχεια της κατάργησης των οικογενειακών επιδομάτων, της στέγης – κατοικίας, στα επιδόματα αναπηρίας. Μπαίνουν παντού εισοδηματικά κριτήρια, περιορίζεται η βοήθεια στο πιο εξαθλιωμένο τμήμα του λαού μας.

Την ίδια στιγμή βαθαίνει και επεκτείνεται η εμπορευματοποίηση της υγείας, μειώνεται συνεχώς η κρατική χρηματοδότηση, χειροτερεύει συνεχώς η κατάσταση στα νοσοκομεία, στις Μονάδες Υγείας του ΠΕΔΥ, με τις ελλείψεις δομών, ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού και εξοπλισμού, αυξάνονται τα χαράτσια και περιορίζεται δραστικά η δυνατότητα αναγκαίων εξετάσεων, αυξάνεται η συμμετοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακα.

Για όλα τα παραπάνω υπεύθυνη είναι η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εφαρμόσουν όλες οι κυβερνήσεις από το 1980 και ιδιαίτερα την περίοδο της κρίσης, θέλοντας να απαλλάξουν την εργοδοσία και το κράτος της μειώνοντας την τιμή της εργατικής δύναμης.

Θεωρώντας εφικτό και ρεαλιστικό αυτό που αντιστοιχεί στις σύγχρονες ανάγκες του λαού το ΚΚΕ στηρίζει τις θέσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία. Να υπάρξει πλήρης και κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών, να πληρώσουν το κράτος και η μεγαλοεργοδοσία για τα ελλείμματα των ταμείων. Να υπάρξει κάλυψη, με κρατική χρηματοδότηση, του συνόλου των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και των απωλειών από το κούρεμα (PSI).

Παράλληλα το ΚΚΕ στηρίζει τα αιτήματα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για:

•Απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής «τζόγο».

•Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων

•Κατώτερη σύνταξη στα 600 ευρώ.

•Καμιά νέα περικοπή στις συντάξεις και αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων στο ύψος που ήταν το 2009. Επαναφορά 13ης και 14ης κύριας και επικουρικής σύνταξης.

•Άμεση αποκατάσταση των απωλειών από τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων σε ειδικές ομάδες, όπως αναπηρίας, χηρείας.

•Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζομένων που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Σταδιακή κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς. Πλήρης ανάληψη της ευθύνης από το κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών. Άμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.

•Να σταματήσει το αίσχος στις καθυστερήσεις έκδοσης και απονομής των συντάξεων. Με την παράδοση των δικαιολογητικών να υπάρχει άμεση έκδοση προσωρινής σύνταξης μέχρι να εγκριθεί η τελική.

•Πλήρη, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων, για όλους τους ανέργους και τις οικογένειές τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

•Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλες οι παροχές των Ασφαλιστικών Ταμείων να περάσουν στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους, με χρηματοδότηση 100%.

•Κάλυψη όλων των αναγκαίων ιατρικών και εργαστηριακών εξετάσεων από το κράτος, χωρίς τον παραμικρό περιορισμό.

•Να επιταχυνθεί η εξέταση ασθενών από τις υγειονομικές επιτροπές. Άμεση απονομή του αναπηρικού επιδόματος και της σύνταξης για τους ανασφάλιστους ΑμΕΑ.

•Καμία περικοπή στα φάρμακα και τις δαπάνες. Δωρεάν φάρμακα. Να καταργηθούν οι λίστες.

•Να σφραγιστούν τώρα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, όλα τα βιβλιάρια υγείας των ανασφάλιστων ΑμΕΑ και χρονίως πασχόντων.

•Καταβολή των προνοιακών επιδομάτων στην ώρα τους. Καταβολή του επιδόματος και της σύνταξης σε όσους βρίσκονται σε αναμονή για εξέταση, επανεξέταση ή έκδοση απόφασης.

•Προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, μέσα από το κρατικό σώμα γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφάλειας.

•Καμία εξαίρεση από τη λίστα των ΒΑΕ (Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα) και ένταξη νέων επαγγελμάτων.

•Άμεσες προσλήψεις στα ασφαλιστικά ταμεία, στους ελεγκτικούς μηχανισμούς.

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η Κυβέρνηση για τις οδυνηρές συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής στα κοινωνικά – ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών.