Ένας παραδοσιακός φούρνος της Παλαιομάνινας στην… Αττική!

Του Δημήτρη Στεργίου*

    Διάβασα για την τεχνική και τα υλικά με τα οποία κατασκευαζόταν ένας παραδοσιακός φούρνος στο Αγράμπελο. Η περιγραφή της κατασκευής ήταν λεπτομερής και ακριβής. Διότι με τον ίδιο τρόπο κατασκεύασαν και οι αείμνηστοι γονείς μου τον παραδοσιακό φούρνο στο χωριό μου, την Παλαιομάνινα Ξηρομέρου, στις αρχές τη δεκαετίας του 1950....

        Μάλιστα, για να προφυλάσσονται η αείμνηστη μητέρα μου και οι αδερφές μου από τις κακές καιρικές συνθήκες (πολύ ζέστη το καλοκαίρι, πολλές βροχές το χειμώνα), ο αείμνηστος πατέρας μου είχε κατασκευάσει και ένα «φουρνόσπιτο» (έτσι το λέγαμε). 

      Ήταν ένας  μικρός στεγασμένος (με κεραμίδια) χώρος, ο οποίος κάλυπτε μόνο το στόμιο του φούρνου και είχε από κάτω  στη βάση του μιαν εστία (βάτρα) για να μαγειρεύουν, ένα μικρό νεροχύτη (να πλένουμε τα πιάτα)  και φυσικά αποθηκευτικούς χώρους για το λάδι, τις ελιές, τα κρεμμύδια και άλλα.

        Εννοείται ότι το υπόλοιπο μέρος του φούρνου ήταν εκτός του φουρνόσπιτου και όλη η κατασκευή του έδινε την εντύπωση ενός μικρού ναού με ιερό.

     Δυστυχώς, όλη αυτή η παραδοσιακή εκπληκτική κατασκευή δεν υπάρχει πια! Ο αδερφός μου «μερίμνησε» να τα γκρεμίσει όλα για να κάνει μια … «σύγχρονη» αυλή!!!

         Ωστόσο, ο φούρνος δεν χάθηκε ολότελα! Διότι,  το 1978, κατασκεύασα με τα ίδια μου τα χέρια και με την ίδια πρακτική ένα φούρνο στο εξοχικό (τότε) σπίτι μου σε ένα βουνό της Αττικής, που είναι ακριβές αντίγραφο του πατρικού μου  (Δείτε φωτογραφία στην αρχή του κειμένου).

(*Δημήτρης Στεργίου: Δημοσιογράφος από την Παλαιομάνινα. Διετέλεσε διευθυντής του «Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής», διευθυντής Σύνταξης της «Απογευματινής» και του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» και στέλεχος – αρθρογράφος επί 30 χρόνια στις εφημερίδες «Νέα» και «Βήμα»)