«Περαστικά» σ’ αυτούς – η ευθύνη σε μας!!

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ*

           Έβλεπα πριν τις εκλογές κάτι συγκεντρώσεις υποψήφιων βουλευτών ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (και περισσότερο του νομού μας φυσικά) να θυμίζουν παλιές εποχές, με περιχαρείς νέους, μεσήλικες, συνταξιούχους, άνδρες και γυναίκες, με σημαίες, συνθήματα, χειροκροτήματα, αγκαλίτσες και φιλάκια και δεν πίστευα στα μάτια μου. 

     Με κάποιες live μεταδόσεις, με κάποιους να κάνουν λόγο για …λαοθάλασσες, γι’ αποκλεισμούς δρόμων από συγκεντρωμένους που δε χωρούσαν μέσα στις αίθουσες κι άλλα ευτράπελα, δίνονταν η εντύπωση ότι εμείς οι πολίτες τρελαθήκαμε εντελώς!...

     Ότι ξεχάσαμε τάχιστα το τι τραβήξαμε απ’ αυτούς τους απατεώνες της πολιτικής, ότι μετατραπήκαμε τόσο ξαφνικά από αγανακτισμένοι σε χειροκροτάκηδες κι ότι μας κόλησε το «μικρόβιο» του μαζοχισμού. 

       Το αποκορύφωμα που πήγε να με … τρελάνει κι εμένα, ήταν ένα περιστατικό που είδα σε ζωντανή μετάδοση ομιλίας δικού μας εδώ, νέου σε ηλικία υποψηφίου, όταν, διασχίζοντας το διάδρομο προς το βήμα, εκτός των χαιρετούρων και των εναγκαλιασμών, κάποιος ασπρομάλλης γέρος συνταξιούχος – που σίγουρα του πετσοκόπηκε η σύνταξή του – άρπαξε το χέρι του και το ασπάστηκε σα να ήτανε δεσπότης! Τόση ευγνωμοσύνη! 

    Και σκεφτόμουνα, προσπαθώντας να καταλάβω και να εξηγήσω μια τέτοια συμπεριφορά. Γιατί ήταν μια συμπεριφορά άρρωστη πέρα για πέρα. Να, όμως, που η κάλπη έδειξε κι απέδειξε ότι ο άρρωστος τελικά αυτή τη στιγμή δεν είναι ο λαός αλλά οι ίδιοι. Τους οποίους αυτός ο λαός – που δεν τρώει πλέον κουτόχορτο – ρίχνοντας δηλητήριο ισχυρό μέσα στις κάλπες, τους προκάλεσε τέτοιο μετατραυματικό στρες, απ’ το οποίο δύσκολα πια θα συνέλθουν, αν συνέλθουν τελικά.

      Αυτό ναι, ήταν τιμωρία! Και σε βαθμό κακουργήματος! Των δύο κομμάτων εξουσίας εννοώ, τα οποία κατέκλεψαν τα πάντα, δημιούργησαν ένα κράτος διαπλοκής και διαφθοράς, κουκούλωνε το ένα τις ανομίες του άλλου εναλλάξ, μας υποδούλωσαν στους ξένους δανειστές κι είχαν και το θράσος να ξαναζητάνε την ψήφο μας! 

     Μ’ έναν εκλογικό νόμο που έφτιαξαν έτσι, ώστε να εξυπηρετεί αυτούς και μόνο αυτούς, καθώς πίστευαν ότι για μια ζωή θα πρέπει να βρίσκονται στην εξουσία ως αναντικατάστατοι και που έδωσε τη δυνατότητα στο κόμμα της ΝΔ (ως πρώτο) με ποσοστό κάτω του 20% να διπλασιάσει τις έδρες του. Τόσο συνταγματικά! 

     Έχοντας παρέα τους όλοι αυτοί – σαν «κολλητάρια» – παλιούς και νέους δημάρχους κι άλλους αυτοδιοικητικούς (ο ένας βοηθούσε τον άλλον μέχρι τώρα), πίστεψαν ότι θα ξεγελάσουν και πάλι τους πολίτες, τάζοντας την τελευταία στιγμή τα πάντα. Από διορισμούς μέχρι έργα δισεκατομμυρίων! 

       Τόσο ανόητοι αποδείχτηκαν, βάζοντας στις πρώτες θέσεις αυτούς τους ανθρώπους (πρώην και νυν δημάρχους δηλαδή), νομίζοντας ότι ο λαός έχει γι’ αυτούς καλύτερη γνώμη! 

      Αυτούς, δηλαδή, που διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται τα δισεκατομμύρια των ευρωπαϊκών πακέτων στήριξης με πλήρη αδιαφάνεια, με κακοτεχνίες, με απευθείας αναθέσεις σε «ημέτερους», τους πρώην που φόρτωσαν στους νυν δεκάδες εκατομμύρια χρέη και οι νυν τ’ αποδέχτηκαν, αφού τελικά το ξεχρέωμα θα περάσει στους ίδιους τους δημότες τους. Οι οποίοι δημότες δεν αντιδρούν, άλλοι βολεμένοι με κάποιο ρουσφετάκι, άλλοι από απαράδεκτη αδιαφορία, ενώ καταγγελίες διαφθορών με ατράνταχτα στοιχεία από κάποιους «βαρεμένους», γεμίζουν σκόνη στα συρτάρια των λειτουργών της δικαιοσύνης. Όσες φτάνουν εκεί φυσικά.

         Αυτά μέχρι τώρα. Όμως, όπως λέει κι ο σοφός λαός, όταν το φίδι το κτυπάς, δεν το αφήνεις μισοζώντανο. Το κτυπάς κατακέφαλα, γιατί αλλιώς θα γυρίσει και θα σε δαγκώσει. 

   Οι Έλληνες πολίτες τούτη τη φορά αποφασίσαμε να κτυπήσουμε το «φίδι» που μας έζωνε σφιχτά δεκαετίες ολόκληρες, όμως δεν πρέπει να σταματήσουμε μόνο σ’ αυτό. 

     Θα πρέπει να το εξοντώσουμε τώρα που είναι ζαλισμένο και σε κεντρικό και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο. 

      Σαν ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες να πάρουμε την κατάσταση πάνω μας. Να μετατραπούμε σε «καρφιά» (όπως το ξανάγραψα) και να μην αφήνουμε καμία παρανομία χωρίς να την καταγγέλλουμε. Να κάνουμε αυτούς που διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα να μας τρέμουν. 

       Σε λίγο διάστημα από τώρα θ’ αρχίσουν τα «όργανα» και για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Κι αυτοί το ίδιο θα κάνουν. Αφού παραμείνουν απαθείς χωρίς έργα (ξεχρεώνουν του προκατόχους τους οι άνθρωποι…), μόλις έρθει η προεκλογική περίοδος, θ’ αρχίσουν τα ταξίματα. Όμως τώρα τα πράγματα άλλαξαν και γι’ αυτούς. 

      Γιατί κι αυτοί ζαλισμένοι είναι τώρα. «Φίδια» ζαλισμένα είναι όλοι τους γιατί έχασαν ξαφνικά τους υποστηρικτές τους. Αυτούς που τους βοηθούσαν, αυτούς που τους προστάτευαν απ’ τις παρανομίες τους, αυτούς που εξαφάνιζαν στην πορεία καταγγελίες ακόμα και για κακουργηματικές πράξεις, αυτούς που δεν άφησαν μέχρι τώρα να γίνει ο παραμικρός έλεγχος στον πιο διεφθαρμένο χώρο που είναι αυτός της τοπικής αυτοδιοίκησης. 

     Εκεί θα πρέπει να στραφούμε τώρα όλοι μας. Πως δεχόμαστε αλήθεια, να πληρώνουμε εμείς και τα παιδιά μας τα χρέη που μας φόρτωσαν χωρίς ν’ αντιδρούμε; 

       Πως δεχόμαστε να παραλαμβάνονται έργα χωρίς να έχουν το οικονομικό αντίκρισμα που πρέπει και μερικά (των πρώην) που δεν έχουν γίνει καν; Πως το γνωρίζω; Το γνωρίζω γιατί ασχολούμαι και το ψάχνω. 

      Κι έχω φτάσει – ως εκπρόσωπος Κίνησης Πολιτών – υποθέσεις (της τοπικής αυτοδιοίκησης) μέχρι τον εισαγγελέα και την Γενική Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης (κ. Ρακιντζής). Και συνεχίζω και με άλλα «έργα» (γραμμένα μόνο σε πινακίδες τα περισσότερα) του τόπου μου και του πρώην δήμου μου.

     Και θα συνεχίσω και με ό,τι προκύψει και στον τωρινό μας καλλικρατικό. Σε κάποιους δεν αρέσει, όμως το δικό μου καθήκον (και με τη «βούλα» που λέμε) αυτό είναι. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε και μερικοί ας προσέχουν τα λεγόμενά τους, γιατί όλα μαθαίνονται σήμερα…

     Ήρθε, λοιπόν, ο καιρός για μας τους πολίτες να μετατραπούμε σε εξωτερική αντιπολίτευση, αφού εσωτερική δεν υφίσταται πουθενά, και να ελέγχουμε τις πράξεις της εξουσίας και να μη δίνουμε λευκή επιταγή. Γιατί από μόνοι τους αυτοί ποτέ τους δε θ’ αλλάξουν, ούτε θα διορθωθούν. Επουδενί δεν πρέπει ν’ αναπαυτούμε σ’ αυτό που κάναμε μπροστά στην κάλπη. 

         Το καθήκον μας δεν τελείωσε εκεί. Αντίθετα μάλιστα, εκεί άρχισε! Προσωπικά δε μου λέει τίποτε αν άλλαξε ο …«Μανωλιός» και μόνο. Μέσα στο σύστημα ήταν όλοι τους. Κι αν βρίσκονταν κάποιοι στην αντιπολίτευση και το μόνο που έκαναν ήταν να φωνασκούν και να καταψηφίζουν, χωρίς να βγάζουν στη φόρα σκάνδαλα και διαφθορές και να τα στέλνουν οι ίδιοι στη δικαιοσύνη, σε τι διαφέρουν απ’ αυτούς που τα’ καναν; 

      Ούτε μου λέει τίποτε το γεγονός ότι δε θα ξαναδούμε στα «παράθυρα» φάτσες μόνιμων απατεώνων που μπήκαν στην εξουσία με κατάμαυρα μαλλιά και τώρα πάνε σπίτια τους με κάτασπρα, απ’ τη στιγμή που αποχωρούν πάμπλουτοι απ’ τα δικά μας κλεμμένα λεφτά. 

     Όταν μιλάμε και θέλουμε αλλαγή του πολιτικού κατεστημένου, θα πρέπει να είμαστε όλοι μας σε εγρήγορση και να μην είμαστε υπεύθυνοι κι ενεργοί μόνο τη μέρα των εκάστοτε εκλογών. Ήδη, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, κοντεύουν και οι αυτοδιοικητικές εκλογές. 

        Ζούμε αυτή τη στιγμή – και δεν το συνειδητοποιούμε λόγω απάθειας – μέσα στη μπόχα της καλλικρατικής, αλαζονικής και ανεξέλεγκτης αυτοδιοίκησης. 

       Πληρώνουμε τα «σπασμένα» (φαγωμένα) πολλών 4ετιών κι αυτοί που θα’ πρεπε τούτη τη στιγμή να λογοδοτούν, έχουν τις δικές τους κλίκες και μας κοροϊδεύουν. Στο χέρι μας είναι να πάθουν κι αυτοί ό,τι έπαθαν οι κεντρικοί συνάδελφοί τους. 

       Παρεούλα τους βλέπαμε σ’ όλον τον προεκλογικό αγώνα, με τον έναν να κτυπάει φιλικά την πλάτη του άλλου. Κανέναν δεν πρέπει να φοβόμαστε πλέον! Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε – και να μας δίνει αυτό θάρρος και θράσος περισσό – ότι έφτασε η στιγμή που αυτοί φοβούνται εμάς! Δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτε στη χώρα μας, εάν δεν ξεριζωθεί εντελώς – σαν την αγριάδα – η διαφθορά, εάν δε δεσμευτούν περιουσιακά στοιχεία υπέρ του ίδιου του λαού, εάν δεν εμπεδοθεί στους διαχειριστές δημόσιου χρήματος η πραγματικότητα – τρόμος που θα λέει ότι, αν βάλουν έστω και το δακτυλάκι τους στο «μέλι», θα τους «φάει το μαύρο φίδι»!

          Αυτή η μετεκλογική περίοδος που διανύουμε τώρα είναι «όλα τα λεφτά»! Αποδεικνύει το πόσο νοιάζονται όλοι αυτοί για τη δική μας κατάντια, για το πώς θα μας βγάλουν απ’ το τέλμα που μας οδήγησαν. Σαν αθώες περιστερές, ξέχασαν για το ποιος ευθύνεται που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή – σα χώρα και σαν πολίτες – σε μια χαώδη κατάσταση και σε διεθνή εξευτελισμό, ξέχασαν τη φτώχεια, τα συσσίτια, τα λουκέτα και τις αυτοκτονίες και το μόνο που τους νοιάζει είναι το πολιτικό τους τομάρι. 

     Ποιος και με ποιον τρόπο θα επιβιώσει στο νέο πολιτικό τοπίο που ήδη άρχισε να δημιουργείται. Είδε κανείς κάποιον αρχηγό, κάποιον πολιτικό φορέα, κάποιον «παραθυράκια» αυτές τις μέρες να κάνει λόγο για διαφθορά και για τιμωρίες; 

    Είδαμε κάποιον καινούριο «Τσοχατζόπουλο» να συλλαμβάνεται, κάποια καινούρια «λίστα» φοροφυγάδων; 

      Είμαι σίγουρος ότι, εάν ένα κόμμα έβαζε ως πρωταρχικό – και σα μοναδικό ακόμα – στόχο την πραγματική πάταξη της διαφθοράς, τον ανελέητο έλεγχο πρώην και νυν διαχειριστών και εποίηση των περιουσιακών στοιχείων, μ’ αυτό και μόνο μ’ αυτό θα’ παιρνε την εξουσία. Γιατί, αν κάτι τέτοιο γίνονταν πράξη, πολλά δις θα 'μπαιναν στα ταμεία του κράτους και δε θα’ χαμε τόσο ανάγκη τους δανειστές.

           Αυτοί με κάτι τέτοιο δεν πρόκειται ν’ ασχοληθούν ποτέ κι ας το πάρουμε απόφαση. Εμείς όμως οι πολίτες; Θα καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια και θ’ ακούμε τις σαχλαμάρες τους ή θα πάρουμε την κατάσταση πάνω μας. Εγώ λέω το δεύτερο. Γιατί η ευθύνη για τη δική μας καλυτέρευση και τη δική τους τιμωρία, ανήκει αποκλειστικά σε μας. Κι όχι μόνο στην κάλπη. Βλέπουμε τον τρόπο που διαχειρίζονται την εντολή που τους δώσαμε σ’ αυτές τις εκλογές. Και λένε – όλοι τους, μηδενόν εξαιρουμένου – ότι πήραν το μήνυμα! Οι άθλιοι!

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

  Υ.Γ. Αναρωτιέμαι τελικά, γιατί έγιναν αυτές οι εκλογές. Για να κάνουν «κατάληψη» στους τηλεοπτικούς δέκτες παλιά και νέα πρόσωπα και να τσακώνονται όλο το 24ωρο; Σε ποια άλλη χώρα θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο; Κι αφού είμαστε – θέλουμε δε θέλουμε – δέσμιοι των ξένων και με υπογραφές, ποιος πιστεύει στ’ αλήθεια ότι από τώρα και μετά θα κάνουμε εμείς οι ίδιοι κουμάντο στη χώρα μας; «Υπηρεσιακές» κυβερνήσεις των Ευρωπαίων και άλλων «προστατών» μας θα έχουμε και για τέτοιες θα ψηφίζουμε στο μέλλον. Και γι’ αυτό δε φταίνε μόνο οι πολιτικοί. Φταίμε κι εμείς οι ίδιοι. Μια αυτοκριτική δε βλάπτει. Μακάρι να διαψευστώ!

Πηγή: http://www.agrinionews.gr/