«Ο που ποθεί τη λευτεριά πιάνει σπαθί» και πολεμάει…
Κ. Βάρναλης
Άλλο μικρότερο δεν μας απομένει, να πούμε στους μαθητές μας, σήμερα, αν θέλουμε να ακουμπήσουμε τις «πληγές» μας και να πιάσουμε το ιστορικό νήμα της εξεγερτικής ίασης κι ελπίδας του 1821. Άλλο καλύτερο δεν ταιριάζει στη στιγμή, για να μην φυλακίσουμε τα νοήματα και τη γνώση, σε μαρμάρινους λόγους κι αδιέξοδους επικήδειους, να μην καταθέσουμε τις απελευθερωτικές ιδέες της επανάστασης του 21, στα πόδια των επισήμων της εξουσίας του Παπαδήμ(ι)ου, της τρόικας, της ΕΕ και του ΔΝΤ...
Άλλο ευκολότερο δίλημμα δεν μπορούμε να σκεφτούμε ο καθείς – καθεμιά για την προσωπική του στάση, όταν μέσα σε λίγους μήνες σαρώθηκαν, κατακτήσεις και δικαιώματα, που έφτασαν ως τις ημέρες μας πάνω στους ώμους δεκάδων επαναστάσεων και των νεκρών τους.
Τα πάντα τα «σκιάζει η φοβέρα» της ανεργίας, της οικονομικής ανέχειας, της απόλυσης, της διάλυσης των δημόσιων αγαθών (παιδείας – υγείας), του ανύπαρκτου δίκαιου πια για τον εργαζόμενο και του περισσεύματος φοροαπαλλαγών και δικαιου-απαλλαγών για τον εργοδότη και το κράτος, η ατομοκρατία της πείνας, των χαρατσιών και των βαθμολογίων, η εκδίωξη των αγωνιζόμενων με ΜΑΤ και χημικά, η κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας. Όλα τα «πλακώνει η σκλαβιά» της σύγχρονης αμάθειας, των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, της εκχώρησης αέρα, γης, ήλιου, ελπίδας και μέλλοντος στην εκμετάλλευση προς όφελος των κερδών, εθνικών κι υπερεθνικών προστατών, για το καλό μας.
«Τι σ’ ωφελεί αν ζήσεις και να σαι στη σκλαβιά; / στοχάσου πως σε ψαίνουν καθ’ ώραν στη φωτιά / Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής/ ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθείς / Δουλεύεις όλ ημέρα, σε ότι κι αν σε πη / κι αυτός πασχίζει πάλιν, το αίμα να σου πιη…» (Ρήγας Φεραίος)
Για όλα αυτά, κρατάμε περίσσευμα ανάσας και επιμονής. Ρίχνοντας ματιές στις ρωγμές του χρόνου, στην ιστορία των επαναστάσεων που ανέτρεψαν δυνάστες, αντλώντας δύναμη και έμπνευση από τα κινήματα και τις εξεγέρσεις των λαών σε όλο τον κόσμο, αγωνιζόμαστε για το παρόν και συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε το μέλλον. Αυτά θέλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας κι όχι τα δανεικά ιδανικά και τις θυσίες για τη σωτηρία των τραπεζών σε βάρος των αναγκών των ανθρώπων.
Για όλα αυτά στις 25 Μαρτίου οφείλει να κάνει παρέλαση ο λαός! Κόντρα στο φόβο και την υποταγή, που έχουν εγκατασταθεί στα τηλεοπτικά κανάλια και στις δηλώσεις των επισήμων, και κάνουν πλυντήριο τη σκέψη μας. Όσες «αρχές του τόπου», παρέδωσαν τούτο τον τόπο μαζί με το λαό του, χωρίς καν να χρειαστούν «Εφιάλτες», δεν δικαιούνται να ζητούν κατανόηση από την ιστορία. Η λαϊκή αγανάκτηση, η δική μας οργή θα παρελάσει όχι για να «ξεθυμάνει», αλλά για να δηλώσει πως θα οργανωθεί για να τους ανατρέψει. Κυβερνήσεις, πρώην κι επόμενες – ΕΕ – ΔΝΤ μνημόνια.
ΣΤΙΣ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΕΛΑΣΗ Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΛΑΟΣ!
24 Μαρτίου 2012 / Από τη ΡΑΣ
Ρ.Α.Σ.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ / καθηγητων αιτωλ-νιασ
«Για Παλλαϊκή Δράση ενάντια στο κατοχικό μνημόνιο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο