ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Β ΖΩΓΑΣ : ΣΤΙΧΟΙ ΜΟΥ

 

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Τον κήπο της καρδιάς μου είχα παραμελήσει

από ζιζάνια και αγριόχορτα είχε πια γεμίσει.....

σκέψεις φιλήδονες αρνητικές με ζήλια και κακία,

συμφέρον, ιδιοτέλεια, νοσηρό εγώ ήταν η αιτία,

πόνο, θολούρα το μυαλό μου είχαν κυριεύσει

και σαν θηριό μεσ’ το κλουβί είχα αγριέψει

την Φωτεινή συνάντησα μια παλιά μου φίλη,

μιλούσε τόσο ήρεμα γλυκό μειδίαμα στα χείλη.

Είδα το κήπο της καρδιά της πόσο καλά μυρίζει

και τα ομορφολούλουδα στοργικά να τα φροντίζει.

δεν είναι δύσκολο μου λέει, αρκεί να το θελήσεις

απ τα χόρτα τα παρασιτικά, να τον καθαρίσεις,

έτσι με μοσχολούλουδα, με θετικές σου σκέψεις

άρχισε σιγά με υπομονή όλο να το φυτέψεις,

όλα τα ξερίζωνα τα πέταγα σ’ ένα παλιό καλάθι

επί τέλους να απαλλαγώ από τα λάθη και τα πάθη

Το άνθος της αγάπης στο μέσον πήρε την θέση

και τ’ άνθη όλων των αρετών γύρω, είχα προσθέσει,

ποικιλόχρωμος , μυρωδάτος, όμορφος και ζωηρός

τώρα ευωδιάζει, γαληνεύει, κι είναι πάντα ανθηρός.

Παναγιώτης Β. Ζώγας

31.10.2022

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

Μια μέρα όπως  καθόμασταν στο Κάστρο  με την Πελαγία

μιλάγαμε για τα παλιά μας χρόνια  με χαρά και νοσταλγία, 

τότε που η ζωή ήταν σκληρή με φτώχια  πόνο και στερήσεις που είχε αγάπη, συμπόνια, ανθρωπισμό και  λίγες απαιτήσεις,

απ’ το ποτάμι παίρναμε νερό το φέρναμε σε ξύλινες βαρέλες τι πιο πολλές  φορές ζαλίγκα οι μανάδες και νεαρές  κοπέλες. 

ρεύμα ηλεκτρικό δεν είχαμε ακόμη  μα ούτε και φανάρια,

μόνο τις λάμπες πετρελαίου, τους φακούς  και τα λυχνάρια,

πάντα μας έδωνε λουκούμι και  γλυκό η θεία μας  Σταμάτα

και πίναμε όλοι μας  δροσερό νερό από την ίδια την κανάτα,

ποτέ δεν αρρωστήσαμε, δεν κολλήσαμε ούτε γρίπη και ιώσεις ούτε σε Γιατρό να πήγαμε,  κι έτσι  κάπως άσχημα να νιώσεις,

μαζευόμασταν στις γειτονιές,  τα φεγγαρόλουστα τα βράδια,

με τραγούδι, με αστεία μας και χωρατά γελούσαμε εγκάρδια,

και όλα μας τα αγαθά  μοιράζαμε αδελφικά για αλληλοβοήθεια,

τηρούσαμε πιστά τις ηθικές αξίες τον σεβασμό και την αλήθεια,

παρόντες όλοι ήμασταν, στις χαρές τα βάσανα και στην λύπη

     κανένας μας δεν έπρεπε  από τα κοινωνικά τα δρώμενα να λείπει,

τα καλοκαίρια τρώγαμε λιτά-- καλά, και  την κάναμε «ταράτσα»

κοιμόμασταν με ανοικτές τις πόρτες στην αυλή ή στην ταράτσα.

Υπήρχε και εκτόνωση, και καυγάδες γίνονταν στην κυρά Μαρία 

φωνασκούσαμε , μαλώναμε μα φυσικά γινότανε μεγάλη φασαρία,

Μικρά παιδιά πετροβολούσαμε ο ένας τον άλλο μάτωνε το κεφάλι,

το δέναμε με ένα πανί, και μετά από λίγο  συμφιλιώμασταν και πάλι

 

Σήμερα όλα άλλαξαν με την τεχνολογία, ζούμε σε άλλη κοινωνία,

   γίναμε  πιο μοναχικοί, με ιντερνέτ, με κινητά, χωρίς επικοινωνία,

με συντροφιά την μοναξιά, με δύναμη το χρήμα και υλικές αξίες,

χάσαμε το γέλιο και την ανεμελιά,  γίναμε όντα χωρίς φιλοδοξίες,

οραματίζομαι το μέλλον και αισιοδοξώ,  ότι  μπόρα είναι θα περάσει,

θα έλθει  του Εμείς η εποχή, που ο άνθρωπος θα τιμά και θα δοξάσει!

Παναγιώτης Β. Ζώγας

14.01.2025

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ

Αναρωτιέμαι κι απορώ κι ήθελα ένα να ξέρω μόνο

αλήθεια, γιατί μέσα στην ζωή υπάρχει τόσο πόνο;

Πόνε μου πολλές φορές τόσο πιστά με συνοδεύεις

τον βίο μου κάνεις δύσκολο, αλύπητα να με παιδεύεις 

θαρρείς, σαν επισκέπτης με την δική σου την παρέα.

 ότι αισθάνομαι τόσο καλά , μπορεί να είναι και ωραία;

Κι ο πόνος απαντά λιτά, με νόημα μεγάλο και σοφία  

  σκέψου λίγο λογικά, φιλοσοφικά θα βρεις και την αιτία,

ναι εγώ σαν «πιστός»  φίλος το σώμα θα με νιώσει

για να   ψάξει ο  Γιατρός την βλάβη να διαγνώσει,

τότε αφού θα με εντοπίσει, θέλει να μ΄ αποτρέψει

 και  με τα γιατρικά του την αρρώστια να γιατρέψει

τώρα βλέπεις, συνειδητοποιείς, ότι αν δεν πονούσες 

δεν θα έβρισκες την νόσο,  κι ίσως  να μην ζούσες.

Γι αυτό κι είμαι μαζί  σου, ο αναγκαίος συνοδός, 

για την ιατρική επιστήμη ένας σπουδαίος οδηγός.

Σιγά-σιγά κι όπως ερευνάς, θα φθάσεις στην ουσία

ότι εγώ είμαι η αφορμή , που σε οδηγεί στην ανοσία

ποικιλόμορφη είναι η  ζωή,  πολλά μέλλει να πάθεις    

από τις εμπειρίες γνώσεις αποκτάς έτσι για να μάθεις,

όταν με τον ανώτερο εαυτό ταυτιστείς, έχεις εξελιχθεί

την τελειότητα θα φθάσεις κι έχει ο νους σου φωτισθεί 

               θα είσαι γεμάτος αγάπη και αρετές σε τέλεια κοινωνία

σε δόνηση κι ίδια συχνότητα με την συμπαντική αρμονία.

Παναγιώτης Β. Ζώγας

22.01.2025