Η Γιορτή της Τσιγαρίδας: Το χειμερινό έθιμο του Ξηρομέρου αναβιώνει κάθε χρόνο στις Φυτείες

Του Χρήστου Σαλτογιάννη

Κάθε χρόνο την επομένη των Χριστουγέννων, στις 26 Δεκεμβρίου, αναβιώνει η γνωστή σε όλους μας «Γιορτή της Τσιγαρίδας». Με απόλυτο σεβασμό στην παράδοση και τις τότε λαϊκές ανάγκες των κατοίκων του Ξηρομέρου, η γιορτή έρχεται να παρουσιάσει με τρόπο γλαφυρό και συνάμα παραστατικό την διαδικασία παρασκευής της τσιγαρίδας που αποτέλεσε και αποτελεί ακόμη για πολλά νοικοκυριά μας ένα διατροφικό συμπλήρωμα στις κρύες μέρες των γιορτών.......

Κάθε νοικοκυριό προμηθευόταν από τα μέσα του καλοκαιριού το δικό του οικόσιτο χοιρίδιο με σκοπό να το εκθρέψει και τις παραμονές των Χριστουγέννων να είναι έτοιμο να δώσει το απαραίτητο κρέας, έτσι ώστε να εξασφαλίσουν τροφή για τους δύσκολους μήνες του χειμώνα. Συνήθως η νοικοκυρά επιμελούνταν την εκτροφή του χοιριδίου και ήταν αυτή που με το μεράκι της «τσιγάριζε» το κρέας με άφθονο λίπος στο καζάνι και στη συνέχεια το διατηρούσε σκεπασμένο με το λίπος σαν «κόρη οφθαλμού». Θα λέγαμε ήταν μια δίκαιη προνοητικότητα της τότε δύσκολης αγροτικής ζωής του τόπου για τους δύσκολους μήνες του χειμώνα, ως αποτέλεσμα της φτώχειας που επικρατούσε αλλά και της αξιοπρέπειας των κατοίκων του Ξηρομέρου για άμεση και γρήγορη τροφή.

Έτσι λοιπόν, σε ανάμνηση όλων των παραπάνω, στις 26 Δεκεμβρίου στην κεντρική πλατεία των Φυτειών  προσφέρονται, στους κατοίκους αλλά και τους επισκέπτες της περιοχής, από τα παιδιά του τοπικού Συλλόγου τσιγαρίδες τραγανές, ζουμερές και ευωδιαστές συνοδευόμενες από τοπικά προϊόντα του τόπου μας, όπως κρασί και φέτα. Παράλληλα στην γιορτή προσφέρονται και άλλα τοπικά και παραδοσιακά προϊόντα συνυφασμένα με την κτηνοτροφική και γεωργική ζωή της περιοχής μας.

Το εορταστικό κλίμα που επικρατεί «δένει» με την σειρά της η παραδοσιακή μουσική. Συμμετέχουν τα χορευτικά του Συλλόγου και φυσικά η απρόσμενη και καλοδεχούμενη διασκέδαση των κατοίκων και των επισκεπτών.

Αυτή η «γευστική ανάμνηση» συνεχίζει για ένατη χρονιά φέτος και στην δύσκολη οικονομική συγκυρία που βρίσκει την κοινωνία μας έχει να μεταφέρει ένα μήνυμα, το μήνυμα της παράδοσης και το θάρρος της μνήμης και της ταυτότητας των κατοίκων.

Και του χρόνου…