Είναι δυνατόν…; Ποια οικονομική κρίση; Ποιοι αριθμοί; Εδώ μιλάμε για θεσμική κρίση (κρίση θεσμών και αξιών κατά το δοκούν)!

Δύσκολες στιγμές για τον ελληνικό λαό, δύσκολες στιγμές για τα νοικοκυριά, τους εργαζομένους, τους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους νέους και νέες.
Για όλα φαίνεται να ευθύνεται η οικονομική κρίση… (ποια κρίση ρε παιδιά;).
Είπαμε οικονομική κρίση, αλλά όλα από κάπου ξεκινούν. Μήπως λέω… μήπως το σημερινό «χάλι» είναι αποτέλεσμα δυσλειτουργίας των θεσμικών οργάνων της κοινωνίας μας;
Πέραν του «αδυσώπητου» τεχνοκρατισμού και των αριθμών, διαφαίνεται μια θεσμική κρίση που μετριέται ως κρίση αξιών.
Είναι δυνατόν να θεωρούμε δεδομένα τα φακελάκια στα νοσοκομεία;
Είναι δυνατόν να θεωρούμε δεδομένο τον χρηματισμό πολιτικών και στελεχών;
Είναι δυνατόν να θεωρούμε δεδομένο ότι κανείς δεν θα μπει φυλακή ή θα «πληρώσει» για ότι κακό έχει γίνει σε αυτόν τον τόπο;
Είναι δυνατόν…; Και όμως είναι! Τότε…;