“Νομοθετική κατάργηση του Δημαρχοκεντρικού Συστήματος στην Αυτοδιοίκηση- Ενίσχυση του ρόλου του Δημοτικού Συμβουλίου- Συμμετοχικές διαδικασίες”
Η πατρίδα μας βιώνει τα τελευταία χρόνια μια πρωτοφανή κοινωνική, ηθική, θεσμική, κρίση αξιών, οικονομική κρίση.
Την κοινωνία της αφθονίας, της ευημερίας και της κατανάλωσης αντικατέστησε η κοινωνία της στέρησης, της φτώχιας, της βιοπάλης. Οι πολίτες ζούμε μια καταβαράθρωση του βιοτικού μας επιπέδου. Η κοινωνική συνοχή από τα βαθειά ρήγματα που υπέστη τίθεται σε αμφιβολία. Σείεται το εποικοδόμημα συθέμελα. Οι θεσμοί –όχι τυχαία και άδικα πολλές φορές- αμφισβητούνται στη λειτουργία τους.
Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς άπειρα παραδείγματα καταπάτησης αρχών και κανόνων από τη μια πλευρά και εξάντλησης της αυστηρότητας από την άλλη, για να καταδείξει ότι το πολιτικό και οικονομικό μας σύστημα είναι άκρως συντηρητικό, με ολιγαρχική δομή και συγκρότηση, που διευκολύνει τους λίγους και αποκλείει τους πολλούς.
Έτσι όμως οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και της κοινωνίας, οι νέοι επιστήμονες, τα νέα παιδιά με τη φρέσκια γνώση, τα ελπιδοφόρα στοιχεία της περιφέρειας χάνουν ευκαιρίες, εξαντλούν τη δημιουργικότητα τους σε ατέρμονες και προβληματικές διαδικασίες, χάνουν πολύτιμο χρόνο, απογοητεύονται, εγκαταλείπουν την προσπάθεια, απομονώνονται και η χώρα δεν ανανεώνεται, μαραζώνει, παρακμάζει, αυξάνει τις ανισότητες, γεννά βία και επιθετικότητα.........