Με το φακό του Αναστάσιου Καραΐσκου
Πάνω σε ένα μικρό λόφο, ανάμεσα στο δρόμο Λιγοβίτσι προς Φυτείες, ταπεινό και απόμερο, φωλιάζει το μικρό ξωκλήσι του Αγίου Χριστοφόρου....
Ασπρισμένοι οι τοίχοι, ντουβάρια πέτρινα, παλιακά και καιροφαγωμένα, προφυλαγμένα από τη ντόπια πέτρα, φιλοξενούν τούτο τον πανέμορφο φτωχικό μικρό ναό.
Δίπλα στο κουκλίστικο ξωκλήσι, υπάρχει ένα παλιό πέτρινο κτίσμα και εδώ υπήρχε η μεγαλύτερη αμυγδαλιά που έχω δει ποτέ, της οποίας ο κορμός της είχε περίμετρο γύρω στα 2 μέτρα και η οποία κάηκε στην πυρκαγιά του 2007.
Να επισημάνουμε ότι το ξωκλήσι παραμείνει απλό, λιτό, φιλόξενο και ταπεινό και όχι σαν εκείνα τα μοντέρνα, τα ψευτοχρυσωμένα και τα άχαρα που αντικατέστησαν την απλότητα των παλαιοτέρων και προσμένει σε μια γωνιά τούτης της πανέμορφης Ξηρομερίτικης φύσης να αγκαλιάσει τις ανάσες μας και τις προσευχές μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο