Του Δημήτρη Αρβανίτη
Γύριζα στο σπίτι χτες βραδυ κι έπεσα πάνω στον διαχειριστή της πολυκατοικίας. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ειλικρινώς διαδραματίζουν ένα σπουδαίο ρόλο στη διεύθυνση των κοινών, μιας συγκατοίκησης ετερόκλιτων συνήθως ανθρώπων σε έναν χώρο και μη χαμογελάτε γιατί έτσι ακριβώς είναι.
Για παράδειγμα νώτισε η οροφή του διαμερίσματος μου στον τρίτο αλλά δεν μιλούσα με τον ιδιοκτήτη του τετάρτου, ένα παχύδερμο που έφερνε στον κοπρίτη τον επιστήμονα άνευ επιστήμης, Φίλη, γιατι στις εκλογές που πέρασαν έκανε αγώνα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ αν και ΠΑΣΟΚ χρόνια κι όταν στην συνέλευση του είχα πει, χαιρετίσματα στον Άκη, μου είπε άι στο διάολο παλιοφασίστα που δεν ανέχεσαι την σύμπραξη των δημοκρατικών δυνάμεων κι εγώ τον αποκάλεσα αριβίστα, χαμαιλέοντα και μετά αυτός με έσπρωξε κι εγω του μαύρισα το μάτι κι απο τότε δεν μιλιόμασταν.
Οπότε όταν όπως έλεγα παραπάνω νώτισε η οροφή πήγα στον Τιμολέοντα τον διαχειριστή και του είπα σώσε με και τότε αυτός πήγε στον νυν Συριζαίο της συνιστώσας ΠΑΣΟΚ και του είπε ότι έχει πρόβλημα ο σωλήνας της κουζίνας του και να την κλεισει μέχρι να γίνει αλλά αυτός λέει στ αρχίδια μου θα φωνάξω υδραυλικό αλλά δεν την κλεινω, δεν με νοιάζει για τον φασίστα, ο Τιμολέων μου το μαρτύρησε κι εγω του είπα να του παραγγείλει ότι θα του μαυρίσω και το άλλο μάτι όταν τον βρω.......