Ανδρέας Μακρυπίδης: «Η δύσκολη οικονομική συγκυρία χρειάζεται μεταρρυθμίσεις και αλλαγές με κοινωνική ευαισθησία».

Με την παρέμβαση του στην ολομέλεια της Βουλής, ο Βουλευτής Ανδρέας Μακρυπίδης για το Νομοσχέδιο «Ασφαλιστικό-Συνταξιοδοτικό Δημοσίου», αναφέρθηκε τόσο στα προβλήματα που προκύπτουν κύρια στις εργαζόμενες γυναίκες του Δημοσίου που προσλήφθηκαν μετά την 1/1/1983 όσο και στους ένστολους. Επίσης αναφέρθηκε και στα θέματα που αντιμετωπίζονται με κοινωνική ευαισθησία όπως των γυναικών με ανήλικα παιδιά, με αναπηρία κλπ. Μεταξύ των άλλων, τόνισε συγκεκριμένα τα εξής:
«Με την σημερινή νομοθετική πρωτοβουλία κλείνει ένας κύκλος σοβαρών, διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, που και η χώρα έχει ανάγκη και η οικονομία χρειάζεται, αλλά και πάνω απ’όλα επιβάλλουν οι σημερινές δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες.
Δεν νομοθετούμε σε ένα ουδέτερο πολιτικό περιβάλλον. Νομοθετούμε ευρισκόμενοι στην πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία, τουλάχιστον μεταπολιτευτικά. Και το παράδοξο είναι ότι αυτοί που με τις πολιτικές τους μας οδήγησαν σε αυτό το αδιέξοδο, σήμερα μετατρέπονται από κατηγορούμενοι σε κατήγοροι. Και αντί να έρθουν να ζητήσουν μια συγγνώμη στον ελληνικό λαό, ως οφείλουν, έρχονται σήμερα απροκάλυπτα να δείξουν ότι είναι αμετανόητοι. Αλλά, πλέον, ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη και κρίση. Τους έζησε και έκρινε και κατένειμε ρόλους στον καθένα μας.
Η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος στο δημόσιο, είναι σήμερα επιβεβλημένη όσο ποτέ άλλοτε. Γιατί με το νομοσχέδιο αυτό καθιερώνονται βασικές αρχές και σταθερές, ενιαίες για όλους τους ασφαλισμένους. ΣΗΜΕΡΑ, αλλά και σίγουρα για όλους τους συνταξιούχους ΑΥΡΙΟ.
Μην εθελοτυφλούμε. Δεν είναι κρυφά τα προβλήματα και τα αδιέξοδα του Ασφαλιστικού Συστήματος. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν όντως πολλοί χαμηλοσυνταξιούχοι. Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα να φτάσουμε στο σημείο να μην μπορούμε να δώσουμε σύνταξη σε αυτούς τους χαμηλοσυνταξιούχους, Δεν είναι δυνατόν να καταρρέει το ασφαλιστικό σύστημα και κάποιοι σήμερα κάνοντας λαϊκισμό να διεκδικούν διατήρηση της σύνταξης εργαζομένων στα 43 ή στα 50 χρόνια ηλικίας.
Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, ο μεγάλος αριθμός συμβασιούχων, οι εργαζόμενοι με τα προγράμματα Stage, όσο και οι συντάξεις των δικαστών, χωρίς να τις δικαιούνται γιατί δεν είχαν καταβάλει εισφορές, είναι γεγονός ότι επιδείνωσαν τα Ασφαλιστικά (τόσο τα επικουρικά όσο και τα προνοιακά) Ταμεία του Δημοσίου. Ο κατακερματισμός των ταμείων, το δημογραφικό πρόβλημα και η εισφοροδιαφυγή επιβάρυναν τα μέγιστα το ασφαλιστικό μας σύστημα.
Σήμερα είναι η ευκαιρία και η πρόκληση να κάνουμε επιτέλους κάτι. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Κυβέρνηση του αυτό κάνουν. Με ενιαίες βασικές αρχές και σταθερές αντιμετωπίζουμε τις στρεβλώσεις του παρελθόντος στο Ασφαλιστικό μας Σύστημα. Πως;
• Με την εγγύηση του κράτους για την καταβολή και της βασικής και της αναλογικής σύνταξης.
• Αλλά και συγχρόνως με την εγγύηση του κράτους για την καταβολή των επικουρικών συντάξεων.
Ρυθμίζεται η εξίσωση ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών, και σε σύντομο χρονικό διάστημα, που αναπόφευκτα δημιουργεί –ας μην κρυβόμαστε- σοβαρά προβλήματα σε μεγάλο αριθμό εργαζομένων γυναικών στο Δημόσιο. Με το νομοσχέδιο επιπλέον ρυθμίζονται θέματα προσαρμογής για τους ένστολους.
Η Κυβέρνηση απέδειξε ότι μπορεί και κάνει την διάκριση μεταξύ της δημοσιονομικής πραγματικότητας και των θεσμικών δικαιωμάτων και αναγκών. Ποια είναι αυτά: 1) Η διατήρηση του σημερινού συνταξιοδοτικού καθεστώτος για όσους έχουν αποκτήσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι 31/12/2010. 2) Η διατήρηση του καθεστώτος για γυναίκες με τρία ανήλικα παιδιά 3) Η εξαίρεση για όσους έχουν ανάπηρα παιδιά και συζύγους 4) Η επίλυση του προβλήματος των εργαζομένων στους ΟΤΑ στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
Σε περιόδους κρίσης αναπόφευκτα απειλούνται και η κοινωνική συνοχή, αλλά και ο κοινωνικός ιστός.
• Αναπόφευκτα διευρύνονται και η φτώχεια και ο αποκλεισμός.
• Σίγουρα όλα αυτά έχουν πολλαπλές επιπτώσεις και στο ατομικό και στο κοινωνικό επίπεδο.
• Και φυσικά σε περιόδους κρίσης συρρικνώνονται οι δημόσιες κοινωνικές πολιτικές.
Απέναντι σε αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα σήμερα όλοι μας κρινόμαστε:
• Κρίνεται σήμερα η υπευθυνότητα με την ανευθυνότητα και τον λαϊκισμό.
• Κρίνεται η σοβαρότητα με την προχειρότητα.
• Η προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων με την ανεύθυνη στάση για την διαιώνιση τους.
• Σήμερα κρίνονται όλοι αυτοί που έχουν σχέδιο για έξοδο από την οικονομική κρίση, που έχουν σχέδιο και πρόταση για την σωτηρία της χώρας.
• Κρίνονται αυτοί που είναι υπεύθυνοι με αυτούς που ομφαλοσκοπούν στην εσωστρέφεια τους.
Μ’αυτό το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση με μία σειρά νομοθετικές πρωτοβουλίες πέρασε τον δύσκολο κάβο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουμε μπει σε απάνεμα λιμάνια. Έχουμε ακόμα μεγάλη απόσταση και αρκετά μίλια να διανύσουμε. Όμως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Κυβέρνηση του, έχουμε σχέδιο, έχουμε πρόταση και για την ανάκαμψη και για την ανάπτυξη, πάντα με κοινωνική ευαισθησία και δικαιοσύνη. Το προτεινόμενο σήμερα νομοσχέδιο είναι προς αυτήν την κατεύθυνση.»