«Έχουμε σκόλη η Παναγιά και η Ελλάς μεγάλη,
η μια τον κρίνο δέχεται, δάφνης κλωνάρι η άλλη»
Γράφει ο:
Χρήστος Γερ. Σιάσος
Καθηγητής
Όσο και αν περνούν τα χρόνια η Άγια μέρα, η Γιορτή των Γιορτών του Έθνους μας, μας αναβαπτίζει για άλλη μια φορά στην κολυμπήθρα της Εθνικής υπερηφάνειας, στέκεται σαν μαγικό αστέρι και μας δείχνει το δρόμο του χρέους μας προς την Πατρίδα, μας εμπνέει το ιδανικό της Ελευθερίας και μας θυμίζει τη λύτρωση από τα δεσμά της σκλαβιάς και της αμαρτίας. Την Τετάρτη που μας έρχεται, 25η Μαρτίου, λαμπρύνεται η Ελλάδα μας και η Θρησκεία μας, «Έχουμε σκόλη η Παναγιά και η Ελλάς μεγάλη, η μια τον κρίνο δέχεται, δάφνης κλωνάρι η άλλη», μας γράφει ο ποιητής.
Η Ελλάδα μας, στις 29 Μαΐου 1453, βρέθηκε κάτω από τον τουρκικό ζυγό, και πολλοί έλεγαν ότι χάθηκε σαν Έθνος όμως, πολλές γενιές έζησαν και πέθαναν με το όνειρο της Λευτεριάς......
Την αυγή της 25ης Μαρτίου 1821 που γιόρταζε η Παναγιά μας, άναψε η σπίθα για Λευτεριά. Ο Σεβαστός Ιεράρχης Παλαιών Πατρών Γερμανός σηκώνει το λάβαρο της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα και όλοι, Κλήρος και Λαός, ορκίστηκαν, «τούρκος να μην μείνει στο Μοριά ούτε στον κόσμο όλον».
Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Μεσολογγίου ετοιμάζονται για την ηρωική έξοδο, οι Σουλιώτισσες χορεύουν, το χορό του θανάτου στο Ζάλογγο. Ψαρά, Αρκάδι, Τριπολιτσά, Μεσολόγγι, Θερμοπύλες, όλοι οι οπλαρχηγοί, Κολοκοτρώνης, Διάκος, Καραϊσκάκης, Μπότσαρης, Μαυροκορδάτος, Μακρής, Τζαβέλας, Μιαούλης, Επίσκοπος Ρωγών, Καψάλης και μυριάδες άλλοι, «…εδώθε με τη Λευτεριά εκείθε με το Χάρο…», όλοι βάδισαν προς το όνειρο, τη ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
Εμείς οι νεοέλληνες σε όλους αυτούς, γνωστούς και αγνώστους, τους χρωστάμε ευγνωμοσύνη, και πρέπει να νιώθουμε υπερήφανοι γι΄ αυτούς, ιδικά αυτές τις ημέρες που ζούμε και, που όλοι μας θα πρέπει να τις θεωρούμε «πονηρές». Θα πρέπει με λαμπρότητα να πανηγυρίζουμε, να τους τιμούμε με τις καθιερωμένες Γιορτές, στο Στρατό, στα Σχολεία όλων των βαθμίδων, σε όλους τους χώρους, δημόσιους και ιδιωτικούς, ιδιαιτέρως στις Ιστορικές Πόλεις που το χώμα τους ακόμα είναι κόκκινο από το αίμα των νεκρών και μυρίζει μπαρούτι.
Κάθε Εθνική επέτειος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δοξασμένη και χιλιοτραγουδισμένη Ελληνική Σημαία και τη φουστανέλα, με τις γνωστές Σχολικές παρελάσεις και όπου υπάρχουν Στρατιωτικές μονάδες παίρνουν μέρος και πεζοπόρα τμήματα Στρατού, τμήματα του ΕΕΣ, Πρόσκοποι, τμήματα φουστανελοφόρων από Σχολεία, από ιστορικούς Συλλόγους. Όλοι θεωρούν καμάρι τους να φορέσουν τα τιμημένα άρματα με τη φουστανέλα και να παρελάσουν. Τους ίδιους θα τους δούμε σε τοπικές Θρησκευτικές πανηγύρεις και λιτανείες, πομπή Βαΐων, Αη Συμιού… εκτός των Εθνικών Γιορτών!!!
Ας το προσπαθήσουμε από μεθαύριο Τετάρτη 25η Μαρτίου και να δούμε, όπως σε άλλες Πόλεις, να παρελαύνουν φουστανελοφόροι και στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου και σε οποιαδήποτε άλλη Ιστορική Πόλη της Ελλάδας. Μπορεί να μας λοιδορούν για τα οικονομικά μας χάλια, ας δείξουμε όμως την Εθνική μας αξιοπρέπεια χωρίς να δίνουμε δικαίωμα να μας την απαξιώνουν.
«Η μεγαλοσύνη στα Έθνη, δε μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα.».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο