Όλο και συχνότερα οι Αγρινιώτες γινόμαστε μάρτυρες μιας θλιβερής εικόνας που ακολουθεί το τέλος κάθε λαϊκής αγοράς: δεκάδες άτομα, συνήθως ηλικιωμένοι, ψάχνουν ανάμεσα στα σκουπίδια και τα πεταμένα οπωροκηπευτικά για να μαζέψουν ό,τι μπορούν για να τραφούν.
Μπορεί κάποτε αυτό να το θεωρούσαμε ως ένα υποπροϊόν αλλοτριωμένων κοινωνιών όπως αυτές των μεγαλουπόλεων, η εικόνα αυτή όμως έχει πλέον σημαδέψει και την πόλη μας.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, τέτοια φαινόμενα αποτελούσαν «προνόμιο» πόλεων όπως η Αθήνα και η εικόνα μας μεταφέροντας μόνο μέσω των δελτίων ειδήσεων.
Σύμφωνα όμως με τους ίδιους τους παραγωγούς που πωλούν τα προϊόντα τους στις λαϊκές αγορές της πόλης, έχει τριπλασιαστεί ο αριθμός αυτών που μαζεύουν πεταμένες ντομάτες, πατάτες, πορτοκάλια και οποιοδήποτε λαχανικό. Άλλοτε λέγοντας ως άλλοθι ότι «τα μαζεύω για το σκύλο ή τις κότες» κι άλλοτε σιωπηρά και διακριτικά, με όση αξιοπρέπεια τους έχει απομείνει, μαζεύουν αυτά που εμείς οι ίδιοι έχουμε απορρίψει. Πότε στην τσέπη τους, πότε σε μια μικρή σακούλα ή ένα καροτσάκι, τα λιγοστά οπωροκηπευτικά θα αποτελέσουν το επόμενο γεύμα στο τραπέζι τους.........