«Τιμή σ’ εκείνους, όπου στην ζωήν των ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες» Κ. Καβάφης

 

Του συνεργάτη μας ΜΟΥΝΤΟΥΡΗ ΑΝΔΡΕΑ

 Συνταξιούχος εφοριακός-συγγραφέας

E-mail: a.moudouris@gmail.Com

“Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα

 που πρέπει το μεγάλο Ναί  ή το μεγάλο Όχι

να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τό ’χει

έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς του πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησή του.

Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,

όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως  τον καταβάλλει  

εκείνο τ’ όχι –το σωστό– εις όλην την ζωήν του”

Κ. Καβάφης

“ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες”:

        Η φράση είναι αλληγορική, οι  Θερμοπύλες αποτελούν σύμβολο. Ο Καβάφης εννοεί όλους εκείνους, που αυτοπροαίρετα στέκουν φρουροί στις επάλξεις των υψηλών αξιών της ζωής.

      «Θερμοπυλομάχοι» είναι όσοι αισθάνονται το χρέος και αγωνίζονται για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την Αλήθεια, το Αγαθό και προ πάντων για την Ελευθερία.........

        Η ελευθερία  αποτελεί  ουσιώδες στοιχείο της ανθρώπινης υπόστασης. Ανέκαθεν ο άνθρωπος, ανεξάρτητα από την μόρφωσή του, θεώρησε την ελευθερία σαν το ύψιστο αγαθό,  που δίνει στη ζωή του περιεχόμενο, σκοπό  και είναι συνυφασμένο στενά  με την ευτυχία του.

         Ελευθερία σημαίνει να μην υπόκεισαι σε κανέναν καταναγκασμό, σωματικό ή ηθικό. Ελεύθερος είναι ο άνθρωπος που έχει τη δυνατότητα να σκέφτεται, να μιλάει, να αποφασίζει, να ενεργεί, να ζεί, όπως αυτός θέλει, ανεξάρτητος από κάθε εξωτερική βία και απερίσπαστος από τα εφήμερα πάθη και τις επιθυμίες.

       Όμως,  για την κατάκτηση της ελευθερίας απαιτούνται πολλές θυσίες και διαρκής πάλη. Στο βωμό της ο άνθρωπος, για να την αναστήσει και για να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις που την απειλούν, πρέπει, πολλές φορές, να προσφέρει θυσία κι αυτήν ακόμη τη ζωή του. Και θυσιάζει αγόγγυστα τα πάντα, όταν συνειδητοποιήσει ότι χωρίς ελευθερία η ανθρώπινη ζωή χάνει το νόημά της και εξαχρειώνεται.

        Αυτό έκαναν οι Αγωνιστές του «1821», την Επέτειο του οποίου  γιορτάζουμε αυτές τις ημέρες.  Οι ήρωες εκείνοι, που απ’ τα σαράντα και πενήντα τους, ακόμη χρόνια, γερνούσαν παράκαιρα από τις κακουχίες, τα βάσανα και τις στερήσεις !

         Εμφορούμενοι από τα ιδανικά της φυλής μας και στολισμένοι με αρετές, όπως την αφοσίωση, την αυτοθυσία, την αυταπάρνηση, τον μεγαλειώδη εναγκαλισμό της  στοργής και της πίστης στην οικογένεια και την πατρίδα,  κατάφεραν να μας παραδώσουν αυτή τη χώρα ελεύθερη, κι εμείς εις ένδειξη ευγνωμοσύνης, τι κάνουμε ;

            Αντί, ως ελάχιστο φόρο τιμής να καταθέτουμε στη μνήμη τους, με τον απαιτούμενο σεβασμό,  δάφνινο στεφάνι, πετάμε το στεφάνι αυτό με περιφρόνηση,  καθυβρίζοντας ορισμένους επίορκους κι ανίκανους πολιτικούς,  οι οποίοι παρά τις δοκιμασίες που περνά η χώρα μας, αυτοί εξακολουθούν με τη συμπεριφορά τους να προκαλούν το λαό και να παίζουν με τις αντοχές του. Και μάλιστα στα γεγονότα αυτά να πρωταγωνιστεί αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας !

Τι αμοιβή, για τον ηρωισμό αλήθεια !

Τι μείωση, για τη Δημοκρατία !

      Μια απλή παρατήρηση της καθημερινής ζωής θα μας δείξει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ξοδεύονται στην προσπάθεια να αποκτήσουν χρήματα. Λίγοι είναι οι εκλεκτοί, εκείνοι δηλαδή που κατέχονται όχι από τη δίψα για απόκτηση υλικών αγαθών, αλλά από τη δίψα και την πείνα για Δικαιοσύνη, Ελευθερία, Αλήθεια, Ανθρωπιά. Και αυτοί είναι που φυλάγουν «Θερμοπύλες».

    Υπηρετούν αυτοπροαίρετα τις υψηλές αξίες της ζωής, γίνονται εργάτες της Αρετής, κοινωνικοί αναμορφωτές, θεμελιωτές της επιστήμης, απόστολοι  της δικαιοσύνης.

   Οι «Θερμοπυλομάχοι», καινοτόμοι, ανήσυχοι, ασυμβίβαστοι, καθώς είναι , αντιμετωπίζουν πολλές φορές το κώνειο, την εξορία, το σταυρό, την πυρά, τη συκοφαντία το ανάθεμα.

    Αρμόζει τιμή στους αγωνιστές της ατομικής και εθνικής αξιοπρέπειας, σε όσους διανοίγουν νέες προσβάσεις σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.

      Η κοινωνία αναγνωρίζει την αξία τους είτε ενόσω ζούν, είτε μετά τον θάνατό τους. Τους δοξάζει, έστω κι αν τους βασάνισε, στήνει προς τιμή τους ανδριάντες, τους εγκωμιάζει, τους υψώνει σε αιώνια παραδείγματα προς μίμηση.

 «Η μεγίστη τελειότητα του ανθρώπου είναι η επιτέλεση του καθήκοντος από καθήκοντος».

 (Ν. Καζαντζάκης)

       

    Όταν τα άτομα και οι κοινωνίες ζουν σε κλίμα ελευθερίας, προοδεύουν σε όλους τους τομείς του πολιτισμού. Παρατηρείται οικονομική ανάπτυξη και υλική ευημερία.     

    Καλλιεργούνται τα γράμματα και αναπτύσσονται οι επιστήμες και οι τέχνες. Κι αυτό συμβαίνει, γιατί τα άτομα, χωρίς βία και φόβο, προσπαθούν απερίσκεπτα να αξιοποιήσουν τις κάθε λογής ικανότητές τους.

      Είναι αναγκαίο όμως να διευκρινίσουμε ότι ελευθερία δε σημαίνει ασυδοσία, αλλά εκούσια υποταγή, στις ηθικές και κοινωνικές αρχές.

     Ελεύθερος είναι εκείνος που δρα και κινείται μέσα στα πλαίσια της δικαιοσύνης, μέσα στα όρια των κοινωνικών νόμων, όχι βέβαια από υστεροβουλία ή φόβο, αλλά επειδή αντιλαμβάνεται ότι οι ηθικοί και κοινωνικοί περιορισμοί δεν καταργούν, αλλά, αντίθετα, επιβεβαιώνουν την ελευθερία του………