Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής μίλησε σε ημερίδα που οργάνωσε το Ινστιτούτο Στήριξης των Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.
Ο Κος Κουρουμπλής μεταξύ άλλων είπε:
..Το ζήτημα των κοινωνικών δικαιωμάτων είναι εξόχως πολιτικό ζήτημα. Η εκάστοτε ασκούμενη πολιτική τοποθετείται απέναντι σε αυτού του είδους τα προβλήματα με βάση τις προτεραιότητες που ορίζει. Όταν παράλληλα με την θεσμική εμπέδωση της πολιτικής δημοκρατίας προωθείται και η κοινωνική δημοκρατία, τότε το κοινωνικό κράτος ευρίσκεται στα πολιτικά πρωτάγματα της ασκούμενης εξουσίας, βρίσκοντας χώρο και τρόπο ανάπτυξης του.
Ο καθρέπτης της κοινωνικής δημοκρατίας σε μια χώρα είναι το σύνολο των θεσμικών μέτρων που κατοχυρώνουν τα κοινωνικά δικαιώματα, αποτρέπουν διακρίσεις και διευκολύνουν την πρόσβαση κάθε ανθρώπου στην απόκτηση γνώσης, κατάρτισης, εργασίας κ.λ.π. χωρίς η ιδιαιτερότητα της αναπηρίας του να αποτελεί πρόσχημα ή κόλλημα.
Σε μία κοινωνία της αγοράς είναι βέβαιη και μόνιμη η απειλή των λεγόμενων ευπαθών ομάδων του πληθυσμού γι’ αυτό απαιτείται συνεχής και αδιάλειπτη εγρήγορση και των πολιτών αλλά και των δημοσίων και ιδιωτικών θεσμών.
Όταν ο κεντρικός φορέας των αναπήρων, που ιστορικά και από την ίδρυση του είχε και έχει την ευθύνη της προάσπισης και συνεχούς διεκδίκησης των δικαιωμάτων των αναπήρων, ευρίσκεται σε διαδικασία αποκινηματοποίησης μετασχηματιζόμενος σε διαχειριστή ευρωφόρων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τότε η απειλή για τους αδύνατους κρίκους της κοινωνικής αλυσίδας είναι πολύ μεγαλύτερη.
Το ζήτημα των κοινωνικών δικαιωμάτων απειλείται και απαξιώνεται πολλές φορές ακόμα και από τους ίδιους τους πολίτες. Αντιλαμβάνεστε πόση βία γεννά η αδιαφορία για τα κοινωνικά δικαιώματα των άλλων μέσα στην καθημερινότητα μας.
Οι ιδιωτικοί φορείς υπεράσπισης των κοινωνικών δικαιωμάτων θα πρέπει να υποκαταστήσουν τις δημόσιες σχέσεις με τη δημόσια δράση. Θα πρέπει να ακολουθήσουν αποφασιστικά και να επιλέξουν την αιματηρή διαδικασία της διεκδίκησης και όχι την αναίμακτη διαδικασία του συμβιβασμού, αν θέλουν πραγματικά να συμβάλλουν στην εμπέδωση μιας κοινωνίας δικαίου.
Κυρίες και κύριοι
Κοινωνία ίσον δεν υπάρχει και ίσως δεν πρέπει να υπάρχει. Κοινωνία δίκαιη και μπορεί και πρέπει να υπάρχει. Το μπλε θα μείνει γκρι αν δεν τολμήσουμε να αλλάξουμε.
Ο Κος Κουρουμπλής μεταξύ άλλων είπε:
..Το ζήτημα των κοινωνικών δικαιωμάτων είναι εξόχως πολιτικό ζήτημα. Η εκάστοτε ασκούμενη πολιτική τοποθετείται απέναντι σε αυτού του είδους τα προβλήματα με βάση τις προτεραιότητες που ορίζει. Όταν παράλληλα με την θεσμική εμπέδωση της πολιτικής δημοκρατίας προωθείται και η κοινωνική δημοκρατία, τότε το κοινωνικό κράτος ευρίσκεται στα πολιτικά πρωτάγματα της ασκούμενης εξουσίας, βρίσκοντας χώρο και τρόπο ανάπτυξης του.
Ο καθρέπτης της κοινωνικής δημοκρατίας σε μια χώρα είναι το σύνολο των θεσμικών μέτρων που κατοχυρώνουν τα κοινωνικά δικαιώματα, αποτρέπουν διακρίσεις και διευκολύνουν την πρόσβαση κάθε ανθρώπου στην απόκτηση γνώσης, κατάρτισης, εργασίας κ.λ.π. χωρίς η ιδιαιτερότητα της αναπηρίας του να αποτελεί πρόσχημα ή κόλλημα.
Σε μία κοινωνία της αγοράς είναι βέβαιη και μόνιμη η απειλή των λεγόμενων ευπαθών ομάδων του πληθυσμού γι’ αυτό απαιτείται συνεχής και αδιάλειπτη εγρήγορση και των πολιτών αλλά και των δημοσίων και ιδιωτικών θεσμών.
Όταν ο κεντρικός φορέας των αναπήρων, που ιστορικά και από την ίδρυση του είχε και έχει την ευθύνη της προάσπισης και συνεχούς διεκδίκησης των δικαιωμάτων των αναπήρων, ευρίσκεται σε διαδικασία αποκινηματοποίησης μετασχηματιζόμενος σε διαχειριστή ευρωφόρων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τότε η απειλή για τους αδύνατους κρίκους της κοινωνικής αλυσίδας είναι πολύ μεγαλύτερη.
Το ζήτημα των κοινωνικών δικαιωμάτων απειλείται και απαξιώνεται πολλές φορές ακόμα και από τους ίδιους τους πολίτες. Αντιλαμβάνεστε πόση βία γεννά η αδιαφορία για τα κοινωνικά δικαιώματα των άλλων μέσα στην καθημερινότητα μας.
Οι ιδιωτικοί φορείς υπεράσπισης των κοινωνικών δικαιωμάτων θα πρέπει να υποκαταστήσουν τις δημόσιες σχέσεις με τη δημόσια δράση. Θα πρέπει να ακολουθήσουν αποφασιστικά και να επιλέξουν την αιματηρή διαδικασία της διεκδίκησης και όχι την αναίμακτη διαδικασία του συμβιβασμού, αν θέλουν πραγματικά να συμβάλλουν στην εμπέδωση μιας κοινωνίας δικαίου.
Κυρίες και κύριοι
Κοινωνία ίσον δεν υπάρχει και ίσως δεν πρέπει να υπάρχει. Κοινωνία δίκαιη και μπορεί και πρέπει να υπάρχει. Το μπλε θα μείνει γκρι αν δεν τολμήσουμε να αλλάξουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο