Χριστίνα Σταρακά: Απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση για τη διάσωση της μελισσοκομίας – Ελλιπέστατος ο μηχανισμός αντιμετώπισης της νοθείας του εισαγόμενου μελιού

Την απουσία ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού μηχανισμού αντιμετώπισης νοθείας και παράνομων ελληνοποιήσεων εισαγόμενου μελιού επιβεβαίωσαν τα Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Ανάπτυξης, Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης,..... με τις απαντήσεις τους σε σχετική ερώτηση της βουλετού Αιτωλοακαρνανίας και συνυπεύθυνης του ΚΤΕ Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων του ΠΑΣΟΚ, Χριστίνας Σταρακά.

Παρά το πλέγμα των δομών και των συνεργαζόμενων υπηρεσιών, καθώς και των σχετικών ενεργειών εκ μέρους της Πολιτείας, η νοθεία και η συνακόλουθη στρέβλωση του αθέμιτου ανταγωνισμού που υφίσταται το ελληνικό μέλι παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Κι΄αυτό, λόγω των νομοθετικών κενών και των ελλιπών ελέγχων σε συνδυασμό με τα ελεύθερα ευρωπαϊκά σύνορα. Συγκεκριμένα, πολλά στάδια στην εφοδιαστική αλυσίδα παρουσιάζουν ευκαιρίες για απάτη, την ώρα που η πολυδιαφημισμένη ψηφιακή πλατφόρμα αποτύπωσης της αλυσίδας παραγωγής – εμπορίας και διακίνησης μελιού του ΥπΑΑΤ δεν έχει ακόμα τεθεί σε λειτουργία. Ταυτόχρονα, νεφελώδες παραμένει το τοπίο σχετικά με τον τρόπο που ασκούνται και την τύχη που έχουν οι διοικητικές κυρώσεις, οι ποινικές διώξεις και τα επιβληθέντα πρόστιμα για αξιοσημείωτα περιστατικά παραβατικότητας. Ενώ ακόμα, πολλά είναι αυτά που πρέπει να γίνουν στον τομέα συμμόρφωσης με τα ευρωπαϊκά πρότυπα ασφαλείας και τις μεθόδους πρόληψης της απάτης στο εμπόριο μελιού.

Με βάση τα παραπάνω, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δήλωσε χαρακτηριστικά: «Οι εκπρόσωποι της μελισσοκομίας εκπέμπουν SOS, αναφέροντας ότι μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποια ουσιαστική βοήθεια από την κυβέρνηση για τη νοθεία. Είναι σημαντικό να ενταθούν οι έλεγχοι στις πύλες εισόδου της χώρας, οι αγορανομικοί έλεγχοι, οι αποτελεσματικότερες μέθοδοι ιχνηλασιμότητας του μελιού καθώς και να επιβληθούν αυστηρότερες κυρώσεις. Παράλληλα, η καλύτερη εκπαίδευση και ενημέρωση των μελισσοκόμων, των εμπόρων και του κοινού σχετικά με τη νοθεία, καθώς και η ανάδειξη της σημασίας της γνησιότητας του μελιού, θα αναβάθμιζαν τη φήμη του. Λύσεις υπάρχουν, όμως απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση για τη διάσωση του κλάδου.»