Γράφει η Μαρία Ν. Αγγέλη
«Αν
ζωγράφιζα την οικονομική κρίση θα έκανα ένα μικρό, απλό σπίτι.Για να καταλάβουν
όλοι ότι δεν χρειάζεται να έχουμε πολλά για να ζήσουμε καλά!»
Αρμπίνα
Τσόμπο, μαθήτρια Γ1
Η Πολιτιστική Ομάδα του 2ου
Γυμνασίου Αγρινίου ανέλαβε και
υλοποιεί φέτος το εξής Πολιτιστικό Πρόγραμμα:
«Το Αγρίνιο της κρίσης
Όψεις και απόψεις…»
Kατά τη διάρκεια του προγράμματος πολλοί μαθητές με λέξεις και φράσεις «ζωγράφισαν»
στα τετράδιά τους την κρίση. Γκρίζα και μαύρα χρώματα. Ζητιάνοι, άστεγοι,
πεινασμένοι, άνεργοι… Και κάποια μικρά σπιτάκια με λίγα υπάρχοντα και πολλή
αγάπη…Εκεί κατοικούν οικογένειες που έχουν τα βασικά, τα στοιχειώδη υλικά
αγαθά. Καταφέρνουν όμως να περνάνε καλά, όπως δηλώνουν τα ίδια τα παιδιά…
Ας
«δούμε» καλύτερα «ζωγραφιές», εμπνευσμένες από την
παρούσα οικονομική κατάσταση:...........
«Θα
ζωγράφιζα ότι βλέπω: τους «μεγάλους» να
έχουν πολλά χρήματα και τους «μικρούς» να πεινάνε και να ζουν κάτω από το όριο
της φτώχειας!», Χριστίνα
«Αν
ζωγράφιζα την κρίση θα έκανα: μια πλευρά άνθρωποι να ζητιανεύουν και από την
άλλη κλειστά μαγαζιά», Αγγελική
«Θα
ζωγράφιζα μια κακιά μάγισσα…», Γιώργος
«Αν
ζωγράφιζα την κρίση, θα τη ζωγράφιζα σαν ένα μεγάλο γκρίζο σύννεφο πάνω από τη
χώρα μου που της κρύβει τον ήλιο!» , Άννα-Μαρία
«Θα
ζωγράφιζα ένα μεγάλο λουκέτο» , Γιάννης
«Αν
μπορούσα να ζωγραφίσω την κρίση θα ζωγράφιζα ένα μεγάλο τέρας που να έχει στα
χέρια του τρόφιμα και χρήματα και από κάτω οι άνθρωποι να είναι γονατισμένοι
και να ζητούν τα υπάρχοντά τους…», Λαμπρινή
«Αν
ζωγράφιζα την κρίση, θα την αναπαριστούσα ως μια φτωχή γυναίκα, με εμφάνιση
εξαθλιωμένη από την ταλαιπωρία της ζωής με ρούχα φθαρμένα. Θα είχε γκρίζα
μαλλιά και θα ήταν ηλικιωμένη…», Ελένη
«Θα
ζωγράφιζα την πόλη μου να είναι γεμάτη διαδηλωτές, σπασμένα τζάμια και
παράθυρα, καμένα σπίτια κλπ. ένα μαύρο χάλι…», Χρήστος
«Θα
τη ζωγράφιζα σαν κουστουμαρισμένο γέρο με ένα ψαλίδι που κόβει τα φτερά των
νέων…», Νικηφόρος
«Η
ζωγραφιά μου θα αναπαριστούσε πρώτον έναν άνθρωπο χωρίς ρούχα και ταλαιπωρημένο
ή κάποιον που παρακαλά για στοργή και περίθαλψη ένα πλούσιο…», Ελένη
«Αν
ζωγράφιζα μια εικόνα αυτή θα ήταν πολλοί άνθρωποι να πεινάνε στους δρόμους και
μετά θα το χώριζα στη μέση και στην άλλη πλευρά θα ζωγράφιζα κάποιους άλλους
ανθρώπους που είναι μέσα στα πλούτη και δεν βοηθούν τους συνανθρώπους τους.»,
Χριστίνα
«Σίγουρα
δεν θα ήταν καθόλου όμορφη εικόνα η κρίση. Σκούρα χρώματα.Αλλά και
ανοιχτόχρωμα. Γιατί παρ’ όλες τις δυσκολίες της ζωής δεν υπάρχει μόνο μιζέρια
αλλά και αγάπη, φροντίδα, ακόμη και διασκέδαση.Δηλ. θα έφτιαχνα μια πόλη με
μικρά σπίτια όχι με ανέσεις, αλλά οι οικογένειες να ζουν καλά με όλες τις χαρές
που υπάρχουν μέσα μας.», Νίκη
«Θα
δημιουργούσα ένα σκιτσάκι δείχνοντας χαρούμενους ανθρώπους μέσα στα πλούτη και
τη χλιδή που θα τους θαύμαζαν όλοι και ένα άλλο σκιτσάκι την ίδια οικογένεια
μέσα στη βρωμιά με τρύπια ρούχα που να τους χλευάζουν και να τους κοροϊδεύουν
όλοι.», Βασίλης
«Θα
έφτιαχνα μια χώρα με πολλούς άστεγους και άνεργους ανθρώπους.», Αλέξης
«Αν
μπορούσα να ζωγραφίσω την κρίση θα ζωγράφιζα ένα μεγάλο στόμα που να τρώει την
ευτυχία των ανθρώπων και να ξερνάει τσακωμούς!», Βάσια
«Το
χρώμα θα ήταν μαύρο. Επιπλέον, θα είχα φτιάξει κλειστά μαγαζιά και κλειστά
εργοστάσια με πολίτες στους δρόμους για διαμαρτυρίες…», Χαρά
«Θα
την αναπαριστούσα σαν ένα μαύρο σύννεφο πάνω από τη χώρα μας ή σαν μια
ρουφήχτρα που ρουφάει τις θέσεις εργασίας και την ευτυχία των ανθρώπων.», Ελένη
«Θα
τη ζωγράφιζα σαν μια γυναίκα που σπέρνει τον πανικό…Θα ήταν ντυμένη με
σκουρόχρωμα ρούχα: μαύρο, γκρι, μοβ καθώς φέρνει τη θλίψη και την εξαθλίωση
στους λαούς…Γενικά θα ήταν το πιο απαίσιο ανθρώπινο ον που έχω δει .», Ειρήνη- Μαρία
«Θα
ζωγράφιζα μια γκριζούπολη με ανθρώπους να λιμοκτονούν και να παρακαλάνε για 1
ευρώ. Κόσμος να επαναστατεί στους δρόμους με πανό και να φωνάζουν.», Δήμητρα
«Θα
ζωγράφιζα μια πόλη χωρισμένη στα δύο: η μισή με παιδιά να τρέχουν, γεμάτη
χρώματα και φυτά ανθισμένα! η άλλη μισή άδεια, κρύα χρώματα και μαραμένα φύλλα
να υπάρχουν παντού…», Στεφανία
«…θα
ζωγράφιζα και ένα σπιτάκι με χαρούμενα χρώματα. Μέσα θα είχε μια οικογένεια
με λιγοστό φαγητό να τρώει και να γελάνε
όλοι μαζί. Γιατί υπάρχουν και οικογένειες που ζουν καλά και με τα λίγα!», Ελευθερία
Κάποια
παιδιά που έχουν ικανότητα στη ζωγραφική πήραν τα μολύβια και τα χρώματά τους
και κατάφεραν να απεικονίσουν την κρίση στα χαρτόνια τους.
Ο Γιώργος, η Αννίτα, η Αγγελική, ο
Γιάννης, ο Μιχάλης, ο Νίκος…εκθέτουν μερικά έργα τους στους
τοίχους της σχολικής αίθουσας:
v Μια μάγισσα με τις κόρες της σαρώνουν τα πάντα στο
πέρασμά τους…
v Μια μαύρη αράχνη τυλίγει στον ιστό της τις πολιτείες…
v Ένα καράβι που βουλιάζει η Ελλάδα…
v Ένα ρημαγμένο τοπίο η χώρα…
v Ένα λουκέτο!
v Και η «άκρα ταπείνωση»: ένα χέρι που επαιτεί!!!
Αυτά
είναι αντιπροσωπευτικά έργα των παιδιών, των μικρών Καλλιτεχνών στη μεγάλη
Κρίση.
v Ζωγράφισαν όμως
και το ουράνιο τόξο! Είναι η Ελπίδα!!!
Γιατί Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο