Άξαφνα και απροσδόκητα έφυγε για πάντα από κοντά μας μια αξιαγάπητη μορφή του Ξηρομέρου ο Κώστας Σαμαντάς, ο «καπετάνιος» όπως του άρεσε να τον αποκαλούμε εμείς οι φίλοι του. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 28 Μαίου 2011, σε ηλικία 67 ετών, κτυπημένος από την επάρατη νόσο και κηδεύτηκε την επομένη στα αγαπημένα χώματα της γενέτειρας του, τον Μύτικα. Άνθρωπος τρυφερός και ευαίσθητος , πονόψυχος και φιλόξενος...
.. του άρεσε η καλή παρέα και αγαπούσε όλους τους πατριώτες. Απλή και ευγενική φυσιογνωμία αγκάλιαζε τον κόσμο με χαμόγελο και καλοσύνη.
Δούλεψε σκληρά στη ζωή του και σαν καπετάνιος στα καράβια ήταν πολύ αγαπητός και έχαιρε μεγάλη εκτίμησης όχι μόνο από τους ναυτικούς αλλά και από όλους τους ιδιόκτητες εφοπλιστές.
Υπήρξε ένας εξαιρετικός πλοίαρχος και ναυτικός, ο οποίος είχε άσβεστο πάθος για τη δουλειά του, η θάλασσα ήταν η μεγάλη ερωμένη του και υπηρέτησε σε καίριες θέσεις ευθύνης μέσα στα καράβια, όπου πάντα ανταποκρίθηκε περίφημα.
Ο Κώστας Σαμαντάς ήταν ο πιο φιλόξενος άνθρωπος στον Μύτικα . Υποδέχονταν όλους τους επισκέπτες με χαμόγελο και πάντα με το καλό λόγο, γι’ αυτό ήταν αξιαγάπητος και από τους κατοίκους των γύρω χωριών και τους επισκέπτες του Μύτικα.
Ήταν ακόμα ο πιο λατρεμένος φίλος της νεολαίας, τους έκανε όλα τα χατίρια και γλένταγε πάντα μαζί τους , γι αυτό και πολλοί νέοι ήταν παρών στο τελευταίο ταξίδι του για να τον αποχαιρετήσουν.
Η δε τελευταία του επιθυμία ήταν να μην τον συνοδεύσουν με κλάματα, παρά με τραγούδια από το κλαρίνο του Βασιλόπουλου όπου και έγινε σεβαστή.
Το χώμα του χωριού σου που σε σκέπασε ας είναι ελαφρύ και η μνήμη σου αιώνια
Καλό ταξίδι Καπετάνιε και άσε τον καιρό να λυσσομανά στην πλώρη σου. Έχεις κότσια εσύ και εκεί στη γειτονιά των αγγέλων, θα είσαι πάλι μπροστά στις φουρτούνες…
Οι Ξηρομερίτες Φίλοι του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο