Γράφει η Μαρία Ν. Αγγέλη
Ήταν μεσάνυχτα, όλοι κοιμόντουσαν, φώτα σβηστά
κι εγώ σηκώθηκα απ’ το κρεββάτι μου να φάω χαλβά,
χαλβά στο πιάτο μου, κουτάλι δίπλα μου, τρώω γλυκό…
Γλυκό που χόρευε μες στο στομάχι μου και δεν μπορώ..
Παιδικό τραγούδι
Αρκετές φορές νοσταλγώ τον αλευρίσιο χαλβά της μάνας μου.
Απλός στα υλικά του. Απλός και στο σερβίρισμά του!
Δυο τρία υλικά ήταν τα απαιτούμενα για την παρασκευή του: λάδι, αλεύρι, ζάχαρη και νερό. Σε αναλογία: 1,2,3,4.
Θυμάμαι τα βράδυα εκεί που καθόμαστε γύρω στο τζάκι,η μάνα έπιανε το τηγάνι και στο άψε σβήσε «κούρντιζε» ένα χαλβά! Έβαζε το τηγάνι με το λάδι να ζεσταθεί στο τζάκι ή στο πετρογκάζ και μετά έριχνε και το αλεύρι το οποίο ανακάτευε μέχρι να ροδίσει…
Μοσχοβολούσε το σπίτι καβουρδισμένο αλεύρι…Ύστερα πρόσθετε το νερό με τη ζάχαρη και ανακάτευε τα υλικά ώσπου να γίνει ένα παχύ μείγμα............