«ΜΠΡΡΡΡΡ ΚΡΥΟ….»
ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΝΟΥ
Λύσσαξε απόψε ο άνεμος χιονίζει στο μπαλκόνι
Αλάσκα το δωμάτιο κι εγώ ένα κουβάρι,
κοίτα πως μας κατάντησαν ξεβράκωτους στο χιόνι
ακόμα και στο σπίτι σου να τρέμεις σα το ψάρι...
Να ψάχνω να βρω μια γωνιά κάπου να καταλύσω
με δέκα κάλτσες μάλλινες και πόδια παγωμένα,
το ξέρω πως δεν είν’ σωστό πάλι να σας ζαλίσω
όμως όταν μου τα ’παιρναν με ρώτησαν εμένα;
Όλα μου φταίνε γύρω μου τα κόκαλά μου τρίζουν
κι έγινα απολίθωμα σαν πρώην Πασοκτζής,
έρχονται και οι παλιές στιγμές για να με βασανίζουν
να με ρωτάν αδίστακτα: πως ήσουν και πως ζεις;
Θα το παλέψω όπως μπορώ στα τέσσερα πεσμένος
θα βγω ν’ ανάψω μια φωτιά να φτάσει στα ουράνια,
απόψε που όπως ο βοριάς είμαι διαολεμένος
να κάψει τους πολιτικούς της τρόικας τα τσογλάνια.
Καστρινός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο