Τοποθέτηση της Βουλευτού Νίκης Φούντα για τη διαχείριση και προστασία των υδάτινων πόρων

«Τοποθέτηση της Βουλευτού κας Νίκης Φούντα στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας του Περιβάλλοντος με θέμα τη συμβολή των Βουλευτών της Ελλάδας και των χωρών της Μεσογείου στην αποτελεσματική απορρύπανση της λεκάνης -Βιώσιμη Διαχείριση Υδάτων-Πράσινη Οικονομία»

     Η Βουλευτής κα Νίκη Φούντα και υπεύθυνη του Τομέα Περιβάλλοντος της ΔΗΜΑΡ στη συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας του Περιβάλλοντος, διατύπωσε τις θέσεις της κατά τη διάρκεια της επιτροπής για θέματα, που αφορούν τη διαχείριση και προστασία των υδάτινων πόρων.

       Η Επιτροπή, στην οποία παραβρέθηκαν και συμμετείχαν, πλέον της πολιτικής ελληνικής ηγεσίας, τα μέλη της Διεθνούς Αντιπροσωπείας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Μεσογείου και τα μέλη Κοινοβουλευτικών Ομάδων της Μεσογείου από τις Χώρες που την περικλείουν, είχε θέμα της την Αειφόρο Ανάπτυξη.......

  

      Η κα Φούντα χαιρέτισε την παρουσία των συναδέλφων της στις εργασίες της επιτροπής, καθώς η συνδρομή τους σε προβλήματα, όπως είναι η απορρύπανση της Μεσογείου με κοινή αντιμετώπιση είναι πολύτιμη, δεδομένου και της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας της χώρας.

        Η Βουλευτής κα Φούντα, κατά την ομιλία της τόνισε τη σημασία του υδάτινου στοιχείου στη χώρα μας  και στη λεκάνη της Μεσογείου εκ αρχαιοτάτων χρόνων, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι η  «Ελλάδα, η χώρα των μύθων και της μυθολογίας, είναι η χώρα που οι ποταμοί, οι λίμνες και όλος ο υδάτινος πόρος απεικονιζόταν κάποτε με τη μορφή θεοτήτων, η δε  Μεσόγειος είναι μια αγκαλιά, είναι ένας χώρος φιλοξενίας, χωρών που περιβάλλονται από νερό και αυτό είναι, που της προσδίδει όλη αυτή την ομορφιά και όλη αυτή τη μοναδικότητα»

      Ακολούθως, η Βουλευτής και Υπεύθυνη του Τομέα Περιβάλλοντος της ΔΗΜΑΡ,  σημείωσε τη σημαντική καθυστέρηση στην καθιέρωση οικολογικής συνείδησης στις χώρες της Νοτίου Ευρώπης, που αποτελούν τη λεκάνη της Μεσογείου, όπως μαρτυρά και η  επικύρωση της οδηγίας για την αναγνώριση των υδάτινων φυσικών πόρων ως πόρους της φύσης και όχι ως ανθρώπινους πόρους, μόλις το 2003. 

      Η καθυστέρηση αυτή παρατηρήθηκε, όπως ανέφερε στη συνέχεια της ομιλίας της και στο Νόμο Αιτωλοακαρνανίας, απ’ όπου κατάγεται, όπου υπάρχουν τρία πολύ σημαντικά ποτάμια μεταξύ αυτών ο Αχελώος ποταμός και πολλές λίμνες, όπου δεν έγινε καλή διαχείριση των υδάτινων πόρων, εξαιτίας της έλλειψης  ενός αυστηρού και κατάλληλου, κοινοτικού και εθνικού πλαισίου που υπήρχε για την τήρηση των ΣΜΠΕ και των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αλλά και ενός συνολικού επικαιροποιημένου σχεδίου διαχείρισης.

     Γι’ αυτό κλείνοντας την τοποθέτηση της η κα Φούντα επισήμανε ότι ήρθε η ώρα της υπεύθυνης αντιμετώπισης των υδάτινων πόρων, θέτοντας ως στόχο και προτεραιότητα το σεβασμό προς το περιβάλλον. Δήλωσε, ακόμη,   χαρακτηριστικά ότι «Πρέπει όλες οι χώρες, η κάθε μια χωριστά και όλες μαζί, να προσπαθήσουμε να προτάξουμε το οικουμενικό ζήτημα της προστασίας των υδάτινων πόρων, πραγματοποιώντας σήμερα μέσα σ’ αυτήν τη συνεδρίαση το πρώτο βήμα.  Η Μεσόγειος είναι ένας χώρος σύγκλισης και μια τεράστια λεκάνη απορροής πολιτισμών. Οι πολιτισμοί αυτοί πρέπει να προφυλαχθούν και με τη χρήση κατάλληλων ΑΟΖ, δηλαδή, κατάλληλο ορισμό οικονομικών ζωνών και συνεργασίας μεταξύ των κρατών, να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε όλον εκείνο το φυσικό πλούτο, που μπορεί να είναι κοινή περιουσία της Μεσογείου. Έχουμε ευθύνη να στραφούμε ο ένας προς τον άλλο και με διακρατικές συμφωνίες να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε όχι μόνο προς το καλό των χωρών μας, αλλά για τη διασφάλιση της ειρήνης, της συνεργασίας και της αντιμετώπισης των προβλημάτων συνολικότερα».