της Ζέφης Δημαδάμα
Μέλος Εθνικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚ
Μετά τις ευρωεκλογές τον Ιούνιο του 2009 και τη σημαντική αποχή που καταγράφηκε, είναι δυνατόν να προσδοκούμε ο πολίτης να ξαναβρεί την εμπιστοσύνη του στο πολιτικό σύστημα όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με σοβαρά προβλήματα, όπως η διασφάλιση της δημόσιας υγείας ενόψει της γρίπης η οποία εξαπλώνεται, με θερμά επεισόδια στο Αιγαίο που δύναται να θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, με την ανεργία να αυξάνεται δραματικά και να είναι 'μόνος';
Τα ζητήματα τα οποία ενδιαφέρουν τον πολίτη είναι μεγάλα και απαιτούν λύσεις σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, απαιτούν συνεργασία, συναίνεση, στρατηγική και αποτελεσματικότητα. Και όμως για μια ακόμη φορά είμαστε θεατές σε αντιπαραθέσεις κυβερνητικών βουλευτών, σε συγκρούσεις “επιστημονικοπολιτικών θέσεων” για την επερχόμενη σε έξι μήνες εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, σε ένα πολιτικό τοπίο που “βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος”.
Σε έξι μήνες από σήμερα πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει ή τίποτα. Συγκεκριμένο σχέδιο με σαφή μέτρα και πολιτικές για την εξωτερική πολιτική της χώρας δεν παρουσιάζονται, επαφές και συναντήσεις του πρωθυπουργού ή της αρμόδια υπουργού σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο δεν πραγματοποιούνται ενώ ταυτόχρονα ακούμε εθνικιστικές κορώνες από “διάφορους” οι οποίοι προσεγγίζουν επιφανειακά ιδιαίτερα σοβαρά θέματα τα οποία δύναται να κοστίσουν ανθρώπινες ζωές αλλά και να πλήξουν το κύρος της ίδιας της χώρας.
Που είναι λοιπόν οι πολιτικοί; Που είναι οι πολιτικές; Που είναι η κυβέρνηση; Που είναι τα κόμματα; Μαζεύουν ψήφους για τις εκλογές οι οποίες έρχονται ή δεν έρχονται. Κάνουν διακοπές και σχεδιάζουν την προεκλογική τους καμπάνια. Αυτός είναι ο ρόλος του πολιτικού; Αυτός είναι ο ρόλος των εκπροσώπων μας;
Παρόλα αυτά καλό θα ήταν να γνωρίζουν όλοι, ότι οι πολίτες είναι αλλού, πολύ μακριά τους, με άλλες ανάγκες τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις...
Οπότε επανέρχεται το βασικό ερώτημα ποιός τελικά είναι ο ρόλος του πολιτικού και της πολιτικής σήμερα; Ποιές προτεραιότητες προασπίζονται και υπηρετούν; Μέχρι να απαντηθούν τα παραπάνω το χάσμα κοινωνίας και πολιτικής θα βαθαίνει.
Μέλος Εθνικού Συμβουλίου ΠΑΣΟΚ
Μετά τις ευρωεκλογές τον Ιούνιο του 2009 και τη σημαντική αποχή που καταγράφηκε, είναι δυνατόν να προσδοκούμε ο πολίτης να ξαναβρεί την εμπιστοσύνη του στο πολιτικό σύστημα όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με σοβαρά προβλήματα, όπως η διασφάλιση της δημόσιας υγείας ενόψει της γρίπης η οποία εξαπλώνεται, με θερμά επεισόδια στο Αιγαίο που δύναται να θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, με την ανεργία να αυξάνεται δραματικά και να είναι 'μόνος';
Τα ζητήματα τα οποία ενδιαφέρουν τον πολίτη είναι μεγάλα και απαιτούν λύσεις σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, απαιτούν συνεργασία, συναίνεση, στρατηγική και αποτελεσματικότητα. Και όμως για μια ακόμη φορά είμαστε θεατές σε αντιπαραθέσεις κυβερνητικών βουλευτών, σε συγκρούσεις “επιστημονικοπολιτικών θέσεων” για την επερχόμενη σε έξι μήνες εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, σε ένα πολιτικό τοπίο που “βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος”.
Σε έξι μήνες από σήμερα πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει ή τίποτα. Συγκεκριμένο σχέδιο με σαφή μέτρα και πολιτικές για την εξωτερική πολιτική της χώρας δεν παρουσιάζονται, επαφές και συναντήσεις του πρωθυπουργού ή της αρμόδια υπουργού σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο δεν πραγματοποιούνται ενώ ταυτόχρονα ακούμε εθνικιστικές κορώνες από “διάφορους” οι οποίοι προσεγγίζουν επιφανειακά ιδιαίτερα σοβαρά θέματα τα οποία δύναται να κοστίσουν ανθρώπινες ζωές αλλά και να πλήξουν το κύρος της ίδιας της χώρας.
Που είναι λοιπόν οι πολιτικοί; Που είναι οι πολιτικές; Που είναι η κυβέρνηση; Που είναι τα κόμματα; Μαζεύουν ψήφους για τις εκλογές οι οποίες έρχονται ή δεν έρχονται. Κάνουν διακοπές και σχεδιάζουν την προεκλογική τους καμπάνια. Αυτός είναι ο ρόλος του πολιτικού; Αυτός είναι ο ρόλος των εκπροσώπων μας;
Παρόλα αυτά καλό θα ήταν να γνωρίζουν όλοι, ότι οι πολίτες είναι αλλού, πολύ μακριά τους, με άλλες ανάγκες τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις...
Οπότε επανέρχεται το βασικό ερώτημα ποιός τελικά είναι ο ρόλος του πολιτικού και της πολιτικής σήμερα; Ποιές προτεραιότητες προασπίζονται και υπηρετούν; Μέχρι να απαντηθούν τα παραπάνω το χάσμα κοινωνίας και πολιτικής θα βαθαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο