Η «Ύπαιθρος Χώρα» στην Αιτωλοακαρνανία
Πυλώνες ανάπτυξης και... ανησυχίας οι υδατοκαλλιέργειες και η κτηνοτροφία
Αποστολή: Νικολέτα Τζώρτζη
Διασχίζοντας τις νοτιοδυτικές παραθαλάσσιες άκρες της Αιτωλοακαρνανίας, είναι εύκολο να ανακαλύψει κανείς την πλούσια αλιευτική δραστηριότητα, που αποτελεί μία από τις σημαντικότερες του Νομού.
Η λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού-Μεσολογγίου, ο Αστακός, ο κόλπος του Αμβρακικού, οι λίμνες, τα ποτάμια και οι παράκτιες περιοχές στο Ιόνιο αποτελούν τους πιο φημισμένους ιχθυοπαραγωγικούς τόπους της Ελλάδας.Όμως, όπως διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια του οδοιπορικού μας, συνομιλώντας με αλιείς, η υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος που επιτελείται τα τελευταία χρόνια, η παράνομη αλιεία και η ανεξέλεγκτη δράση των ερασιτεχνών, μειώνει αισθητά τις αναπτυξιακές δυνατότητες της περιοχής, θέτει στο περιθώριο τους επαγγελματίες και βάζει «φρένο» στην ορθή αξιοποίηση των υδάτινων πόρων............
Μια από τις σημαντικότερες δραστηριότητες στον Νομό είναι και οι υδατοκαλλιέργειες. Είναι ενδεικτικό ότι σε ολόκληρη την Αιτωλοακαρνανία δραστηριοποιούνται 27 μονάδες θαλάσσιας καλλιέργειας, 4 ιχθυογεννητικοί σταθμοί και 15 συσκευαστήρια ψαριών, γεγονός που καθιστά αυτονόητο ότι οι υδατοκαλλιέργειες, ένας από τους πλέον εξωστρεφείς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, αποτελούν τη «βαριά βιομηχανία» της περιοχής. Τρίτη ανάμεσα στις Περιφερειακές Ενότητες με τη μεγαλύτερη εξάρτηση από την ιχθυοκαλλιέργεια, η Περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας κατέχει ποσοστό 9% της ελληνικής κατανομής των μονάδων σε αυτήν. Η δυναμικότητα των θαλασσίων μονάδων που λειτουργούν ξεπερνά τους δέκα χιλιάδες τόνους, την ώρα που η συνολική δυναμικότητα αντιστοιχεί στο 20-25% περίπου της εθνικής δυναμικότητας των υδατοκαλλιεργειών.Το οδοιπορικό μας συνεχίζεται στην Αμφιλοχία, εκεί όπου τα γαλακτοκομικά προϊόντα κατέχουν περίοπτη θέση ανάμεσα σε άλλα του κόσμου. Με την κτηνοτροφία να αποτελεί βασική συνιστώσα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου, η Αιτωλοακαρνανία φτάνει να διαθέτει περίπου το 10% του ζωικού κεφαλαίου όλης της χώρας σε αιγοπρόβατα και το 6% αυτού σε βοοειδή. Φτάνουμε στο Αγρίνιο, όπου βρίσκεται ένας από τους πιο υγιείς και δυναμικούς αγροτικούς συνεταιρισμούς. Κάνουμε μία στάση στη λίμνη Tριχωνίδα, η οποία φιλοξενεί μεγάλο αριθμό σπάνιων ή απειλούμενων φυτικών και ζωικών ειδών, που απογειώνουν την πλουτοπαραγωγική της αξία. Ολοκληρώνοντας την περιήγησή μας, στεκόμαστε στη Ναύπακτο, όπου υπάρχει μεγάλη κτηνοτροφική παραγωγή.
Τα χαμηλά, ωστόσο, επίπεδα εποικοδομητικής εκμετάλλευσης του Νομού από τις δομές της ελληνικής πολιτείας, αποτρέπουν τη μέγιστη αξιοποίηση των πόρων της περιοχής και την ανέλιξή της σε πόλο αθρόας αγροτουριστικής προσέλευσης. Ένας καθ’ όλα προικισμένος τόπος χρειάζεται το «χέρι» του κράτους, της οικονομικής ενίσχυσης και της τουριστικής προώθησης, προκειμένου να αποδώσει τα μέγιστα, βασιζόμενος στους οικολογικούς και βιολογικούς θησαυρούς της φύσης.
Aχελώος
Πρωταγωνιστές τα σπαράγγια, τα ακτινίδια και τα δαμάσκηνα
Στο ταξίδι μας στην Αιτωλοακαρνανία, στην Νεάπολη Αγρινίου, συναντήσαμε ακόμα έναν επιτυχημένο αγροτικό συνεταιρισμό, τα προϊόντα του οποίου βρίσκονται στην κορυφή της προτίμηση χιλιάδων καταναλωτών σε Ελλάδα και εξωτερικό. Και όχι αδίκως, αφού ο «Αχελώος» παράγει ποιοτικά πιστοποιημένα προϊόντα, με ιδιαίτερη και μοναδική γεύση, χάρη στην εύφορη γη και το μικροκλίμα της περιοχής, την αγάπη και τη γνώση των ανθρώπων που καλλιεργούν.Πρόκειται για μια σύγχρονη επιχείρηση με πρωταγωνιστική θέση στον τομέα της επεξεργασίας και τυποποίησης λευκού – πράσινου σπαραγγιού, καθώς και ακτινιδίων και δαμάσκηνων. Η προσπάθεια ξεκίνησε το 1998 από μια ομάδα 24 παραγωγών σπαραγγιού, με κοινό όραμα και κοινές αγωνίες για το καλλιεργούμενο προϊόν τους. Σήμερα, ο συνεταιρισμός αριθμεί 70 μέλη.
Όπως μας εξηγεί ο υπεύθυνος του «Αχελώου», Βασίλης Γατής, το σύνολο της παραγωγής του πράσινου σπαραγγιού διατίθεται στο εξωτερικό, στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ελβετία και σε άλλες χώρες. «Ο “Αχελώος”, ως συνεταιριστική οργάνωση, έχει βασικό του μέλημα όχι μόνο την εμπορική αξιοποίηση των προϊόντων που παράγονται από τα μέλη-καλλιεργητές, αλλά και τη διαφύλαξη της υψηλής ποιότητας αυτών των προϊόντων», τονίζει χαρακτηριστικά. Για τον λόγο αυτό, συνεργάζεται με γεωργικές εκμεταλλεύσεις στις οποίες εφαρμόζεται είτε πρόγραμμα βιολογικής γεωργίας, είτε πρόγραμμα ολοκληρωμένης διαχείρισης, με ορθή χρήση φυτοπροστατευτικών σκευασμάτων, καθώς και μέριμνα για το περιβάλλον και την αειφόρο ανάπτυξη.
ΟΠ Υψηλή Παναγιά. Στην περιοχή της Νεάπολης δραστηριοποιείται η ομάδα παραγωγών «Υψηλή Παναγιά», η οποία συνεργάζεται με τον «Αχελώο» και χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις του. Αριθμεί 41 μέλη και παράγει δαμάσκηνα, ακτινίδια και σπαράγγια.
22 χρόνια κοτόπουλα Κοντοχρήστος
Στην περιοχή της Ναυπάκτου, στη Μανάγουλη Δωρίδος, δραστηριοποιείται μία από τις σημαντικότερες εταιρείες νωπού κοτόπουλου, με 22χρονη παρουσία, που στηρίζει την τοπική οικονομία και τους ντόπιους παραγωγούς.Η εταιρεία «Κοτόπουλα Ναυπάκτου Κοντοχρήστος» παράγει, επεξεργάζεται και διαθέτει τα προϊόντα της, καλύπτοντας τις διατροφικές ανάγκες κάθε μέλους της οικογένειας, με κύριο μέλημα την αδιαπραγμάτευτη ποιότητά της.
«Παράγουμε καθημερινά 40 διαφορετικά είδη από κοτόπουλο, τηρώντας τα πιο αυστηρά πρότυπα ασφαλείας και ακολουθώντας διαδικασίες υγιεινής και ασφάλειας τροφίμων. Κατέχουμε και πιστοποίηση για τη διατροφή του κοτόπουλου που γίνεται κατά 65% με καλαμπόκι», τονίζει χαρακτηριστικά ο ιδιοκτήτης Γρηγόρης Κοντοχρήστος. Η επιμονή της εταιρείας για κορυφαία ποιότητα αναγνωρίστηκε από το International Taste & Quality Institute στις Βρυξέλλες, που έδωσε στο κοτόπουλο δύο αστέρια ανώτερης ποιότητας και γεύσης.
Πρόσφατα, ολοκληρώθηκε η επένδυση στη νέα τεχνολογία της αερόψυξης στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις της εταιρείας, με το συνολικό κόστος να φτάνει τα 1.700.000 ευρώ. Με τη συγκεκριμένη μέθοδο, το κοτόπουλο ψύχεται κατά τη διαδικασία μετά το σφαγείο με αέρα, έτσι ώστε να έρθει στην επιθυμητή θερμοκρασία στο τελικό στάδιο της παραγωγής. Η εταιρεία έχει αναπτύξει αλυσίδα καταστημάτων, φτάνοντας σήμερα να έχει ένα σύγχρονο δίκτυο 26 καταστημάτων σε 25 πόλεις της Ελλάδας.
Αγροτικός Συνεταιρισμός «Ένωση Αγρινίου»
Από τις ελιές στο γάλα και την φέτα
Στην περιοχή του Αγρινίου έχει την έδρα του ένας από τους πλέον δραστήριους και παραγωγικούς αγροτικούς συνεταιρισμούς της χώρας. Πρόκειται για τον Αγροτικό Συνεταιρισμό «Ένωση Αγρινίου» ο οποίος ιδρύθηκε το 1930 και, μέχρι και σήμερα, αποτελεί μια υγιή επιχείρηση που επιτελεί στο έπακρο τον λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκε.
Διαθέτει μεγάλο αριθμό υποκαταστημάτων, με σκοπό να εξυπηρετεί όλες σχεδόν τις ανάγκες των μελών της καθώς και παραγωγικά εργοστάσια με σκοπό τη διαλογή, επεξεργασία και διάθεση των παραγόμενων αγροτικών προϊόντων.
Η Ένωση, μεταξύ άλλων, ασχολείται συστηματικά με την εμπορία σπόρων και λιπασμάτων, με την εμπορία φυτοφαρμάκων, ακόμη και με την εμπορία γεωργικών εφοδίων και μηχανημάτων. Η Ένωση Αγρινίου προσφέρει και άλλες σημαντικές υπηρεσίες στα μέλη της, όπως την παροχή τεχνικής υποστήριξης και καθοδήγησης για χρηματοδοτούμενα προγράμματα και τμήμα επιδοτήσεων για ΟΣΔΕ.
Εργοστάσιο επεξεργασίας βρώσιμης ελιάς
Έχουν ήδη γίνει οι πρώτοι σχεδιασμοί για την ανακαίνιση και τον εκσυγχρονισμό του εργοστασίου βρώσιμης ελιάς. Οι πωλήσεις για την περίοδο 2014-2015, σε εργοστάσια και χονδρεμπόρους της Ιταλίας, κυμάνθηκαν πάνω από 2.000 τόνους με έναν κύκλο εργασιών που ξεπέρασε τα 3 εκατ. €. Στόχος για το 2016 είναι η αύξηση των πωλήσεων στους 3.000 τόνος και ο κύκλος των εργασιών να αγγίξει τα 4,5 εκατ. €.
Ωστόσο, κυρίαρχο μέλημα αποτελεί η καθετοποίηση της παραγωγής, η τυποποίηση του τελικού ποιοτικού προϊόντος και η απευθείας προώθησή του στην εγχώρια και ξένη αγορά.
Στήριξη
Η ομάδα ελαιοπαραγωγών του συνεταιρισμού, που απαρτίζεται από 1.600 μέλη, συμμετέχει από το 2009 σε χρηματοδοτούμενα προγράμματα, τα οποία υλοποίησε ως Οργάνωση Ελαιουργικών Φορέων (ΟΕΦ). Το υφιστάμενο τριετές πρόγραμμα στο οποίο συμμετέχει έχει διάρκεια έως το 2018.
Μέσω των παραπάνω προγραμμάτων επιτυγχάνεται η αναβάθμιση και ο εκσυγχρονισμός της ελαιοκαλλιέργειας, δίνοντας προστιθέμενη αξία στο τελικό προϊόν.Η νέα επένδυση
Πριν από λίγο καιρό, εγκαινιάσθηκε ένα ακόμη μεγάλο επενδυτικό έργο. Η σύγχρονη μονάδα επεξεργασίας γάλακτος με την επωνυμία ΑΜΦΙΓΑΛ ΑΕ. Έχει δυναμικότητα παραλαβής και επεξεργασίας γάλακτος 8.000 τόνων ετησίως και παραγωγής 1.650 τόνων φέτας και 350 τόνων σκληρών τυριών.
Έχουν ήδη γίνει οι κατάλληλες επαφές για την προώθηση του τελικού προϊόντος, τόσο σε αγορές του εξωτερικού (ΗΠΑ), όσο και στην εγχώρια αγορά.
Ξεχωριστά τυριά από την Αμφιλοχία
Ο τομέας της μεταποίησης του γάλακτος αποτελεί μια βασική συνιστώσα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της Αμφιλοχίας, με τεράστια παράδοση και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τυριά Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ), όπως η φέτα και η κεφαλογραβιέρα Αμφιλοχίας, αλλά και η γραβιέρα, το κεφαλοτύρι, το ανθότυρο ή ακόμα και το γιαούρτι, συμβατικό ή από γάλα βιολογικών εκτροφών, παράγονται σε εκσυγχρονισμένες εγκαταστάσεις.
Χαρακτηριστική περίπτωση η βιοτεχνία γάλακτος «Κατοίκος Ιωάννης», η οποία εδρεύει στο Ανοιξιάτικο Αμφιλοχίας και βρίσκεται στον χώρο της παραγωγής παραδοσιακών τυροκομικών προϊόντων από το 1979. Καθημερινά η τυροκομική μονάδα επεξεργάζεται αποκλειστικά 100% ελληνικό αιγοπρόβειο γάλα από ντόπιους γαλακτοπαραγωγούς, το οποίο ελέγχεται από συνεργαζόμενα εργαστήρια ως προς τη σύστασή του, ώστε να εξασφαλίζεται η καλύτερη δυνατή ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων. Το 2007, το τυροκομείο εκσυγχρονίστηκε, σύμφωνα με τις εθνικές και ευρωπαϊκές προδιαγραφές.
«Η πείρα που έχουμε αποκτήσει από την παρουσία μας για περισσότερο από 30 χρόνια στον χώρο της τυροκομίας, σε συνδυασμό με την πίστη μας στις παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής τυροκομικών προϊόντων, αλλά και τη μοναδική γεύση του γάλακτος, που ευνοεί η βλάστηση και το κλίμα της περιοχής, συντελούν στην παραγωγή εξαιρετικά γευστικών και ποιοτικών προϊόντων», μας λέει ο κ. Κατοίκος.
Πονοκέφαλος η παράνομη αλιεία και η υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος
Η Αιτωλοακαρνανία είναι ένας από τους σημαντικότερους νομούς της χώρας και στον τομέα της αλιείας, καθώς διαθέτει το 42% των λιμνοθαλάσσιων εκτάσεων της χώρας και αποτελεί βασικό πυλώνα της οικονομίας του τόπου.
Επισκεφτήκαμε τους αλιευτικούς συλλόγους λιμνοθάλασσας Αιτωλικού- Μεσολογγίου, Γαλατά, Αστακού, Ακτίου-Βόνιτσας και Αμφιλοχίας. Η κάθε περιοχή αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα, όμως τα μεγαλύτερα ζητήματα είναι κοινά, όπως η παράνομη αλιεία και η υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Η λιμνοθάλασσα αντιμετωπίζει και πρόβλημα ρύπανσης, καθώς, όπως υποστηρίζεται, η λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού προκαλεί ρύπανση
Λόγω των συνθηκών που επικρατούν στις συγκεκριμένες θαλάσσιες περιοχές, ευνοείται η ανάπτυξη ψαριών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως το μεγάλο μέγεθος. Και ενώ θα περίμενε κανείς πως το γεγονός αυτό θα αποτελούσε σημαντικό εφόδιο για τους ντόπιους ψαράδες και για το εισόδημά τους, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική, αφού τίθεται ακόμα και θέμα επιβίωσής τους.
Τα τελευταία χρόνια, οι αλιείς τελούν υπό διωγμό, καθώς η μη εφαρμογή των νόμων για την παράνομη αλιεία, η ασύδοτη δράση των ερασιτεχνών αλιέων, η έλλειψη προσωπικού του Λιμενικού Σώματος και η υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος τους αναγκάζει να εγκαταλείψουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περιοχή του Αμβρακικού κόλπου, ενός οικοσυστήματος με μεγάλη οικολογική αξία, που προστατεύεται από δεκάδες οδηγίες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια μοιάζει να αργοπεθαίνει, προκαλώντας άμεσα οικονομικά προβλήματα σε όσους εργάζονται σε αυτόν, λόγω των μειωμένων ποσοτήτων ψαριών.
Σε λίγο καιρό η γάμπαρη δεν θα υπάρχει, αφού οι παράνομοι αλιείς την ψαρεύουν ακόμα και στην περίοδο της γονιμοποίησης, τον Αύγουστο. Χρησιμοποιούν μέχρι και καραμπίνες για να εκφοβίσουν τους επαγγελματίες, ενώ σημειώνονται και απειλές κατά της ζωής τους
Χάνεται η γάμπαρη
Κύριο εισόδημα των αλιέων της περιοχής είναι η κουτσομούρα και η γνωστή ανά τον κόσμο γαρίδα «γάμπαρη», η οποία γεννιέται και αλιεύεται κατ’ αποκλειστικότητα στον κόλπο, ενώ το μήκος της φτάνει τα 20 εκατοστά.
Όπως μας εξηγεί ο πρόεδρος του αλιευτικού συλλόγου Ακτίου-Βόνιτσας, Τάκης Κουτσούμπας, τα τελευταία χρόνια λόγω της παράνομης αλιείας η παραγωγή έχει μειωθεί σημαντικά. Παρά το γεγονός ότι έχουν απευθυνθεί στο αρμόδιο υπουργείο για την προστασία της γαρίδας, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα. Σύμφωνα με τον κ. Κουτσούμπα, σε λίγο καιρό η συγκεκριμένη γαρίδα δεν θα υπάρχει, αφού οι παράνομοι αλιείς την ψαρεύουν ακόμα και στην περίοδο της γονιμοποίησης, τον Αύγουστο. Χρησιμοποιούν ακόμα και καραμπίνες για να εκφοβίσουν τους επαγγελματίες, ενώ σημειώνονται και απειλές κατά της ζωής τους.
Παράνομο εμπόριο
Παρόμοια είναι τα προβλήματα και στην Αμφιλοχία. «Κανένας δεν ενδιαφέρεται. Έχει χαλάσει το οικοσύστημα. Γίνεται παράνομο εμπόριο κυρίως από αλλοδαπούς και δεν μπορούν να ελεγχθούν, γιατί διαθέτουν σύγχρονα μηχανήματα», μας λέει ο Δημήτρης Σμυρής.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου Επαγγελματιών Αλιέων λιμνοθάλασσας Αιτωλικού-Μεσολογγίου, Θεόδωρο Μπότα, η συνεχιζόμενη παράνομη αλιεία στη λιμνοθάλασσα καταστρέφει εδώ και χρόνια τον γόνο, με αποτέλεσμα τα ψάρια να κινδυνεύουν με ολοκληρωτικό αφανισμό.
«Οι πραγματικοί αλιείς αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το επάγγελμα για να έρθουν άσχετοι, ενώ το πραγματικό εισόδημα έχει μειωθεί κατά 80%. Δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για την προστασία της αλιείας στη λιμνοθάλασσα. Την υποβαθμίζουν σκόπιμα για να την οικειοποιηθούν ιδιώτες», τονίζει χαρακτηριστικά. Η λιμνοθάλασσα αντιμετωπίζει και πρόβλημα ρύπανσης, καθώς, όπως υποστηρίζουν, η λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού προκαλεί ρύπανση.
Δύσκολο μεροκάματατο
Για τις δυσκολίες του επαγγέλματος μας μίλησαν ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος του αλιευτικού Συλλόγου Αστακού, Χρήστος Κουνάβης και Δημήτρης Καρακώστας αντίστοιχα. Στον σύλλογο δραστηριοποιούνται 130 άτομα, 80 αλιευτικά μέσης και παράκτιας, αλιείας, ενώ το 30% είναι γυναίκες.
«Είναι δύσκολο επάγγελμα. Ο ψαράς ζει αποκλεισμένος στη θάλασσα 15-16 ώρες ημερησίως, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών. Τα βγάζει πλέον δύσκολα πέρα και επιβαρύνεται συνεχώς, με αποκορύφωμα τα νέα φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα», μας λέει ο κ. Καρακώστας. «Δεν έχουμε μέλλον με αυτές τις συνθήκες εργασίας. Αναλαμβάνουν καθήκοντα υπουργού άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τίποτα για τον κλάδο», προσθέτει κ. Κουνάβης. Για την αναστροφή του δυσμενούς κλίματος προωθούνται ενέργειες για την ένταξη του συλλόγου σε πρόγραμμα αλιευτικού τουρισμού, που εκτιμάται ότι θα δώσει νέα ώθηση στον κλάδο.
Στην περιοχή του Γαλατά συναντήσαμε έναν νέο ηλικιακά ψαρά. Ο λόγος για τον Γιώργο Αναστασίου, ο οποίος ασχολείται με την παράκτια αλιεία στον Πατραϊκό Κόλπο. Όπως ο ίδιος μας είπε, «στεναχωριέμαι να βλέπω τη θάλασσα να καταστρέφεται. Νόμοι υπάρχουν, αλλά δεν εφαρμόζονται και ο καθένας θεωρεί τη θάλασσα κτήμα του, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές».
YΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Ψάρια ποιότητας από καθαρά ελληνικά νερά
Σημαντικό κομμάτι της οικονομίας του νομού καταλαμβάνει ο τομέας των υδατοκαλλιεργειών, με τη δραστηριοποίηση 27 μονάδων θαλάσσιας καλλιέργειας, 4 ιχθυογεννητικών σταθμών και 15 συσκευαστηρίων ψαριών.Δυναμική παρουσία στην περιοχή του Αστακού έχει η Νηρεύς ΑΕ, η οποία επενδύει συνεχώς, καθιστώντας την περιοχή ως έναν από τους κύριους άξονες ανάπτυξης της παραγωγικής της δραστηριότητας.
Όπως μας εξηγεί ο διευθυντής Περιφέρειας Αστακού της Νηρέας, Γιώργος Κυριακίδης, η εταιρεία είναι στυλοβάτης της τοπικής κοινωνίας και της οικονομίας, καθώς απασχολούνται περίπου 300 εργαζόμενοι. Παράλληλα, υπάρχει ενεργή απασχόληση σε εργασίες άμεσα συνδεδεμένες με την εταιρεία περίπου 500 εργαζομένων.
«Το προσωπικό μας είναι από την περιοχή. Η συνεργασία που υπάρχει τόσο μεταξύ της εταιρείας και των κοινωνικών φορέων της περιοχής όσο και με τους εργαζομένους είναι άριστη», τονίζει ο κ. Κυριακίδης. Η εταιρεία παράγει και εμπορεύεται τσιπούρα και λαβράκι, ενώ παράλληλα ενισχύει την παραγωγή της σε κρανιό και φαγκρί.
«Το προσωπικό μας είναι από την περιοχή. Η συνεργασία που υπάρχει τόσο μεταξύ της εταιρείας και των κοινωνικών φορέων της περιοχής όσο και με τους εργαζομένους είναι άριστη», τονίζει ο κ. Κυριακίδης. Η εταιρεία παράγει και εμπορεύεται τσιπούρα και λαβράκι, ενώ παράλληλα ενισχύει την παραγωγή της σε κρανιό και φαγκρί.
«Τα προϊόντα μας είναι εγγυημένης ποιότητας και υψηλής διατροφικής αξίας. Πέρα από τα συστήματα ποιότητας που εφαρμόζουμε, τα ψάρια μας μεγαλώνουν σε καθαρά ελληνικά νερά. Υπάρχει απόλυτη διασφάλιση της ψυκτικής αλυσίδας από τη στιγμή της αλίευσης μέχρι και την παράδοση», επισημαίνει ο κ. Κυριακίδης.
Η εταιρεία διαθέτει παραγωγικές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα και στην Ισπανία, παράγει περίπου 32.000 τόνους, ενώ εξάγει άνω του 85% του παραγόμενου όγκου σε περισσότερες από 35 χώρες στον κόσμο. Παράλληλα, ενισχύει την παρουσία της στις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Μ. Ανατολή και την Ασία.
Πρασινη κτηνοτροφία υπέρ του περιβάλλοντος και του καταναλωτή
Σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το Αγρίνιο, στην περιοχή Κατούνα και σε έκταση 2.000 στρεμμάτων, ντυμένη με βελανιδιές, πουρνάρια και πλούσια χλόη, βρίσκεται από το 2004 ένα από τα σημαντικότερα βιολογικά αγροκτήματα της χώρας.Δυο αδέλφια, ο Γιάννης και ο Γιώργος Κάτρης, καλλιεργούν και παράγουν τις τροφές των ζώων τους, με πρωταρχικό στόχο μια αειφόρο γεωργία που θα προσφέρει ασφαλή και ποιοτικά προϊόντα, προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον και την ευζωία των ζώων. Τα ζώα βρίσκονται στο φυσικό τους περιβάλλον και έχουν εγκλιματιστεί με τέτοιο τρόπο που ακόμα και σε άσχημες καιρικές συνθήκες δεν επιλέγουν το υπόστεγο για προφύλαξη αλλά τις δεκάδες βελανιδιές.
«Ένα ολοκληρωμένο σύστημα βιολογικής γεωργίας απαιτεί η ζωική παραγωγή να είναι συνδεδεμένη με τη γη. Γι’ αυτό και χρησιμοποιούμε την κοπριά που παράγεται από τα ζώα ως λίπασμα για την καλλιέργεια των βιολογικών ζωοτροφών», τονίζει ο Γιάννης Κάτρης.Η διατροφή των ζώων γίνεται μόνο με βιολογικές τροφές φυτικής προέλευσης από την ίδια την φάρμα και, πιο συγκεκριμένα, αυτοφυή βλάστηση, βελανίδια, πουρνάρια αλλά και τριφύλλι, καλαμπόκι, βρώμη, βίκο, κριθάρι και κουκί.
«Δεν θέλαμε να δημιουργήσουμε “μεγαλουπόλεις” ζώων, που στον βωμό του κέρδους και με πρόσχημα την υποτιθέμενη πρόληψη, να ήμασταν υπό καθεστώς ακατάπαυστης χορήγησης των “προστατευτικών” φαρμάκων-παρασκευασμάτων από τα οποία όπως διαφαίνεται ξεπηδούν όλων των ειδών οι γρίπες», μας λέει ο κ. Κάτρης.Το κοπάδι αποτελείται από 300 αγελάδες και μοσχίδες φυλής κυρίως Limousin Blond, 200 μοσχαράκια, 480 χοιρομητέρες ημιάγριες και 3.400 περίπου χοιρίδια.
Τον Μάρτιο του 2010 τα δύο αδέρφια ίδρυσαν έναν κτηνοτροφικό συνεταιρισμό που διακινεί και εμπορεύεται βιολογικά κτηνοτροφικά προϊόντα μόνο των μελών του, με στόχο την καλύτερη διαχείριση και εξυπηρέτηση των πελατών τους.Τα προϊόντα τα διαθέτουν μέσω του πρατηρίου τους «Το Βιολογικό Κρεοπωλείο» στον Γέρακα Αττικής αλλά και σε άλλα επιλεγμένα καταστήματα.
http://www.ypaithros.gr/
ΟΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΤΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΛΙΕΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΌΝΤΟΣ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟ ΛΙΘΟ ΒΑΛΕΤΩ. ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΚΟΥΤΕΛΟ ΚΑΘΑΡΟ ΑΣ ΒΓΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΔΙΑΨΕΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΗΣΩ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΤΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΙΕΡΓΙΩΝ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΛΟΚΟΛΑΚΕΣ ΤΟΥ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΣΤΑΙΚΟ ΕΝ ΕΤΗ 1988 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΠΙΤΣΟΥΛΙΑ. ΕΝΑΣ ΠΡΩΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΨΑΡΑΣ ΚΑΙ ΝΥΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΙΕΡΓΙΑΣ ΓΕΝΝΗΜΑ ΘΡΕΜΜΑ ΑΣΤΑΚΙΩΤΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφή