Συνέντευξη του Υφυπουργού Δικαιοσύνης,
Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ.
Κων/νου Καραγκούνη στη metro weekend
-Κύριε υπουργέ, όσον αφορά στο μείζον θέμα των
περικοπών. Θεωρείτε ότι στο χώρο της δικαιοσύνης υπάρχουν περιθώρια μείωσης των
δαπανών ή έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια;
-Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι σε συνεννόηση με το Υπουργείο
Οικονομικών κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση και εξαντλούμε
κάθε δυνατότητα στο πλαίσιο του εφικτού.
Αρκεί να σας δώσω κάποια στοιχεία για να αντιληφθείτε την
πραγματικότητα.
Ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Δικαιοσύνης το 2010 ήταν
920 εκατομμύρια ευρώ, το 2011 ήταν 730 εκατομμύρια ευρώ και το 2012 είναι 550
εκατομμύρια ευρώ.
Από τα 550 εκατομμύρια ευρώ τα 480 πηγαίνουν για τις μισθοδοσίες
ενώ τα υπόλοιπα μένουν για να καλύψουν τις ανάγκες όλων των υπηρεσιών του
Υπουργείου (Δικαστήρια-Καταστήματα κράτησης κλπ.)
Σημειωτέον βεβαίως ότι περίπου οι μισές δαπάνες
καλύπτονται από τα έσοδα που αποκτώνται από τις υπηρεσίες του Υπουργείου όπως
λόγου χάρη μετατροπές ποινών, αγωγώσημα, κλπ.......
-Ο αγώνας δρόμου που κάνει η κυβέρνηση για να βρεθούν τα 11,5
δις ευρώ, πιστεύετε ότι μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να θιγούν άλλο οι έλληνες
πολίτες και ειδικά τα κατώτερα στρώματα. Οι προεκλογικές υποσχέσεις θα τηρηθούν
όλες;
Εάν δείτε την εξέλιξη του
προϋπολογισμού σε πραγματικό χρόνο, θα έχετε την απάντηση και θα έχουμε όλοι
μας την απάντηση. Αυτό που συμβαίνει και συμβαίνει από τη στιγμή που άρχισε η
περίοδος της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι ότι οι στόχοι για τις δαπάνες -
και εννοώ τις μη μισθολογικές δαπάνες - επιτυγχάνονται, ενώ οι στόχοι για τα
έσοδα αποτυγχάνουν. Δεν χρειάζεται λοιπόν να είσαι οικονομολόγος για να
αντιληφθείς ότι το κλειδί είναι η μείωση των μη μισθολογικών δαπανών του κράτους.
Από την άλλη θα ήταν ουτοπία να μην συνεκτιμηθούν τα δεδομένα που έχουμε
μπροστά μας καθώς και οι άμεσες ανάγκες
που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Δεν είναι λοιπόν θέμα προεκλογικών υποσχέσεων,
αλλά εφαρμογής μιας νέα πολιτικής που επιτέλους θα επιτύχει. Για εμένα η
πολιτική αυτή είναι εφικτή. Και νομίζω, ότι εάν έγινε κάτι σαφές τις τελευταίες
ημέρες, είναι ότι ο Σαμαράς, θα επιμείνει στην πολιτική αυτή. Διαβάστε την
επιστολή για τα ακίνητα των Υπουργείων. Δείτε την λίστα για τις
αποκρατικοποιήσεις. Τις προγραμματικές δηλώσεις. Εισάγεται μια άλλη λογική στην
διαχείριση της κρίσης και αυτή τη λογική έχουμε ανάγκη. Ας μην το υποτιμούμε
αυτό.
-Σε περίπτωση που η Ευρώπη αρνηθεί την
επαναδιαπραγμάτευση ή την επιμήκυνση τι κάνουμε; Υπάρχει δεύτερο σχέδιο;
Δεν πιστεύω, ότι στα πλαίσια του
Ευρωπαϊκού οικοδομήματος, υπάρχουν αδιέξοδα. Στην Ευρώπη, είμαστε όλοι στο ίδιο
καράβι. Το να βοηθάμε ο ένας τον άλλο δεν είναι θέμα απλώς αλληλεγγύης αλλά
κοινού συμφέροντος. Με αυτή την έννοια, αυτά που γράφονται για ήττα της
Γερμανίας στο τελευταίο συμβούλιο κορυφής, είναι απλά δημοσιογραφικές
τοποθετήσεις. Δεν έχασε η Γερμανία, υιοθετώντας την άποψη της Ιταλίας. Αντίθετα
την υιοθέτησε γιατί τότε θα έχανε - εάν δεν την υιοθετούσε. Θέλω να πω, το
θέτετε πολύ σχηματικά, κάτι που ίσως να αποτελεί καλή δημοσιογραφία, αλλά,
σίγουρα, δεν αποτελεί καλή πολιτική. Στην πολιτική η ουσία βρίσκεται στις
λεπτομέρειες - όχι στις επικεφαλίδες. Σας λέω λοιπόν, ότι το θέμα δεν είναι
θέμα σχεδίου Β. Θα αρνηθούν, δεν θα αρνηθούν -τίποτε από αυτά δεν θα γίνει. Θα
γίνει αυτό που επιβάλλει το κοινό μας συμφέρον, γιατί όλοι μας που συμμετέχουμε
στο ευρώ έχουμε κοινό συμφέρον. Και αποτελεί κοινό συμφέρον της ζώνης του ευρώ
η οικονομικά ισχυρή Ελλάδα. Θα πρότεινα να κάνουμε λίγη υπομονή.
-Ο υπουργός κ. Ρουπακιώτης έχει προαναγγείλει πως θα
προχωρήσει το νομοσχέδιο που προβλέπει την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών.
Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
Ούτε εγώ, ούτε ο Υπουργός συμμεριζόμαστε τέτοια άποψη. Ο
Κ. Ρουπακιώτης ουδέποτε έχει πει κάτι τέτοιο. Το ακριβώς αντίθετο μάλιστα και
νομίζω ότι υπήρξε σε κάθε περίπτωση απολύτως σαφής. Αυτό που ειπώθηκε είναι ότι
θα υπάρξει ένας εξορθολογισμός των διατάξεων που αφορούν όσους κατηγορούνται
για παραβίαση του νόμου περί ναρκωτικών,
με σκοπό την καλύτερη αντιμετώπιση του μεγάλου αυτού κοινωνικού προβλήματος που
ως κύριο θύμα έχει την νεολαία μας. Επιτρέψτε μου όμως να πω ότι βασική μέριμνα
του Υπουργείου πάντα βέβαια στα όρια και
στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων και δυνατοτήτων του είναι η ενίσχυση των μέτρων
και προγραμμάτων απερξάρτησης μέσα στην φυλακή αλλά και των δομών επανένταξης
που είναι κατά την προσωπική μου άποψη ένα ζήτημα άκρως σημαντικό.
-Η "συγκατοίκηση" των τριών κομμάτων στην
κυβέρνηση θεωρείτε πως μπορεί να αντέξει στο χρόνο ή απλά πρόκειται για ένα
πείραμα που δεν θα επαναληφθεί στο μέλλον;
Το εγχείρημα οφείλει να επιτύχει.
Οφείλει. Γιατί άλλως - αφήνω κατά μέρος την οικονομία, που θα συνεπάγεται,
αυτονοήτως, σε περίπτωση αποτυχίας του εγχειρήματος, ότι έφθασε στο σημείο
ναδίρ - γιατί, αλλιώς, λοιπόν, οι πολιτικές συνέπειες θα είναι ολέθριες. Ποια
θα είναι η εναλλακτική; Την ξέρετε. Κόμματα του μίσους και των άκρων που θα αλληλοσπαράσσονται.
Αυτή την Ελλάδα θέλουμε για τα παιδιά μας; Οφείλουμε λοιπόν να επιτύχουμε. Και
από την πλευρά μου το πιστεύω, ότι θα επιτύχουμε. Και να πω και κάτι
σημαντικότερο; Από την εμπειρία μου στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, βλέπω πόσο
σημαντική είναι αυτή η διαδικασία του πολιτικού εμπλουτισμού και της σύνθεσης.
Το λέω αυτό γιατί το ζω με τον Αντώνη Ρουπακιώτη. Δεν είναι μόνο, ότι αποτελεί,
για εμένα που είμαι νεότερος, μεγάλη τύχη να θητεύω με έναν Υπουργό που
γνωρίζει τόσο σε βάθος τα θέματα της Δικαιοσύνης, αλλά για να επανέλθω στη
σύνθεση, καθαρά πολιτικά, αισθάνομαι, πόσο πολύτιμο είναι, ότι προερχόμαστε από
διαφορετικές πολιτικές καταβολές. Γιατί αυτό πρακτικά σημαίνει, ότι η ανταλλαγή
απόψεων είναι ουσιαστική - όχι κενός τύπος – και μέσα από τη σύνθεση επικρατεί τελικά το
καλύτερο. Ε, αυτό θέλει ο τόπος. Διάλογο, όχι ρητορεία. Σύνθεση, όχι αντίθεση.
Εμπλουτισμό, όχι περιχαράκωση. Να μαθαίνουμε, τελικά, ο ένας από τον άλλο,
γιατί μόνο έτσι προκύπτει η καλύτερη πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο