Οι Νεομάρτυρες Αιτωλοακαρνάνες Άγιοι, 1 και 2 Νοεμβρίου

Γράφει ο Χρήστος Γερ. Σιάσος, 

                        Καθηγητής

       Η  Ορθόδοξη Εκκλησία μας κάθε ημέρα του χρόνου τιμά τη μνήμη ενός ή περισσοτέρων Αγίων. Θεωρεί του Αγίους μεγάλες προσωπικότητες που διέπρεψαν σε αρετή, σε αγώνα και σε διάκριση. 

     Ο Αγιορείτης γέρων Παίσιος μας λέει: «…Την Ορθοδοξία μας ως Έλληνες την οφείλουμε στον Χριστό και στους Αγίους Μάρτυρες και Πατέρες της Εκκλησίας μας…». Οι Άγιοι είναι οι φωτεινοί αστέρες, που δείχνουν τη Θέωση και τον Ουρανό. Όλοι τους δίδαξαν τον λόγο του Θεού και μαρτύρησαν για τη μοναδική τους πίστη στον Τριαδικό Θεό της Αγάπης. 

     Η Αιτωλοακαρνανία είναι μια περιοχή της Ελλάδος, Αγιασμένη και ποτισμένη με το αίμα των Αγίων της.......

        Από τον 2ο μ. Χ. αιώνα ανέδειξε μεγάλες ηρωικές και αγιασμένες μορφές της Χριστιανοσύνης. 

        Η Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, την Παρασκευή 1 Νοεμβρίου τιμά τη μνήμη του Οσίου Ιακώβου του Νεομάρτυρα και των μαθητών του, Ιεροδιάκονο Ιάκωβο και τον μοναχό Διονύσιο. 

   Το Σάββατο 2 Νοεμβρίου τιμά τη μνήμη των Νεομαρτύρων Λάμπρου, Θεόδωρου και Ανώνυμου που μαρτύρησαν στην πόλη του Αγρινίου. 

Όσιος Ιάκωβος ο Νεομάρτυρας και οι μαθητές του Ιεροδιάκονος Ιάκωβος και Μοναχός Διονύσιος.

      Ο Ιάκωβος, κατά κόσμο Ιωάννης, γεννήθηκε σε κάποιο χωριό της Καστοριάς. Ήταν βοσκός και ασκούσε το επάγγελμα του κρεοπώλη. Απόκτησε πολλά χρήματα και έκανε πολλά έργα. Ο αδελφός του άρχισε να τον ζηλεύει γιατί φεύγει και πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη όπου γνωρίζεται με τον Πατριάρχη Νήφωνα ο οποίος του δίδαξε όλα τα μυστήρια της Χριστιανικής Πίστης. Ο Ιωάννης άρχισε και έδινε τα πλούτη του στους φτωχούς και στη συνέχεια φεύγει για το Άγιο Όρος. Όταν έφθασε εκεί έμεινε στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου όπου έλαβε και το όνομα Ιάκωβος. 

    Ο Ιάκωβος άρχισε νηστεία, προσευχή, εξομολόγηση, αγρυπνία στην Ιερά Μονή Ιβήρων. Όνειρό του ήταν να έλθει στην Αιτωλία, αφού περνά από τα Μετέωρα έρχεται στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου στην Ανάληψη-Δερβέκιστα Τριχωνίδας. Η φήμη του Αγίου ήταν μεγάλη και πολλοί πιστοί πήγαιναν να εξομολογηθούν. 

    Ο Επίσκοπος της Άρτας Ακάκιος, τυφλός από την ζήλια ενήργησε για την εξόντωσή του και «πρόδωσε» τον Ιάκωβο στον Μπέη των Τρικάλων ο οποίος στέλνει Τούρκους στρατιώτες να τον συλλάβουν  αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία. Οι στρατιώτες πήραν τον Ιάκωβο και τους μαθητές του Ιεροδιάκονο Ιάκωβο και Μοναχό Διονύσιο και αφού τους έδεσαν με αλυσίδες τους πήγαν στον Μπέη στα Τρίκαλα και με διαταγή του Βασιλιά τους έστειλαν στην Ανδριανούπολη και από εκεί στο Διδυμότειχο όπου τους βασάνισαν και στη συνέχεια τους έφεραν πάλι στην Ανδριανούπολη.  

        Εδώ τους υπέβαλαν σε ατελείωτα βασανιστήρια για πολλές ημέρες, τους μετέφεραν στον τόπο της εκτέλεσης για να τους θανατώσουν αφού πρώτα τους κρεμάσουν. Το τέλος του Ιακώβου και των μαθητών του ήταν ο απαγχονισμός την 1η Νοεμβρίου του 1520, χριστιανοί πήραν τα Άγια λείψανα τους και με την πρέπουσα τιμή τα κήδευσαν κοντά στο χωριό. 

Οι Άγιοι Νεομάρτυρες Λάμπρος, Θεόδωρος και Ανώνυμος

      Οι  τρείς Άγιοι Νεομάρτυρες Λάμπρος, Θεόδωρος και Ανώνυμος  μαρτύρησαν στο Αγρίνιο (Βραχώρι) στις 2 Νοεμβρίου το 1786. Κατάγονταν από την Πελοπόννησο και ήταν έμποροι.

     Παραμένοντας καιρό στα Γιάννενα για εμπορικούς λόγους, το 1786 αποφάσισαν να επιστρέψουν  στην Πατρίδα τους. Ξεκίνησαν λοιπόν και φθάνοντας στο Βραχώρι  σημερινό Αγρίνιο είπαν να διανυκτερεύσουν εκεί.

      Στην είσοδο της πόλης βρίσκονταν Τούρκοι φύλακες που εισέπρατταν φόρους από ταξιδιώτες και θέλησαν να τους φορολογήσουν.  Οι τρεις έμποροι είπαν  να φύγουν προς την πόλη για να μην πληρώσουν φόρο. 

       Έτσι περνώντας από  τον χώρο που κάθονταν οι φύλακες πήγαν σε κάποιο σπίτι για να περάσουν την νύχτα, εκεί τους παρακολούθησε ένας Τούρκος που άκουσε τι έλεγαν μέσα στο σπίτι. Όταν όλα αυτά έγιναν γνωστά τους συνέλαβαν και τους βασάνισαν και στη συνέχεια τους πήγαν στον Κριτή για να τους δικάσει. 

    Οι τρείς μάρτυρες είπαν την αλήθεια λέγοντας με μια φωνή: «Εμείς πίστη δεν αλλάζουμε, είμαστε και μένουμε Χριστιανοί». Ο Δικαστής μόλις άκουσε αυτά έδωσε εντολή να βασανιστούν και να κλειστούν στη φυλακή. 

      Οι τρείς μάρτυρες πέρασαν πολλές ημέρες στη φυλακή νηστικοί, διψασμένοι και βασανισμένοι. Τους ξαναπήγαν στον Δικαστή και ξανά ομολόγησαν για την πίστη τους, ακολούθησαν νέα βασανιστήρια και ο κριτής πήρε την απόφαση να τους θανατώσουν και διέταξε να τους βασανίσουν με ξυλοδαρμό και να τους θανατώσουν με απαγχονισμό. 

      Τον έναν τον κρέμασαν στον πλάτανο που είναι κοντά στον Άγιο Δημήτριο καθώς και τον δεύτερο, τον τρίτο τον πήγαν στην πόλη και εκεί είχε τον ίδιο θάνατο με τους άλλους δύο. Έτσι οι τρείς νεομάρτυρες βρήκαν φρικτό θάνατο.