ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2009: …τότε το Πολυτεχνείο ζει εκεί που οι αγώνες το ξαναζωντανεύουν.

Σήμερα, 36 χρόνια μετά, το μήνυμα ενάντια στη χειραγώγηση της σκέψης, τη φτώχεια, την υποβαθμισμένη μη δωρεάν Παιδεία, παραμένει επίκαιρο. Σήμερα η μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στέκει απέναντι στην οικονομική και στρατιωτική παγκόσμια νέα τάξη. Στέκει απέναντι στο μονοδιάστατο μοντέλο πολίτη, αυτό του υπάκουου, του φοβισμένου ανθρώπου. Αυτό το μοντέλο που απορρίπτεται από τα ζωντανά κομμάτια της κοινωνίας μας, από αυτούς που διεκδικούν στους δρόμους το δικαίωμα στην εργασία, στην αξιοπρεπή ζωή, στην ελευθερία.
Η μνήμη ενοχλεί, γιατί αντιστέκεται στη φθορά του χρόνου και σε κάθε μορφή εξουσίας. Η επέτειος του Πολυτεχνείου αποτελεί μια ευκαιρία να θυμηθούμε τις ιδέες, τις αρχές και τις αξίες μας ως εργαζόμενοι, ως πολίτες, ενάντια σε ό,τι μας πολεμά.
Ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να πρωτοστατήσουμε σ’ αυτό που πολλές φορές μας αμφισβητήθηκε: Τη δυνατότητα να συντελέσουμε στη διαμόρφωση υπεύθυνων και σκεπτόμενων πολιτών, οι οποίοι θα ξέρουν να διεκδικούν, γιατί τίποτα δε χαρίζεται, αλλά με αγώνες καταχτιέται.
Απέναντι στα προβλήματα της Εκπαίδευσης διεκδικούμε το αύριο: για αναβάθμιση της Δημόσιας και Δωρεάν παρεχόμενης Εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών, για προστασία των εργασιακών μας δικαιωμάτων, για παιδαγωγική Ελευθερία και Δημοκρατία στο Σχολείο, για να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας.
Τα μηνύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου του ΄73 είναι πέρα και έξω από το σημερινό «μίζερο» περιβάλλον στην εκπαίδευση, όπου αντί για περισσότερη παιδεία έχουμε τις τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς στην Αιτωλ/νία, αντί την αύξησης των δαπανών έχουμε το κλείσιμο της «στρόφιγγας» για μαζικούς διορισμούς καθηγητών, αντί της μόνιμης και σταθερής δουλειάς βλέπουμε την καθημερινή περιπλάνηση των μονίμων και εκτάκτων εκπαιδευτικών για την κάλυψη των μεγάλων κενών της πολιτικής τους, αντί της μουσικής καλλιέργειας ψάχνουμε με το «φαναράκι του Διογένη» τους καθηγητές μουσικής παιδείας στο Μουσικό σχολείο Αγρινίου! Αντί για σύγχρονα διδακτήρια ζούμε τις άθλιες συνθήκες των κοντέινερ – των προσωρινών μόνιμων λύσεων – (Γ/σίο-Λυκείο Θέρμου, Γαβαλού, Βόνιτσα, Αγρίνιο) χωρίς να «ιδρώνει» το αυτί κανενός αν-αρμοδίου. Αντί για δημόσια δωρεάν επαγγελματική εκπαίδευση προέκυψε τώρα η δια «βίου» περιπλάνηση στις τεχνικές συμπληγάδες του συστήματος.
Είμαστε απέναντι στην όποια αμφισβήτηση κεκτημένων εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία, τον πόλεμο, το ρατσισμό και την ξενοφοβία, ενάντια σ’ ό,τι μας εμποδίζει να αναπνεύσουμε ελεύθερα.
Λέμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στη διαστρέβλωση των οραματικών στόχων μιας γενιάς που δεν δικαιώθηκε που την θέλουν στα αζήτητα των ευροπινάκων της σύγχρονης εξαθλίωσης. Λέμε ΟΧΙ σε αυτά που φτιάχνουν για μας χωρίς εμάς.
Η μνήμη και ο αγώνας των φοιτητών του ΄73 μας εμπνέουν για νέους αγώνες, για μια άλλη κοινωνία πιο δίκαιη, πιο ελεύθερη. Το δικό μας Πολυτεχνείο είναι μια ακόμη έφοδος στο αδύνατο. Στο απέραντο μεγαλείο των αγώνων που έγιναν και σε αυτούς που θα έρθουν.
Καλούμε όλους τους Εκπαιδευτικούς της Αιτωλ/νίας να συμμετέχουν ενεργά στις εκδηλώσεις μνήμης της εξέγερσης του Πολυτεχνείου
Νοέμβρης 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ - Δ.Ε. ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ
«Μία αφύλαχτη διάβαση στην εκπαίδευση»
Ε-MAIL: RAS@anaitolika.gr