ΔΗΜΟΣ ΜΕΔΕΩΝΟΣ: “Αυτομαστίγωμα” και παρακμή!

ΔΗΜΟΣ ΜΕΔΕΩΝΟΣ: “Αυτομαστίγωμα” και παρακμή!

Τέσσερα χωριά ένα κεφαλοχώρι και ένας συνοικισμός στην καρδιά του Ξηρομέρου απάρτιζαν μέχρι χθες τον Δήμο Μεδεώνος με έδρα την κωμόπολη Κατούνα.
Άλλα αγνάντια από τα Ακαρνανικά βουνά και άλλα κουρνιασμένα απαγκίαζουν στην αγκαλιά του Μπούμστου, έχουν καθάριο στίγμα στον ανάγλυφο χάρτη του Ξηρομέρου.
Κάλυπτε έκταση 213,2 τ.χλμ ημιορεινών και ορεινών προδιαγραφών και η πληθυσμιακή του καταγραφή κατά την τελευταία απογραφή ήταν 5.055 κάτοικοι ήτοι κατά Δημοτικό Διαμέρισμα: Κατούνα 2.498, Αετός 669, Κομπωτή 470, Κωνωπίνα 560, Τρύφος 774.

Χωριά παλιά με μακραίωνη ιστορία, στο διάβα των καιρών, άλλοτε μεγαλούργησαν και άλλοτε γνώρισαν την μιζέρια και την εσχατιά της εξαθλίωσης.
Οι κάτοικοί του, άνθρωποι φιλόξενοι, καλοσυνάτοι, περήφανοι, γλεντζέδες, εγωϊστές, τραχείς, νταήδες αλλά και αγύριστα κεφάλια, ακραιφνείς Ξηρομερίτες με δική τους ντοπιολαλιά, όπως έχουν καταγραφεί πανελληνίως.

.
Φαίνεται όμως αποπροσανατολιστήκαμε και δεν πήραμε χαμπάρι, το ρολόϊ του χρόνου που χτύπησε μεσάνυχτα για τον τόπο μας.
Βρεθήκαμε πάλι στην στενωπό της οπισθοδρόμησης και μαύρα σύννεφα παρακμής κατακάθισαν στ’ Ασάνι και στον Μπούμστο.
Η χρυσή εποχή του καπνού πέρασε ανεπιστρεπτί για το Ξηρόμερο και δυστυχώς δεν μπορέσαμε να την αξιοποιήσουμε. Τότε που το τσεμπέλι ήταν λίρα εκατό και πέρναγε ως διαβατήριο αβλεπή στις αγορές του κόσμου, τότε που η Αγροτική Τράπεζα της Κατούνας είχε την μεγαλύτερη ρευστότητα επαρχιακής τράπεζας μετά την Αγροτική Τράπεζα Τυμπακίου Κρήτης, τότε…που ένα καπνοχώραφο άξιζε περισσότερο από ένα οικόπεδο στην Αθήνα, τότε που χιλιάδες εργατικά χέρια κατά την συγκομιδή του καπνού έρχονταν στα χωριά μας για αναζήτηση εργασίας, τότε που η Κατούνα ήταν.. η “Βασιλεύουσα του Ξηρομέρου”, τότε....που εμείς είχαμε παρωπίδες και δεν βλέπαμε τι γινόταν γύρω μας.

Σιγά - σιγά και σταδιακά από τις αρχές της 10ετίας του 1980 η μονοκαλλιέργεια του καπνού άρχισε να μπαίνει σε περιπέτειες και το προϊόν πλέον δεν εύρισκε ένθερμους αγοραστές όπως πριν.
Το κράτος που παρενέβη ως “έμπορος”, όχι μόνο δεν βοήθησε επί της ουσίας τους καπνοπαραγωγούς αλλά απεναντίας εκφύλισε το προϊόν του καπνού με τις γνωστές αλχημείες των Συνεταιριστικών Ενώσεων και έτσι δεν άργησε να δρομολογηθεί η πολιτική του περιορισμού της παραγωγής του, σε συνάρτηση με τις κοινοτικές επιδοτήσεις, μέχρι της οριστικής του εξάλειψης.
Φρόντισε όμως όλα αυτά τα χρόνια να παίξει καλά το ρόλο του «ατζέντη», σπρώχνοντας το ανθρώπινο δυναμικό των χωριών του Ξηρομέρου στην εσωτερική μετανάστευση, προς ενίσχυση της αστυφιλίας των μεγαλουπόλεων.
Εμείς τότε βλέπαμε το δέντρο και δεν βλέπαμε το δάσος.
.

Δελεασμένοι από τις κοινοτικές επιδοτήσεις, που ως γνωστόν κάποιοι αετονύχηδες παράτυπα θησαύρισαν, φάγαμε το δόλωμα και πιαστήκαμε στην φάκα που μας την είχαν έντεχνα καλοστημένη και ένας μετά τον άλλον οι καπνοπαραγωγοί παρέδιδαν τις άδειες καλλιέργειας καπνού στο κράτος, χωρίς να σκεφτούμε ότι ο καπνός στα έρμα τα χωριά μας ήταν μονοκαλλιέργεια και μοναδικό εισόδημα για τους περισσοτέρους.
Από την άλλη, το 2013, έτος τερματισμού των επιδοτήσεων, φάνταζε πολύ μακρινό, πολύ αλαργινό.
Σ’ όλα αυτά το Κράτος ως Πόντιος Πιλάτος ένιπτε τας χείρας του.
Οι κατά περιόδους βουλευτές και διατελέσαντες υπουργοί του Νομού μας…ήταν στην Αθήνα.. και δεν βλέπανε!
Ναι …αλλά δεν ακούγανε κιόλας!
Ουδόλως ασχολήθηκαν με το φλέγον ζήτημα, δεν έλαβαν καμία μέριμνα για αυτούς τους ανθρώπους, δεν νοιάστηκαν καθόλου για την περιοχή μας, ως όφειλαν, και άφησαν ανοικτή την πληγή να αιμορραγεί.
Θα μπορούσε, με δυνατό κίνητρο τις κοινοτικές επιδοτήσεις, να δημιουργήσει εναλλακτικές καλλιέργειες, συμβατές στο τόπο μας, που θα ήταν προσοδοφόρες στους αγρότες, ώστε να υπάρξει η επόμενη μέρα για τα χωριά μας και να αποτραπεί η άτακτη φυγή του πληθυσμού και ιδίως των νέων στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Και έτσι χρόνο με το χρόνο ο πληθυσμός των χωριών μας μειωνόταν δραματικά. Στις πατρογονικές μας εστίες παρέμειναν ως ακρίτες οι ηλικιωμένοι γονείς μας, ορισμένοι εξ’ αυτών υποαπασχολούμενοι μερικώς με την κτηνοτροφία.

Ο τόπος μας υποβαθμίστηκε.

Δεν έγιναν αναπτυξιακά έργα και με μαθηματική ακρίβεια ήλθε η παρακμή.

Και φτάσαμε στην Καλλικράτειο εποχή, αφού προηγουμένως ο Καποδίστριας που είχε προηγηθεί, τουλάχιστον για τα χωριά του Δήμου μας φάνηκε αν μη τι άλλο ανεπαρκέστατος.
Όλα αυτά τα χρόνια, οι Δημοτικοί μας άρχοντες, όχι μόνο δεν εργάστηκαν για την επόμενη μέρα στον Δήμο μας, ώστε να τον θωρακίσουν με υποδομές και έργα (βλέπε όμορους Δήμους), δημιουργώντας βάσεις και διαπραγματευτικά ερείσματα, προετοίμαζοντάς τον για την επερχόμενη αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση, που είχε ήδη προαναγγελθεί και από την προηγούμενη κυβέρνηση, ώστε να είχαμε την δύναμη να απαιτήσουμε να του δοθεί ο ρόλος που πραγματικά του ανήκει, γιατί όπως και να το κάνουμε οι Φυτείες και η Κανδήλα με το καλύτερό τους λίφτινγκ, ιστορικά, διαχρονικά και γεωπολιτικά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΥΝΑ, ακόμα και τώρα στη δύσκολή της αυτή στιγμή, που της στραπατσάρανε το πρόσωπο, αλλά απεναντίας επέδειξαν χαρακτηριστική ανεπάρκεια κάνοντας στρατηγικά λάθη, αφήνοντας τον Δήμο χωρίς κανένα διαπραγματευτικό χαρτί, ανίσχυρο, εκτεθειμένο και έρμαιο στις λυσσαλέες ορέξεις του επερχόμενου Καλλικράτη.

Και επειδή το ένα φέρνει τ’ άλλο και ενός κακού μύρια έπονται, είναι βέβαιο ότι οι υπηρεσίες του Δήμου μας θα συρρικνωθούν, επίκειται να καταργηθεί το Αστυνομικό Τμήμα Κατούνας και η δύναμή του να ενσωματωθεί στο Α.Τ. Βόνιτσας και το Κέντρο Υγείας που μόλις πέρυσι προεκλογικά εγκαινιάστηκε από τον τότε υφυπουργό και νυν βουλευτή κ. Σαλμά, κινδυνεύει να παραμείνει στα μπετά.

.
Οι όποιες ευθύνες και παραλήψεις είναι βέβαιο θα καταγραφούν ιστορικά.
Είναι επίσης βέβαιο και χωρίς αμφιβολία ότι, συνυπεύθυνοι είμαστε και όλοι εμείς, που με τη στάση μας, συνεργήσαμε στην εξαθλίωση του τόπου μας.
Είμαστε εμείς που ευτελίσαμε τον προϊόν του καπνού, εκφυλίζοντας την ποιότητά του, βάζοντας στα δέματα από ξύλα μέχρι και πέτρες για να σηκώνουν βάρος.
Είμαστε εμείς, που τρέξαμε από τους πρώτους να παραδώσουμε τις άδειες, για να ζήσουμε ξεκούραστα και ανέμελα μέχρι το 2013.
Είμαστε εμείς που τις όποιες κοινοτικές επιδοτήσεις, δεν τις αξιοποιήσαμε αναζητώντας εναλλακτικές καλλιέργειες, για να βοηθήσουμε τις οικογένειές μας.
Είμαστε εμείς, που ψηφίζουμε τους «επαΐοντες» σε Βουλευτικούς και Δημαρχιακούς θώκους ελαφρά τη συνειδήσει.
Είμαστε από αυτούς, που δεχθήκαμε αδιάφορα το πετσόκομμα, την λεηλασία του Δήμου μας και την προκλητική υφαρπαγή της Ξηρομερίτικης ταυτότητάς μας, χωρίς καν να αναλογιστούμε τις συνέπειες.
Φταίμε εμείς, που βλέπαμε να χάνεται το μέλλον του τόπου μας, να ενταφιάζεται η ελπίδα, και τα όνειρα των παιδιών μας, που ήθελαν να παραμένουν στην γενέθλια γη, και εμείς να περιμένουμε μοιρολατρικά τον αφανισμό μας.
Φταίμε εμείς, που την κρίσιμη αυτή ώρα “αυτόμαστιγωνόμαστε” και δεν μπορούμε να ομονοήσουμε, ξεφεύγοντας από τις κομματικές αγκυλώσεις και αποτινάζοντας τα μικρόψυχα εγωιστικά μας συμπλέγματα, να προτείνουμε από κοινού (κόμματα και φορείς) ένα ικανό συνδημότη μας ευρύτατης αποδοχής, για το αξίωμα του νέου Δημάρχου, με αποτέλεσμα, να συρόμαστε ως κολαούζοι πίσω από τις άλλες καθ’ όλα αξιόλογες υποψηφιότητες.

Τέλος, στη παρούσα συγκυρία αδικούνται κατάφορα τα χωριά του πάλαι ποτέ Δήμου Μεδεώνος, με τις ευλογίες υπέρμαχων μεταρρυθμιστών και αυτόκλητων σωτήρων που αποφάσισαν για μας χωρίς εμάς.
Είναι από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας του τόπου μας
Η ακτινογραφία της στιγμής δείχνει ότι δεν υπάρχει μέλλον και πως οι υπαίτιοι κατάφεραν να προκαλέσουν συντριπτικό κάταγμα στη ραχοκοκαλιά του τόπου μας.
Είναι όμως παραπάνω από βέβαιο ότι υπάρχει ελπίδα.
Γρήγορα θα αναρρώσουμε, θα ανασυνταχθούμε και θα υπάρξει και πάλι παλινόρθωση.
Θα βρεθούν κάποιοι άνθρωποι που θα τραβήξουν το κάρο να ξεκολλήσει από τις λάσπες και να βγει στο δρόμο της προκοπής.
.

Η Κατούνα και τα γύρω της χωριά: η Κωνωπίνα, ο Αετός, η Κομπωτή, η Τρύφος έχουν τη δικιά τους ξεχωριστή θέση στον χάρτη του Ξηρομέρου (δεν εννοούμε τον σημερινό κατά παραγγελία χάρτη).
Τα χώματά μας, αγιασμένα και ποτισμένα με το αίμα των προγόνων μας καταμαρτυρούν ως αδιάψευστοι μάρτυρες την Ξηρομερίτικη καταγωγή μας.
Κάνουν λάθος όσοι πιστέψανε πως γονάτισαν αυτόν τον τόπο.
Κάνουν λάθος όσοι πιστέψανε πως βγάλαν από τη μέση ταπεινώνοντας περήφανους ανθρώπους.
Νομίζουν ότι μας ξεκάνανε ! Πλανώνται πλάνη οικτρά.
Η Συντακτική Επιτροπή

Πηγή: Εφημερίδα "Τα ΝΕΑ ΤΗΣ ΚΩΝΩΠΙΝΑΣ" φύλλο 61.