Δευτέρα 4 Αυγούστου 2025

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ ΚΑΙ ΧΟΡΗΓΙΕΣ (Γραφει ο Αρης Μπιτσωρης)


Αν ένας παρενοχλητής πειράξει την κυρά σου

ή ¨ευγενής¨ παιδόφιλος ζυγώσει τα παιδιά σου

ίσως και ένας ¨μερακλής¨ κοιτάξει ¨αλλιώς¨ εσένα

και λέει στο μπάρμαν τα ποτά ¨ειν΄ όλα κερασμένα¨....

θα πεις δεν τρέχει τίποτε αφού μας στέλνει δώρα;

Θα στέρξεις, θα την ανεχτείς αυτή την κατηφόρα

και θα ’ρχεται στο σπίτι σου να φέρνει τα πεσκέσια

να ξαλαφρώσεις που έβαλες στους πιστωτές σου φέσια;

Ξέρω θα πεις ¨τι είναι αυτά¨, θ’ ανάψεις, θα φουντώσεις

θα ψάχνεις μαυρομάνικο το θέμα θα τελειώσεις.

Μα ας πάμε σε συλλογικό επίπεδο τη σκέψη∙

αν έρθει επιβήτορας τον τόπο να βατέψει,

για ενέργεια της αρπαχτής τη γη να αποψιλώσει

με ιχθυοπεριττώματα βυθούς να απονεκρώσει,

ή και να φέρει απόβλητα, τα δάση σου να κόψει

οι ντόπιοι να ’ναι εξόριστοι κι εκείνος να προκόψει,

θα πεις πως δεν σε αφορά ή με οργή και μένος

θα αντισταθείς στο βιαστή; Θα ’χεις το ίδιο σθένος;

Και όμως βγήκαν παγανιά όμιλοι, εταιρίες

σε ύδατα βάζουν κλουβιά, σ’ αγρούς τις μπαταρίες.

Αυτοί έχουν τη δύναμη, περνάνε νομοσχέδια

για να μολύνουν θάλασσες, λίμνες και οροπέδια

εκεί που λείπουν οι αντοχές, σε λάσκα συνειδήσεις.

Πρόσφατα θέμα έγινε στις τοπικές ειδήσεις

για χορηγίες που αφειδώς μοιράζει μια εταιρία

να κάνουν μόκο οι κάτοικοι σε Βάλτο-Αμφιλοχία.

Αυτοί, λοιπόν, οι επενδυτές που δέντρα ξεριζώνουν

αμόλυντες βουνοκορφές βαριά τις τσιμεντώνουν

αντλησιοταμιευτές και πρασινοτζαμάδες

για προπαγάνδα μπόλικους ξοδεύουνε παράδες.

Δήμαρχοι που αγωνιστικές, τάχα, ρίχνουν ρουκέτες

για χορηγίες σπεύδουνε και γίνονται επαίτες.

Και σύλλογοι, επιλήψιμες αντλούνε χορηγίες

πιότερο στις ευάλωτες του κράτους επαρχίες

και δυστυχώς μια απ’ αυτές η Αιτωλοακαρνανία

που διολισθαίνει σταδιακά προς μια Μπανανία.

Ζούμε περιβαλλοντικά έναν Αρμαγεδδώνα

ο Βάλτος, το Ξηρόμερο στο μάτι του Κυκλώνα.

Το σπάνιο ανάγλυφο, την ακριβή μας φύση

ανήλεοι κακοποιητές βιάζουν παρά φύση.

Τη φύση που είναι σπίτι μας, η οικογένειά μας∙

όρη, χωράφια, θάλασσα και λίμνες τα παιδιά μας.

Θέλουμε να ’ρχονται ασελγείς τα τέκνα να βιάζουν

ο σώμα μας γουστάρουμε να μας το ατιμάζουν;

Δεν έχει μήπως, μα και μου, θέλει ένα ναι ή όχι,

το ναι σημαίνει θέλουμε τον τόπο μας μετόχι,

τσιφλίκι των επενδυτών με εξωχώριων πλάτες


που έχουν τους πολιτικούς απλά σαν επιστάτες.



Φίλε για παρ’ το απ’ την αρχή, τι είχες απαντήσει

σε τελευταία ανάλυση θα’ χες αυτοδικήσει.

Όμως είναι το σπίτι σου τμήμα αυτού του τόπου

δώσε απάντηση λοιπόν, νοήμονος ανθρώπου.

Κι αφού η γη μας βιάζεται, ξηγήσου εσύ σταράτα

ποια πρέπει να ’ναι η στάση σου, ποια θα διαλέξεις στράτα.

Πες μας ποιας είσαι άποψης, πες μας ποιας είσαι γνώμης

εκτός κι αν σε κατέβαλε το σύνδρομο Στοκχόλμης.









1 σχόλιο:

  1. Μία χαρά τα λέει ο ποιητής. Αλλά βλέπεις οι αρμόδιοι φορείς και πολλοί σύλλογοι στις μέρες μας, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έχουν άλλα ενδιαφέροντα . Ασχολούνται με τις λεγόμενες "πολιτιστικές εκδηλώσεις". Καμαρώνουν που θα εμφανιστεί στο χωριό τους κάποια φίρμα και αυτό είναι όλο. Βρε δεν πάει να καεί ο τόπος τους να γεμίσει ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά. Αλλά όταν θα ερημώσουν τα πάντα θα είναι πολύ αργά. Κάποιοι που τα επισημαίνουν χαρακτηρίζονται γραφικοί. Κρίμα και πάλι κρίμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο