Στον αστερισμό της… καλτσοδέτας!

Γράφει ο:

Νίκος Ναούμης*

    Αλήθεια, τι θα μπορούσα να γράψω ύστερα από τόσες μέρες πολιτικού παροξυσμού και ζυμώσεων. Απ’ ότι όλα δείχνουν, κάποια πράγματα έχουν ήδη δρομολογηθεί. Με ψύχραιμη ματιά, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για την ώρα, είναι μόνο κάποιες διαπιστώσεις και σχόλια που δεν θα επιβαρύνουν μια ήδη βαριά ατμόσφαιρα.....

      Το πρώτο δεδομένο που έχουμε μπροστά μας, είναι η παραίτηση του πιο… λίγου πρωθυπουργού που η χώρα είχε την ατυχία, σ’ ένα δυσμενές οικονομικό – πολιτικό - κοινωνικό περιβάλλον, να ορίζει τις τύχες της. Για πολλούς, η πορεία του Γ. Α. Παπανδρέου, ήταν προδιαγεγραμμένη. Λένε, ότι η καλή μέρα, απ’ το πρωί φαίνεται. Η αυγή που βρήκε τον πρώην πρωθυπουργό στην καρέκλα του μεγάρου Μαξίμου, δεν ήταν ρόδινη. Αυτό διότι με σχέδιο βασισμένο στην πλάνη του εκλογικού σώματος, υφάρπαξε την ψήφο του και φορτώθηκε στον σβέρκο όλων μας, με τις γνωστές ολέθριες συνέπειες. Επί δύο χρόνια, πολιτικές που βασίζονταν στο ψέμα, στην κουτοπονηριά και το νταραβέρι με τα μέσα μαζικής εξαπάτησης, είχαν σαν συνέπεια, τα γνωστά σε όλους μας βάρβαρα μέτρα των μνημονίων. Εκτός από την δραματική συρρίκνωση μισθών και συντάξεων, τα χιλιάδες λουκέτα και την δραματική αύξηση της ανεργίας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό την πρωθυπουργία του Γ. Παπανδρέου, κατάφερε κάτι πολύ πιο καταδικαστικό για την πατρίδα μας. Κατάφερε, να στερήσει από τον κάθε Έλληνα και την κάθε Ελληνίδα, το δικαίωμα να ονειρεύεται ένα καλύτερο μέλλον, τόσο για τους ίδιους, όσο και για τις γενιές που ακολουθούν.

      Με μέθοδο και πρόγραμμα, που σαν κεντρικό τους άξονα είχαν την δυσφήμηση της χώρας στο εξωτερικό, με απώτερο στόχο που τελικά επετεύχθη, η χώρα μας να χάσει την αξία της τόσο σε οικονομικά μεγέθη, όσο και σε ηθικά. Οικονομικά λέγοντας, εννοώ, να έχουμε φτάσει σήμερα στο σημείο εκείνο, που λόγο του πλήρους ευτελισμού των αξιών που αποτιμώνται πλέον τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία, ο οποιοσδήποτε να μπορεί να τα κάνει δικά του, έναντι πινακίου φακής. Ενώ, ηθικά λέγοντας εννοώ, ότι κατάφερε ο κ. Παπανδρέου και οι συν αυτώ, να κολλήσουν στο κούτελο του Έλληνα, την ταμπέλα του μαύρου πρόβατου της υφηλίου και του αποδιοπομπαίου τράγου, που όλοι θεωρούν υπεύθυνο για τα προβλήματα που ταλανίζουν την ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία γενικότερα.

       Με τις διαπιστώσεις αυτές λοιπόν, φτάσαμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα, να έχουμε μπροστά μας, καινούρια δεδομένα, πρωτόγνωρα για την γενιά μου αλλά και τις νεότερες γενιές. Ύστερα από μια διαδικασία που έμοιαζε με ανατολίτικο παζάρι, έχουμε μετά την πολυπόθητη παραίτηση Παπανδρέου από την πρωθυπουργία, ένα νέο κυβερνητικό σχήμα, έναν νέο πρωθυπουργό, καθώς και μια  ημερομηνία διεξαγωγής πρόωρων εκλογών. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, σίγουρα θεωρούνται η παραίτηση Παπανδρέου και η ημερομηνία των εκλογών. Τα άλλα δύο, βρίσκονται υπο διαπραγμάτευση.

      Έχουν γραφτεί κι έχουν ειπωθεί πάρα πολλά για τις εξελίξεις αυτές. Έχουν πει για παράδειγμα, ότι οι εξελίξεις αυτές, έχουν σαν αφετηρία την υποχώρηση του Αντ. Σαμαρά, από τις αρχικές του θέσεις, σκληρές κατά τους περισσότερους. Ποια είναι όμως η αλήθεια; Από την πρώτη στιγμή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έθεσε ως βάση για να συναινέσει σε όλες αυτές τις διαδικασίες τρία πράγματα. Πρώτον, την παραίτηση Παπανδρέου. Την πέτυχε. Δεύτερον, την κυβέρνηση, να την απαρτίζουν τεχνοκράτες. Όπως όλα δείχνουν, ο νέος πρωθυπουργός, θα πληρεί αυτή την προδιαγραφή και εκτιμώ ότι και αρκετά από τα μέλη της νέας αυτής κυβέρνησης, θα είναι τεχνοκράτες. Άρα, σ’ αυτό το κομμάτι, δεν θα μπορούσα να πω ότι κέρδισε απόλυτα, δεν έχασε όμως και πάρα πολλά, αν εν τέλει στο νέο αυτό μόρφωμα, δεν συμπεριλάβει πολιτικά στελέχη, ταυτισμένα με το κόμμα του. Το τρίτο που ζήτησε και πέτυχε, είναι να έχουμε μια δεδομένη ημερομηνία διεξαγωγής εκλογών, που απ’ ότι όλα δείχνουν, θα είναι η 19^η Φεβρουαρίου του 2012.

     Όμως, για μένα δεν είναι αυτό το σημαντικότερο. Πιο σημαντικό, είναι το νέο αυτό σχήμα που θα έχει διάρκεια ζωής εκατό περίπου μέρες πάνω – κάτω, να πετύχει τον στόχο του, που δεν είναι άλλος, από το να στρίψει το τιμόνι του αυτοκινήτου που ο οδηγός του παρέδωσε με σπασμένα φρένα και τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον γκρεμό. Επίσης, ένας ακόμα στόχος της ακόμα πιο σημαντικός, είναι να καταφέρει να αποκαταστήσει την αξιοπιστία μας σε διεθνές επίπεδο και να οδηγηθούμε συντεταγμένα και σε συνθήκες ομαλότητας, στις εκλογές του Φεβρουαρίου, που ελπίζω ότι θα αποτελέσουν ορόσημο για την απαρχή καλύτερου ξεκινήματος για όλους μας. Λέω συντεταγμένα διότι μέσα σ’ όλα, η κυβέρνηση Παπανδρέου, είχε καταφέρει το εκπληκτικό, να κουρελιάσει χωρίς ντροπή το Σύνταγμα της χώρας, χωρίς κανείς να μπορεί να τον σταματήσει. Σημαντικό είναι επίσης, η νέα αυτή κυβέρνηση να δώσει σε όλους να καταλάβουν, ότι η θέση της χώρας μας, είναι μέσα στην Ευρώπη κι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Με σεβασμό στο Σύνταγμα και τους νόμους, με πίστη στις δυνατότητές μας και το μυαλό στον μέσο Έλληνα και την μέση Ελληνίδα, που χρίζουν σεβασμού και τους αξίζει να είναι ελεύθεροι και αξιοπρεπείς.

      Είναι εύκολο κάτι τέτοιο; Πιστεύω πως είναι υπό προϋποθέσεις. Μια βασική προϋπόθεση είναι, την περίοδο αυτή, οι μικροκομματικές και παραπολιτικές πρακτικές να πάνε στο περιθώριο. Είμαι σίγουρος, πως αν αυτή η υπόθεση εργασίας δεν τηρηθεί, τότε χαμένοι δεν θα βγούνε μόνο οι δύο παραδοσιακοί διεκδικητές της εξουσίας στην χώρα μας, που θέλοντας και μη μπήκαν στο κάδρο είτε το θέλησαν είτε όχι, κυρίως όμως, μεγαλύτερος χαμένος θα είναι ο Έλληνας πολίτης, που δεν αντέχει άλλο την καλτσοδέτα, συγνώμη, την θηλιά ήθελα να πω, που σφίγγεται γύρω απ’ το λαιμό του.

(* Νίκος Ναούμης, πολιτικός επιστήμονας)

 www.naoumis-nikos.gr