Η συγκλονιστική ιστορία ενός 50χρονου άστεγου από τo Ξηρόμερο, που προκαλεί συγκίνηση...

«Κοιμάμαι 10 χρόνια στον δρόμο»

    Στη φωτογραφία ο Αντιδήμαρχος Υγείας Αγρινίου Κώστας Καλαντζής με τον 50χρονο άστεγο Παναγιώτη απο το Ξηρόμερο!

-Άμεση κινητοποίηση από την Αντιδημαρχία Κοινωνικής Αλληλεγγύης Αγρινίου

-Η συγκλονιστική ιστορία ενός 50χρονου άστεγου από την περιοχή Ξηρομέρου, που προκαλεί συγκίνηση

Ο κ. Παναγιώτης

είναι 50 ετών. Μοναχικό άτομο. Κατάγεται από την περιοχή του Ξηρομέρου. Κάποτε ζούσε ευτυχισμένος έχοντας την δουλειά του, ατενίζοντας το μέλλον με αισιοδοξία. Αναποδιές όμως και κακοτυχίες τον έφεραν σε δεινή οικονομική θέση. 
      Έχει να εργαστεί πάνω από μία δεκαετία και έκτοτε πήρε την απόφαση να φύγει από το Ξηρόμερο και να έρθει στο Αγρίνιο για ένα καλύτερο μέλλον. Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως τα περίμενε. Δεν βρήκε εργασία, ενώ παράλληλα δεν είχε συγγενείς και φίλους για να τον βοηθήσουν. 
      Η απογοήτευση σύντομα κυριάρχησε στα συναισθήματά του, με συνέπεια να μην αντέξει και να το βάλει κάτω. Κοιμάται 10 ολόκληρα χρόνια στο δρόμο και πιο συγκεκριμένα στον περιβάλλοντα χώρο του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδας Αγρινίου......

      Από νωρίς το πρωί τον συναντά κάποιος στα σκαλοπάτια της εκκλησίας να ζητά βοήθεια από περαστικούς και πιστούς. Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει τους τελευταίους μήνες είναι τραγική. 

      Μιλά στην εφημερίδα «Σ» και μας λέει ότι δεν αντέχει άλλο να κοιμάται στο δρόμο. Με μοναδικό «σύμμαχο» μία κουβέρτα! 

        "Δεν αντέχω άλλο. Έχω ξεπαγιάσει από το κρύο. Θέλω να βρω ένα χώρο να μείνω σαν άνθρωπος. Η περιουσία μου, είναι ότι βλέπετε. Μία κουβέρτα και τα ρούχα που φορώ. Όσο μπορούν οι περαστικοί και η εκκλησία με βοηθούν, αλλά πλέον δεν αντέχω να κοιμάμαι άλλο έξω".

"Ο Χειμώνας δεν

υποφέρεται και σιγά – σιγά οι δυνάμεις μου με εγκαταλείπουν. Καθημερινά τρέφομαι με λειτουργιά που μου δίνει η εκκλησία. Πόσο άλλο όμως;» αναφέρει ο Παναγιώτης στη «Σ» προκαλώντας θλίψη και ταυτόχρονα οργή εναντίον όλων αυτών που μιλούν για Κράτος Πρόνοιας και Αλληλεγγύης.

       Για το θέμα ενημερώθηκε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Αγρινίου Κώστας Καλαντζής, ο οποίος έσπευσε στο σημείο για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι τι ακριβώς συμβαίνει. Οι δυο τους έδειξαν να γνωρίζονται και στο σημείο εκτυλίχθηκαν συγκινητικές στιγμές. 
      Ο κ. Καλαντζής όμως δεν γνώριζε ότι ο Παναγιώτης ζει στο δρόμο. Άμεσα υπήρξε κινητοποίηση, με τον αντιδήμαρχο να επιβιβάζει στο όχημά του τον 50χρονο με κατεύθυνση το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου. 
       Το ακανθώδες πρόβλημα όμως εν προκειμένω είναι η στέγαση, καθώς ο Δήμος Αγρινίου δεν λειτουργεί χώρο φιλοξενίας αστέγων, ζήτημα το οποίο θα εξεταστεί προσεχώς. 
       Αυτές τις ημέρες τουλάχιστον ο Παναγιώτης θα βρει φαγητό. Θα ενταχθεί στο Κοινωνικό Παντοπωλείο και στα Συσσίτια που διοργανώνονται από τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου και της Μ.Κ.Ο «Διάσταση», με την ελπίδα να βρεθεί άμεσα στέγη για να κοιμηθεί σε ανθρώπινες συνθήκες. 
      Το θέμα ανέλαβε προσωπικά ο Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και αναμένεται άμεσα να βρεθεί λύση, ώστε να μπει ένα τέλος στον εδώ και 10 χρόνια καθημερινό εφιάλτη του Παναγιώτη. Ενός σεμνού και κάποτε νοικοκύρη ανθρώπου, που η κρίση και οι αναποδιές τον έβγαλαν στον δρόμο.

Ο χώρος στον οποίο έχει βρει «καταφύγιο» ο 50χρονος

100 συμπολίτες μας καθημερινά τρέφονται

από τα συσσίτια!    

        Στο μεταξύ 100 άτομα τρέφονται τις ημέρες αυτές από τα συσσίτια και τα γεύματα αγάπης που διοργανώνονται από τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου και την Μ.Κ.Ο «Διάσταση». 

       Άνθρωποι που σε αντίθεση με όλους τους άλλους δεν έχουν να φάνε ούτε ένα πιάτο φαγητό! Υπενθυμίζεται, ότι όπως προ μηνός περίπου είχε γράψει η «Σ» το Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου Αγρινίου, είναι το τρίτο σε όλη την χώρα, με τα στοιχεία να μαρτυρούν ότι η φτώχεια «θερίζει» το Αγρίνιο. 

     2.101 οικογένειες και συνολικά 6.500 άτομα από την περιοχή, τρέφονται από το Κοινωνικό Παντοπωλείο! Το πλέον δυσάρεστο όμως, είναι ότι τα νούμερα αυτά παρουσιάζουν κάθε μήνα αυξητικές τάσεις και είναι αβέβαιο αν σε λίγους μήνες ο Δήμος Αγρινίου, θα μπορεί να ανταπεξέλθει. 

       Όλοι εμείς πάντως που τις ημέρες αυτές απολαμβάνουμε την οικογενειακή θαλπωρή και ζεστασιά γύρω από το εορταστικό τραπέζι, ας σκεφτούμε λίγο τον Παναγιώτη και τους χιλιάδες άλλους που βρίσκονται στην θέση του και ας βοηθήσουμε όσο μπορούμε ο καθένας από την πλευρά του. Εξάλλου εκεί που δεν φτάνει το χέρι της Πολιτείας, σίγουρα φτάνει το χέρι του καθενός ιδιώτη από όλους εμάς.  

Κειμενο ρεπορταζ

Νίκος Αγγελοπουλος

Sinidisi.gr