Τραγωδία χωρίς τέλος. Τα 5 θύματα του 2006 έγιναν επτά. Αβοήθητη η οικογένεια μετά το φονικό.
«Κανείς δεν στήριξε αυτή τη γυναίκα. Καμία υπηρεσία δεν της παρείχε ψυχολογική ή άλλη στήριξη», λέει ο αδελφός της τραγικής μάνας. «Το έλεγε. "Θέλω να πάω κοντά στο παιδί μου". «Μας αγνόησαν άπαντες. Η πολιτεία άφησε αυτή τη γυναίκα στο έλεος του Θεού. Ας επανορθώσει τουλάχιστον τώρα και ας κάνει κάτι ουσιαστικό για τον γιο της, τον Βασίλη».
Ο Γιώργος Καραθανάσης, αδερφός της τραγικής μάνας Κατερίνας Καραθανάση που βρέθηκε νεκρή μαζί με τη 16χρονη κόρη της Νάντια το βράδυ της Κυριακής στο σπίτι τους στην Καμαρούλα Αγρινίου, ξεσπά στο «Εθνος». Οπως λέει ο ίδιος, αφού πέρασαν οι πρώτες ταραγμένες μέρες, μετά το πενταπλό φονικό του 2006, «καμία κρούση δεν είχε η οικογένεια από οποιαδήποτε υπηρεσία για ψυχολογική ή άλλη στήριξη».
Και όχι μόνο αυτό. «Οταν καθιερώθηκε το επίδομα τριτέκνων τηλεφώνησα σε υπηρεσίες των υπουργείων Υγείας και Εργασίας, ζητώντας να συμπεριληφθεί η αδερφή μου στους δικαιούχους που παλεύει με νύχια και με δόντια για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα και είχε χάσει με τέτοιο απάνθρωπο τρόπο ένα από τα τρία της παιδιά, τον Αλέξη. Ολοι, ωστόσο, αδιαφόρησαν. Δεν έγινε τίποτα!»
Η πικρία του κ. Καραθανάση, δασκάλου του χωριού Καμαρούλα, ξεχειλίζει: «Πάλεψα σαν λιοντάρι και με αγνόησαν. Αν τουλάχιστον είχαν βοηθήσει την αδερφή μου να βρει μια δουλειά, να βγαίνει λίγο από το σπίτι και απασχολείται για να ξεχνιέται»...
Στη διεύθυνση κοινωνικής πρόνοιας της νομαρχίας Αιτωλοακαρνανίας γνώριζαν την Κατερίνα, πριν ακόμα τον θάνατο του γιου της, αφού η 52χρονη εισέπραττε ένα πολύ μικρό επίδομα απορίας. «Της παρείχαμε οικονομική και ηθική στήριξη στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας. Η υπηρεσία μας δεν διαθέτει ειδική επιστημονική ομάδα για να παράσχει ψυχολογική στήριξη σε τέτοια άτομα. Δεν έχουμε ψυχολόγους, μόνο κοινωνικούς λειτουργούς» μας λέει η Μαρία Τσίνα, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Κοινωνικής Πρόνοιας της Νομαρχίας.
Από την άλλη ο κ. Χρήστος Σκαμνέλης, διευθυντής του Κέντρου Ψυχικής Υγείας του Νοσοκομείου Αγρινίου, σημειώνει πως «μετά το φονικό κάναμε επαφή με όλους τους συγγενείς και αφήσαμε τα στοιχεία μας αν χρειαστούν βοήθεια, αλλά δεν επικοινώνησαν ποτέ μαζί μας». Ο ίδιος πάντως τονίζει πως σε όλο τον νομό των 300.000 κατοίκων υπηρετούν μόνο ψυχίατροι του ΕΣΥ, ενώ δεν υπάρχει ψυχολόγος και παιδοψυχίατρος. «Θέλω να πεθάνω»
Τα λόγια του αδερφού της αυτόχειρος, όπως και όλων των γειτόνων, συγχωριανών και φίλων στο χωριό των 750 κατοίκων ακούγονταν χθες σαν εξιστόρηση χρονικού προαναγγελθέντος θανάτου. «Το έλεγε. «Θέλω να πάω κοντά στο παιδί μου, στον Αλέξη μου». Αλλά δεν την πιστεύαμε γιατί είχε άλλα δύο παιδιά που τα λάτρευε» λέει ο Γιώργος Καραθανάσης.
Πριν από περίπου σαράντα ημέρες του τηλεφώνησε μέσα στη νύχτα η 16χρονη Νάντια έντρομη: «η μαμά λείπει και φοβάμαι πως θα πέσει από τη γέφυρα. Πήγα και τη βρήκα στο νεκροταφείο».
Πήγαινε, καθημερινά, λένε όλοι στο χωριό στο μνήμα του 17χρονου γιου της. Και πριν από έξι μέρες που ήταν η ονομαστική του γιορτή ήταν πάρα πολύ καταβεβλημένη.
«Θέλω να πεθάνω», μου είπε χθες (σ.σ.: προχθές) το μεσημέρι. Να εδώ καθόμασταν στην αυλή», μας λέει η Αγγελική Στραβοδήμου, γειτόνισσα και φίλη της οικογένειας. Δείχνει τα πράσινα κάγκελα της ταπεινής μονοκατοικίας που έμενε χθες ερμητικά κλειστή και βουρκώνει. «Της λέω: βρε Κατερινάκι, τι είναι αυτά που λες, έχεις τα άλλα δυο παιδιά σου, θα τα παντρέψεις, θα δεις χαρές». «Το βάσανο το δικό μου, μου απαντά...»».
Τα ίδια θα πει και η Μαρία Πελέκη, γειτόνισσα και φίλη. «Δεν μπορούσε να ξεπεράσει τον πόνο της. Μετά το κακό έλεγε, «δεν μπορώ να ζήσω έτσι»». Η Βάσω Σκουλικαρίτη, συγχωριανή της Κατερίνας Καραθανάση, τη συνάντησε πριν λίγες μέρες με το μηχανάκι στον δρόμο. «"Δεν έχω ζωή", μου είπε. "Για μένα έχουν τελειώσει όλα"».
Εδώ και πολλά χρόνια διαζευγμένη η 52χρονη Κατερίνα Καραθανάση ασχολούνταν με αγροτικές δουλειές στο χωριό όπου μεγάλωσε. Φρόντιζε τις ελιές της οικογένειάς της, έπαιρνε το μικρό επίδομα απορίας από την Πρόνοια, ενώ ο μεγάλος της γιος, ο 23χρονος Βασίλης, εργάζεται σε κρεοπωλείο στο Αγρίνιο.
Ολοι την περιγράφουν ως μία ευγενική και καλομίλητη γυναίκα που άνοιγε διάπλατα την πόρτα της σε όλους του συγχωριανούς της και έσπευδε πάντα για όποιον είχε ανάγκη. Ο χαμός του γιου της όμως την τσάκισε. «Δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπέρασε τον θάνατο του Αλέξη. Ηταν καθημερινά στο κοιμητήριο, άναβε το καντήλι και έλεγε «δεν μου χρειάζεται η ζωή χωρίς τον Αλέξη», μας λέει ο πατήρ Καλλίνικος, εφημέριος του χωριού. «Ποτέ κανείς δεν περίμενε ότι θα έκανε πράξη όσα έλεγε. Ελπίζουμε αυτό να είναι και το τέλος αυτής της τραγωδίας», συμπληρώνει ο ίδιος.
Δεμένες μάνα και κόρη
Η κόρη με τη μάνα ήταν, ειδικά μετά τον θάνατο του 17χρονου Αλέξη, πολύ δεμένες. «Το κοριτσάκι είχε ταυτιστεί με τη μητέρα του», λένε στο χωριό. Τον αδικοχαμένο Αλέξη τον υπεραγαπούσε, θα μας πουν συμμαθητές της 16χρονης Κωνσταντίνας Νικολοπούλου, που στο χωριό τη φωνάζουν Νάντια. Μετά την τραγωδία που χτύπησε την οικογένειά της, άρχισε και να καπνίζει...
«Του είχε μεγάλη αδυναμία του Αλέξη...», λένε. «Ηταν σαν πατέρας της, την προστάτευε... Μετά τον θάνατό του, σταμάτησε να βγαίνει. Ηταν συνεχώς με τη μητέρα της. Πήγαιναν μαζί στο νεκροταφείο με το μηχανάκι... Το μηχανάκι του Αλέξη. Του νεκρού αδερφού της, που οδηγούσε εκείνη...».
Η 16ΧΡΟΝΗ Σκόπευε να δώσει τέλος στη ζωή της
Από την περασμένη Παρασκευή απειλούσε ότι θα αυτοκτονήσει η 16χρονη αδερφή του Αλέξη Νικολόπουλου. Οπως αποκάλυψε στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Αξίζει να το δεις» ο διευθυντής του επαγγελματικού λυκείου στο οποίο φοιτούσε η μαθήτρια, το κορίτσι είχε τηλεφωνήσει στην καλύτερη της φίλη και της είχε πει ότι σκόπευε να δώσει τέλος στη ζωή της. Η φίλη της θορυβήθηκε, τη συνάντησε και κατάφερε πρόσκαιρα να την ηρεμήσει, αλλά την επόμενη ημέρα η 16χρονη τηλεφώνησε ξανά και είπε κλαίγοντας ότι θα αυτοκτονήσει.
Διαφορετική η ώρα θανάτου της μάνας και της κόρης
Βρήκε τη μητέρα της νεκρή και αυτοκτόνησε και η ίδια. Με τον πλέον τραγικό τρόπο γράφτηκε το βράδυ της περασμένης Κυριακής η δεύτερη πράξη στην οικογενειακή τραγωδία του Αγρινίου, που συγκλόνισε το πανελλήνιο πριν από 3,5 χρόνια.
Η 52χρονη Κατερίνα Καραθανάση, μάνα του 17χρονου Αλέξη Νικολόπουλου που βρήκε τραγικό θάνατο με τέσσερα ξαδέρφια του στις 25 Νοεμβρίου του 2006 από τα πυρά του κτηνοτρόφου Διονύση Φούκα και του πατέρα του Λυσίμαχου? «για μια χούφτα τριφύλλι», βρέθηκε νεκρή μαζί με τη 16χρονη κόρη της, Κωνσταντίνα Νικολοπούλου στο σπίτι τους, στο χωριό Καμαρούλα Αγρινίου.
Τις δύο γυναίκες εντόπισε αναίσθητες το τρίτο παιδί της οικογένειας, ο 23χρονος Βασίλης Νικολόπουλος γύρω στη μία τη νύχτα της Κυριακής, όταν γύρισε από την Αθήνα όπου είχε πάει να παρακολουθήσει το ποδοσφαιρικό ματς Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός.
Η μητέρα του και η αδελφή του ήταν πεσμένες στο πάτωμα, ενώ δίπλα τους υπήρχε μια άδεια συσκευασία εντομοκτόνου.
Οπως αποδεικνύεται από τα σημειώματα που άφησαν σε μια χειρόγραφη σελίδα καθώς και από τη διαφορετική ώρα θανάτου (περίπου 10 το βράδυ η μητέρα και 11 με 11:30 η κόρη) πρώτα έβαλε τέλος στη ζωή της η τραγική μάνα και η κόρη, μόλις την ανακάλυψε, μην μπορώντας να αντέξει, την ακολούθησε στον τάφο.
«Δεν μπορώ να ζω άλλο, με καλεί ο Αλέξης. Νάντια και Βασίλη να είσαστε αγαπημένοι εγώ θα σας φροντίζω και θα σας σκέφτομαι από εκεί ψηλά. Σας ζητάω συγγνώμη», έλεγε το σημείωμα που άφησε η μητέρα.
Μια χειρόγραφη σελίδα αραιογραμμένη με μεγάλα γράμματα που σφράγιζαν τον ανείπωτο πόνο της. Στην ίδια σελίδα θα γράψει λίγο αργότερα το 16χρονο κοριτσάκι της: «Βρήκα τη μαμά μου πεθαμένη και δεν αντέχω άλλο. Βασίλη, σ’ αγαπώ, να είσαι δυνατός και να προσέχεις».
Σοκ
Ο Βασίλης, όταν βρέθηκε μπροστά στη μάνα και την αδελφή του, φώναξε απελπισμένος τους γείτονες και αμέσως ειδοποιήθηκε η αστυνομία. Στον τόπο της τραγωδίας έγινε αυτοψία από ιατροδικαστή και οι σοροί μεταφέρθηκαν στην Πάτρα για τη νεκροψία. Αναμένονται τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων.
Η αστυνομία αποκλείει το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας, καθώς από τα μέχρι στιγμής στοιχεία προκύπτει πως πρόκειται για διπλή αυτοκτονία. Η κηδεία αναμένεται να τελεστεί αύριο, αφού φτάσουν και κάποιοι συγγενείς της οικογένειας από την Αμερική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
ΦΩΤΟ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΥΒΙΟΣ
http://www.ethnos.gr/
«Κανείς δεν στήριξε αυτή τη γυναίκα. Καμία υπηρεσία δεν της παρείχε ψυχολογική ή άλλη στήριξη», λέει ο αδελφός της τραγικής μάνας. «Το έλεγε. "Θέλω να πάω κοντά στο παιδί μου". «Μας αγνόησαν άπαντες. Η πολιτεία άφησε αυτή τη γυναίκα στο έλεος του Θεού. Ας επανορθώσει τουλάχιστον τώρα και ας κάνει κάτι ουσιαστικό για τον γιο της, τον Βασίλη».
Ο Γιώργος Καραθανάσης, αδερφός της τραγικής μάνας Κατερίνας Καραθανάση που βρέθηκε νεκρή μαζί με τη 16χρονη κόρη της Νάντια το βράδυ της Κυριακής στο σπίτι τους στην Καμαρούλα Αγρινίου, ξεσπά στο «Εθνος». Οπως λέει ο ίδιος, αφού πέρασαν οι πρώτες ταραγμένες μέρες, μετά το πενταπλό φονικό του 2006, «καμία κρούση δεν είχε η οικογένεια από οποιαδήποτε υπηρεσία για ψυχολογική ή άλλη στήριξη».
Και όχι μόνο αυτό. «Οταν καθιερώθηκε το επίδομα τριτέκνων τηλεφώνησα σε υπηρεσίες των υπουργείων Υγείας και Εργασίας, ζητώντας να συμπεριληφθεί η αδερφή μου στους δικαιούχους που παλεύει με νύχια και με δόντια για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα και είχε χάσει με τέτοιο απάνθρωπο τρόπο ένα από τα τρία της παιδιά, τον Αλέξη. Ολοι, ωστόσο, αδιαφόρησαν. Δεν έγινε τίποτα!»
Η πικρία του κ. Καραθανάση, δασκάλου του χωριού Καμαρούλα, ξεχειλίζει: «Πάλεψα σαν λιοντάρι και με αγνόησαν. Αν τουλάχιστον είχαν βοηθήσει την αδερφή μου να βρει μια δουλειά, να βγαίνει λίγο από το σπίτι και απασχολείται για να ξεχνιέται»...
Στη διεύθυνση κοινωνικής πρόνοιας της νομαρχίας Αιτωλοακαρνανίας γνώριζαν την Κατερίνα, πριν ακόμα τον θάνατο του γιου της, αφού η 52χρονη εισέπραττε ένα πολύ μικρό επίδομα απορίας. «Της παρείχαμε οικονομική και ηθική στήριξη στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας. Η υπηρεσία μας δεν διαθέτει ειδική επιστημονική ομάδα για να παράσχει ψυχολογική στήριξη σε τέτοια άτομα. Δεν έχουμε ψυχολόγους, μόνο κοινωνικούς λειτουργούς» μας λέει η Μαρία Τσίνα, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Κοινωνικής Πρόνοιας της Νομαρχίας.
Από την άλλη ο κ. Χρήστος Σκαμνέλης, διευθυντής του Κέντρου Ψυχικής Υγείας του Νοσοκομείου Αγρινίου, σημειώνει πως «μετά το φονικό κάναμε επαφή με όλους τους συγγενείς και αφήσαμε τα στοιχεία μας αν χρειαστούν βοήθεια, αλλά δεν επικοινώνησαν ποτέ μαζί μας». Ο ίδιος πάντως τονίζει πως σε όλο τον νομό των 300.000 κατοίκων υπηρετούν μόνο ψυχίατροι του ΕΣΥ, ενώ δεν υπάρχει ψυχολόγος και παιδοψυχίατρος. «Θέλω να πεθάνω»
Τα λόγια του αδερφού της αυτόχειρος, όπως και όλων των γειτόνων, συγχωριανών και φίλων στο χωριό των 750 κατοίκων ακούγονταν χθες σαν εξιστόρηση χρονικού προαναγγελθέντος θανάτου. «Το έλεγε. «Θέλω να πάω κοντά στο παιδί μου, στον Αλέξη μου». Αλλά δεν την πιστεύαμε γιατί είχε άλλα δύο παιδιά που τα λάτρευε» λέει ο Γιώργος Καραθανάσης.
Πριν από περίπου σαράντα ημέρες του τηλεφώνησε μέσα στη νύχτα η 16χρονη Νάντια έντρομη: «η μαμά λείπει και φοβάμαι πως θα πέσει από τη γέφυρα. Πήγα και τη βρήκα στο νεκροταφείο».
Πήγαινε, καθημερινά, λένε όλοι στο χωριό στο μνήμα του 17χρονου γιου της. Και πριν από έξι μέρες που ήταν η ονομαστική του γιορτή ήταν πάρα πολύ καταβεβλημένη.
«Θέλω να πεθάνω», μου είπε χθες (σ.σ.: προχθές) το μεσημέρι. Να εδώ καθόμασταν στην αυλή», μας λέει η Αγγελική Στραβοδήμου, γειτόνισσα και φίλη της οικογένειας. Δείχνει τα πράσινα κάγκελα της ταπεινής μονοκατοικίας που έμενε χθες ερμητικά κλειστή και βουρκώνει. «Της λέω: βρε Κατερινάκι, τι είναι αυτά που λες, έχεις τα άλλα δυο παιδιά σου, θα τα παντρέψεις, θα δεις χαρές». «Το βάσανο το δικό μου, μου απαντά...»».
Τα ίδια θα πει και η Μαρία Πελέκη, γειτόνισσα και φίλη. «Δεν μπορούσε να ξεπεράσει τον πόνο της. Μετά το κακό έλεγε, «δεν μπορώ να ζήσω έτσι»». Η Βάσω Σκουλικαρίτη, συγχωριανή της Κατερίνας Καραθανάση, τη συνάντησε πριν λίγες μέρες με το μηχανάκι στον δρόμο. «"Δεν έχω ζωή", μου είπε. "Για μένα έχουν τελειώσει όλα"».
Εδώ και πολλά χρόνια διαζευγμένη η 52χρονη Κατερίνα Καραθανάση ασχολούνταν με αγροτικές δουλειές στο χωριό όπου μεγάλωσε. Φρόντιζε τις ελιές της οικογένειάς της, έπαιρνε το μικρό επίδομα απορίας από την Πρόνοια, ενώ ο μεγάλος της γιος, ο 23χρονος Βασίλης, εργάζεται σε κρεοπωλείο στο Αγρίνιο.
Ολοι την περιγράφουν ως μία ευγενική και καλομίλητη γυναίκα που άνοιγε διάπλατα την πόρτα της σε όλους του συγχωριανούς της και έσπευδε πάντα για όποιον είχε ανάγκη. Ο χαμός του γιου της όμως την τσάκισε. «Δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπέρασε τον θάνατο του Αλέξη. Ηταν καθημερινά στο κοιμητήριο, άναβε το καντήλι και έλεγε «δεν μου χρειάζεται η ζωή χωρίς τον Αλέξη», μας λέει ο πατήρ Καλλίνικος, εφημέριος του χωριού. «Ποτέ κανείς δεν περίμενε ότι θα έκανε πράξη όσα έλεγε. Ελπίζουμε αυτό να είναι και το τέλος αυτής της τραγωδίας», συμπληρώνει ο ίδιος.
Δεμένες μάνα και κόρη
Η κόρη με τη μάνα ήταν, ειδικά μετά τον θάνατο του 17χρονου Αλέξη, πολύ δεμένες. «Το κοριτσάκι είχε ταυτιστεί με τη μητέρα του», λένε στο χωριό. Τον αδικοχαμένο Αλέξη τον υπεραγαπούσε, θα μας πουν συμμαθητές της 16χρονης Κωνσταντίνας Νικολοπούλου, που στο χωριό τη φωνάζουν Νάντια. Μετά την τραγωδία που χτύπησε την οικογένειά της, άρχισε και να καπνίζει...
«Του είχε μεγάλη αδυναμία του Αλέξη...», λένε. «Ηταν σαν πατέρας της, την προστάτευε... Μετά τον θάνατό του, σταμάτησε να βγαίνει. Ηταν συνεχώς με τη μητέρα της. Πήγαιναν μαζί στο νεκροταφείο με το μηχανάκι... Το μηχανάκι του Αλέξη. Του νεκρού αδερφού της, που οδηγούσε εκείνη...».
Η 16ΧΡΟΝΗ Σκόπευε να δώσει τέλος στη ζωή της
Από την περασμένη Παρασκευή απειλούσε ότι θα αυτοκτονήσει η 16χρονη αδερφή του Αλέξη Νικολόπουλου. Οπως αποκάλυψε στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Αξίζει να το δεις» ο διευθυντής του επαγγελματικού λυκείου στο οποίο φοιτούσε η μαθήτρια, το κορίτσι είχε τηλεφωνήσει στην καλύτερη της φίλη και της είχε πει ότι σκόπευε να δώσει τέλος στη ζωή της. Η φίλη της θορυβήθηκε, τη συνάντησε και κατάφερε πρόσκαιρα να την ηρεμήσει, αλλά την επόμενη ημέρα η 16χρονη τηλεφώνησε ξανά και είπε κλαίγοντας ότι θα αυτοκτονήσει.
Διαφορετική η ώρα θανάτου της μάνας και της κόρης
Βρήκε τη μητέρα της νεκρή και αυτοκτόνησε και η ίδια. Με τον πλέον τραγικό τρόπο γράφτηκε το βράδυ της περασμένης Κυριακής η δεύτερη πράξη στην οικογενειακή τραγωδία του Αγρινίου, που συγκλόνισε το πανελλήνιο πριν από 3,5 χρόνια.
Η 52χρονη Κατερίνα Καραθανάση, μάνα του 17χρονου Αλέξη Νικολόπουλου που βρήκε τραγικό θάνατο με τέσσερα ξαδέρφια του στις 25 Νοεμβρίου του 2006 από τα πυρά του κτηνοτρόφου Διονύση Φούκα και του πατέρα του Λυσίμαχου? «για μια χούφτα τριφύλλι», βρέθηκε νεκρή μαζί με τη 16χρονη κόρη της, Κωνσταντίνα Νικολοπούλου στο σπίτι τους, στο χωριό Καμαρούλα Αγρινίου.
Τις δύο γυναίκες εντόπισε αναίσθητες το τρίτο παιδί της οικογένειας, ο 23χρονος Βασίλης Νικολόπουλος γύρω στη μία τη νύχτα της Κυριακής, όταν γύρισε από την Αθήνα όπου είχε πάει να παρακολουθήσει το ποδοσφαιρικό ματς Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός.
Η μητέρα του και η αδελφή του ήταν πεσμένες στο πάτωμα, ενώ δίπλα τους υπήρχε μια άδεια συσκευασία εντομοκτόνου.
Οπως αποδεικνύεται από τα σημειώματα που άφησαν σε μια χειρόγραφη σελίδα καθώς και από τη διαφορετική ώρα θανάτου (περίπου 10 το βράδυ η μητέρα και 11 με 11:30 η κόρη) πρώτα έβαλε τέλος στη ζωή της η τραγική μάνα και η κόρη, μόλις την ανακάλυψε, μην μπορώντας να αντέξει, την ακολούθησε στον τάφο.
«Δεν μπορώ να ζω άλλο, με καλεί ο Αλέξης. Νάντια και Βασίλη να είσαστε αγαπημένοι εγώ θα σας φροντίζω και θα σας σκέφτομαι από εκεί ψηλά. Σας ζητάω συγγνώμη», έλεγε το σημείωμα που άφησε η μητέρα.
Μια χειρόγραφη σελίδα αραιογραμμένη με μεγάλα γράμματα που σφράγιζαν τον ανείπωτο πόνο της. Στην ίδια σελίδα θα γράψει λίγο αργότερα το 16χρονο κοριτσάκι της: «Βρήκα τη μαμά μου πεθαμένη και δεν αντέχω άλλο. Βασίλη, σ’ αγαπώ, να είσαι δυνατός και να προσέχεις».
Σοκ
Ο Βασίλης, όταν βρέθηκε μπροστά στη μάνα και την αδελφή του, φώναξε απελπισμένος τους γείτονες και αμέσως ειδοποιήθηκε η αστυνομία. Στον τόπο της τραγωδίας έγινε αυτοψία από ιατροδικαστή και οι σοροί μεταφέρθηκαν στην Πάτρα για τη νεκροψία. Αναμένονται τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων.
Η αστυνομία αποκλείει το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας, καθώς από τα μέχρι στιγμής στοιχεία προκύπτει πως πρόκειται για διπλή αυτοκτονία. Η κηδεία αναμένεται να τελεστεί αύριο, αφού φτάσουν και κάποιοι συγγενείς της οικογένειας από την Αμερική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
ΦΩΤΟ: ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΛΥΒΙΟΣ
http://www.ethnos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο