«Ερως ανίκατε μάχαν» Με αυτό το στίχο αρχίζει το γ’ στάσιμο (στ. 781-805) της Αντιγόνης του Σοφοκλή. Μια φράση, ωδή στον έρωτα δύο νέων, που είναι γνωστή μέχρι σήμερα.Αλλά και ποιος άνθρωπος δεν γεύθηκε το γλυκό και το φαρμακερό βέλος του Ερώτα και δεν πόνεσε η καρδιά του; Αλλά ας δούμε πως έβλεπαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι τον παράξενο αυτό θεό :.....
Ήταν γιός του Χάους και της Γης ή της Αφροδίτης και του Κρόνου ή του Άρεως και της Αφροδίτης , ενώ κατ’ άλλους δεν είχε γονείς. Υπήρχαν δύο Έρωτες ο Ουράνιος ο Επίγειος. Το όνομα αλληγορεί όχι μόνο τον αφροδισιακό έρωτα αλλά και και τον έρωτα προς κάθε τι ωφέλιμο , έντιμο και επιθυμητό έργον. Μόνο όσοι έχουν έρωτα για κάτι κάνουν σωστή εργασία και δεν λογαριάζουν το χρήμα και το χρόνο
Ο Ζεύς ζήτησε να πεταχθεί το βρέφος Σύμφωνα με την Μυθολογίαν όταν η Αφροδίτη γέννησε τον Έρωτα ο Ζευς είδε το νεογνό και διέγνωσε ότι θα φέρει καταστροφές. Ζήτησε , λοιπόν από την Αφροδίτη να το πετάξει στο δάσος. Εκεί το νεογνό ανέθρεψαν τα άγρια ζώα του δάσους και όταν έγινε παιδίον έφτιαξε τόξο και βέλη αιχμηρά και ασκείτο στην σκποβολή . Στα βέλη έβαζε στην μύτη είτε χρυσή ή μολύβδυνη ακίδα .
Κατ’ άλλους ο Έρωτας ήταν στον Ουρανό ωραίος, φαιδρός, αστείος και ευτράπελος και φτερωτός . Όλοι οι θεοί/ές τον αγαπούσαν . Κατ΄ άλλους όμως ήταν ταραχοποιός , μυστικός, σκανδαλοποιός, και πανούργος , έκανε άνω κάτω τους θεούς στον Ουρανό και τους τάραξε την μακαριότητα και ευδαιμονία . Ενεκα τούτου οι Θεοί του έκοψαν τα φτερά και έπεσε στη γη . Τα φτερά του Ερώτα τα έδωσαν στη Νίκη γι’ αυτό αυτή δεν παραμένει μόνιμα σε όποιον την κερδίσει, αλλά πετάει
Η γέννηση του Αντέρωτα αύξησε τον Ερωτα Κατ’ άλλους η Αφροδίτη έδωσε τον Έρωτα στις Χάριτες να τον αναθρέψουν και τον θήλαζαν και τον ανέτρεφαν με μεγάλη φροντίδα . Όμως παρά ταύτα αυτός δεν έπαιρνε ύψος και έμενε στάσιμος . Τότε η Αφροδίτη ζήτησε από την Θέμιδα να της πει το μυστικό γιατί δεν μεγαλώνει το παιδί; Αυτή της είπε να γεννήσει και τον Αντέρωτα για να μεγαλώσει . Και από τότε ο Έρωτας άρχισε να μεγαλώνει και να αυξάνει βοηθούμενος από τον Αντέρωτα( ο ερωτευμένος γίνεται λάβρος όταν έχει αντεραστή και μπορεί να φθάσει και στο έγκλημα) Τους ζωγράφιζαν άλλοτε αμιλλωμένους και άλλοτε φιλονεικούντας , τον Έρωτα κρατούντα κλάδο φοίνικος και τον Αντέρωτα να προσπαθεί να τον αρπάξει. Στην Αθήνα μπροστά στην είσοδο της Ακαδημίας υπήρχε βωμός του Έρωτα και στην πόλη του Αντέρωτα των μετοίκων για την εξής αιτίαν :
Η ιστορία του Μέλητα και Τιμαγόρα Κάποιος μέτοικος ονόματι Τιμαγόρας αγαπούσε έναν νέον Αθηναίον καλούμενον Μέλητα. Ο δε Μέλης είπε αστειευόμενος να γκρεμιστεί ο Τιμαγόρας από μια υψηλή πέτρα που είχε αναρριχηθεί. Και πράγματι ο Τιμαγόρας για να δείξει την αγάπη του έπεσε και σκοτώθηκε . Κατόπιν τούτου οι μέτοικοι νόμισαν τον Μέλητα-φονέα του Τιμαγόρα- δαίμονα τον ονόμασαν Αντέρωτα και έκτισαν βωμό προς τιμήν του και τον ζωγράφιζαν σε μέρη που συναθροίζονταν νέοι (Η Αθήνα ανέκαθεν δεχόταν μετοίκους, από την αρχαιότητα ως σήμερον , με την διαφορά ότι οι μέτοικοι τότε ήταν Έλληνες το γένος από άλλες πόλεις , ενώ τώρα έρχονται κυρίως πιστοί του Ισλάμ ,οι οποίοι είναι δύσκολον να αφομοιωθούν και να ζήσουν δημοκρατικά με τους αυτόχθονες. Και τότε οι μέτοικοι προέβαιναν σε σεξουαλική παρενόχληση των γηγενών και τώρα πράττουν εγκλήματα }
Ο Σαγχουνιάθων λέγει τον Πόθον αδελφόν του Έρωτα. Μερικοί έπλασαν και τον Δυσέρωτα και τον ζωγράφιζαν διαφορετικά . Τον Έρωτα ζωγράφιζαν σαν βρέφος , γυμνόν, φτερωτόν , με τόξον και φαρέτρα με βέλη , συχνά δε και τυφλό. Να κρατάει λαμπάδα αναμμένη.
Πως η εταίρα Φρύνη έβαλε στο χέρι τον Ερωτα του Πραξιτέλους Οι Θεσπιείς λάτρευαν ιδιαίτερα τον Έρωτα και είχαν αρχαιότατον άγαλμα λίθινον. Ύστερα ο Πραξιτέλης κατασκεύασε ένα ωραιότατο άγαλμα του Έρωτα από Πεντελικό μάρμαρο . Η περιβόητη εταίρα Φρύνη, η οποία ήταν ερωμένη του Πραξιτέλους , της είπε να διαλέξει όποιο άγαλμα ήθελε για να το πάει στην πατρίδα της τις Θεσπιές; Αλλά ποιο ήταν το καλύτερο στο εργαστήριο δεν γνώριζε. Χρησιμοποίησε λοιπόν τα θέλγητρα της και έπεισε τον δούλο να την βοηθήσει να βρει το ωραιότερο άγαλμα του Πραξιτέλους . Επινόησαν λοιπόν την πυρκαγιά στο εργαστήριο και όταν το ανήγγειλαν στον Πραξιτέλη αυτός ζήτησε δύο αγάλματα να σώσει πάση θυσία: Τον Έρωτα και τον Σάτυρο . Tότε η Φρύνη ζήτησε από τον Πραξιτέλη να πάρει τον Έρωτα , τον οποίον αφιέρωσε στην πατρίδα της τις Θεσπιές. Αυτό το άγαλμα το πήρε ο Ρωμαίος αυτοκράτωρ Γάιος και το πήγε στη Ρώμη. Ο δε αυτοκράτωρ Κλαύδιος το έστειλε πίσω στις Θεσπιές . Τελικά τα πήρε όλα ο Νέρων με την γενική αφαίμαξη των έργων τέχνης από την Ελλάδα . Τότε ξεγύμνωσε όλη την χώρα. Αυτά κάηκαν με την μεγάλη πυρκαγιά της Ρώμης η οποία αποδίδεται στον Νέρωνα (18ης Ιουλ. 64 μ.Χ }ενώ κατ’ άλλη εκδοχή την καύση της Ρώμης αποδίδουν στην συνωμοσία του Παύλου (Σαούλ ) σαν αντίποινα για τον διωγμό των Χριστιανών.
Λάτρευαν δε τον Ερωτα και οι Παριανοί του Ελλησπόντου , οι άποικοι των Ερυθρών της Ιωνίας κ.α . (Ως το 1922 η Ανατολική Θράκη και πέριξ του Ελλησπόντου περιοχές ήταν αμιγώς Ελληνικές και από κάποια ανεξήγητη αιτία σηκωθήκαμε και αδειάσαμε την Ανατολική Θράκη χωρίς να υποστούμε επίθεση του Τουρκικού Στρατού)
Ο Ορφεύς έγραψε τον Νζ’ Ύμνον προς τον Έρωτα (βλέπε «Ορφικά» Γιάννη Πασσά). Έγραψαν και ο Πάφως και Ωλήν ύμνους στον Έρωτα, πλην όμως δεν σώζονται . Ο Ωλήν μάλιστα έλεγε ότι ο Έρωτας είναι γιός της Ειλειθύιας της προστάτιδος των τοκετών και νεογνών και της είχε αφιερώσει Ύμνο( Ωγυγία, Αθ. Σταγειρίτης, τομ.Β’ σελ.196-200 ). (Τώρα οι σύγχρονοι Έλληνες/νίδες τα έχουν λησμονήσει και σταμάτησαν να ερωτεύονται και να γεννούν παιδιά προφασιζόμενοι τα κακά οικονομικά. Αλλά μήπως οι παλιότεροι Έλληνες είχαν καλύτερα οικονομικά και όμως γεννούσαν παιδιά; Η μήπως οι τριτοκοσμικοί έχουν μεγαλύτερα εισοδήματα που γεννοβολούν οι γυναίκες σαν τις κουνέλες; Βέβαια, το κράτος πρέπει να έλθει αρωγό προς τον Ελληνα/νίδα και το παιδί με δωρεάν μαιευτήρια, παιδικούς σταθμούς, επιδόματα μητρότητος , μόνιμο επίδομα στις πολύτεκνες μητέρες κ.α’ Αυτά για τις Ελληνίδες μητέρες , διότι οι αλλοδαπές φέρνουν μαζί τους ολόκληρες «στρατιές» από παιδιά. Ο κόσμος στις μέρες μας έγινε ανέραστος , σκληρός, ρεαλιστής, υλιστής , μοναχικός, σκυθρωπός χωρίς ενθουσιασμό ξεκομμένος από τη φύση και το θείον. Απουσιάζει η ερωτική διάθεση, τα ωραία ερωτικά τραγούδια του παρελθόντος , οι κινηματογραφικές ταινίες κ.α Η «επιδημία» των ΛΟΑΤΚΙ έχει φθείρει το θεσμό της οικογένειας και έκανε διαστροφή του έρωτα. Ο νέος κόσμος πρέπει να χτιστεί με την τεχνολογία αλλά και με ερωτική φλόγα και όχι ανέραστοι άνθρωποι να κτίσουν το νέο Πύργο της Βαβέλ
Ο Άγιος Βαλεντίνος «προστοάτης» των Ερωτευμένων Ο Ελληνισμός πρώτος καθιέρωσε τον θεό Έρωτα και Αντέρωτα και τον συνέδεσε με ωραίους μύθους και γιορτές σε πανάρχαιες εποχές που χάνονται στα βάθη της προϊστορίας. Μετά την βίαιη επιβολή του χριστιανισμού τον 3-4ον αιώνα οι χριστιανοί κατάργησαν όλες τις «παγανιστικές» λεγόμενες γιορτές και επομένως και την γιορτή του Έρωτα, η οποία συμβόλιζε την Γονιμότητα. Οι λαοί όμως είχαν συνηθίσει να γιορτάζουν τις παγανιστικές γιορτές . Στη Ρώμη οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τα Λουπερκάλια(Lupercalia) που εορτάζοντο στις 14 Φεβρ , Οι χριστιανοί υποχρεώθηκαν να τα μετονομάσουν « Γιορτή των Ερωτευμένων». και τα αφιέρωσαν στη μνήμη ενός ιερομάρτυρα ονόματι Βαλεντίνου , ο οποίος μαρτύρησε το 268 μ. Χ. Η Εορτή αυτή καθιερώθηκε από τον Πάπα χωρίς να έχει κάποιο περιεχόμενο σχετικό με τον Έρωτα και την Γονιμότητα των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων . Τι σχέση μπορεί να έχει ένας ιερωμένος μάρτυρας της πίστης του, με τον Έρωτα και την Γονιμότητα; Όση σχέση έχει το ψέμα με την Αλήθεια.
Τα λείψανα του Αγίου Βαλεντίνου χάθηκαν και επανεμφανίστηκαν 1907 στην Μυτιλήνη και έκτοτε φυλάσσονται στην καθολική εκκλησία , τη γνωστή σε όλους «Φραγκοκλησιά», στην οδό Ερμού, Μυτιλήνης, κάτω από την Αγία Τράπεζα. Κατ’ άλλους το λουλουδοσκέπαστο κρανίο του Αγίου Βαλεντίνου εκτίθεται στη βασιλική της Σάντα Μαρία ιν Κοσμεντίν της Ρώμης, ενώ άλλα λείψανα μεταφέρθηκαν στην Καρμελιτική Εκκλησία Γουαϊτφράιαρ Στριτ στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας . Επειδή το 268 μ. Χ δεν υπήρχε Σχίσμα των Εκκλησιών η Ορθόδοξη Εκκλησία ασπάστηκε την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου , η οποία καθιερώθηκε αυθαίρετα από την Εκκλησία της Ρώμης ως η γιορτή των «ερωτευμένων» σε παγκόσμια κλίμακα. Ως πότε θα αρνούμαστε την Πολιτιστική μας κληρονομιά: Ως πότε θα δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τα ψεύδη; (9/8/23)
Αμφικτύων
* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ : <AMPHIKTYONBOOKS>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο