Σταύρωση χωρίς Ανάσταση για την κτηνοτροφία

Αδύνατο να επιβιώσει η Ελληνική Κτηνοτροφία, αν δεν αποφασίσουν ισχυρά να στηρίξουν τους παραγωγούς.

Με πρόχειρους υπολογισμούς, ένας κτηνοτρόφος που περίμενε να διαθέσει 200 αρνιά για το Πάσχα, με τις περσινές τιμές αν το υπολογίσουμε, θα έβγαζε περί τις 10.000 ευρώ. Τα έξοδα δηλαδή, ίσα για να συντηρηθεί, για να συνεχίσει να παράγει.

Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι θα πρέπει να το ξεχάσουμε για φέτος το Πάσχα, πράγμα που σημαίνει ότι ο παραγωγός του παραπάνω παραδείγματος, όση υπομονή κι αν κάνει, όσες αντοχές κι αν έχει, όσο και να παλέψει για να μείνει στην εκμετάλλευσή του, είναι αδύνατο πρακτικά να το καταφέρει.

Διότι δεν είναι μόνο το ότι δεν θα εισπράξει αυτά που υπολόγιζε και που για αυτά εργαζόταν σκληρά όλη τη χρονιά, αλλά, το ότι θα πρέπει να βρει το μαγικό τρόπο να μπορέσει να συντηρήσει το κοπάδι.

Δηλαδή, όχι μόνο θα χάσει τις 10.000 ευρώ, αλλά πρέπει να βρει κάποιες χιλιάδες, άγνωστο πως και από πού, για να ταΐσει τα ζώα του, να τα κρατήσει υγιή, …να δει αργότερα τις θα τα κάνει.

Και αυτό το «αργότερα»… πάει πολύ μακριά. Οι εξαγωγές έχουν παγώσει και ποιος ξέρει τώρα αν και πότε θα αποκατασταθεί η κανονικότητα. Η δε τοπική -ανά περίσταση- και εγχώρια αγορά, που και αυτή κλυδωνίζεται, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντισταθμίσει τις απώλειες.

Με όποιον κτηνοτρόφο κι αν μιλήσει κανείς αυτή την περίοδο, θα εισπράξει μόνο την αγωνία και την απογοήτευσή του.

Ελπίζουμε στις επόμενες ανακοινώσεις που θα γίνουν για τη στήριξη των πολιτών που πλήττονται, να ακούσουμε κάτι το ουσιαστικό και για τους κτηνοτρόφους. Και ευρύτερα για τους αγρότες, αφού δεν είναι μόνο οι κτηνοτρόφοι που καταστρέφονται, αλλά, όπως και σε προηγούμενα σχόλια έχουμε με έμφαση επισημάνει, είναι και οι καλλιεργητές, όπως και ευρύτερα οι αγροτικές επιχειρήσεις, ιδίως στα νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα.

Για τον κόσμο της παραγωγής, όμως, δεν αρκεί ένα «επίδομα επιβίωσης», να βγει ο μήνας. Άντε και τα πήρε τα 800 ευρώ ο κτηνοτρόφος! Να τα κάνει, …τι; Όταν χάνει χιλιάδες ευρώ, όταν χάνει τον κόπο μια ολόκληρης χρονιάς, όταν κυριολεκτικά καταστρέφεται, θα σωθεί με τα 800 ευρώ; Αυτά φτάνουν, ίσως, για να ταΐσει τρεις μέρες το κοπάδι…

Και το χειρότερο, αυτό που πραγματικά θέλει μεγάλη προσοχή, δεν είναι η «χασούρα» του Πάσχα ούτε το τι θα συμβεί τις ημέρες που ακολουθούν. Ο φόβος μας είναι για το μετά.

Για το τι θα συμβεί στην παραγωγή, όταν θα έχει περάσει η τρικυμία του κορωνοϊού. Αν θα μπορούμε, δηλαδή, να μιλάμε για «παραγωγή», …αν θα έχει απομείνει τίποτα.

e-ea.gr